So Hot รักร้ายมัดใจนายสุดฮอต

9.3

เขียนโดย iamam

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.12 น.

  20 chapter
  22 วิจารณ์
  25.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 15.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) จับตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ค่ะคุณแม่ เสร็จแล้วค่ะ แล้วฟางจะรีบไปนะค่ะ สวัสดีค่ะ" ฉันวางสายจากคุณแม่ วันนี้เป็นวันเกิด

ของฉัน ความจริงคุณแม่นัดฉันตอนเช้าที่วัดแถวบ้าน แต่ฉันติดสอบตั้งแต่เช้านี่สิ เลยเลื่อนมาเป็น

ตอนเย็นแทน และป๊อปปี้ก็อาสาจะไปส่งฉันและทำบุญวันเกิดด้วยกัน แต่ตอนนี้ป๊อปยังไม่มาเลย

 

 

"ฮัลโหลป๊อป อยู่ไหนเนี่ย" ป๊อปปี้โทรมาฉันพอดี 

 

 

(ฟาง ป๊อปติดงานที่คณะหน่ะ เราไปเจอกันที่วัดเลยได้มั้ย) 

 

 

"ได้ๆ แล้วเจอกันที่วัดนะ" ฉันบอกป๊อป

 

 

(เดี๋ยวๆ ฟางไปรถไหนหรอ) ฉันว่าแล้วป๊อปต้องถาม

 

 

"แท็กซี่ไง" ฉันพูดตามตรง

 

 

(ไม่ได้นะฟาง มันอันตราย โทรบอกที่บ้านให้เอารถมารับดีกว่านะ ป๊อปเป็นห่วง) ฉันยิ้มตลอดเลย

นะ ป๊อปน่ารักเป็นบ้า

 

 

"ฟางไปได้น่า ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วเจอกันนะ รักนะคะ จุ้บๆ" ฉันพูดรัวๆแล้ววางสายทันที ฮ่าๆๆ

 

 

 

 

"พี่ค่ะ ไปวัด..." ฉันโบกแท็กซี่หน้ามหาวิทยาลัย แล้วบอกชื่อวัดที่ฉันจะไป

 

 

"พี่ค่ะ ทำไมต้องใส่หน้ากากอนามัยด้วยค่ะ" ตอนแรกฉันว่าจะไม่ถามนะ แต่มันแปลกตรงที่พี่เขา

เพิ่งหยิบออกมาหลังจากที่ฉันขึ้นมาแล้ว ฉันมีกลิ่นตัวงั้นหรอ ก็ไม่นะ

 

 

"อ่อ ผมเป็นหวัดครับ กลัวผู้โดยสารจะติด ป้องกันไว้ก่อนแหละดีแล้วครับ" 

 

 

"อ่อ ค่ะ" ก็ใช่ของพี่เขานั่นแหละ

 

 

"น้องครับ ผมว่ากลิ่นรถไม่ค่อยหอมเลยเนอะ ฉีดน้ำหอมเพิ่มดีกว่านะ" เอ๋ มันก็ปกติไม่ใช่หรอ

ไม่เห็นเหม็นตรงไหน

 

 

"ตามสบายเลยค่ะ" ฉันพูด พอรถเคลื่อนที่ไปสักพัก ฉันก้เริ่มมึนๆ สงสัยเหนื่อยมั้ง 

 

 

"ถ้าง่วงก็นอนนะน้อง" ทำไมพี่เขารู้ว่าฉันง่วง เขาเป็นใครกันแน่

 

 

"คุณเป็นใครกันแน่ แล้วนี่มันไม่ใช่ทางไปวัดนี่ จะพาฉันไปไหน จอดรถเดี๋ยวนี้นะ" ฉันพูดมันทั้ง

มึนๆ นั่นแหละ 

 

 

"น้องไปขัดใจใครเขามาล่ะ" เขาพูดเสียงโหด คนล่ะคะกับเมื่อกี้เลยเถอะ

 

 

"จินนี่ นี่คุณเป็นคนของจินนี่งั้นหรอ จอดรถนะ" ฉันเริ่มไม่ไหวแล้วล่ะ ฉันเลยยกโทรศัพท์มากด

โดยที่คนขับรถแท็กซี่ไม่รู้ตัว ฉันเปิดจีพีเอสของเครื่องฉัน และกดต่อสายไปหาเบอร์โทรล่าสุด 

ป๊อปปี้

 

 

"ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้นะ แต่ผมรับเงินเขามาแล้ว ผมขอโทษด้วย อโหสิให้ผมด้วย โชคดีนะ"

คนขับรถจอดรถ และเดินลงไป ไปขึ้นรถอีกคัน แล้วทิ้งฉันไว้บนรถคันนี้ ฉันลืมตาไม่ขึ้นเลย

ไม่มีแรงเลย ได้ยินแต่เสียงจากโทรศัพท์ ป๊อปปี้นายต้องช่วยฉันนะ

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นยังไงบ้างตาป๊อป" คุณแม่ของฟางถามผม เมื่อกี้ฟางโทรมา ผมรับสายแล้วได้ยินเสียงผู้ชาย

พูดกับฟาง เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย

 

 

"ฟางน่าจะโดนจับตัวไปน่ะครับ" ผมบอก ใจผมมันร้อนเป็นบ้าเลย ผมเป็นห่วงเธอนะ ผมมาถึงวัด

ตั้งนานแล้วแต่ฟางยังไม่มา มันผิดสังเกตุ ผมกำลังจะไปตามฟาง แต่เธอโทรมาก่อน

 

 

"ห้ะ ยัยฟางลูก" คุณแม่ฟางเป็นลมล้มไป ผมช่วยประคองท่าน แล้วพาท่านไปนั่งใต้ต้นไม้ในวัด

ไปรวมกลุ่มกับแก้ว พี่โทโมะ คุณพ่อของฟาง พ่อจันแม่ออม คุณพ่อคคุณแม่ของผม

 

 

"เกิดอะไรขึ้นหรอป๊อป" แก้วถามผม ในขณะที่เราปลีกตัวออกมาจากผู้ใหญ่

 

 

"ฟางโดนจับตัวไป" ผมตอบ

 

 

"ใครมันจับตัวยัยฟางไป ฉันจะไปเอาเลือดหัวมันออก บอกมานะ" แก้วเดือดทันทีที่รู้เรื่อง 

 

 

"ใจเย็นสิแก้ว" พี่โทโมะปลอบแก้วให้ใจเย็นลง

 

 

"นายคิดว่าใครหรอป๊อป" พี่โทโมะถาม

 

 

"ถ้าเอาจริงๆ ตอนนี้ฟางมีปัญหากับคนคนเดียว" ผมพูด

 

 

"ยัยจินนี่นั่นใช่มั้ย แกเจอฉันแน่" แก้วพูดขึ้นมา แก้วเองก็คงรู้เรื่องที่ฟางปะทะอารมณ์กับจินนี่

บ่อยๆ

 

 

"ใจเย็นๆน่า ฉันไม่ปล่อยให้ฟางเป็นอะไรหรอก" ผมพูด ผมเองก็ร้อนใจเหมือนกัน แต่เวลานี้เรา

ต้องมีสติ ถ้าเราร้อนกันทุกคน ปัญหาคงไม่จบแน่ๆ

 

 

"ฟางเปิดจีพีเอสอยู่มั้ย" พี่โทโมะเสนอความคิด เออ จริงสิ ผมลืมไปได้ไง

 

 

"เปิดอยู่ครับ ห่างจากวัดประมาณ 7 กิโลเมตร ผมว่าเรารีบไปเถอะ" ผมบอกหลังจากหยิบ

โทรศัพท์มาเปิดดูสัญญาณจีพีเอสของฟาง

 

 

"แก้วไปด้วย" ตอนแรกผมว่าจะไปแค่ผมกับพี่โทโมะ 

 

 

"แก้วอยู่นี่แหละ ถ้าแก้วไปพี่จะมัวแต่เป็นห่วงเรานะ" พี่โทโมะบอกแก้ว

 

 

"แต่แก้วเป็นห่วงฟาง" 

 

 

"ฉันรู้นะแก้วว่าเธอเป็นห่วงฟาง ฟางก็รู้เหมือนกัน เธออยู่ที่นี่ ดูแลพ่อแม่พวกเราให้ดี นะแก้ว" 

ผมบอกแก้ว

 

 

"ก็ได้ แต่นายต้องสัญญานะว่าฟางจะปลอดภัย" แก้วบอกผม

 

 

"อืม ฉันสัญญาด้วยชีวิต" ผมบอกอย่างแน่วแน่

 

 

"ดี พี่โมะ พี่ต้องปลอดภัยนะ ถ้าพี่ปลอดภัย เรียนจบเราแต่งงานกันเลยก็ได้" แก้วบอกพี่โทโมะ

 

 

"แน่นอน เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวได้เลยน้องแก้วใจ" พี่โทโมะเดินไปกอดแก้ว

 

 

"ดูแลตัวเองด้วยนะป๊อปปี้ ทางนี้ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลให้" 

 

 

"โอเค ไปเถอะพี่" ผมหันไปบอกพี่โทโมะ แล้ววิ่งไปขึ้นรถ รอฉันก่อนนะฟาง รอป๊อปก่อน 

 

 

เน็ตหมด เพิ่งได้อัพ แหะๆ ขอโต้ดดด

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา