ทาสรักทาสหัวใจ

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.44 น.

  56 ตอน
  665 วิจารณ์
  130.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) 17 ว่าที่พ่อแม่มือใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ๊บ”ในวันต่อมา อาการแพ้ท้องของฟางเริ่มปรากฏและทำให้ฟางเริ่มทำงานหรือทำอะไรได้ไม่นาน

ก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่ออ้วกแพ้ท้องตลอดเวลา

 

 

 

 

 

 

“นี่นังดาราถ้าเมารถ เมาเรือมากน่ะก็ไปกินยาแก้แพ้โน่นละค่อยมาทำงาน แขกมองหมดแล้ว

เนี่ย”พิมเดินมาว่าฟางเมื่อเห็นฟางที่ถือของให้แขกแล้วรีบวางมาอ้วกที่ห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นขอโทษ ช่วงนี้นอนน้อยน่ะ เธอไปรับรองลูกค้าแทนได้มั้ย ชั้นไปปูเตียงก็ได้”ฟางสูดลม

หายใจเข้าลึกๆก่อนจะเดินเซขึ้นไปจัดเตียงแทน

 

 

 

“อะไรของยัยนี่นะ ทำท่าอย่างกับคนแพ้อะไรสักอย่าง”พิมบ่น

 

 

 

 

“พี่ฟาง ทางนี้ค่ะ”โบว์ที่มานั่งทานข้าวเที่ยงกับกั้งก็โบกมือเรียกฟางให้มานั่งกับพวกตัวเอง

 

 

 

 

 

“คุณฟางโอเคนะฮะ หน้าตาซีดจัง”กั้งถามฟางที่นั่งสูดยาดมระหว่างรอข้าวที่โบว์ไปเอา

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางแค่นอนน้อยนิดหน่อยเท่านั้นล่ะค่ะ”ฟางยิ้มเจื่อนๆไม่กล้าบอกใครว่าเธอท้องอยู่

 

 

 

 

 

“นี่ มานั่งอี๋อ๋อ กับเลขาเจ้านาย นี่กะฟาดทั้งเจ้านายทั้งลูกน้องเลยสิท่า”พิมเดินมาแขวะ

 

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าว่างนะ ก็ไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวกับข้าวจะเย็นแล้วน้องตัวเล็กที่เลี้ยงไว้ในปากน่ะต้องเห่าหอน

เอา”ฟางไม่ยอมแพ้ย้อนพิมทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ อยากมีเรื่องมากใช่มั้ยห้ะ ได้ ก็ดี ตบคนอ้วนเนี่ยก็ดีเหมือนกันดูสิ นี่ทำงานคงจะแอบกินของใน

ครัวล่ะสิ ตัวงี้บวมเชียว”พิมว่าเมื่อมาลองใกล้ๆฟางและสังเกตดีๆว่าฟางมีน้ำมีนวลอวบอิ่มมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่พิม ช่วงพักเที่ยงของพวกเราก็มีไม่นานนะคะ พี่พิมอย่ามาเที่ยวหาเรื่องพวกเราเลยค่ะ พี่ฟางพี่

กั้งคะ ทานข้าวกัน วันนี้มีผัดเผ็ดด้วยนะคะ น่าทานมากเลย”โบว์วางงอาหารลงบนโต๊ะ

 

 

 

 

 

 

 

“อุ๊บ โบว์ เอามันปห่างๆพี่ที”ทันทีที่ฟางได้กลิ่นก็จะคลื่นไส้เอามือปิดปาก

 

 

 

 

 

 

“กระแดะ ทำไม กินอาหารบ้านๆแค่นี้ไม่ได้รึไงห้ะ นี่ไงๆ กินไปสิ”พิมหมั่นไส้คิดว่าฟางเลือกทานแต่

อาหารดีๆก็เอาจานผัดเผ็ดจ่อใกล้ๆฟางที่เบี่ยงหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไหวแล้ว อุป อ้วกก”ฟางทนไม่ไหว อ้วกใส่ชุดพิมทันที

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด นังดารา แกแกล้งชั้น”พิมร้องวี้ดว้ายเมื่อถูกฟางอ้วกใส่ ฟางรีบปิดปากแล้ววิ่งออกจากห้อง

อาหารพนักงานทันที เพราะที่นี่กลิ่นแรงมากก่อนจะวิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปขา วันอาทิตย์หวายก็ต้องบินกลับแคนาดาแล้วนะคะ ป๊อป ไม่สนใจไปเที่ยวที่โน่นกับหวาย

จริงๆหรอ”หวายอ้อนป๊อปปี้ที่ไปทานมื้อเที่ยงข้างนอกด้วยกันมา

 

 

 

 

 

“หวาย ผมงานเยอะจริงๆ ดูสิทั้งงานโรงแรม งานที่ฟาร์มหอยมุกอีก”ป๊อปปี้พยายามบ่ายเบี่ยง

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ไปไม่กี่วันเอง ป๊อปเองก็ลดๆบ้างเถอะค่ะ อย่าซีเรียสกับงานสิคะ เนี่ยตั้งแต่จินนี่ตายไปป๊อปก็

ไม่เห็นจะปาร์ตี้ที่ไหนเลย ไปสักอาทิตย์นิดเดียวเอง”หวายพูดทำให้ป๊อปปี้นิ่งเงียบไปเมื่อได้ยินชื่อ

จินนี่

 

 

 

 

 

“อ้วกกกก”เสียงอ้วกดังออกมาระหว่างหวายและป๊อปปี้เดินผ่านห้องน้ำ ก็ชะงัก

 

 

 

 

 

“ใครมาอ้วกอะไรแถวนี้ ไม่ได้ล่ะป๊อปรอหวายตรงนี้นะคะ เดี๋ยวหวายมา”หวายพูดจบก็เดินเข้าไปใน

ห้องน้ำพบว่าฟางกำลังโก่งคออ้วกอยู่

 

 

 

 

 

 

“นี่ไปกินอะไรมายะ นังแม่บ้าน อ้วกเอาๆ เอ้ะ รึว่าเธอแอบออกไปแฮงค์เอาท์ด้านนอกเมื่อคืน

นี้”หวายพูดแขวะกับฟาง ฟางหันมามองหน้าหวายอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“นี่ อย่ามากล่าวหาชั้นนะ หลีกไป ชั้นจะไปทำงาน”ฟางไม่อยากมีเรื่องเพราะไม่อยากให้ป๊อปปี้ต้อง

เอดร้อนพยายามเดินหนีแต่หวายรั้งแขนไว้แล้วดันไปกระแทกผนังอย่างแรง

 

 

 

“ทำ ชั้นพูดแค่นี้รับความจริงไม่ได้หรอ หมั่นไส้จริงจริ๊ง นี่คงจะเรียกร้องความสนใจล่ะสิ”หวายเยาะ

 

 

 

 

“นี่ ฉีดน้ำหอมกลิ่นอะไรเนี่ย เหม็นอยากจะอ้วก”เมื่อหวายมาใกล้ฟางรีบปิดจมมูกและว่า

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด อย่ามาว่าDior limited editionเลยนะยะ นังไร้รสนิยม”หวายพูดอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

“ก็ชั้นไม่ไหวแล้วน่ะสิ อ้วก”เมื่อหวายเบียดมาใกล้ฟางงก็อ้วกใส่ทันที

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด นังแม่บ้าน แกต้องชุดใช้ นี่ชุดเดรสชั้นน่ะ ราคาแพงกว่าเงินเดือนเธออีกนะ”หวายร้อง

 

 

 

 

“งั้นก็ไปเก็บเงินที่ป๊อปปี้ละกันชั้นติดหนี้เค้าอยู่”ฟางผลักหวายแล้วรีบวิ่งออกมาจากห้อง ป๊อปปี้

สบตากับฟางที่วิ่งออกมาก็ชะงักแต่ฟางเองไม่ว่างจะมาว่าอะไรกันรีบวิ่งออกไป

 

 

 

 

 

“หวาย มีอะไรรึเปล่าครับ”ป๊อปปี้เห็นฟางออกมาก็คิดว่ามันต้องมีเรื่องแน่ๆรีบไปถามหวาย

 

 

 

 

“ป๊อปขา นังแม่บ้านมันอ้วกใส่ชุดหวาย ฮือๆ อี๋ เหม็นมากเลย หวายจะอ้วก ไม่รู้ยัยบ้านั่นเป็นอะไร

อ้วกเอาๆแบบนี้ นี่ถ้าไปไล่อ้วกใส่แขกที่ในโรงแรม นี่ต้องแย่มากๆเลยนะคะป๊อป ไล่มันออกไปเลย

ค่ะ ไล่มันออก”หวายโวยวายไม่พอใจรีบมาฟ้องป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ผมว่าหวายใจเย็นๆก่อนนะครับยัยนั่นอาจจะไม่สบายมาก เรื่องชุดผมชดใช้ค่าเสียหายให้เอง

นะครับ”ป๊อปปี้พูดจบก็เรียกแม่บ้านแถวนั้นไปเทคแคร์หวายก่อนที่จะรีบตามฟางที่ขึ้นลิฟท์กลับไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไม ทำไมมันเวียนหัวแบบนี้นะ”ฟางพูดแล้วเอามือเกาะผนังเมื่อเดินมาถึงชั้นยังไม่ทันจะเปิดห้อง

ทุกอย่างเริ่มโงนเงนเริ่มเวียนหัวและหงายหลังจะล้มลงไป

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำบ้าอะไรของเธอน่ะไปไล่อ้วกใส่หวายเค้าทำไม”ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อประคองกอดฟางไม่ให้ล้ม

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ไหว อยากอ้วก”ฟางพูดอย่างอ่อนแรง ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะอุ้มฟางขึ้นมาที่เตียงแล้ววาง

ฟางลง

 

 

 

 

 

“งั้นวันนี้ไม่ต้องทำงานต่อละ เดี๋ยวชั้นโทรไปบอกหัวหน้าแม่บ้าน แล้วก็จะโทรหาจงเบ จะได้ช่วยจัด

ยาแก้แพ้ให้เธอ เธอจะได้ไม่ต้องไปไล่อ้วกใส่ใครเค้าอีก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“นึกว่าห่วงที่แท้ก็กลัวเสียลูกค้าโรงแรม”ฟางที่คิดในใจจู่ๆก็พูดออกมาจนป๊อปปี้หันขวับ

 

 

 

 

 

“ทำไม อยากให้ชั้นแคร์เธองั้นหรอ งั้นก็พูดดีๆหวานๆกับชั้นสิ”ป๊อปปี้เยาะ

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน ชั้นไม่มีวันจะพูดดีกับคนที่อยู่ล่างชั้นหรอก”ฟางกอดอกเชิดจนป๊อปปี้แอบเบ้ปาก

 

 

 

 

 

“หรอ แต่ทุกทีเธอก็อยู่ด้านล่างตลอดนิ แถมครางพอใจเสมอเลย”ป๊อปปี้แกล้งแหย่ฟาง

 

 

 

 

 

“อี๋ ไอ้บ้า ไอ้ลามก คิดแต่เรื่องแบบนี้อีกแล้วนะ”ฟางเอาหมอนไล่ฟาดป๊อปปี้ ชายหนุ่มที่ปัดป้องก็

รวบมือมาก่อนจะดึงฟางไปใกล้ตัวเอง ทั้งคู่สบตากันนิ่ง

 

 

 

 

 

“ถ้าจงเบมาแล้วก็อย่าดื้อไปไล่ทำใครหัวแตกอีกล่ะ ชั้นขี้เกียจหาหมอมาดูแลคนใหม่แล้วนะ”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

“รู้แล้วล่ะน่า นายไปทำงานได้แล้ว”ฟางที่รู้สึกว่าป๊อปปี้พูดดีกับเธอก้เปลี่ยนเรื่องแล้วพลิกตัวลงไป

นอน

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย”เมื่อป๊อปปี้ออกไปฟางก็เงยหน้ามาแล้วพูดอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

ก็ค่อยๆดูแลกันไปเดี๋ยวก็ดีกันเองล่ะ 55555555

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา