ทาสรักทาสหัวใจ

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.44 น.

  56 ตอน
  665 วิจารณ์
  130.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) 14.ไม่พอใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ตายแล้ว ไปต่อยคุณหวายทำไมคะ เดี๋ยวก็โดนดีหรอกค่ะ”โบว์ตกใจรีบวิ่งมาหาฟางที่เดิน

เข้ามาสงบสติอารมณ์ให้ห้องพักพนักงาน

 

 

 

 

 

 

“ก็ยัยนั่นว่าพี่ก่อน รำคาญเลยต่อยไปน่ะโบว์ ผู้หญิงอะไรหน้าตาก็ดี แต่ปากร้ายอบดูถูกคนอื่น”ฟางพูดอย่างไม่พอใจวูบหนึ่งก็นึกถึงตัวเองในอดีตที่เคยว่าดูถูกป๊อปปี้มาก่อน

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ โบว์รู้ แต่พ่อของคุณหวายเค้ามีอิทธิพลมากนะคะ แบบนี้ถ้าคุณหวายเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณพ่อ

เค้าเจ้านายต้องแย่แน่ๆเลยค่ะ”โบว์พูดทำให้ฟางนิ่งก่อนจะเดินไปที่ห้องของหวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ป๊อปขา ป๊อปต้องจัดการยัยนั่นนะคะ ไม่งั้นหวายจะให้พ่อหวายอุ้มมันไปฆ่าทิ้ง”หวายว่าเมื่อ

ป๊อปปี้ทำแผลให้หวายจนเสร็จ ป๊อปปี้ตกใจแต่ต้องเก็บสีหน้าและอาการเอาไว้

 

 

 

 

 

 

“แต่ยัยนั่นมาทำงานใช้หนี้ผมนะครับหวาย ครั้งนี้ผมต้องขอโทษแทนลูกน้องด้วยนะครับที่ทำอะไร

โดยไม่ทันยั้งคิดแบบนั้น ผมเป็นเจ้าของที่นี่ เจ้านายของเค้าผมยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง”ป๊อปปี้ขอโทษหวายแทนฟาง ทำให้ฟางที่แอบฟังก็อึ้งไม่คิดว่าผู้ชายที่ร้าย แสนร้ายกับเธอมาตลอด จะต้องมาขอโทษเรื่องราวแทนเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป จะไปขอโทษแทนคนไร้มารยาทแบบนั้นทำไมคะ คนแบบนั้นเป็นแค่ลูกหนี้ แต่ไม่มี

สามัญสำนึกเลยว่าต้องทำให้เจ้านายอย่างป๊อปต้องมาเดือดร้อนที่คอยแก้ต่างให้ ดีแต่สร้างปัญหา

คนแบบนั้นน่ะไล่ๆออกไปซะเถอะค่ะ ดีแต่ทำให้โรงแรมของป๊อปเสียหายนี่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับแขก

คนสำคัญที่มาพักคนอื่นล่ะคะ เค้าจะมองโรงแรมของป๊อปไม่มีคุณภาพที่รับพนักงานเกรดต่ำมา

ทำงานนะคะ ไล่ยัยนั่นไปพ้นๆโรงแรมนี้เถอะนะคะป๊อป”หวายว่าก่อนจะเอามือโอบรอบคอแล้ว

คลอเคลียป๊อปปี้ก่อนจะโน้มจะจูบ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอยากให้ชั้นขอโทษ งั้นชั้นก็มาขอโทษแล้วไง”ฟางเปิดประตูเข้ามาแล้วพูด ป๊อปปี้รีบผละออกจากหวาย

 

 

 

 

 

 

“เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะ ลงไปทำงานของเธอเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ออกมาแสดงความรับผิดชอบของตัวเองสิคะ วันนี้ทั้งวันชั้นทำกิริยาไม่เหมาะสม ทั้งตบหน้า

เจ้านาย แถมยังต่อยลูกค้า วี ไอ พี ชั้นเลยมาขอลาออก”ฟางพูดแล้วแกะป้ายชื่อที่ติดอกเสื้อคืนป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“นี่ เธอทำบ้าอะไรน่ะ ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอน่ะติดหนี้ชั้นอยู่นะ ชั้นให้เธอมาทำงานใช้หนี้นะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“ก็ใช่ ข้อนี้ชั้นไม่ลืมหรอกน่า นายก็แค่ให้ชั้นกลับไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกของนายก็ได้ จะได้ไม่

ต้องมาสร้างเรื่องให้โรงแรมนายเสียชื่อเสียงอีก เพราะนายบอกเองไม่ใช่หรอว่าผู้หญิงที่ชอบหลอกลวงแบบชั้นดีแต่สร้างปัญหา”ฟางพูด ป๊อปปี้ทึ่งไม่คิดว่าฟางจะแคร์โรงแรม

