ความรักคือความเข้าใจ....

9.1

เขียนโดย rabbitping

วันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 09.55 น.

  13 ตอน
  12 วิจารณ์
  15.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 14.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ฝนตก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Past Bella

เด็กสาวตัวเล็กพูดทำให้อีกสามสี่คนหันมา ฉันเลยยิ้มให้แล้วก็ถอดหมวกออกมาทำให้ผมที่ยาวปล่อยออกมาถึงหลัง "อ่ะนี้จ้าขนม เอาไปกันคนละห่อเลย"ฉันแจกขนมแก่เด็กๆแล้วไปนั่งตรงม้านั่ง

"วันนี้พี่มีตุ๊กตา ของเล่นมาให้ทุกคนเลย"ฉันเดินไปหยิบตุ๊กตาและของเล่นมาเล่นกับเด็กๆ ฉันเล่นกับเด็กๆไปสักพักก็มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมาที่ฉัน ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วฉันเลยใส่หมวกขึ้นมา

"พี่คนสวยใส่หมวกทำไมค่ะ" เด็กผู้หญิงพูดขึ้นมา

"เอ่อ พี่จะกลับบ้านแล้วหนะจ๊ะ บ๊าย บายนะจ๊ะทุกคน"

"ค่ะ/ครับ" ฉันเอาขาจักรยานขึ้นแล้วขี่ออกมาอย่างรวดเร็ว แต่ก็มีคนมายึดจักรยานฉันไว้

"จะรีบไปไหน"เสียงผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างหลังฉัน พูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบา บรรยากาศเริ่มไม่ดี ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีเทาเพราะฝนใกล้ตก ทำให้กลัวตัวสั่น

"ผมถามว่าจะรีบไปไหน ออกจากบ้านผมมาไม่บอกไม่กล่าวกันเลย" เสียงเริ่มใกล้ตัวฉันขึ้น ฉันลงมาจากรถแล้วทิ้งจักรยานและหันไปข้างหลัง ก็พบกับครึ่งเสี้ยวหน้าของผู้ชายหนึ่ง แสงบนท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วสักพักฝนก็ตกลงมาปรอยๆ ฉันได้แต่ยืนตัวแข็ง เขาก้มลงที่หน้าแล้วก็จูบที่ปากฉันอย่างแผ่วเบาทามกลางสายฝนที่เริ่มตกหนัก เขาค่อยๆรั่งเอวฉันให้ใกล้เขามาขึ้น แต่ฉันไม่รู้สึกรังเกียจสัมผัสนั้นแม้นแต่นิด

 

Past James

ตอนนี้ทั้งผมทั้งเธอเปียกหมด ตั้งแต่เธอขี่จักรยานออกมาจากบ้านผมก็คิดว่าเป็นเธอแสบจริงๆเลยนะเบล แต่ไม่เชื่อเลยว่าเธอจะมีมุมนี้ สุดท้ายก็มาหาเด็กๆกลุ่มนี้เอง

ผมเห็นแค่ครึ่งเสี้ยวหน้าเบลแบบใกล้ๆผมก็ใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว

ผมถอนจูบออกแล้วจูงมือไปหาที่หลบฝน เบลและผมนั่งที่ศาลาใกล้สนามเด็กเล่น ตอนนี้เธอหน้าแดงอย่างกับลูกตำลึง หมวกทำให้ปิดบังใบหน้าแต่ผมก็ยังมองเห็นหน้าเธอ

"เบลใส่หมวกทำไม" ผมถามเธอ

"เอ่อ..." เธอไม่กล้าตอบก็เห็นแต่ก้มหน้าตัวสั่น เพราะทั้งตัวเปียกลมก็พัดแรง

"เบลหนาวรึป่าว" ผมถามเธอ เธอพยักหน้าผมเลยเข้าไปใกล้ๆให้เธอพิง ผมยังไม่ทันโอบเบลก็เข้ามาซบที่อกผม ผมเลยถอดหมวกของเธอออก

ฝนเริ่มสาลงผมก็ปลุกให้เบลตื่นจากตัก ดวงหน้าหวานทำเสียงงัวเงียจากนั้นก็ลืมตาและลุกขึ้นมานั่ง

"ฝนเริ่มสาแล้ว จะกลับเลยมั้ย"ผมถามเธอขณะที่เธอนั่งกุมขมับอยู่

"เบลเป็นไรรึป่าว" เธอเงยหน้าขึ้นผมมองหน้าเธอกลับหน้าซีดเหมือนคนไม่มีแรง

"ปวดหัวนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไรมาก" เธอพูดเสียงเบา ผมแทบไม่ได้ยิน

"ไหวมั้ยให้เราไปส่งป่าว"

"อือ ไม่เป็นไรหรอก" เบลลุกขึ้นแล้วเดินไปยกจักรยานที่ล้มอยู่ที่พื้น แต่เธอก็ทรุดไปนั่งอยู่ที่พื้น

"โอ๊ย!"

"เบล ไหวมั้ย" 

เธอส่ายหน้า ผมเลยถือวิสาสะอุ้มเธอไปส่งบ้านแทน

//ช่วงนี้จะไม่ค่อยมาอัพเน้อ ขอโทษด้วยนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา