ทางแยกหัวใจ

วันต่อมา

 

 

หลังเลิกเรียนป๊อปก็มารอฟางที่หน้าคณะ

 

 

“ยากอีกแล้วววววว จะจบมั้ยพูดดดด” หลังจากเดินออกมาจากห้องพ้อยก็เดินบ่นออกมา

 

 

 

“จบสิ มาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิคิดมาก เดี๋ยวให้โทโมะติวให้เป็นพิเศษ” ฟางพูดพลางกอดคอปลอบใจเพื่อนสนิท

 

 

“แหมมมม รู้ดีจังเลย เก็บไว้ให้ติวให้แกเองก็พอม้างงงงง อย่าคิดว่าไม่รู้ กิ๊วๆ” พ้อยแซวฟางขึ้น ถึงเธอจะไม่ค่อยรู้เรื่องของป๊อปและฟางเท่าไหร่ แต่เธอก็เชียร์โทโมะมากกว่า

 

 

“พอเลยๆ เพื่อนกัน อย่ามาแซว” ฟางหยิกแขนเพื่อนตัวแสบอย่างพ้อยด้วยความหมั่นไส้

 

 

“คุยอะไรกันอยู่ครับสาวๆ” เสียงชายหนุ่มที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้สองสาวหยุดทุกการกระทำแล้วหันไปมองต้นเสียง

 

 

“ยังไม่ตายอีกเหรอวะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นมารอ แล้วทำไมวันนี้แกมาด้วยหล่ะพิม” พ้อยพูดลอยๆด้วยความหมั่นไส้

 

 

 

“แหม พ้อยแกก็พูดแรงก็ป๊อปเค้าไม่ค่อยว่างนี่นา ใช่มั้ย” พิมพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและกุมมือป๊อปไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

 

 

 

“เดี๋ยวนะๆ กุมมงกุมมือลืมตัวเหรอยัยพิม 5555” พ้อยแซวพิมและป๊อปเล่นๆเพราะพักนี้แลดูสนิทสนมกันเป็นพิเศษ

 

 

 

“หรือคิดจะทำตัวแบบว่า แฟนเพื่อนก็เหมือนแฟนเรา “ จินนี่เดินเข้ามาร่วมวงสนทนาพร้อมโทโมะแล้วมองพิมกับป๊อปด้วยหางตา

 

 

 

“แหนะ มาถึงก็แซ่บเลยนะยัยคุณหนู ไอ้ฟางยังไม่พูดอะไรเลย ไปหาอะไรกินกัน วันนี้ไม่ติวนะฝากบอกไอ้แว่นด้วย ไปกันๆ” พ้อยควงแขนจินนี่ฟาง

 

 

 

“ถ้าไอ้แว่นที่แกหมายถึงคือโทโมะ ไม่ต้องฝากบอกหรอก เค้ายืนอยู่ข้างๆยัยจินนี่นั่นแหละ”ฟางพูดแล้วส่งยิ้มให้โทโมะ

 

 

 

“โอปป้า ถอดแว่นแล้วหล่อขนาดนี้เลยเหรอ จริงดิ่ มีแฟนยังตัวเอง”พ้อยรีบปล่อยแขนจินนี่ฟางแล้ววิ่งไปกอดแขนโทโมะทน

 

 

 

 

“อะแฮ่มมม แต่วันนี้ป๊อปอยากไปแค่กับฟางสองคน ขอโทษที่เสียมารยาท” ป๊อปพูดหน้านิ่งแล้วเดินไปโอบไหล่ฟาง

 

 

 

“แต่ฟางอยากมีมารยาท ฟางอยากไปกับเพื่อนๆ วันหลังก็ไลน์มาบอกก่อนนะจะได้ทำตัวถูก ไปกัน โทโมะ จินนี่ พลอย”ฟางเดินนำไปโดยไม่สนใจหันกลับมามองป๊อปอีกเลย

 

 

 

 

“ป๊อปไปกับพิมก็ได้นะ”พิมหันไปมองป๊อปที่เอาแต่มองฟางที่เดินลับตาไป

 

 

 

“เดี๋ยวป๊อปไปส่งนะ วันนี้มีธุระอ่ะ หรือถ้ายังไม่อยากกลับก็แล้วแต่ ไปล่ะ”ป๊อปพูดอย่างอารมณ์เสียที่ถูกฟางเมิน แล้วเจอพิมที่ขยันแสดงตัวเป็นเจ้าของเค้าอย่างน่ารำคาญ

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนสิป๊อป รอพิมด้วย”พิมรีบวิ่งตามป๊อปไป

 

 

 

 

“จินนี่ ฉันถามอะไรหน่อยสิ ทำไมแกถึงชอบพูดว่าพิมนักวะ เมื่อก่อนเห็นซี้กันจะตาย” พ้อยถามอย่างสงสัย

 

 

 

“ไว้ทำใจได้แล้วจะเล่า กินไอติมไป พูดมาก”จินนี่เปลี่ยนเรื่องแล้วตักไอติมคำโตใส่ปากพ้อย

 

 

 

“555” ฟางและโทโมะขำพร้อมกัน

 

 

 

“จินนี่ ไอ้บ้า ป้อนมาได้ โทโมะดูสิพ้อยโดนแกล้ง”พ้อยหันไปซบโทโมะ

 

 

 

“อื้มม ไม่เรียกโทโมะว่าไอ้แว่นแล้วเหรอครับ” โทโมะพูดยิ้มๆ ทำให้ฟางและจินนี่ขำออกมากับท่าทีของพ้อยที่ทำหน้าเซ็งที่โทโมะแซวเธอกลับ

 

 

 

“เอ่อ…ฉันขอปรึกษาอะไรกับพวกแกหน่อยสิ”ฟางพูดขึ้น

 

 

 

“เรื่องไอ้ป๊อปเหรอฟาง” จินนี่หยุดกินไอติมแล้วกันไปหาฟาง

 

 

 

“อื้ม ป๊อปเหมือนจะมีคนอื่นอีกแล้ว วันก่อนฉันเห็นป๊อปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว เค้ายังไม่เลิกกันอ่ะแก ฉันเลยว่าฉันจะถอยออกมา แต่ก่อนจะจบทุกอย่าง ฉันอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นสักครั้ง ว่าฉันสู้เค้าไม่ได้ตรงไหน ฉันผิดอะไร เค้าถึงเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ 5 ปีมันไม่มีความหมายเลยเหรอ”ฟางพูดระบายความทุกข์ออกมาให้เพื่อนฟัง เธออยากจบเรื่องนี้เร็วๆก่อนที่ป๊อปจะไปปารีส

 

 

 

“คนเราให้โอกาสบ่อยๆ มันก็มักจะไม่เห็นค่า แต่แกจะตัดใจได้จริงๆเหรอวะ”พ้อยถามฟาง

 

 

 

“ไม่ได้ก็ต้องได้ ในเมื่อเค้าไม่เห็นค่าเรา เราจะยื้อไว้ทำไม 5 ปีเลยนะแก”ฟางถอนหายใจ

 

 

 

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันพร้อมอยู่ข้างๆแกเสมอนะฟาง”จินนี่พูดยิ้มๆแล้วจับมือฟาง

 

 

 

“ฉันโอเคเว้ย หนักกว่านั้นก็ผ่านมาแล้ว ฉันแค่อยากมาถามความเห็นพวกแก ให้พวกแกช่วยคิด”ฟางมองหน้าเพื่อนๆในกลุ่มรวมทั้งโทโมะที่เค้าเลือกที่จะใส่หูฟัง

 

 

 

“ถ้าถามฉัน ฉันคงเสนอให้ไอ้ฟางทำดีกับไอ้ป๊อปต่อไป ทำเหมือนไม่มีอะไรแล้วก็จับให้ได้คาหนังคาเขาไปเลย ฉันช่วยเองสบายมาก แล้วแกอ่ะจินนี่ว่างัยวะ” พ้อยเสนอความคิดขึ้น

 

 

 

“จินนี่ว่าถ้าจะเลิกก็เลิกเลยเหอะ อย่าไปสนคนเฮงซวยแบบนั้นเลย”จินนี่ก้มหน้าพูด เพราะเธอไม่อยากให้ฟางรู้ความจริงว่าผู้หญิงคนนั้นคือพิม เพื่อนรักในกลุ่มนี่เอง

 

 

 

“แต่ฟางเห็นด้วยกับพ้อยนะ น่าสนใจดี อย่าน้อยก็จะได้ไม่โง่อีกงัย จะเจ็บกว่านี้ก็คงไม่ตาย” ฟางพูดอย่างเหม่อลอย

 

 

 

“เอ่อ…ขอขัดจังหวะแปบนึงนะ ฟางฉันมีอะไรให้ช่วยรบกวนหน่อยสิ ขอยืมตัวฟางไปก่อนนะ บายๆ”โทโมะพูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วดึงมือฟางให้เดินตาม

 

 

 

"เฮ้ย ไปไหน เดี๋ยวสิโมะฉันยังคุยกับเพื่อนไม่เสร็จเลยน้า"ฟางวิ่งไปตามแรงดึงโทโมะ

 

 

“เฮ้ย อะไรอ่ะทิ้งกันเลยอ่ะจินนี่แกดูสิ”พ้อยโวยวายแล้วมองตามทั้งคู่ไป

 

 

 

“ปล่อยไปเหอะ พ้อยฉันมีอะไรจะบอกแก ฉันอยากจบเรื่องนี้เร็วๆ” จินนี่มองหน้าพ้อยแล้วพูดขึ้น

 

 

 

“เรื่องอะไรวะ ว่ามาสิ”พ้อยมองหน้าอย่างสงสัย

 

 

 

“เรื่องป๊อป ฟาง แล้วก็พิม” จินนี่ถอนหายพูดนิ่งๆ

 

 

 

“เรื่องมันมีอยู่ว่า……..”

***จบบบ ตอนหน้าจะเป็นยังไงหนอ พ้อย โทโมะฟาง ป๊อป และเขื่อนก็กลับมาแล้ว เรื่องเริ่มเข้มข้นแล้ว อยากรู้เม้นเลย ขอบคุณที่ติดตาม เม้นติชมกันด้วยน้า ส่วนใครไม่เม้น โหวตก็ยังดี >< ****

 

 

 

 

 

 

X