C'est mon premier amour รักในความทรงจำ
เขียนโดย 
PROUDY
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.25 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 18.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) จับตัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ คฤหาสน์เก่าแก่ประจำตระกูลเนวา ตระกูลเก่าแก่ที่มีบรรพบุรษทำงานเป็นที่ปรึกษาให้กับ องค์กรอาชญากรรมลับภายใต้อำนาจมืดนั้นคือ “พวกมาเฟีย” ต้นตระกูลของเนวาได้มีความสัมพันธ์อันดีกับตะกูลเชเลสท์ ตะกูลมาเฟียที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่มีใครกล้าแข็งข้อต่อเชเลสท์เพราะรู้ดีว่าจุดจบมันมักจะไม่สวยเสมอ
“คุณพ่อค่ะ วันนี้อากาศดีจังเลยนะค่ะ”
เสียงใสๆ ของ “ฟาง” ลูกสาวคนสวยของ “นาดีน (Nadine)” หัวหน้าสูงสุดของเนวา ทักผู้เป็นพ่อที่นั่งจิบกาแฟยามเช้า
“แล้ววันนี้พี่เราไปไหนแต่เช้าละ พ่อไม่เห็นเลย”
“พี่กวินพาคนไปฝึกซ้อมที่โรงฝึกนะค่ะ”
“ขยันแต่เช้าเลยไอ้ลูกคนนี้”
คนเป็นพ่อสายหน้าเบาๆ กับลูกชายคนโตของเขา
“แล้วคุณแม่ไปไหนหรอค่ะ”
“แต่งตัวอยู่ข้างบนน่ะ วันนี้ต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดของท่านนายก”
“แล้วคุณพ่อไม่ไปหรอค่ะ”
“พ่อแต่งตัวไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จลูก แม่เราน่ะตื่นมาแต่งตัวแต่เช้าและ ป่านนี้ยังไม่เสร็จเลย”
“คุณพ่อก็.. ชอบไปแซวคุณแม่นะค่ะ”
“คุณค่ะ มาแต่งตัวได้แล้วค่ะจะได้ไปกัน เดี๋ยวจะไปไม่ทันนะค่ะ”
เสียงของหญิงวัยกลางคนดังขึ้น ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องเพื่อไปแต่งตัวต่อ
“จ้าๆ พ่อไปก่อนนะลูก”
คนเป็นพ่อขานรับ ก่อนจะลูบหัวลูกสาวแล้วเดินขึ้นห้องไปแต่งตัว
“ค่ะพ่อ”
ในตอนสายขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งอ่านหนังสือเพลินๆ อยู่ที่ศาลาริมน้ำในสวน ก็มีเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนต่างวิ่งกันวุ่นวายไปหมด
“ราเชล เกิดอะไรขึ้น”
หญิงสาวถามหัวหน้าที่คุมบรรดาลูกน้องทั้งหมดของเนวา ราเชลเปรียบเสมือนมือขวาของพี่ชายเขา
“พวกเชเลสท์มันบุกมาครับคุณหนู คุณหนูรีบไปหลบก่อนเถอะครับ”
“เชเลสท์หรอ”
“ครับ คุณหนูรีบตามผมมาเถอะครับ”
ฟางรีบวิ่งตามราเชลไป เสียงปืน เสียงการต่อสู้ดังขึ้นเป็นระยะๆ ถึงแม้ฟางจะคุ้นเคยกับเสียงพวกนี้ เพราะโตมาในตะกูลที่ทำงานกับพวกมาเฟีย ย่อมมีการต่อสู้เกิดขึ้นนับไม่ท้วน แต่ก็ไม่เคยเจอแบบบุกเข้ามาขนาดนี้
“พวกมันต้องการอะไร”
“ผมก็ไม่ทราบครับ”
“แล้วพวกมันบุกเข้ามาทำไมกัน”
“งานนี้หัวหน้ามันมาเองเลยนะครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันต้องการอะไร"
“แต่พวกเชเลสท์เป็นพันธมิตรกับเรานะ”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกับครับว่าพวกมันเกิดบ้าอะไรขึ้นมาอยู่ดีๆ ก็บุกเข้ามายิงกันแบบนี้”
“ใช่! มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
“คุณหนูครับ ผมว่าคุณหนูหาทางอ้อมไปทางโรงฝึกดีกว่านะครับ”
“ทำไม?”
“ผมเริ่มจะต้านมันไม่อยู่แล้วครับ กระสุนก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย คุณกวินอยู่ที่โรงฝึก ถ้าคุณหนูไปหาคุณกวิน คุณหนูน่าจะปลอดภัยกว่าอยู่ที่นี้”
“แล้วนายละ”
“ผมจะยิงคุ้มกันให้ครับ ไปครับ! คุณหนูรีบไปครับ”
“ฝากด้วยนะ”
ฟางวิ่งอ้อมมาทางด้านหลัง ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงฝึกก่อนจะเจอพวกลูกของอีกฝ่ายยืนอยู่หน้าโรงฝึกเต็มไปหมด
“คนเยอะแบบนี้แล้วจะเข้าไปยังไง”
พลั่ก!
“อื้อ!”
ชายชุดดำสองคนเอาผ้ามาปิดปากฟาง ไม่นานฟางก็หมดสติไปด้วยฤทธิ์ยา ชายชุดดำอีกคนคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะต่อสายไปที่ปลายทาง
“เรียบร้อยแล้วครับ จะให้ผมเอาตัวมันไปที่ไหนดีครับ”
“ดี! เอาตัวมันไปขึ้นรถเลย อ่อ! ระวังอย่าให้ใครเห็นละ”
“ครับ”
ทางด้านในของโรงฝึกกวินยืนจ้องหน้าคนตรงหน้าอย่างหาเรื่อง ด้วยความที่ไม่ค่อยชอบหน้ากันอยู่แล้ว แล้วยิ่งอีกฝ่ายบุกเข้ามาโดยไม่มีสาเหตุ ยิ่งทำให้กวินโกธรไปกันใหญ่
“แกต้องการอะไรกันแน่”
“ฉันมาท้วงของ ของฉันคืน”
“แต่สัญญานั้นมันจบลงไปแล้ว!”
“มันไม่จบ! พวกแกเป็นคนผิดสัญญาเอง แล้วนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่พวกแกต้องชดใช้!”
“อย่ามาพูดไร้สาระ เนวาไม่เคยผิดสัญญากับใคร”
“สงสัยแกคงจะความจำเสื่อมแล้วละมั้ง หรือว่าต้องให้ฉันช่วยผ่าสมองแกออกมารื้อฟื้นความทรงจำ ว่าแกทรยศอะไรกับเชเลสท์ไปบ้าง!”
“ฉันไม่ได้ทำ”
“แกทำ! แกร่วมมือกับมัน ทำลายเชเลสท์”
“แต่ตอนนี้ยัยนั้นความจำเสื่อม เพราะแก”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายยัยนั้น”
“แต่แกก็ทำไปแล้ว! แกเลือกที่จะทิ้งยัยนั้นไป ฉันไม่ยอมให้น้องฉันกลับไปเป็นเหมือนห้าปีก่อนอีกแล้ว ไม่มีทาง!”
“งั้นฉันก็ต้องขอโทษด้วยละกัน ที่ฉันต้องทำ”
Coming Soon... ตอนที่ 2 มันแค่เริ่มต้น
ตอนแรกมาแล้วน้า อย่าพึ่ง งงกับชื่อเรื่อง ชื่อตัวละคร ชื่อกลุ่ม ชื่อแก็งค์ต่างๆ กันน้า มันอาจจะแปลกๆ เรียกยากไปหน่อย เพราะมันเป็นภาษาฝรั่งเศส 
ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะ เม้นเยอะเดี๋ยวมาอัพต่อนะ จุ๊บๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