ของเขา

 

 

 

 

“ดี ออกไปเลย ไปเป็นแรงงานแงะหอยมุกโน่นไป งานที่ไม่ต้องใช้สมอง ใช้แต่กำลัง เหมาะกับเธอดี”หวายเยาะ

 

 

 

 

 

“หวาย เรื่องนี้ผมขอจัดการคนของผมเอง มานี่เลยเธอน่ะ”ป๊อปปี้บอกหวายก่อนจะดึงมือฟางออกไป

จากห้องพักของหวายทันที

 

 

 

“นี่นาย ปล่อยชั้นนะ”ฟางพยายามแกะมือออกจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คิดจะหนีไปให้ไกลจากชั้นหรอ ไม่มีทางซะหรอกคนพยศอย่างเธอน่ะ ต้องอยู่ในสายตาชั้น รอดพ้นสายตาไปยังไงก็ต้องหนีหนี้ไปอยู่ดี”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นายก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไงว่าชั้นมันอารมณ์ร้อนทำงานบริการไม่ขึ้นหรอก ให้ชั้นไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกตามเดิมก็ได้ งานไม่ต้องใช้สมองแบบที่ยัยนั่นบอกไง ดาราตกอับอย่างชั้นเหมาะแล้วกับพวกแรงงานแบบนั้น”ฟางว่าแล้วถอนหายใจออกมา

 

  

 

 

“ไปให้ไอ้พวกคนงานที่โน่นมันปล้ำเอาน่ะ รึว่าเธอชอบเรื่องประเภทนี้อยู่แล้ว มันก็โอนะ เพราะเรื่อง

บนเตียงน่ะ เธอเองก็ทำหน้าที่มันได้ดีเยี่ยมนิ สงสัยตอนที่เป็นดาราคงจะให้ท่าพวกผู้กำกับใช้เต้าไต่ขนชินล่ะสิ งานที่ใช้แรงไม่ใช้สมอง”ป๊อปปี้พูดจบก็กระชับเอวฟางเข้ามาในอ้อมกอดตัวเอง

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไอ้ลามก ดีแต่คิดเรื่องแบบนี้นะ อื้อ”ฟางดิ้นในอ้อมกอดหน้าแดงแล้วว่าแต่ถูกป๊อปปี้จูบปิดปาก

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ วันนี้ก่อเรื่องแสบๆมาทั้งวันแล้ว ชั้นขอลงโทษยัยลูกหนี้จอมพยศอย่างเธอละกัน”ป๊อปปี้พูด จบก็อุ้มฟางเดินไปที่ลิฟท์แล้วขึ้นห้องตัวเองทันที

 

 

 

 

 

“ไม่เอานะ อย่า นี่ชั้นยังไม่เลิกงานเลยนะ”ฟางร้องโวยวายดิ้นในอ้อมกอดของป๊อปปี้ขณะขึ้นลิฟท์

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ่ย นังมารยา กล้ามาอ่อยป๊อปปี้ของชั้นนะยะ พวกใฝ่สูงอย่างเธอต้องเจอชั้น”ทางด้านหวายพูดอย่างหัวเสียที่ป๊อปปี้ทิ้งตนเองออกไปกับฟาง แล้วกดโทรศัพท์โทรออกหาพ่อตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ หน้าผมมีอะไรติดอยู่รึเปล่าครับ”โทโมะถามเมื่อเห็น เฟย์จ้องหน้าตัวเองตั้งแต่เข้ามาในร้านอาหารพร้อมกับแก้ว

 

 

 

 

 

“รู้จักกันไม่กี่วันนี่คุณโทโมะไปไหนมาไหนกับยัยแก้วตลอดเลยนะคะ”เฟย์เปิดประเด็นเพราะหลังจากที่เธอกลับมาจากกรุงเทพเธอก็มักจะเห็นแก้วไปไหนมาไหนกับโทโมะตลอด

 

 

 

 

“รึว่าคุณจะจีบยัยตัวยุ่งนี่”เฟย์เห็นโทโมะนิ่งเงียบก็พูดตรงๆอีกครั้งทำให้โทโมะและแก้วดื่มน้ำอยู่พ่นน้ำออกมาทันที

 

 

 

 

 

“ไม่จริงนะหมอเฟย์ ก็บอกไปแล้วไงว่าคุณโทโมะมาเที่ยวภูเก็ต แก้วก็แค่อาสาเป็นไกด์พาเค้าเที่ยวเท่านั้นเอง ว่าแต่หมอ้ฟย์เถอะ ได้ข่าวว่า ไปงานแต่งงานแฟนเก่าอาทิตย์ก่อนควงแฟนใหม่ไปเปิดตัวนิ เค้าเป็นใครหรอคะ แก้วไม่ยักจะรู้เรื่องนี้เลย”แก้วพูดแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 "เค้าลือไปมั่วซั่วล่ะน่าแก้ว อย่าพึ่งเปลี่ยนเรื่องเลย ตอคำถามมาก่อน"เฟย์นึกถึงเขื่อนแล้วหย้าแดงก่อนจะรีบกลับมาตั้งคำถามกับทั้งคู่ต่อ

