We Are Pink โครงการแลกเปลี่ยนรัก...ฉบับเด็กหอ

     

 

 

 

          ตอนนี้ฉันอยู่ที่หอพักของโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว  หอพักที่มี 6 ตึกแบ่งตามชั้นปี ชั้นปีละ 2 ตึก เป็นหอชายและหอหญิง ยัยประธานปาร์คโชรงพาฉันมาหยุดที่หน้าห้องที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องของฉัน

 

 

ติ้ด ต๊องง!!

 

 

“อ้าว ยัยโชรงมาแล้วหรอ”

 

 

โชรงกดกริ้งหน้าห้องไม่นานประตูก็เปิดออก พร้อมด้วยเสียงทักทายจากคนที่เปิดประตู

 

 

“แล้วนี่.....เด็กใหม่ใช่มั้ย ยินดีที่ได้รู้จักนะ....ชื่อ ยุนโบมี เรียกฉันว่าโบมีละกัน”

 

 

 

“ฉันชื่อ จองอึนจี ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ”

 

          โบมีจัดว่าเป็นผู้หญิงน่ารักคนนึงเลยนะ ตัวเล็ก หน้ากลม แก้มป่อง แบ๋วๆ ท่าทางเป็นคนสดใสร่าเริง แค่อยู่ใกล้ก็มีความสุขแล้วอ่ะ

 

“เข้ามาๆ....นี่พวกเราเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ของมาแล้ว”

 

 

          พอเข้ามาก็เจอผู้หญิงอีก 4 คนในห้อง แต่ละคนนี่แบบว่าน่าตาดีทุกคนเลย ถ้าเทียบกับฉันแล้วมันชังไม่เข้ากันเอาเสียเลยT^T

 

 

 

“หวัดดี...ฉันชื่อนัมจูนะ มีอะไรให้ช่วยอ่ะบอกได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ”

 

         

 

“ชื่อนาอึนจ๊ะ ยินดีต้อนรับนะ”

 

 

 

“ยินดีต้อนรับค่ะ ฉันโอฮายองค่ะ พี่คงจะอยู่ม.5 ถ้างั้นฉันขอเรียกอนนีนะค่ะ”

 

“ฉันชื่อจองอึนจีนะ...ยังไงก็ขอฝากตัวด้วย” ฉันแนะนำกลับทันที

 

 

         ภายในเวลาไม่นานฉันก็สามารถเข้ากันกับพวกเธอได้ดี แต่ละคนมีนิสัยดีมากดูไม่ถือตัวเหมือนน่าตากันเลย

 

 เริ่มจากนัมจู ที่มีท่าทางเปรี้ยวๆ ไว้ผมสั้น แต่งตัวตามแฟชั่น แต่ที่จริงแล้วเป็นคนอารมณ์ขัน ขี้เล่น เข้าขากับโบมีสุดๆ ส่วนนาอึนจะว่าไงดีล่ะ เธอเป็นคนที่สวยมากกกกก นั่งเฉยๆยังสวยอ่ะ ตอนแรกฉันก็ไม่ค่อยกล้าคุยกับเธอเท่าไรแต่พอคุยกันไปสักพักก็ทำให้รู้เลยว่าเธอเป็นคนที่ สบายๆไม่ถือตัว และ ก็มีอารมณ์ขันในบางครั้งด้วย

 

ฮายองจะขี้อาย และ เรียบร้อยที่สุดแล้ว อาจจะเป็นเพราะเธออายุน้อยกว่าพวกเราหนึ่งปีด้วยแหละเลยทำให้เธอกลายเป็นน้องเล็กของพวกเรา แต่รูปลักษณ์ภายนอกของฮายองดูสวยและโตกว่าอายุจริงหรือเอาตรงๆเลยก็คือ เธอดูอายุเท่าพวกเราหรืออาจโตกว่าถ้าเทียบโบกับนาอึนแล้ว

 

ส่วนโชรงเพราะตอนเจอกันครั้งแรกไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไร เลยทำให้ฉันตั้งแง่กับเธอในตอนแรกๆ แต่เอาเข้าจริงเธอเป็นคนที่รั่วมากพอๆกับโบและนัมจูเลย

 

และคนสุดท้ายโบมี เธอรั่วและบ้าที่สุดในกลุ่มและเธอก็เป็นเพื่อนที่ฉันสนิทสุดในตอนนี้ด้วย นับว่าเป็นโชคดีของฉันแท้ๆที่ได้มาเป็นรูมเมทกับพวกเธอ

 

ฉันได้นอนห้องเดียวกับโบมีและนัมจู ในห้องมีห้องนอนสองห้อง ห้องน้ำในตัวอีกหนึ่งและมีพื้นที่นั่งเล่นตรงกลางกว้างพอสมควร พวกเธอบอกว่ารูมเมทคนก่อนลาออกไปเรียนต่อเมืองนอกเห็นว่าชื่อยูคยองมั้ง ฉันเลยได้มาอยู่ห้องเดียวกับพวกเธอ ในคืนนั่นพวกเรานั่งคุยเล่นกันเกือบทั้งคืน กว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าเลยทีเดียว

 

 

 

 

1 อาทิตย์ผ่านไป....

 

          ชีวิตในโรงเรียนของฉันมีความสุข ตอนนี้ฉันสนิทกับเพื่อนในกลุ่มและก็เริ่มมีเพื่อนในห้องบ้างแล้ว การเรียนก็โอเคไม่มีอะไรมาก ฉันเลือกวิชาเอกเป็นวิชาขับร้องโดยที่โบมีและนัมจูก็เรียนเอกเดียวกับฉัน และยังได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย(ห้อง B) ส่วนโชรงกับนาอึนเรียนห้อง A และฮายองเรียนม.4 ห้อง A (ทั้งสามคนเรียนเอกเต้น)

 

 

ว่าแต่วันนี้ทำไมคนโรงเรียนดูวุ่นวายจังนะ โดยเฉพาะกลุ่มผู้หญิงต่างนั่งจับกลุ่มคุยกันและกริ๊ดกราดแทบจะพร้อมกัน ยังกะคุยเรื่องเดียวทั้งโรงเรียนยังนั้นแหละ แต่ชังเถอะอาจารย์ก็ยังไม่มาและเพื่อนฉันก็ไปไหนไมรู้นอนรอล่ะกัน

 

 

ฉันนอนพลิกไปพลิกมา มาได้สักพัก ก็ไม่ง่วงซะที ออกไปเดินเล่นรอบโรงเรียนดีกว่า (^_^)

           แหม่....โรงเรียนที่นี่มันกว้างใหญ่จริงๆ ตั้งแต่ตอนวันแรกจนถึงวันนี้ ฉันก็ยังเดินไม่ทั่วโรงเรียนซะที  อ่อ!!ลืมบอกไปว่าฉันเพิ่งรู้ว่ายัยประธานหน้าโหดเพื่อนฉัน(โชรง)เป็นลูกผู้อำนวยการหรือเจ้าของโรงเรียนนี้!!!   ถึงว่าทุกคนในโรงเรียนถึงได้เกรงใจ(กลัว) ยัยโชรง กันหมด

 

 

           ฉันเดินมาได้สักพักก็รู้สึกเหมือนว่ามีคนเดินตาม ตอนแรกฉันก็ทำเป็นไม่สนใจคิดว่าแค่รู้สึกไม่เอง แต่พอเดินมาเรื่อยๆ ก็ยังรู้สึกอยู่ไม่ได้การล่ะ ฉันจะต้องจับให้ได้เลยว่าเป็นใคร คงจะคิดว่าฉันเป็นเด็กใหม่ ละซิ! รู้จักคนอย่างจองอึนจีน้อยไป หึ!

 

 

“...เฮ้ย....ไปไหนแล้ววะ”

 

 

“ย้า!”   ฉันออกจากที่ซ่อนและเดินมาสะกิดหลังไอโรคจิตที่เดินตามฉัน

 

 

“...อะ...เธอ....”

 

 

“ใช่ฉันเอง...อัยโรคจิต!!!!”

 

ปลั้กกกกกกก!!!!!

 

 

“โอ้ยยยยยยยยยยย” 

 

 

พออัยหมอนั่นหันฉันก็ปล่อยหมัดลงไปที่หน้าของมันทันที

 

 

 

“เฮ้ยยย!!....เธอมาต่อยหน้าฉันทำไมว่ะ...โอ้ยย...”

 

 

 

“...ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะอัยโรคจิต วันนี้ฉันจะส่งนายนอนในคุกให้ได้!!!!”

 

 

 

“เห้ๆๆ.....เดี๋ยวๆๆๆนะ....ใครโรคจิต”

 

“ก็นายไง...ฉันรู้นะว่านายเดินตามฉันมาตั้งแต่ตรงหน้าตึกแล้ว”

 

 

 

“เฮ้ย..รู้ได้ไงว่ะ”

 

 

“นั้นไง!!..นายยอมรับแล้ว” หึฉันว่าแล้ว วันนี้นายไม่รอดแน่!!

 

 

“เฮ้ย!!...มันไม่ใช่แบบนั้น...คือฉันเดินตามเธอก็จริงแต่ว่า.....มันไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจละกัน”

 

 

“ถ้าไม่ใช่แล้วจะเดินตามฉันมาทำไม...ถ้านายไม่บอกมาว่าเดินตามฉันมาเพราะอะไร ฉันจะร้องให้คนมาช่วยเดี๋ยวนี้!!!” 

 

หนอยยยย....ทำไมจะบอกไม่ได้ว่าเดินตามฉันมาทำไม....จริงๆแล้วก็คงจะจนมุมจนแถไม่ถูกล่ะสิ!!

 

 

“..อ...เอออ...คือ...” 

เมื่อเห็นท่าว่าคนตรงหน้าจะไม่สามารถหาเหตุผล มาลบล้างความผิดได้ ฉันก็เลยตัดสินใจตะโกนขอให้คนช่วยทันที!!!

 

 “ช่วยด้วยค่ะๆๆ ๆๆๆๆๆ.....ค้าาาา.....”

 

 

“เฮ้ย!!”

 

 

 

        พอเห็นว่าหมอนั้นทำท่าทางลุกลี้ ลุกลน ทำหน้าตกใจที่ฉันตะโกนจริงๆ ก็ยิ่งทำให้ฉันมั่นใจว่าอัยหมอนี่ ต้องเป็นโรคจิตอย่างที่ฉันว่าไว้อย่างแน่นอน!!

 

 

“มีโรคจิตเข้ามาในโรงเรียนค่าาา......ช่วยด้...อุบ”  อัยหมอนั่นรีบพุ่งเอามือมาปิดปากฉันนนนน 

 “อ่อย...อั้น...อ้ะ!!!” (ปล่อยฉันนะ) ฉันกำลังดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของหมอนั่น แต่ไม่ว่าจะทำยังไง

ฉันก็ไม่สามารถสู้แรงหมอนี่ได้เลย

 

 

 

“เฮ้ย!!..ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่โรคจิต”

 

“......”

 

“เห้ยย...ฉันจะปล่อยเธอก็ได้...แต่เธอจะต้องสัญญาก่อน...ว่าจะไม่ร้องแล้วเราก็มาคุยกันดีๆ...โอเค!”

 

 

“ ( - _ - ) ( _ _ ) ( - _ - )”

 

 

“อย่าร้องนะ..”

 

และหมอนั้นก็ปล่อยฉันเป็นอิสระ ฉันเอามือเช็ดปากที่อัยหมอนั่นเอามือมาปิดปากฉัน อี้.. สกปรก

 

 

“เอาล่ะฉันว่า...เรามาคุยกันดีๆนะ”

 

 

“ใครบอกว่าฉันจะคุยกับนาย....อัยโรคจิตตต!!!”

 

 

พลั้กกกกกก

 

“อ๊ากกก....ยัยบ้าโหด ฉันสัญญาเลยว่า ถ้าฉันลุกขึ้นไปได้เธอได้ตายแน่นนน!!!!!”

 

“ได้เลย....แต่นั้นต้องเป็นหลังจากที่นายได้ เข้าห้องปกครองไปก่อนนะ....ฉันจะเอาเรื่องให้นายได้เข้าคุกไม่ได้ออกง่ายๆ แน่!!!”

 

 

หมอนั่นพยายามด่าแช่งฉัน แต่ฉันไม่สนใจหรอก หึ!!...นายได้นอนคุกยาวแน่คอยดู รีบไปหาคนมาช่วยพาอัยโรคจิตไปส่งให้ยัยโชรงจัดการดีกว่า

 

 

“ยัยโหด..ฉันบอกว่าให้มาคุยกันก่อนไง...เฮ้ยย!!!!!”

 

 

“กริ้ดดดดดด!!!”

 

 

อุ๊บ!!!

ฉันกำลังจะเดินออกไปหาคนมาช่วย แต่อยู่ๆ ก็มีมือที่ต้องเป็นของอัยโรคจิตที่นอนอยู่ตรงพื้นอย่างแน่นอน มาดึงขาของฉันจนเสียหลักล้มลงไปทับกับร่างของนายนั่น ร่างกายก็ไม่ได้เจ็บอะไรนะ

 

แต่เอ๋!!.....ทำไมฉันรู้สึกปากฉันจะติดกับอะไรไม่รู้นุ่มๆ...และเหมือนได้กลิ่นลูกอมรสมิ้นด้วยนะ

 

พอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าหน้าของฉันติดกับนายนั่นเลย และดวงตาของนายนั้นก็เบิกกว่าแบบตกใจสุดๆ อีกด้วย!! และแน่นอนปากของฉันกำลังประกบกับเขาอยู่....

 

 

 

“O _ O”

 

 

“O _ O”

 

 

 

ฉันกับหมอนั่นกำลังจูบกัน!!......

 

 

พลั้กกก!!!

 

“อ้ากกกก!!”

 

 

 

พอทันที....ที่ฉันได้สติ ฉันก็ปล่อยหมัดใส่หมอนั่นทันที

 

 

 

“ก..กริ๊ดดดดดดดดดดดด อ้ายยยยย โรคคคคจิตตตตตตต”

 

 

 

 

นี่มัน....จูบแรกของฉันนะโว้ยยยยยยยยย!!!!!!!!!

 

 

 

หลังจากตอนหน้า ก็จะเริ่มมีคู่อื่นออกมาแล้วนะค่ะ ยังไงก็อยากเพิ่งเบื่อกันนะ  ^_^

ถ้าอย่างจะเห็นโมเมนต์ของคู่ไหน ก็เสนอมาได้เลยค่ะ

ฝากติดตามต่อไปด้วยน้าาา....ขอบคุณค้าาาา.....