รักเราต่างกัน

9.6

เขียนโดย putthathida

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.

  17 ตอน
  26 วิจารณ์
  22.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ย้าย / เจอกันครั้งแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


     "นี้คอนโดฉันเอง"เขาเปิดประตูเข้ามาในห้องคอนโดหรู

 

 

 

     "เข้ามาก่อนสิ่"เขาบอกหญิงสาว เธอมองดูภายในห้องที่กว้างและใหญ่มีสองชั้นเหมือนบ้านเศรษฐีเธอจึงไม่กล้าที่จะเข้าไป

 

 

 

     "คือฉัน..."

 

 

 

     "ทำไมไม่เข้ามา"เขาถาม แต่หญิงสาวได้แต่ยืนอยู่หน้าห้องอย่างนั้น

 

 

 

    "เข้ามาเถอะน่า"เขาจึงไปคว้าข้อมือของเธอแล้วดึงเข้ามาในห้อง

 

 

 

    "ใหญ่จัง"หญิงสาวมองรอบๆให้ที่ใหญ่โตมีข้าวของราคาที่ทั้งชีวิตเธอกก็คงหามาไม่ได้ ด้วยห้องที่กว้างใหญ่มีสองชั้นจึงทำให้เธอนึกสงสัยขึ้นมา

 

 

 

    "นายอยู่คนเดียวหรอ"เธอถามเขาด้วยความแปลกใจ

 

 

 

    "อยู่คนเดียวแล้วทำไม"เขาถามกลับ

 

 

 

    "นายเป็นใคร...หรือว่าเป็นพวกเศรษฐี หรือ พวกค้ายาหรอ...คะ"เธอถามด้วยความกังวล 

 

 

 

    "ห้ะ!"เขาตกใจกับคำพูดของหญิงสาว

 

 

 

    "ก็นายมีบ้านใหญ่โตแบบนี้และก็อยู่คนเดียวอีกต่างหาก"เธอบอก ทำให้เขาขำกับคำพูดของเธอที่ดูเหมือนเด็ก

 

 

 

    "หึ ทำไมเธอถึงคิดว่าฉันเป็นเศรษฐีค้ายาหรอ"เขาพูดแหย่เธอก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ตัวของเธอ

 

 

 

    "นี่นะ..นายจะทำอะไร"เธอถอยห่างจากเขาทีล่ะนิด

 

 

  

    "คิดว่าฉันควรจะทำอะไรเธอดีนะ..."เขาบอกกับหญิงสาวตรงหน้าที่ตอนนี้เหมือนเด็กน้อย

 

 

 

    "ฉันเตือนไว้ก่อนเลยนะถ้านายเข้าใกล้ฉันอีกนิดเดียวล่ะก็..."เธอพูดไม่ทันจบ ตัวของเธอก็ไปพิงกับฝาผนังแล้ว

 

 

 

     "เธอกลัวฉันหรอ.."เขาพูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาวตรงหน้า  ส่วนเธอได้แต่เบิกตากว้างไม่กล้าสบตากับเขา

 

 

 

     "หึ่..."เขาขำกับท่าทางของเธอ

 

 

 

 แกร๊ก

 

 

 

     "นี้ห้องของเธอ"เขาเปิดประตูห้องที่อยู่ข้างๆ แล้วเอาตัวถอยห่างจากร่างของหญิงสาว

 

 

    

     "อยากได้อะไรบอกฉันได้"เมื่อพูดจบเขาก็เดินเข้าห้องของตัวเองที่อยู่ชั้นสอง

 

 

     "เฮ้ออออ"เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก

 

 

 

 ตกดึก

 

 

     "หิวจัง"หญิงสาวเปิดประตูห้องออกมาในครัวด้วยความหิว

 

 

     "ทำอะไร"เขาที่อยู่ชั้นบนก็มองเห็นหญิงสาวเดินไปในครัวด้วยความมืด เขาจึงเดินลงไปดู

 

 

 

    "แค่กๆๆ"เธอไออกมาทันทีที่ได้ทาน

 

 

ฟรึ้บ ไฟเปิดขึ้น   

 

    "ทำอะไร"เขาถาม

 

 

   "ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ขอก่อน ฉันกินแต่ของที่หมดอายุหน่ะ"หญิงสาวบอกก่อนจะวางถุงขนมที่หมดอายุลง

 

 

    "ทำไมกินของพวกนี้ล่ะห้ะ ของดีๆก็มีให้กิน"เขาถาม

 

 