 

 

 

 

“ครับ ผมกับคุณแก้วน่ะก็เพื่อนกันไม่มีอะไรเกินเลยนะครับ เราพึ่งรู้จักกันเอง”โทโมะช่วยแก้วพูด

 

 

 

 

 

“แล้วคุณโทโมะมีแฟนรึยังล่ะคะ”เฟย์หันไปถามตรงๆ

 

 

 

 

 

“ไม่มีหรอกฮะ ผมโสด เคยมีจีบคนนึงนานมามากแล้วแต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะขอเป็นเพื่อนกับผมมากกว่า”โทโมะคิดถึงฟางแล้วพูดขึ้นเพราะตั้งแต่อกหักจากฟางเขาก็ไม่เคยชอบใครใหม่เลย มีคนมาชอบเขามากมายแต่เขาก็ไม่ตัดสินใจคบใครจริงจัง

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้ว เอาตรงๆนะ ชั้นว่าแก้วน่าจะลองเริ่มต้นใหม่กับคุณโทโมะนี่นะ ดูสิเค้าอกหัก เราก็อกหัก คนอกหักมาเจอกัน ดูแลแผลใจกันและกัน เวิร์กดีออก”เฟย์ที่ดึงแก้วมาคุยในห้องน้ำก็พูดเพราะเธอรู้ดีว่าแก้วรู้สึกยังไงกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“บ้า แก้วชอบพี่ป๊อปมาตั้งนานนะจะให้แก้วตัดใจจากเค้าง่ายๆได้ไง แก้วไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่เจอใครถูกใจก็รักง่ายนะ”แก้วพูดแล้วคิดถึงสมัยเรียนที่ป๊อปปี้ช่วยเธอจากคนร้ายมาปล้นเธอ ไหนจะช่วยสอนเธอว่ายน้ำ ขับรถ และเรื่องต่างๆที่ป๊อปปี้ทำให้นั้นดีมากจนเธอเผลอใจรักแฟนพี่สาวตัวเองแบบไม่ทันตั้งตัว

 

 

 

 

“ก็พี่ไม่ได้หาว่าแก้วใจง่าย แต่ลองคิดดู แก้วรอป๊อปมากี่ปี นี่ก็ผ่านไปจะ3เดือนแล้วนะ จะครบ รอบ100วันที่พี่จินนี่จากไป ป๊อปก็ไม่คิดจะเปิดใจกับใครใหม่ พี่ว่าแก้วควรจะพอ ดีกว่า มัวแต่รอเค้ามันก็มีแต่เจ็บนะแก้ว พี่สิ เลิกปุ๊บมูฟออนเลย ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไปนะ”เฟย์พูดออกมาจากใจอย่างเป็นห่วงแก้วนิ่งก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำมาแล้วเดินไปนั่งข้างๆเมื่ออาหารมา โทโมะก็ตักอาหารให้เธอก่อน เทคแคร์เธอดีเยี่ยม จนแก้วอดยิ้มกับโทโมะไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หื่นกาม ลามก”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ลุกจากตัวฟางมานอนข้างๆ ก่อนจะพลิกตัวหันตะแคงแล้วมอง

พระอาทิตย์ที่ลาลับขอบฟ้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

 

 

 

 

“อย่ามาว่าชั้นฝ่ายเดียวเธอน่ะ ทำเป็นไม่ยอมๆ สุดท้ายพอชั้นเริ่มเธอก็สนองชั้นตลอดล่ะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นี่ก็3เดือนแล้วสินะตั้งแต่ชั้นมาอยู่ที่นี่ ตั้งแต่แฟนนายจากไป”ฟางพูดขึ้น ป๊อปปี้ชะงัก

 

 

 

 

“ใช่ ไม่คิดเลยนะว่าคนเห็นแก่ตัวจะจำได้ว่าเมียชั้นจากไปแล้วกี่เดือน”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นายมานอนกับชั้นแบบนี้ตลอด ทั้งๆที่นายยังไม่ลืมเมียนายเนี่ยนะ”ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ถ้าเธอคิดว่าที่ชั้นมานอนกับเธอตลอดๆ เพราะชั้นหลงเสน่ห์เธอเหมือนเมื่อก่อนชั้นบอกเลย

ว่าเธอน่ะคิดผิดแล้วล่ะ เพราะเธอมันก็แค่ลูกหนี้ทำหน้าที่เป็นที่ระบายอารมณ์ชั้นเท่านั้น ไม่มีความ

รักความหลงใหลกับsexของชั้นกับเธอ จำไว้เธอน่ะก็แค่have sex not makes loveจำไว้”ป๊อปปี้ว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“แล้วถ้าชั้นท้องล่ะ นายจะว่ายังไง”ฟางพูดต่อ เพราะไม่ใช่ว่าเธอหวั่นไหวกับป๊อปปี้ ไม่เลย แต่สิ่งที่

เธอกลัว ถ้าเธอท้องขึ้นมาล่ะ พ่อกับแม่มีอะไรกันไม่ได้เกิดจากความรัก เกิดจากความแค้นล้วนๆ ถ้าลูกเกิดมาล่ะ

 

 

 

 

 

 

“หึ นี่จะใช้เด็กจับชั้นเลยรึไง นี่ชั้นลืมคิดข้อนี้ไปได้ยังไงเนี่ย”ป๊อปปี้รีบพูดว่าร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางพลิกตัวมาตบหน้าป๊อปปี้หันทันที

 

 

 

 

 

“ถึงชั้นจะหลอกลวง โกหก มารยา แต่ถ้าเรื่องแบบนี้ ชั้นไม่เอาเด็กที่ไม่รู้เรื่องมาทำเรื่องเลวๆอย่างที่

นายคิดแน่นอนป๊อปปี้ ได้ ถ้าชั้นท้องขึ้นมา เด็กคนนี้จะเป็นลูกของชั้นคนเดียว ชั้นจะไปจากนาย”ฟางว่า

 

 

 

 

 

“หึ เธอคิดว่าเธอจะหนีไปจากชั้นง่ายๆงั้นหรอ ไม่มีวัน เพราะแค่นี้มันยังไม่สาแก่ความเจ็บปวดที่ชั้น

เสียจินนี่ไป เธอน่ะ ต้องเจ็บปวดมากกว่านี้ จำไว้”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวมาสวมแล้วเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

“สวรรค์คะ ลูกรู้ว่านี่อาจจะเป็นกรรมที่ลูกเคยหลอกลวงคนอื่น แต่อย่าให้เค้ามาเกิดเลยนะคะ อย่าให้

เค้าเกิดมารับรู้ว่าพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดเค้าไม่ได้รักกันเลยนะคะ”ฟางพูดแล้วเอามือลูบท้อง เพราะ

ตอนที่เธอมาเข้าห้องน้ำเธอเองแปลกใจที่ประจำเดือนของเธอไม่มา มันเลยสร้างความกังวลให้กับเธอมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรารักจินนี่ แต่ถ้าฟางท้องล่ะ”ป๊อปปี้ที่อยู่ในห้องน้ำนิ่งคิดกับสิ่งที่ตัวเองทำว่าถ้าฟางท้องจะทำยังไงดี

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปคะ วันนี้คุณพ่อบอกว่าให้ป๊อปพาหวายไปเที่ยว ไปทะเลกันนะคะ ไปเที่ยวฟาร์มหอยมุกป๊อปก็ได้”หวายรีบมาอ้อนป๊อปปี้อีกวันต่อมา

 

 

 

 

 

“วันนี้เลยหรอครับ”ป๊อปปี้ถามพลางอ่านเอกสารอยู่

 

 

 

“ค่ะ วันนี้เลย ดูสิคะ อากาศดีมากด้วย ล่องเรือตอนนี้ก็ดีนะคะ”หวายพูดแล้วชี้มองท้องฟ้า

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก็ได้ครับ แต่ก่อนจะไป ผมขอไปทำบุญที่วัดให้จินนี่ก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองนาฬิกาที่ใกล้ถึงเวลาที่เขานัดเจอกับแก้วที่วัด

 

 

 

 

 

 

“ได้เลยค่ะ หวายเองก็อยากทำบุญให้จินนี่เหมือนกัน”หวายรีบพูดเห็นด้วยทำให้พิมและพวกทำความสะอาดอยู่แถวนั้นก็เบ้ปากหมั่นไส้กับหวายทันที

 

 

 

 

 

“อ้อ พวกเธอ เดี๋ยวไปบอกยัยฟางอะไรนั่นด้วยนะว่าไปทำความสะอาดแล้วก็ซื้อของใช้เข้ามาใน

ห้องชั้นด้วย เอาตามนี้นะ”หวายพูดแล้วยื่นลิสต์รายการของให้พิมเอาไปให้ฟางก่อนจะเดินควงป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

“ใช้คนอื่นก็ทำไมต้องเป็นยัยดารานั่นด้วยนะ”พิมพูดแล้วมองหวายอย่างสงสัยแต่ไม่ได้พูดอะไรมาก

 

 

 

 

งานนี้เรามาดูกันว่านางร้ายคนไหนร้ายกว่ากัน555นางร้ายคนไหนที่เอาชนะนางเอกได้

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา