มา(ร)ยา แรงริษยา

 ฟางในวัยเด็ก

"นินังฟางแกหายไปในมาฉันให้แกไปซื้อของไหนล่ะของ"แม่ฟางถาม

"หนูลืมของใว้ที่ร้านค้าจ้ะ"ฟางพูดพลางก้มหัวลง

"นิแกรีบไปเอามาเลยนะก่อนที่ฉันจะโมโหตีแก"แม่ฟางไล่ไปเอาของมาคืน

"แม่จ้า หนูไม่เห็นของที่แม่ให้ซื้อถามเจ้าของร้านแล้วเข้า

บอกว่ามีคนเอาไปแล้ว"ฟางพูดเสียงสั่นๆเพราะรู้ว่ากำลังจะ

เกิดเรื่องอะไรกับตังเอง

"นิแกลืมได้หยังไงหาอีฟางของตั้งแพง วันนี้กูจะตีมึงให้ตายเลยค่อยดู"แม่ฟางหยิบไม้หน้าสามมาฟาดฟางไม่ยั้ง

"โอ๊ยยยย แม่จ้าหนูเจ็บแม่อย่าตีหนูเลยนะแม่จ้าหนูเจ็บ"

"มึงพิเศษมาจากไหนหาอีฟางกูถึงจะตีมึงไม่ได้ วันนี้กูจะตีมึง

ให้ตายคาทีนี่แหละ"แม่ฟางพูดจบตีฟางต่อ

"แม่จ้าาาา หนูเจ็บ"ฟางพูด

กานดาเศรษฐีสาวใหญ่ได้มาที่จังหวัดเลย เพื่อมาดูบั้งไฟ

พญานาค แล้วขากลับกานดาก็กลับเส้นทางผ่านบ้าน

ฟาง กานดาเห็นแม่ฟางกำลังตีฟางอยู่ก้เลยใหคนขับรถจอดหน้าบ้านฟาง

"นิคุณค่ะหยุดตีลูกได้แล้วลูกมันเจ็บนะค่ะ อุ้ยตายคุณตีลูกจน

เลือดไหลเลยหรอมันจะมากเกินไปแล้วนะค่ะคุณ"กานดาตกใจมาก

"แล้วคุณเป็นใครถึงมายุ่งเรื่องฉันฉันจะตีมันตายก็เรื่องของ

ฉันเพราะมันเป็นลูกฉัน"แม่ฟางพูด

"แต่นี่มันลูกคุณทั้งคนนะค่ะ"

"ใช้ครับลูกคุณไม่เห็นต้องตีหนักขนาดนี้ มีเรื่องอะไรก็ตักเตือนเข้าดีๆก็ได้"คนขับรถสำทับ แม่ฟางไม่ฟังตีฟางต่อ

"ฉันให้เธอ10,000แลกกับให้เธอหยุดตีลูกซะ"กานดาเสนอเงินให้

"ฉันขอ1,000,000นะท่าคุณให้ฉัน1,000,000ฉันจะยกลูกสาวให้ไปรับใช้คุณ"แม่ฟางพูด กานดายอมรับขอเสนอแล้วพาฟางกลับบ้านไปกลับตัวเอง

"คุณป้าค่ะทำไมหนูต้องไปกลับคุณป้าด้วยทำไมแม่หนูไม่มาด้วยล่ะค่ะ"ฟางถาม

"ต่อไปนี้หนูต้องมาอยู่กับป้านะจ้ะแแม่หนูเขากำลังไปดีแล้วลืมแม่ของนั้นเถอะนะจ้ะเพราะแม่ของหนูคือป้าเองป้าจะเลี้ยงดูหนูอย่างดีเลยนะลูก"กานดาพูด

พร้อมลูบหัวฟาง

ตอนหน้าฟางก็จะโตเป็นสาวแล้ว คอมเม้นโหวตติดตาม ให้โมด้วยนะจ๊ะ