    "ฉันไม่เป็นไรหรอก นี่ค่าของที่ฉันกินไป"เธอบอกแล้วยื่นเงินให้เขา 

 

 

    "แล้วเธอชื่ออะไร"

 

 

    "ห้ะ!"หญิงสาวตกใจ

 

 

    "คนอื่นเรียกเธอว่าอะไร"เขาถาม แต่ดูเหมือนเธอจะไม่อยากบอกกับคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกัน

 

 

 

    "ถึงฉํนอกช้าไปหน่อยขอบคุณนะท่ให้ฉํนอาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ถ้าฉันมีที่อยู่ฉันจะออกทันที"เธอบอกเขา

 

 

 

    "ชื่อเธอยาวจังเลยนะ"

 

 

 

    "เอ่เถอะ เธอไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกที่ฉันช่วยเธอเพราะฉันไม่อยากเห็นใครต้องลำบากแล้วฉันไม่ได้ช่วยอะไรเลย"เขาบอกก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

    "เฮ้อออ"

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง

    "ว้าววว น้องสาวเป็นเด็กใหม่หรอจ้ะ"นักเลงกลุ่มนึงพูดแหย่หญิงสาวขึ้น

 

 

 

    "เอาเวลานี้ไปเรียนดีกว่าป้ะพี่"หญิงสาวเถียงเขากลับ ก่อนจะทำเป็นเมินใส่

 

 

 

    "ว้าววว ปากเก่งด้วยอย่างนี้พี่ชอบ"พวกนักเลงเดินเข้าไปคว้าแขนของหญิงสาว

 

 

 

ผั้วะ หญิงสาวต่อยไปที่หน้าของพวกนักเลงอย่างเต็มแรง

 

 

    "ต่อยกูหรอมึง เห้ย ไปล็อกแขนมันเว้ย"พวกนักเลงบอกลูกน้องอีกสองคน

 

 

 

    "ปล่อยนะ!! ปล่อยฉันนะเว้ย"หญิงสาวดิ้นไปดิ้นมาแต่แรงผู้หญิงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้

 

 

 

    "ปากเก่งนักนะมึง"หัวหน้านักเลงทำท่าจะตหน้าหญิงสาวแต่แล้ว...

 

 

    "เห้ย!ทำไรผู้หญิงว้ะ!"เสียงตะโกนเรียกของผู้ชายคนนึงมาแต่ไกล ก่อนที่เขสจะวิ่งไปหาพวกนักเลง

 

 

 ผั้วะ ผั้วะ

 

 

    "มึง!มึงต่อยกูหรอวะ!"นักเลงกำมือจะต่อยเขากลับแต่ก็ไม่ได้ผล เมื่อชายหนุ่มคนนั้นต่อยไอนักเลงก่อน

 

 

    "เห้ย!ไปเว้ย"หัวหน้านักเลงบอกกับลูกน้อง

 

 

    "โอ้ย!"หญิงสาวร้องออกมาเมื่อโดนพวกนักเลงผลักจนล้มลงกับพื้น 

 

 

     "เป็นอะไรไม๊ครับ"ชายหนุ่มยื่นมือเพื่อช่วยเธอ

 

 

    "ไม่เป็นไร"แต่เธอกลับปัดมือของเขาออกแล้วลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไป

 

 

 

     "อะไรวะ"เขางงกับท่าทางของหญิงสาว

 

 

 

      "เห้ย!ไอโมะ"เพื่อนซี้ของเขาเรียกเขา

 

 

     "มีไรว้ะ"เพื่อนซี้ของเขาถามเขา

 

 

      "ไม่อะไรหรอก ฉันแค่เจอผู้หญิงแปลกๆ"โทโมะบอก

 

 

     "เออนั้นก็แล้วไป วันนี้มีเด็กใหม่มาด้วยนะเว้ย ฉันได้ยินมาว่า ขาว สวย สูง ผมสั้นน่ารักๆ โอ้ย

อยากเจอแล้วว่ะ"เพื่อนซี้ของเขาพูดขึ้น

 

 

     "ตลอดเลยนะไอกั้ง"โทโมะพูดอย่างเบื่อกันิสัยของเพื่อนซี้เขาที่มักจีผู้หญิงไปทั่วแต่ไม่ติดสักราย เนื่องจากผู้หญิงพวกนั้นติดโทโมะหมด --" 

 

 


จบไปแล้วน้ะค้ะตอนที่สอง ตอนหน้าใครจิ้นโมะแก้วเจอกัน ฝากเม้นนน และโหวตตตต ด้วยนะค้ะ 

 

 

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา