ฉุดหัวใจให้เธอรักฉัน ♥

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อย่านะ ฮึก อย่าแก้วกลัวเเล้ว ฮึก"แก้วร้องไห้จนตัวสั่นเมื่อถูกโทโมะผลักให้ล้มตัวนอนลงบนเตียงเเล้วโทโมะ ก็เริ่ใซุกไซร้ซอกคอขาวของแก้วอย่างหื่นกระหาย

 

 

 

 

"อยู่นิ่งน่า"โทโมะพูดทั้งทั้งยังซุกไซร้ซอกขอของแก้วต่อ แก้วได้เเต่ร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

ถึงชั้นจะแอบชอบพี่มานานเเต่พี่ทำแบบนี้มันไม่ได้นะ

 

 

 

 

"อย่าทำแบบนี้กับแก้วนะค่ะ แก้วขอร้อง ฮึก"แก้วร้องไห้ออกมาจนตัวสั่นโทโมะผละหน้าออกจากซอกคอของแก้วเเล้วมองหน้าแก้วที่ร้องไห้อยู่

 

 

 

 

"ทำไมล่ะ เธอเองก็ชอบชั้นไม่ให้หรือไง"โทโมะพุดแก้วอึ้งทันทีที่เขารู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขา

 

 

 

 

"แก้วไม่ได้ชอบพี่ค่ะ แก้วรักพี่เหมือนพี่ชาย ฮึก"แก้วพูดเเล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

"งั้นหรอ หึ"โทโมะพูดเเล้วซุกไซร้ตามซอกคอขาวของแก้วต่อ

 

 

 

 

"อย่า ฮึก อย่า"แก้วร้องไห้จนสลบไป โทโมะที่รู้สึกว่าแก้วเงียบไปจึงเงยหน้าขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"แก้วๆ"โทโมะเขย่าตัวแก้วที่นอนหลับอยู่เเต่ก็ไม่มีวี่แววที่แก้วจะตอบ

 

 

 

 

 

 

"นี่แก้วๆ โธ่เว้ย"โทโมะสบถอย่างอารมณ์เสียก่อนจะอุ้มแก้วจัดท่านอนให้ดีๆ

 

 

 

 

 

 "เธอมันน่าโมโหจริงๆ"โทโมะพุดก่อนจะไปเอากะละมังน้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"ถ้าเธอไม่ทำตัวให้ชั้นโมโห ชั้นก็ไม่ทำแบบนี้กับเธอหรอก"โทโมะพูดเเล้วเช็ดหน้าให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้ออ!!"แก้วลืมตาขึ้นมาในตอนเช้ก่อนจะมองไปรอบๆ

 

 

 

 

 

 

"เมื่อคืนชั้นฝันไปใช่มั้ย"แก้วพูดเเล้วมองไปรอบห้องก่อนจะต้องตาโตเพราะมีโทโมะนอนอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

 

"ยะ อย่าบอกนะว่าเมื่อคืน"แก้วตาโตด้วยความตกใจทันทีเพราะเรื่องเมื่อคืนเธฮคิดว่าเธฮคงฝันไป

 

 

 

 

 

 

แก้วเอามือปิดปากตัวเองเเล้วค่อยๆคลานลงเตียงเพื่อไม่ให้โทโมะที่นอนหลับอยู่ตื่นขึ้นมาเเล้วทำแบบเมื่อคืนอีก แก้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำเเล้วสำรวจตัวเองทันทีก็พบว่าเธอเองยังไม่ได้เป็นอะไร เธอยังคงบริสุทธิ์อยู่ แก้วยิ้มดีใจก่อนจะรีบอาบน้ำเพราะวันนี้ก็มีเรียนตอนสายๆ

 

 

 

 

 

 

แก้วอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวออกมาจากในห้องน้ำเรียบร้อยก่อนจะค่อยๆย่องออกมาเพื่อไม่ให้พี่ของเพื่อนอย่างโทโมะจะรู้ตัว

 

 

 

 

 

 

"ตื่นเเล้วไม่คิดจะปลุกชั้นเลยนะ"โทโมะยันตัวเองขึ้นมานั่งเเล้วมองแก้วที่ใส่ชุดนักศึกษากระโปรงสั้นเลยเข่า ทำให้โทโมะมองด้วยสายตาหงุดหงินทันที

 

 

 

 

 

 

"ขอตัวค่ะ"แก้วรีบพูดก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องเเต่โทโมะไวกว่าคว้าตัวแก้วเข้ามาหาตัวทันที

 

 

 

 

 

 

"ปล่อยแก้วนะค่ะ ปล่อยแก้ว"แก้วพูดเเล้วพายายามดิ้นในอ้อมกอดโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"ไม่ปล่อยใส่กระโปรงสั้นแบบนี้ กะจะยั่งชั้นหรือไง"โทโมะพูดเเล้วใช้มือข้างหนึ้งลูบไล้ขาอ่อนของแก้วเเล้วมองด้วยสายตาหื่นๆ

 

 

 

 

 

 

"อย่ามาเจ้าชู้ใส่แก้วนะค่ะ ไม่งั้นแก้วจะฟ้องฟางจริงๆด้วย"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะอย่างพายายามไม่กลัวโดยอ้างชื่อน้องาวแท้ๆของโทโมะอย่างฟางมาอ้าง

 

 

 

 

 

 

"ยัยฟางงั้นหรอ คิดว่าชั้นกลัวหรือไง"โทโมะพูดเเล้วกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

 

 

"ปล่อยแก้วนะ"แก้วพูดเเล้วพายายมดิ้น พายายามดันโทโมะออกแต่โทโมะก็ยังกอดไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

"ปล่อยแก้ว!"

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยย"

 

 

 

 

 

 

โทโมะร้องออกมาทันทีเพราะแก้วเหยียบเท้าเข้าเต็มๆ จนต้องร้องเเล้วปล่อยแก้วให้เป็นอิสระ แก้วรีบหยิบรองเท้าผ้าใบของตัวเองเเล้ววิ่งออกจากห้อง เเล้วรีบขึ้นลิฟต์ลงไปทันที

 

 

 

 

 

 

"ยัยเด็กบ้า!"โทโมะจับเท้าตัวเองเเล้วมองไปที่ประตูอย่างคาดโทษ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยแก้วทางนี้ๆ"ฟางพูดเเล้วโบกมือไปมา

 

 

 

 

 

 

"ไงฟาง"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"เป็นไงบ้าง"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

"ก็ปกติดีเหมือนๆทุกวัน"แก้วพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

"เมื่อวานพี่ชั้นได้ไปหาแกเปล่า"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

"..??.."

 

 

 

 

 

 

"เมือวานไอ้พี่ตัวดีชั้นมันไม่กลับบ้าน ชั้นเลยคิดว่ามันไปหาแก้วอ่ะ เพราะโทร.ถามพี่ป๊อปก็ไม่รู้"ฟางพูด เพราะรู้ดีว่าโทโมะแอบชอบแก้ว เเล้วก็ไม่พอใจเวลาที่มีผู้ชายมาขายขนมจีบ จึงแอบปั๊มกุญแจคอนโดแก้วไว้

 

 

 

 

 

 

"ไม่นิ ไม่เห็นมาเลย"แก้วพูดเเล้วยิ้มร่าเริง

 

 

 

 

 

 

"หรอ อืมดี ถ้ามันไปนะ บอกฟาง ลากกลับบ้านเลยคอยดูสิ เดี๋ยวนี้เที่ยวเหลือเกิ๊น"ฟางพูดเเล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

"หรอ อื้มจ้า"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ไปเถอะเรียนกันดีกว่า"ฟางพูดเเล้วจับมือแก้วก่อนจะเดินไปในห้องเรียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ยังไงก็ฝากด้วยเรื่องแรกค่ะ ><