Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) ตึกตัก ♥
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เมื่อไหร่นายจะปล่อยชั้นสักที"ฟางถามออกมาเสียงแผ่วพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มขึ้นสีขึ้นเรื่อยๆ
"ทำไม?"ป๊อปปี้ถามด้วยน้ำเสียงไม่เป็นเดือดเป็นร้อนออะไรเลย แต่ในใจกลับกระวนกระวายอยากจะลุกออกไปแต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะพูดออกไปอย่างที่ใจคิด
"กะ ก็มันร้อน อึดอัดด้วย"ฟางพูดแล้วพยายามแกะมือป๊อปปี้ออก
"อยู่เฉยๆ!"ป๊อปปี้เอ็ดฟางเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆ ฟางก็เริ่มขยับตัวแถมยังพยายามจะแกะมือเขาออกอีก แต่เรื่องนี้ยังไม่สำคัญเท่าฟางเริ่มขยับตัวทำให้อารมณ์ของป๊อปปี้เริ่มพุ่งพร่านขึ้น
"อะไรของนาย! นี่ชั้นพึ่งจะหายโกรธนายนะ ยังจะมาดุชั้นอีกงั้นหรอ!"ฟางหันไปโวยวายใส่ป๊อปปี้ทันทีจนลืมตัวไปว่าตอนนี้เขากับเธออยู่ใกล้กันมากเกินไปทำให้ปลายจะหมูกของฟางและป๊อปปี้ชนกันอย่างไม่ต้องหาสาเหตุ ฟางที่เริ่มรู้สึกหัวหัวใจเจ้ากรรมก้เริ่มทำงานเร็วผิดปกติขึ้นมาทันที
ตึกตัก ตึกตัก♥
เสียงหัวใจของฟางมันเริ่มดังออกมาเรื่อยๆ ที่เร็วและรัว หัวใจของฟางตอนนี้มันเริ่มจำทงานผิดปกติ เป็นสัญญาณบอกว่าถ้ายังอยู่ในท่านี้ต่อไป หัวใจของเธอได้ระเบิดออกมาเป็นแน่ ไม่นานเกินใจรอฟางรีบถอยห่างออกมาจากหน้าป๊อปปี้ทันที
ตึกตัก ตึกตัก ♥
เเต่กับเสียงหัวใจไม่ยอมถอยห่างจากคนคนนี้สักที ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งเต้นแรง ยิ่งเต้นแรง ยิ่งหวั่นไหว
"ทำไมเธฮต้องใจเต้นแรงด้วยล่ะ"ป๊อปปี้ถามด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพื่อให้ได้ยินเพียงสองคน
"มะ ไม่ได้เต้นแรงสักหน่อย"ฟางพูดติดขัดพลางนึกใจในให้ใจดวงน้อยๆที่แสนอ่อนไหวของเธอหยุดเต้นสักที แค่เขาทักแค่นี้ใจก็กระตุกวูบแล้ว
"ได้ยิน..."
ตึกตัก ตึกตัก...
"..."
"เสียงหัวใจเธอน่ะ..."
ตึกตัก...
"เต้นแรงมากเลย"
ตึกตักๆๆๆๆๆๆๆ
แค่คำพูดเพียงไม่กี่คำ คำพูดที่พึ่งจะครับประโยคเมื่อกี้ คำพูดของป๊อปปี้ทำให้อัตรการเต้นของหัวใจฟางเต้นเร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม เต้นเร็วมากขึ้นมากกว่าควรจะเป็น
"ไอ้บ้า!"ฟางหันไปต่อว่าอย่างทำอะไรไม่ถูก
"ด่าชั้นทำไม-_-"
"นายมันบ้า นายมาแอบฟังเสียงหัวใจชั้นทำไมเล่า! ไอ้คนบ้าเอ้ย!"ฟางที่ทำอะไรไม่ถูกทั้งเขินทั้งอายก็ต่อว่าป๊อปปี้ไม่ยั้ง
"ไม่ได้แอบเฟ้ย! ดังขนาดนั้นไม่ต้องแอบก็ได้ยิน แม่คู๊ณณณ"ป๊อปปี้พูดติดตลกประชดฟางที่กำลังเขินอายเขาอยู่
"อ๊ากกก ไอ้บ้า ปล่อยนะปล่อยชั้นได้แล้วปวดฉี่โว้ยยยยย!"ฟางโวยวายใส่หูป๊อปปี้เสียงดัง
"เออๆ โอเคๆ ปล่อยก็ได้แต่อย่ารีบลุกนะ รอชั้นบอกให้ลุกก่อน"ป๊อปปี้เตือนก่อนจะค่อยๆคลายมือออก
"ลุกดะ..."ยังไม่ทันที่ป๊อปปี้จะบอกฟางก็รีบวิ่งตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที ป๊อปปี้นั่งมองตามอย่างอึ้งๆ
"เร็วๆนะยัยบ๊อง ออกมามีอะไรจะคุยด้วย"ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลัง
ปั้ง!
เสียงบิดประตูดังขึ้นเสียงดังก้องห้องฟางรีบเอาหลังทาบทับไปที่ประตูก่อนจะบกมือขึ้นมาทาบที่อกข้างซ้ายเพื่อจะได้รู้ว่าใจตัวเองตอนนี้เต้นเเรงมากน้อยแค่ไหนแล้ว
"ทำไมจะร้องเต้นแรกให้ไอ้บ้านั่นได้ยินด้วย หัวใจบ้าหัวใจไม่รักดีเอ้ย!"ฟางบ่นอุบอิบก่อนจะหลับตาแล้วกำที่เสื้อตรงหน้าอกข้างซ้าย
"ปล่อยชั้นนะคุรเขื่อน"เฟย์พูดแล้วพยายามเดินหนีเขื่อนที่กำลังตามตื้อเธออยู่
"นี่คุณจะหนีผมไปไหน"เขื่อนพูดแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเฟย์ที่เดินไม่สนใจเขาเลย
"ไม่ต้องมายุ่งกับชั้นนะ อ๊ะ!"เฟย์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่หน้าท้องที่ยังไม่หายดี แต่ก็ต้องกลั้นความเจ็บนี้เอาไว้เพื่อนจะได้ไปให้ไกลจากผู้ชายคนนี้ ไปให้ไกลจากผู้ชายตรงหน้า
"เป็นอะไร..."
"ไม่เป็นค่ะ ไม่ต้องมาจับ ปล่อยชั้น"ยังไม่ทันที่เขื่อนจะได้พูดจบเฟย์แทรกขึ้นมาก่อน ก่อนเฟย์จะพยายามเดินหนีเขื่อนอีก
ตุ๊บ!
ด้วยความเจ็บที่หน้าท้องมากๆทำให้ขาของเหย์เริ่มไม่มีแรง เฟย์ล้มพับกองกับพื้นก่อนจะกำมือแน่นเกลียดตัวเอง เกลียดความอ่อนแอของตัวเอง
"เฟย์!"เขื่อนตกใจจึงรีบวิ่งเข้ามาช่วยพยุงเฟย์แต่ถูกเฟย์ปฏิเสธโดยการสบัดออกอย่างไม่ต้องคิดอะไรมากมาย
"อย่ามาจับเฟย์ค่ะ"เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ต่างจากหัวใจที่ตอนนี้มันอ่อนแอเหลือเกิน
"ผมจะช่วย..."
"ไม่ต้องค่ะ เฟย์ล้มเอง เฟย์ลุกเองได้ไม่ต้องให้ใครมาช่วย"เฟย์หันไปพูดตกหน้าเขื่อนตั้งแต่เขื่อนยังไม่ทันพูดจบ
"ทำไมต้องเย็นชาแบบนี้ด้วย ถ้าเป็นเรื่อง...อื้อ!"ยังไม่ทัที่เขื่นจะได้ท้าวความอะไรให้มากมายมือสวยของเฟย์ก็ตรงเข้ามาปิดปากเขื่อนทันที
"หยุดพูดนะ นี่มันไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาพุดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้านะ"เฟย์ดุเขื่อนพร้อมองไปรอบๆ เขื่อนยิ้มแล้วเหล่ตามองเฟย์
ฟอดดดด!
"นี่คุณ!"เฟย์รีบชักมือกลับทันทีเมื่ออยู่ๆ เขื่อนก็สูดความหอมไปจากมือของเธอทำให้ตอนนี้ใบหน้าเริ่มแดงซ่าน
"หอมจังเลยนะครับ"เขื่อนพูดแล้วยิ้มตาหยี
"ไอ้คนทะลึ่ง ไอ้คนลามก!"เฟย์ว่าแล้วผลักหัวเขื่อนออก ก่อนจะพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้น
"เดี๋ยวผมอุ้มไปส่งน่า"เขื่อนพูดแล้วไม่รอช้าช้อนตัวเฟย์ขึ้นมาแล้วเดินไปอย่างไม่แคร์สายตาคนที่กำลังมองอยู่เลย
มาแล้วครับบบบบบบ!!!!
ผมมาอัพเเล้ว ><
งื้อออออ ขอบคุณที่หอยอ่านคอยเม้นไม่ขาด แง ซึ้งน้ำตาคลอ 5555
ขอให้เป็นแบบนี้จนจบเรื่องนะครับ งื้อออ 555 อ้อนนนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
