Touch your heart Sehun Luhan

6.8

เขียนโดย Pang_exo

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.32 น.

  5 ตอน
  11 วิจารณ์
  9,961 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 18.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) Touch your heart Sehun Luhan ตอนที่3 100%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

งึมงำๆ อุ่นจางงงงง~~~

 ฮะ่ ฮ่ะ ฮ่ะ เฮ้ยยยยยย!!!!

ผมมานอนกอดกับไอ่เด็กนี่ได้ไงเนี่ยยยยย!!!! (แต่ก็อุ่นดีนะ)

ทำไงดีๆ!!!! 

ค่อยๆขยับๆ

 

เชี่ยยยย!!! ไอ่นี่ก็กอดได้กอดดี อะไรของมันว่ะปล่อยเว้ยยยยยย ผมได้แต่คิดในใจแต่ไม่กล้าบ่นออกมา ฮื่อๆ อึดอัดเว้ยยย ทำไงดีๆๆๆ นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว!!!

.

.

.

.

"ฮยองตื่นยังครับ"  เซฮุนตื่นแล้วพร้อมคลายอ้อมกอดออกเล็กน้อย

"ฮยองหลับน่ารักจัง"เซฮุนเอามือลูบผมสีน้ำตาลของร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดเขาอย่างเบามือ

"ฮยองน่ารักจัง ผมจะจีบฮยองได้ไหมเนี่ย น่ารักๆแบบนี้คนที่ร.รมาจีบเยอะแน่เลย ผมไม่อยากให้ใครมาจีบฮยองเลย" เซฮุนค่อยลูบผมอย่างเบามือ ก่อนที่จะจุ้ปหน้าผากไปทีหนึ่ง

"ผมจีบฮยองได้ไหมน้าาา??"

"ผมลุกดีกว่า เดี่ยวฮยองตื่นจะตกใจ อิอิ"

อะไรนะ ลู่หานไม่ได้ยินผิดใช่ไหม เค้าจะจีบลู่ห่าน!!!

เค้าได้ยินไม่ผิด แน่ๆ....

 

 

"ป้าวอนครับบบบบ ป้าาาา" เซฮุนเรียกคนใช้ที่บ้านของเขาอย่างลั่นบ้านจนลู่ห่านที่เผลอหลับไปอีกครั้งตื่นขึ้น

 

"ว่าไงค่ะคุณหนู~~~" ป้าวอนวิ่งตั้งแต่ชั้น1ขึ้นมาชั้น2อย่างรวดเร็ว!!!!

"ป้าวอนแปรงฟันไม่พอครับ ยาสีฟันหมดด้วย สบู่ก็หมดขวดแล้ว" 

"ป้าขอโทษค่ะ คุณหนู เดี่ยวป้าเอามาให้นะคะ แปบ เดี่ยวค้าาาาา" ป้าวอนรีบโค้งให้คุณหนูก่อนวิ่งลงไป

 

"อ้าวฮยองตื่นแล้วหรอครับ^^"เซฮุนค่อยๆเดินไปอยู่ที่หน้าเตียงของเขา

ลู่ห่านที่อยู่บนเตียงยิ้มแบบเขินๆก่อนเกาหัวเหมือนคนทำตัวไม่ถูก 

ใครจะไปรู้ในหัวของผู้ชายที่ตรงหน้าเขาคิดแต่ว่า คนที่นอนบนเตียงของเขา น่ารักซะไม่มี เซฮุนยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัวลู่ห่านเองด็ยิิ้มตอบแบบไม่รู้ตัวเหมือนกัน

"รอยยิ้มนั่น"เซฮุนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ต่างจากที่เขาพึ่งคุยกะแม่บ้านเมื่อกี้

"ทำไมหรอ??"ลู่ห่านถามด้วยความสงสัย

"ไม่มีไรครับ" เซฮุนสบัดหัวก่อนพูดต่อ

 

 

มันคาใจนะเว้ย ลู่ห่านคิดแบบนั้นหลังจากที่เซฮูนพูดเสร็จ

 

มันสดใสผมอยากเก็บรอยยิ้มไว้ดูคนเดียว ในขณะเซฮุนคิดแบบนั้น

 

"คุณหนูค้าาา นี่ค่ะ แปรงฟัน ยาสีฟัน สบู่ ผ้าขนหนู ชุดของเพื่อนคุณหนู"

 

 เซฮุนเดินไปเอาของทั้งหมดที่มือของแม่บ้านก่อนที่ เธอจะโค้งก่อนที่จะเดินออกไป

 

"ป่ะฮยอง อาบน้ำกันนน" 

อะไรนะ!!!

้ำ

!!!!!!

"ไอ่บ้า ผู้ชายที่ไหนอาบน้ำด้วยกันห้ะ!!"

"เอ่อเนอะ ไปแปรงฟันกัน"

"เอ่องี้สิพูดดีๆหน่อย" 

"ประทานอภัยครับบบบ"

ร่างบางก้าวขาเดินลงจากเตียงแล้วเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเซฮุน??

"อ่ะฮยอง แปรงสีฟัน" เซฮุนยื่นแปรงสีฟันให้กับลู่หาน แต่เมื่อสังเกตุดีๆแล้ว.....

เห้ย!!!!! แปรงฟันนี่แพงมากเลย แปรงฟันยี่ห้อซีสเทมปุระ นีี่ถูกแพทย์?ทั่วโลกยืนยันแล้วว่า ปลอดภัย ไร้แบคทีเรีย เหมาะกับทุกสภาพปาก มือจับถนัดมือสุด 

 

ลู่ห่านยื่นมองแปรงฟันอยู่นานจนเซฮุนต้องสะกิด

"เฮ้ ฮยองเป็นไร แบตหมดเหรอเนี่ย"

"แปรงฟันนาย..."

"ทำไมอ่ะ-.-"

"แพงจนชั้นไม่กล้าใช้...."

"ฮยองนี่เวอร์เกินไปแล้ว ใช้ๆไปเหอะ"

"..."

"อ่ะยาสีฟัน"

นี่มันนน!!!!! ยาสีฟันคอลด่วน ยาสีฟันที่ดีที่สุดในเกาหลีนี่่ แอร้กกกกก พระเจ้าาา ขอบคุณที่

บรรดารของพวกนี้ ให้กวางน้อยผู้น่าสงสารใช้ >///<

"ขอบคุณนะ"

เซฮุนยืนมองลู่หานแปรงฟันจนเสร็จจนลู่หานต้องวีนใส่ 

"ไม่คิดจะแปรงฟันหรือไงห๊าาา!!! ยืนมองอยู่ได้ ด้วนหรือไงว่ะ"

"รอฮยองแปรงให้" พอพูดจบเซฮุนก็นั่งลงบน ชักโครกแล้วคว้าตัวของลู่หานมากอดเอวไว้หลวมๆก่อนที่จะเอาแปรงฟันยัดใส่ในมือของลู่หาน

"ฮยองครับบบบ น้าาาาา แปรงให้หน่อยน้าาาาา"

"แปรงเองสิ นายโตแล้วนะ" ลู่หานพยายามดิ้น แต่เซฮุนก็เริ่มกอดแน่นขึ้นจนลู่หานต้องยอมแต่โดยดี 

"น้าฮยองงง รีบๆแปรงแล้วเราจะได้รีบไปซื้อของกันงายยยย"

"ก็ได้ๆ"

ลู่หานค่อยเอี้ยวตัวไปหยิบยาสีฟันมาบีบลงบนแปรงฟัน แล้วก็ค่อยๆเปิดน้ำ ใส่แก้วจนเกือบเต็มก่อนที่จะหันหน้าไปหา คุณหนูโอที่ทำหน้า ยิ้มแฉ่ง

ลู่หานเอาแก้วที่ใส่น้ำไปไว้ที่ริมฝีปากของเซฮุน แล้วเซฮุน ก็บ้วนน้ำทิ้งข้างๆ ชักโครก 

