ทาสรักทาสหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.44 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
34) 34 งานแต่งงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เป็นไปได้ยังไงกัน นังฟางมันตกหน้าผาตายไปแล้ว มันเสนอหน้ามาอยู่นี่ได้ไง”หวายกลับมาที่พัก
แล้วโวยวาย เพราะตกใจมากที่เห็นฟาง หรือยัยนั่นกำลังหลอกให้ทุกคนตายใจแล้วจะล้างแค้นเธอทีหลัง
“อะไรๆ มาบ่นมาเพ้ออะไรแถวนี้”พิชชี่เดินออกมาจากที่ครัวในห้องพักของหวาย
“นังฟางมันยังไม่ตาย”หวายพูดแล้วรับไวน์จากมือพิชชี่ไปดื่มอย่างหัวเสีย
“อะไรนะ ยังไม่ตาย เธอจำคนผิดรึเปล่าเนี่ย”พิชชี่เองก็ตกใจกลัวตำรวจจับรีบพูดทันที
“ไม่ผิด ชั้นเห็นสร้อยที่มันใส่ แต่แปลก ทำไมป๊อปปี้เองก็ทำท่าเหมือนไม่รู้จักมันมาก่อนนะ”หวาย
พูดอย่างสงสัย พิชชี่ยิ้มนิดนึง ก่อนจะเดินมาด้านหลังแล้วค่อยๆรูดซิบเดรสสวยลงมา
“เดี๋ยว นี่ชั้นเครียดอยู่นะ นั่นถ้ามันเป็นนังฟางจริง เราก็จบเห่สิ”หวายพูดเมื่อพิชชี่กำลังคลอเคลีย
“เอ้า ถ้าเป็นนังฟางจริง แล้วทำไมไอ้ป๊อปถึงยืนกรานไม่รู้จักล่ะ เอาน่า ไม่มีอะไรหรอก ชั้นว่า เธอน่ะ
เครียดเปล่าๆ เรามาสนุกกันเถอะ”พิชชี่พูดก่อนจะอุ้มร่างกึ่งเปลือนของหวายเข้าไปในห้องนอน
เพล้ง
“หึ ทำเป็นไม่รู้จักชั้นไม่พอ กล้ามากที่มาถามแม่ของตัวเล็กเป็นใคร กล้ามาก”ป๊อปปี้แค้นแล้วเมื่อ
ดื่มเหล้าในแก้วหมดก็ปาใส่ข้างฝาอย่างแรงเพื่อระบายความโกรธ
“เจ้านาย เจ้านายเครียดอะไรหรอคะ”นกที่ตกใจกับอาการป๊อปปี้รีบไปคลอเคลีย
“ออกไป วันนี้ชั้นไม่มีอารมณ์”ป๊อปปี้ตวาดนกจนนกสะดุ้งด้วยความกลัวก่อนจะรีบออกไปจากห้อง
“มารยาอย่างเธอ ถึงเวลาแล้ว ที่ต้องชดใช้”ป๊อปปี้คาดโทษฟางอย่างแค้นเคือง
เวลาต่อมา
“สวยมากเลยค่ะคุณดาว”ช่างแต่งหน้าที่แต่งหน้าฟางในชุดเจ้าสาวก็ออกปากชม
“ขอบคุณค่ะ เอ่อ พี่หมอคะ ทำไมพี่หมอถึงอยากถ่ายรูปที่นี่ล่ะคะ”ฟางยิ้มรับคำชมก่อนจะหันไป
ถามไทม์
“พี่ว่าพวกสวนของโรมแรมคุณแก้วเค้าสวยดีนะ มันดูมีสไตล์แบบของมันดี”ไทม์พูดแล้วมองไป
รอบๆก่อนจะถูกเรียกไปถ่ายภาพกับฟาง ดูเหมือนเจ้าชายเจ้าหญิงที่มีความสุข
“แหมเธอ ดูยังไงๆก็รู้ว่าเป็นฟาง จะเป็นใครไปได้ล่ะ”เสียงพนักงานซุบซิบกันจนแก้วต้องหยุดดู
“นี่ๆ หยุดเลยๆ มาจับกลุ่มเม้าท์ลูกค้างั้นหรอ ไปทำงานเลยนะ”แก้วเห็นฟางก็รีบสั่งพนักงานไปทำงาน
“คุณแก้วครับ เราจะปิดเรื่องนี้ได้นานแค่ไหนครับ เพราะใครๆก็ดูออกว่านั่นคือฟาง”กั้งพูด
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าพี่ป๊อปกำลังทำอะไรของพี่เค้าอยู่ตอนนี้”แก้วพูดแล้วส่ายหน้า
“สวยครับๆ เดี๋ยวเจ้าบ่าวกอดเจ้าสาวจากด้านหลังนะครับแล้วโน้มมาหอมกันนะครับ”ขณะเดียวกัน
ด้านนอก ช่างภาพก็สั่งไทม์และฟางจัดท่าถ่ายรูปออกมาสวยๆ ส่วนป๊อปปี้ที่ยืนมองดูอยู่ก็มองอย่าไม่พอใจ
“เสร็จแล้วนะดาว”เมื่อถ่ายรูปเสร็จ ไทม์ก็เดินมานั่งข้างฟาง ฟางยิ้มและเอาทิชชู่ซับเหงื่อให้
“แหม หวานกันจังเลยนะครับเจ้าบ่าวเจ้าสาว ทานน้ำก่อนนะครับ”ป๊อปปี้ที่แอบมองฟางและไทม์
อย่างไม่พอใจก็ทำเป็นเอาน้ำมาให้ทั้งคู่ดื่ม
“ขอบคุณครับคุณป๊อป”ไทม์ยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ว้าย”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ยื่นแก้วน้ำมา แล้วจู่ๆป๊อปปี้ก็แกล้งปล่อยทำให้น้ำส้มหกรดชุดเจ้าสาว
“ขอโทษครับคุณดาว มือผมมันลื่นน่ะครับ ตายแล้ว ผมนี่แย่จริงๆเลยที่ทำให้ชุดเจ้าสาวที่ขาวบริสุทธ์
ของคุณต้องแปดเปื้อน”ป๊อปปี้รีบเช็ดให้ แล้วพูดจามีเลศนัย
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ แต่ดาวเช็ดเองได้ค่ะ”ฟางแอบขืนตัวห่างป๊อปปี้แล้วยิ้มก่อนจะเช็ดเอง โดยมีไทม์ช่วย
“หึ มารยา อย่าคิดว่ามันจะจบ เธอน่ะต้องเจออีกเยอะ”ป๊อปปี้เดินออกห่างมองภาพที่ฟางและไทม์
นั่งพูดคุยดูภาพถ่ายของทั้งคู่แล้วยิ้ม หัวเราะคิดคัก ป๊อปปี้พูดออกมาด้วยความแค้น
"เอ่อ จริงๆ ไม่ต้องพาดาวมาก็ได้นะคะ ดาวเกรงใจ"ฟางพูดขณะที่หลังจากถ่ายรูปเสร็จแล้วแก้วและป๊อปปี้พาเธอมาที่คลีนิกเสริมความงามของเฟย์
"ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่พี่ป๊อปทำชุดเจ้าสาวของคุณดาวเลอะนะคะ ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ คิดซะว่าเป็นการดูแลผิวหน้าก่อนเป็นเจ้าสาว"แก้วพูดแล้วยิ้ม
"ใช่ครับ ดูแลให้สะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องอีกครั้งก่อนเข้าหอเลย"ป๊อปปี้ย้ำแล้วจ้องหน้าฟางทำให้เธอนึกกลัวก่อนที่ตะเดินเข้าไปข้างในห้องทันที
"นี่พี่ป๊อป พูดแบบนี้ฟางกลัวแล้วหนีไปจะทำไงล่ะ แก้วกับพี่เฟย์จะไม่ช่วยพี่แล้วนะ"แก้วป๊อปปี้
"ก็มันจริง ทำเป็นจำไม่ได้ ต้องเจอเอาคืนหนักๆ"ป๊อปปี้ว่าก่อนทำทีไปขอเข้าห้องน้ำโดยที่แอบเดินเข้ามาหาฟางในห้องตรวจแล้วมองไปยังร่างบางที่กำลังนวดหน้าอยู่แล้วปิดตาไว้ ทำให้เธอไม่เห็นว่าใครเดินเข้ามา
"หมอเฟย์คะต้องทิ้งตัวทรีตเม้นท์ไว้นานแค่ไหนหรอคะ"ฟางถามเพราะเข้าใจส่าครที่เดินเข้ามาคือเฟย์
"ไม่นานหรอก อีกไม่นาน"ป๊อปปี้มองฟางสักพีกก่อนที่จะกระซิบข้างหูทำให้ฟางตกใจ พอเอาที่ปิดตาออหมา ก็พบแต่ความว่างเปล่า
"หมอเฟย์ใช่มั้ย จำผมได้มั้ยครับ ไทม์ไง ที่เรียนแพทย์ปีเดียวกัน"เมื่อเฟย์เดินออกมาจากห้องพร้อมกับฟาง ไทม์ที่จำเฟย์ได้ก็ร้องทัก
"อ๋อ หมอไทม์ นี่หมอย้ายมาจากเกาะแสงดาวแล้วหรอคะ"เฟย์จำได้ก็ทักไทม์
"ช่วงนี้มาช่วยเพื่อนหมอที่ในเมืองครับ แล้วรวดแต่งงานด้วย นี่ดาวครับ เจ้าสาวของผมเอง"ไทม์พูดและแนะนำฟางให้เฟย์รู้จักก่อนที่จะขอตัวกลับไป
"มิน่าล่ะ ถึงได้คุ้นๆ ที่แท้ก็เรียนหมอรุ่นเดียวกันมานิเอง"เฟย์พูดพลางเหล่มองป๊อปปี้ที่จ้องมองฟางที่ยิ้มให้กับไทม์ก่อนจะขึ้นรถไปด้วยกันแล้วกำมือแน่ส
และก็ถึงวันแต่งงานของไทม์และฟางที่จัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมของป๊อปปี้
“วันนี้คุณดาวสวยมากเลยนะคะ”ช่างแต่งหน้าชมฟางเมื่อแต่งหน้าเสร็จ ฟางยิ้มรับก่อนจะหันมามอง
ตัวเองในกระจก แล้วถอนหายใจ อย่างตื่นเต้น
“คุณดาวเอาสร้อยออกมั้ยคะ พี่เชอรี่ว่ามันไม่เข้ากับชุดเจ้าสาวยังไงไม่รู้”ช่างแต่งหน้าพูด
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ เดี๋ยวดาวเอาออกเองค่ะ”ฟางยิ้มแล้วหันไปมองกระจกอีกครั้งก่อนจะเอามือ
จับสร้อบรูปดาวมีตัวFอยู่ตรงกลาง แล้วภาพที่ฟางถูกใครคนหนึ่งใส่สร้อยก็ผุดเข้ามาในหัว
“ว้าย คุณดาวให้พี่เชอรี่ไปตามหมอไทม์มั้ยคะ”ช่างแต่งหน้าตกใจเมื่อเห็นฟางเซ
“ไม่เป็นไรค่ะ ดาวแค่ตื่นเต้นไปหน่อย ไม่ต้องตามหรอกค่ะ”ฟางยิ้มแล้วนิ่งคิด คนที่ให้สร้อยเส้นนี้
กับเธอคือใครนะ ทำไม เธอคิดไม่ออก ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
“ยินดีด้วยนะจ้ะหนูดาว”ลุงกับป้าที่เกาะแสงดาวมาแสดงความยินดีให้ฟางในงานแต่งหน้า
“ดาวรักลุงกับป้ามากที่สุดเลยนะคะ”ฟางยิ้มและกอดลุงกับป้า ขณะนั้น แก้วและป๊อปปี้ก้เดินเข้ามา
ในงาน ป๊อปปี้มองฟางและไทม์ที่ยืนต้อนรับแขกก็กำมือแน่น ก่อนจะยิ้มร้ายๆออกมา
“ยินดีด้วยนะครับคุณไทม์ คุณดาว ผมเป็นเกียรติมากเลยที่พวกคุณเชิญผมมา”ป๊อปปี้พูด
“ผมต่างหากล่ะครับที่ต้องเป็นเกียรติ เชิญเข้าไปในงานครับ”ไทม์พูดแล้วพาพวกป๊อปปี้เข้าไปใน
งานพร้อมกับฟาง แล้วงานเลี้ยงแต่งงานก็เริ่มขึ้น
“ผมขอขอบคุณแขกทุกท่านที่มาร่วมงานฉลองแต่งงานของผมกับดาวนะครับ และในคืนนี้ผมก็อยาก
จะบอกดาวว่า ดาวเป็นเหมือนดวงดาวที่ส่องเข้ามาในใจของผม รู้มั้ยคะรอยยิ้มของดาวทำให้พี่หมอ
หลงรักดาวตั้งแต่แรกพบ พี่หมอสัญญานะคะว่าพี่หมอจะรักและดูแลดาวตลอดไป”ไทม์พูดกับฟาง
“ดาวเองก็อยยากจะขอบคุณพี่หมอในทุกๆอย่าง พี่หมอเป็นคนดีมาก จนดาวเองต้องแพ้ใจให้พี่
หมอ ดาวเองก็สัญญาค่ะว่าดาวจะทำหน้าที่ภรรยาและแม่ที่ดีต่อลูก ดาวรักพี่หมอนะคะ”ฟางพูดแล้ว
ทั้งคู่ก็จูบกัน ก่อนที่จะเดินลงจากเวทีมาเต้นรำท่ามกลางเสียงดนตรีบรรเลงแสนหวาน
“หึ มารยา โกหกปลิ้นปล้อนที่สุด”ป๊อปปี้มองไทม์และฟางที่จูบกันท่ามกลางเสียงโห่แซวของแขก
ในงานเมื่อกี้อย่างโกรธแค้นก่อนจะดื่มวิสกี้ที่บริกรมาเสิร์ฟให้ไปแก้วแล้วแก้วเล่า
“ถึงเวลาที่สาวๆทุกคนรอคอยแล้วนะครับ ขอเชิญสาวโสดมารอรับช่อดอกไม้ด้านหน้าเลย”พิธีกรพูด
ก่อนที่ฟางจะยืนมาพร้อมกับช่อดอกไม้ ก่อนจะหันหลังโยนช่อดอกไม้ให้สาวๆ แล้วช่อดอกไม้นั้นก็บังเอิญปลิวไปตกอยู่ในมือแก้วที่กำลังหยิบจานไปเอาของกินในงาน
“ยินดีด้วยนะคะคุณแก้ว คุณแก้วคือคนต่อไปที่ได้แต่งงาน”ฟางพูดใส่ไมค์ ทุกคนปรบมือให้แก้ว
แก้วมองทุกคนแล้วยิ้มเจื่อนๆมองช่อดอกไม้ในมือ ก่อนจะเศร้า แล้วเธอจะแต่งงานกับใครล่ะ
“แก้ว เดี๋ยวถ้างานเลิกแล้ว แก้วกลับไปก่อนเลยก็ได้นะ”ป๊อปปี้พูดกับแก้วเมื่อเห็นว่างานเลี้ยงใกล้เลิก
“ทำไมอ่ะพี่ป๊อป พี่ป๊อปจะไปไหนหรอคะ”แก้วมองป๊อปปี้แล้วถาม
“เอาเถอะน่า แก้วกลับไปก่อน แล้วฝากดูหลานด้วย เพราะพี่อาจจะไปทำธุระ แล้วพรุ่งนี้พี่จะกลับไป
หาลูก บอกตัวเล็กด้วยอย่างอแง”ป๊อปปี้ไม่บอกอะไรแก้วมากแล้วสั่งก่อนจะเดินออกไปจากงาน
“แปลกคนจัง ทุกทีออกจะติดลูก”แก้วมองป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ติดใจสงสัย
“เดี๋ยวดาวไปอาบน้ำก่อนเลยนะคะ เดี๋ยวพี่หมอมา”เมื่อถึงห้องหอที่บ้าน ไทม์ก็บอกฟาง
“พี่หมอจะไปไหนคะลุงกับป้าบอกแล้วไม่ใช่หรอคะว่าคืนส่งตัวห้ามออกจากห้องหอ”ฟางพูด
“ไปอาบน้ำเถอะค่ะ ยังไงบ้านนี้ก็เปรียบเป็นเรือนหอพี่ไม่ได้ออกนอกบ้านสักหน่อย ไม่ต้องคิดมาก
นะคะ”ไทม์พูดก่อนจะเดินไปจูบที่หน้าผากฟาง ฟางยิ้มก่อนจะถอดมาลัยคล้องคอไม่คิดอะไร
พรึบ
“เอ๊ะ ไฟดับงั้นหรอ”ไทม์เปิดประตูห้องออกไปไฟก็ดับก็พูดอย่างแปลกใจ
ปึก
จู่ๆก็ต้องล้มพับสลบลงไปเมื่อจู่ๆเหมือนมีคนเอาของแข็งมาฟาดใส่ท้ายทอยอย่างแรง
“ว้าย ไฟดับหรอ”ฟางตกใจเมื่อจู่ๆไปดับก็มองไปรอบๆเพื่อหาไฟฉาย
“อื้ออ”ฟางดิ้นขลุกขลักเมื่อได้ยินเสียงมีเสียงประตูถูกเปิดมาแล้วเหมือนมีคนเข้ามาในห้อง แล้วตรง
เข้าจับฟาง แล้วเอาอะไรไม่รู้มาปิดปากปิดจมูกฟาง เมื่อดิ้นไปสักพัก ฟางก็สลบ ล้มพับในอ้อมกอด
คนแปลกหน้าที่เข้ามา ก่อนจะมีคนแปลกหน้าอีกคนเข้ามาและช่วยกันพาฟางออกไปจากบ้าน
“เห้ยไอ้ป๊อป ชัวร์แน่นะว่านี่จะไม่ถึงคุกน่ะ”เฟย์ถอดหน้ากากที่สวมมาแล้วถามป๊อปปี้ที่อุ้มฟางอยู่ภายใต้ชุดดำสวมหน้ากากไอ้โม่ง
“ไม่หรอก เพราะถึงจะแจ้งตำรวจไป ยังไงยัยนี่ก็ไม่ปากโป้งแน่นอน”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับแผนการ
“เจ้านายครับ ทางเกาะโทรมาว่าทำความสะอาดบ้านพักเรียบร้อยแล้วนะครับ เราไปที่ท่าเรือเลยมั้ย
ครับ”กั้งเปิดกระจกรถถามป๊อปปี้เมื่อวางโทรศัพท์ลง
“ดี ไปกันเลย เพราะชั้นก็ร้อนใจจะจัดการยัยตัวดีไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”ป๊อปปี้พูดแล้งยิ้มอย่างร้ายกาจ
บอกแล้วว่าพระเอกน่ะ ร้ายมากพาทหลัง แล้วเรามาดูถ้าถ้าพระเอกร้ายนางเอกดีจะเป็นยังไง
ช่วงนี้เหลือฟิคเรื่องเดียวเลยอัพให้เช้า เย็น แต่แลกกันได้มั้ย ช่วยเม้นกับโหวตเรื่องนี้เป็นกำลังไรเตอร์หน่อยน้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
