ฉุดหัวใจให้เธอรักฉัน ♥

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วอันนี้ทำไงอ่ะ"ฟางถามเเล้วชี้ไปที่ใบงาน

 

 

 

 

 

"เอาของแก้วไปลอกเเล้วกัน"แก้วพูดเเล้วยื่ยใบงานให้

 

 

 

 

 

"เเต๊งกิ้วววว จุ๊บ"ฟางพูดเเล้วจุ๊บแก้วแก้วก่อนจะหันไปทำงานต่อ ส่วนแก้วก็ทำงานคู่ไป

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

มีเสียงเคาะห์ประตูหน้าห้องฟางดังขึ้นทำให้แก้วเเละฟางมองไปที่ประตู

 

 

 

 

 

"แก้วไปเปิดให้หน่อยสิ ฟางยังทำงานไม่เสร็จ สงสัยเเม่ตามไปกินข้าวแหงๆ ได้เวลากินเเล้วเนี้ย"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"อื้ม"แก้วพูดสั้นๆก่อนจะลงจากเตียงเเล้วเดินไหเปิดประตู

 

 

 

 

 

แอ๊ด

 

 

 

 

 

"แก้ว"โทโมะที่รู้ว่าใครเป็นคนเปิดประตูก็ตกใจเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"พี่โทโมะ มีอะไรหรอค่ะ"แก้วพูดเเล้วทำหน้าสงสัย

 

 

 

 

 

"แม่ให้มาตามยัยฟางไปทานข้าวน่ะ เเล้วเรามามีอะไร"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"อ๋อค่ะ เดี๋ยวแก้วไปบอกฟางให้เเล้วจะตามลงไปข้างล่างนะค่ะ ขอบคุณที่มาบอกค่ะ"แก้วพูดเเล้วปิดประตูใส่หน้าโทโมะ

 

 

 

 

 

"ไง"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"กินข้าวน่ะ กินเลยมั้ยล่ะ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

'ยังไไม่อยากไปกินเลย อยากทำงานให้เสร็จก่อนอ่ะ แก้วลงไปเอาขนมขึ้นมากินดีกว่า"aางพูด

 

 

 

 

 

"เอางั้นหรอ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"อื้ม ฟางขี้เกียจอ้อเเล้วบอกแม่ด้วยนะว่าฟางขอทำงานก่อน เดี๋ยวดึกๆจะลงไปหาอะไรกิน ฮ่าๆ"างพูดขำๆ

 

 

 

 

 

"อ้วน"แก้วว่าเเล้วเเลบลิ้น

 

 

 

 

 

"โธ่ พูดเหมือนพี่โมะอีกบ่ะ เซ็งจิต"ฟางพูดแก้วชะงักทันที

 

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวแก้วลงไปเอาอะไรมาให้กินเเล้วกันนะ"แก้วพูดฟางยิ้มเเล้วพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวหนูแก้วมาทานข้าวสิลูก"แม่ฟางเเละโทโมะพูดชวนแก้ว โทโมะรีบหันไปมองทันที

 

 

 

 

 

"อ๋อไม่ล่ะค่ะ แก้วแค่จะลงมาเอาขนมไปให้ไอ้หมูอ้วนทาน"แก้วพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

"ยัยฟางนี่ไม่ไหวเลยนะจะเอาขนมก็ไม่ลงมาเอาเอง"แม่ฟางพูดดุ

 

 

 

 

 

"อย่าว่าฟางเลยค่ะ ฟางทำงานอยู่"แก้วพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

"งั้นแก้วขอตัวไปเอาขนมก่อนนะค่ะ"แก้วพูดอีก

 

 

 

 

 

"เอานมไปด้วยนะลูก จะได้สมองโล่งๆ"แม่พูด

 

 

 

 

 

"คะ"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าไปในครัว

 

 

 

 

 

"อ้าวอิ่มเเล้วหรอตาโมะ"แม่ถามเพราะเห็นโทโมะลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"ครับอิ่มเเล้ว"โทโมะพูดก่อนจะลุกไปที่ครัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้วที่อยู่ในห้องครัวก็กำลังจะเอานมเข้าไมโคเวฟเเล้วเขย่งหยิบขนมที่อยู่ตู้ข้างบนเเต่ไม่ถึงโทโมะจึงเดินเข้ามาหยิบให้จากด้านหลัง

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดขอบคุณ

 

 

 

 

 

"เปลื่ยนจากคำขอบคตุณเป็นอย่างอื่นได้มั้ยล่ะ"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาใกล้แก้วเเต่แก้วเอี้ยวตัวหลบทัน

 

 

 

 

 

"ไม่ค่ะ"แก้วพูดก่อนจะไมโคเวฟจะดัง แก้วรีบเปิดก่ิอนจะหยิบนมอุ่นๆด้วยมือเปล่า

 

 

 

 

 

"โอ้ยย"แก้วต้องเเล้วรีบชักมือกลับเข้ามาทันที เพราะมันร้องรวกมือ

 

 

 

 

 

"เด็กโง่"โทโมะว่าแก้วก่อนจะดึงมือแก้วมาเเล้วเป่าให้ แก้วมองโทโมะอึ้งๆหน้าแดงก่อนจะชักมือกลับมา

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดเเล้วหยิบถุงมือจับของร้อนได้มาใส่ก่อนจะเอานมร้อนๆสองแก้วออกมาใส่ถาด

 

 

 

 

"แก้วพี่ยกไปให้เเล้วกัน"โทโมะอาสา

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องค่ะ"แก้วพูดเเล้วเดินหนีโทโมะมา