[::FIC EXO::] รักฉบับสาวหล่อ kris x you

-

เขียนโดย momoko

วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.43 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,723 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เพราะคุณคือ...แบม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!

พี่ลู่รับรักฉันแล้วอ๊ายยยยยยยยยย~"

"เป็นบ้าอะไรของแกไอ้พริก"

ฉันมองท่าทางบ้าๆของไอ้พริกหรือพริกแกง

เพื่อนสนิทที่จู่ๆก็โพล่พรวด!!!เข้ามาราวกับผี

ในหนังสยองขวัญถ้าไม่ติดหน้าตาสวยๆ

ของยัยนี่ฉันจะกรี๊ดบ้าง -_-

"ก็พี่ลู่หานน่ะสิ!!แอบรักมา 2 ปีนะไอ้แบมสุดท้าย

ก็สมหวังแล้วโว้ยยยยยยยย!!กรี๊ดเป็นเพื่อนหน่อยดิ"

"เออๆ 1...2...3 ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กกกกกกก!!!!!!!!!"

ฉันแหกปาก(ที่คิดว่าน่าจะเป็นเสียง)กรี๊ดออกมา

อย่างสุดพลังหลอดเสียงเพื่อแสดงให้ยัยพริกแกง

เห็นว่าฉันดีใจกับความรักของมันอย่างสุดฤิทธิ์

"หยู๊ดดดดดดดดดดดด~หยุดๆๆๆ ใครเหยียบหางแกว่ะไอ้แบม!!!!"

บุคคลที่ 3 โพล่พรวดเข้ามาไม่ต่างจากยัยพริกแกงคือยัยหนิง

ที่จากเจ้าหญิงเมื่อเช้าตอนนี้แปลงร่างเป็นยัยเพิ้งจนฉันแทบจำ

ไม่ได้ว่าเคยมีเพื่อนหน้าตาแบบนี้

"ฉันกรี๊ด -_-"

"นั้นกรี๊ดเรอะ!!! =[]="

"ฉันนึกว่าเสียงเปรตขอส่วนบุญ"

บุคคลที่ 4-5 อย่างเบียร์กับข้าวที่มาโดยฉันไม่รู้ตัวเลยสักกะติ๊ด

มาเงียบๆแบบนี้ฉันพวกแกไปสมัครเป็นนินจาที่หมู่บ้านโคโนฮะเถ๊อะ!!!!

หรือไม่ก็เป็นขโมยซะเลยชีวิตคงจะรุ่ง!!

"เปรียบได้เจ็บไปถึงทรวงเลยว่ะ...ไอ้ข้าว"

ฉันรี่ตามองยัยเพื่อนบ้าอย่างโกรธๆที่บังอาจเอาเสียงที่สุดแสนไพเราะ-

เพราะพริ้งราวกับเป็ดสำลักข้าวของฉันไปเปรียบเทียบกับเสียงเปรต

ขอส่วนบุญแม้มันจะไม่ต่างกันสักเท่าไรก็เถอะนะ -_-

"ว่าแต่...แกกรี๊ดทำไม??"

ยัยเบียร์ถามพร้อมกับเครื่องหมายคำถามที่แปะเด่นหล้าอยู่กลาง

หน้าผากเม่งๆส่วนฉันที่เริ่มได้รับผลกระทบจากการแหกปากขอส่วนบุญ

เอ๊ย!!แหกปากกรี๊ดไปเมื่อกี้ก็ใช้นิ้วชี้เพ่งไปที่ยัยพริกแกงที่ยืนยิ้มอยู่

"ก็คนมันดีใจก็เลยให้ไอ้แบมกรี๊ดเป็นเพื่อนหน่อยไม่คิดว่ามันจะแหกปากขอส่วนบุญ ( . . )"

เปรียบเทียบกันไปเถ๊อะ~ไอ้แหกปากขอส่วนบุญเนี่ย!!!!

"แล้วแกดีใจเรื่อง??"

ยัยหนิงถามพร้อมรี่ตามองอย่างสงสัยกับสาเหตุการดีใจของยัยพริกแกง

"พี่ลู่ห่านรับรักฉันแล้วโว้ยยยยย!!!!"

ยัยพริกแกงตะโกนพลางกระโดดขึ้นไปเด้งดึ๋งๆบนเตียงของฉัน

ย๊ากกกกกก!!!!ไอ้พริกลงเดี๋ยวเน้~ TAT

"จริงดิ!!"

ยัยข้าวพูดเสียงดังพร้อมกับเบิกตาโตด้วยความตกใจอย่างสุดซึ้ง

พลางเอามือปิดปากอย่างดัดจริตสุดๆ

"จริ๊งงงงงงงง~"

"งั้นในกลุ่มเราก็เหลือคนโสดที่ห้อยตัวอยู่บนคานแค่คนเดียวสินะ...."

ยัยข้าวพูดเสียงอย่างเนิบนาบคล้ายกับโคนันที่กำลังจะเฉลยตัวคนร้าย

ที่เป็นฆาตกรในคดีเลือดสาดและสายตาที่คมราวกับมีดแหลมๆทั้งสี่คู่

ก็ต่างพุ่งตรงเพ่งเล็งมาที่ฉันเพียงคนเดียว

"ไอ้แบม!!!!"

แอ๊รยยยยยยยย~อะไรกันยัยพวกนั้นมีแฟนกันหมดแล้วเรอะ!!!!

"พวกแกมีแฟนแล้ว!!!"

"ช่ายยยยย~ คูณ 4"

"ใครอ่ะ!!!"

"สดๆร้อนๆเมื้อกี้ พี่ลู่ห่าน"

ยัยพริกแกง

"อาทิตย์ที่แล้ว ไอ้ชานยอล"

ยัยหนิงแต่เอ๊ะ!!...

"เฮ้ย!!ฉันเห็นแกกับไอ้ชานยอลกัดกันราวกับหมา

แล้วเป็นแฟนกันได้ไงอ่ะ!!"

"แกไม่เคยอ่านนิยายหรือไงไอ้แบม ตอนแรกพระเอกกับนางเอกก็กัดกัน

ไม่ถูกกันตอนจบเป็นไง...ลูกสิบ!!!"

ยัยเบียร์จัดแจ้งอธิบายเหตุการณ์ความรักของยัยหนิงกับไอ้ชานยอล

เพื่อนชายคนสนิทที่โคตรจะไม่ถูกชะตากับยัยหนิงสุดท้ายเป็นแฟนกัน

ได้ราวกับนิยายว่าแต่...จริงดิ!!! =[]=!!!

"แล้วแกอ่ะไอ้เบียร์"

"โฮะๆๆ พี่แบค พี่ชายแกไง ^o^"

อ๊ากกกกกกกกก!!!ไอ้บ้าแบคมีแฟนเป็นเพื่อนน้องสาวทั้งที่ปิดเงียบเลยนะ

ไอ้พี่บ้า!!!อย่างนี้ต้องสั่งหักเงินค่าขนม ว่ะ...ฮ่ะ...ฮ่า

"แกอ่ะไอ้ข้าว ว่าไง"

ฉันถามยัยข้าวด้วยน้ำเสียงที่ยังไม่หายแค้นเคืองพี่ชายตัวเอง

"ฮุๆ มิอยากจะอวดเพื่อนนักหรอกนะแฟนฉันคือ...พี่เซฮุนเดือนคณะแพทย์

โว้ยยยยยยยยยยยยยยย~!!! ว่ะ...ฮ่ะ...ฮ่า!!!"

นี่ขนาดไม่อยากจะอวดนะ -_-

เพื่อนฉันน่าอิจฉาหมดทุกคนเลยอ่า...

ก็นะอย่าว่าแต่พี่เซฮุนแฟนยัยข้าวเลย

ไอ้ชานยอลแฟนยัยหนิงก็เป็นถึงนักกีฬาตัวจริงอันดับต้นๆของมหา’ลัย

พี่ลู่ห่านแฟนยัยพริกก็เป็นถึงผู้ชายสุดเพอร์เฟ็กต์ในฝันของสาวหลายคน

แล้วไอ้พี่แบคฮยอนนั่นนอกจากหน้าตาดีแล้วที่บ้านทำธุรกิจจิวเวอร์รี่

โคตรจะรวยของรวยเลยล่ะแต่...บ้านพี่แบคก็บ้านฉันนี่

"ฮือ...พวกแกช่างน่าอิจฉายิ่งนัก"

"แกก็รีบหาแฟนสิ"

ยัยหนิงพูดพลางยิ้มมุมปากอย่างมีเล่ห์นัยที่สุดแสนจะไม่น่าไว้ใจ!!

"หน้าอย่างฉันใครไปสนว่ะ"

ฉันพูดพร้อมกับยกกระจกบนใหญ่มาเพ็งพิตมองดูแล้วสิ่งที่ฉันเห็นคือ

เส้นผมสีคาลาเมลสอยรากไทรระบ่าล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่คิ้วเข้มๆ

รูปสวยกับดวงตากลมโตสีดำเป็นประกายน้ำเงินเข้มจมูกโด่งเรียว

ริมฝีปากหนาหน่อยๆอย่างพอดี

บอกตามตรงว่า...

นี่มันนักร้องเกาหลีที่ไหนว่ะ!!!หล่อโคตรๆ!!!

ก็อย่างว่าแหละฉันมันพวกสาวหน้าหล่อนี่หล่อมากจนผู้ชายหมั่นไส้

แทบไม่อยากจะเดินเฉียดเลยล่ะ

"หน้าฉันหล่ออย่างนี้ผู้ชายหนีหมดว่ะ"

ฉันพูดพลางทำหน้าเศร้าจิต เซ็งจิต ปวดจิต

"ยากอะไรแกก็มีแฟนเป็นดี้สะซิ"

แว้ก!!!แค่ต้องคิดว่าชาตินี้คงมีแฟนเป็นผู้หญิงโลกก็จะบรรลัยแล้ว!!!

ฉันยังรักและคลั่งผู้ชายหล่อนะเฮ้ย!!!

"แกอย่าแนะนำอะไรมั่วๆนะไอ้พริกเพราะฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้น..."

ฉันสบตาไอ้ข้าวอย่างมีความหวังอันริบรี่เท่าแสงหิ้งห้อยเพราะท่าทาง

และสมองที่ไม่ค่อยจะเต็มเต็งของยัยนั่นมันไม่น่าให้คำปรึกษาใครได้

"วิธีอะไรของแกว่ะไอ้ข้าว"

ไอ้เบียร์พูดด้วยอยากรู้สงสัยงุนงงตื้นเต้นราวกับว่ามันเป็นคนไม่มีแฟนสะเอง

"วิธีของฉันก็ยากอะไรนักหร๊อก~"

"........"

"ก็แค่....."

"ก็แค่....(คูณ 4)"

"หึๆ...ก็แค่หาคนที่หล่อกว่าแกไงไอ้แบม!!!!"

คนที่หล่อกว่าฉัน....ในโลกนี้ยังมีอีกรึ!!!!!

(ค้อนข้างหลงตัวเอง -_-;)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา