รักวุ้นวาย ยัยรุ้นน้องจอมแสบ

"น้องๆครับ มารวมกันที่เดิมนะครับ เราจะเริ่มเล่นเกมกันก่อนนะครับ"

    ตอนนี้ทุกคนต่างทยอยกันมานั่งรวมกันอยู่ที่ลานกว้าง

"เอาล่ะครับ น้องๆวันนี้ก็ยินดีต้องรับสำหรับการเข้าค่ายวันนี้นะครับ "

"วันนี้พี่มีอะไรดีๆ จะมาให้ด้วย แต่เราต้องเล่นเกมเอานะครับ คนแรก ใครจะมาก่อน"

   ทุกคนมองหน้ากันไปกันมา แต่ก็ไม่มีใครลุกเลย พี่ๆเลยจับไปเอง และแล้วฉันก็เป็นผ่ายไปด้วย

"เอาล่ะน้องๆครับ พี่จะให้น้องแบรกกันนะครับ"

"ห๊ะ อะไรนะคะ"

   ฉันกำยัยป๊อปปี้ร้องขึ้นพร้อมกัน โฮ๋ ดูยัยป๊อปปี้โตอย่างกับยางรถสิบล้อ แล้วฉันจะแบรกได้มั้ยเนี่ย

"มาฉันแบรกเธอเอง ฉันไม่อยากแพ้คู่อื่นอ่ะนะ"

   ป๊อปปี้พูดก่อนจะยิ้มแบบโหดร้ายมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะขึ้นไปอยู่บนหลังยัยนั้น แล้วฟังเสียงนกหวีด ทุกคนที่นั่งมองอย่างลุ้นๆ

"หวังว่ายัยถึกนั้นจะไม่ทำอะไรแผลงๆนะ"

   แก้วกระซิบกับเพื่อนๆ

  ปรี๊ดดดดดดดด

   เสียงนกหวีดดังขึ้น ทำให้คู่แต่ล่ะคู่เริ่มเล่นเกม ป๊อปปี้ที่แบรกฟางอยู่ ก็เดินไปอีกฝังหนึ่งให้ฟางโดยลูกบอลลงห่วง เสร็จไปแล้ว สองห่วง

'แกเสร็จฉันแน่ยัยฟาง'

   พลัก

"โอ๊ยยยยย"

  ทันใดนั้น ป๊อปปี้ก็สะบัดฟางให้ตกลงมาพื้นอย่างแรง ทำให้ร่างบางนั้นหล่นมากระแทกกับพื้นอย่างแรง ป๊อปปี้ก็รีบวิ่งเข้าประครองฟางอย่างเป็นห่วง+ตกใจ

"ฟาง/พี่ฟาง"

"ตายแล้ว ป๊อปปี้ขอโทษนะคะ คือป๊อปปี้ตกใจน่ะคะ"

   ยัยนั้นปากก็บอกขอโทษ แต่หน้ายิ้มอย่างสะใจ อย่างกวนตีนสุดๆ

"นี่มันจงใจแกล้งกันชัดๆ"

   ผวัะ

   แก้วเดินมาต๋อยเข้าที่หน้าป๊อปปี้เต็มแรง

"กร๊ดดด แกนังแก้ว แกต๋อยฉันหรอ"

"นังแก้วแกต๋อยเพื่อนฉัน"

    หวายพุ้งเข้าหาแก้ม แต่แก้วก็ถีบหวายจนกระเด็นไปไกล พอเพื่อนๆของยัยนั้นก็จะเข้ามาปะทะกันอีก สาวๆที่เหลือก็ถีบสะกัดไว้ทันที จนยัยพวกนั้นไปนอนกองกันกับพื้นทันที จนรุ่นพี่เข้ามาห้าม ก่อนจะเข้าไปดูคนเจ็บ

"ฟางเป็นไงบ้าง"

   ป๊อปปี้โอบกอดหญิงสาวที่ร้องให้ออกมา กับเลือดที่ไหลออกจากแผลที่ถลอก

"เจ็บแขน ฟางเจ็บแขน ฮือๆๆๆ"

"โอ๋ ไม่ร้องนะคนดีนะ เดี๋ยวป๊อปปี้จะพาไปหมอนะ"

    ป๊อปปี้พูดก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะอุ้มไปที่ห้องพยาบาล ทำแผลให้หญิงสาวทันที

"ไหนขอดูแผลหน่อยสิ"

   ป๊อปปี้ดึงแขนฟางมาดูก่อนจะค่อยๆทำแผลให้อย่างนุ่มนวล ไม่ให้ฟางต้องเจ็บ

"ขอบใจนะป๊อปปี้ ที่พาฟางมาทำแผล"

"ไม่เป็นไรหรอกฟาง อ่ะกินยาแกอักเสบนะ จะได้หายเร็ว"

   ป๊อปปี้ยืนยาและแก้วน้ำให้ฟาง หญิงสาวกลืนลงอย่างลำบาก พอกินยาเสร็จ ก็นอนลง เพราะป๊อปปี้บังคับให้ฟางนอน

"นอนพักผ่อนเถอะฟาง ดีขึ้นแล้วเราค่อยกลับที่พักกันนะ"

    ป๊อปปี้พูดก่อนจะกล้มลงจุมพิษที่หน้าผากของเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับลูบเรือนผมนุ่มนั้น จนหญิงสาวหลับไป