ลู่หานค่อยๆเอามือไปจับคางของเซฮุน แล้วเจ้าตัวก็อ้าปากรอแปรงฟันที่ค่อยขัดกับฟันของตัวเอง ลู่หานค่อยๆเบามือเพราะถ้า เซฮุนเจ็บเขาต้องโวยวายแน่ๆ หลังจากที่แปรงทุกซอกทุกมุมแล้ว ลู่หานก็เอาแก้วไปไว้ที่ริมฝีปากของฮุน ทั้งคู่ไม่พูดอะไรกัน แต่ มีแค่สายตาเท่านั้นที่ทำให้ แต่ละคนก็หวั่นไหวไปตามๆกัน

"เสร็จแล้วล่ะ ปล่อยฉันด้วย" เซฮุนค่อยๆปล่อยอ้อมกอด แล้วยืนขึ้นก่อนที่จะกระชิบข้างหูลู่หานว่า

"ถ้าแมนจริงๆ ตอนแปรงฟันหน้าฮยองแดงจะทำไมน้าาา" ลู่หานได้ยินดั่งนั้นทำเขาทำตัวไม่ถูก

 

25 นาทีผ่านไป

 

  ผมและไอ่เด็กนี่ออกไปห้างเพื่อซื้อของมาทำโจ๊กหมูเด้ง เมื่อเช้านี่มันเกิดอะไรขึ้นมากมาย ผมสับสนไปหมดเลย เซฮุนคิดอะไรของเค้า เค้าจะจีบผมหรอ?? เค้าจะ... ยิ่งคิดยิ่งสับสน ผมนั่งเหม่อมานานแล้วนะ ที่นี่ก็รถติดจัง 

"ฮยอง เป็นไรป่าว??" เซฮุนเอามือมาโบกเรียกสติผมคืนมา

"ไม่ๆ ไม่เป็นไร" ลู่หานหยิบโทนศัพท์ของเค้ามาเล่น เพื่อฆ่าเวลา 

ตะลิ้งๆๆๆ!!!

ข้อความไลน์เค้าดังขึ้นต่อเนื่องเรื่อยๆ 

Kim Minsok

'ลู่หาน นายอยู่ไหน หายดีหรือยัง' 8:45

'ไปห้างกันนนนนนน ><!!!' 8:45

'ไปซื้อมาทำ รายงานกันนนนน' 8:45

'13 เจอกันที่ห้างนะ' 8:45

'ตอบฉันด้วยกวางน้อยยยย' 8:45

 

ลู่หานยิ้มทันทีที่เห็นข้อความ แล้วเค้าก็พิมตอบทันที

 LuexoLu

'ดูก่อนนะซาลาเปาาาาา' 8:48

Kim Minsok 

'ง่าาาา กวางต้องไป รายงานต้องส่งอีก2อาทิตย์น้าาาา' 8:48

LuexoLu

'วันนี้ฉันอาจไม่ว่างนะ'8:48

Kim Minsok

'งอนๆ' 8:49

 

บทสนทนาทั้งคู่ยังเป็นไปเรื่อย จน เซฮุนผิดสังเกต ลู่หาน ยิ้มหวานใส่จอโทรศัพท์

ใครจะห้ามปากได้ล่ะ

"ฮยองคุยกะใครหรอครับ ยิ้มใหญ่เลย"

"ซิ่วหมินนน่ะ"

"ฮยองเป็นไรกะฮยองซิ่วหมินเหรอครับ"

                                  .................................................

 

 

 

 

 นัานไงงงงงงง ลู่เอ้ยยยยยย!!!

 

 

 

แจ้งข่าวๆ!!!

ไรท์เตอร์ ขอไม่ใส่ NC ลงในนิยายน้าาา

เพราะ ตัวละครเป็นเด็กม.ปลาย มันจะเป็นตัวอย่างที่มิดีโลยย

ไรท์กำลังจะมีฟิคยูริ ติดตามด้วยน้าาา ฟิคหน้า

ไรท์จะลองใส่NCน้าค้าาา

ติดตามฟิคเรื่องนี้ด้วยน้าาา 

เม้นท์เยอะ จะได้มีกำลังใจแต่ง

#ฟิคหน้าไรท์จะแต่งตอนฟิคเรื่งใกล้ๆจบเน้อออ

ไรท์รักคนอ่านทุกคนนนนนน <3 <3 <3

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา