So Hot รักร้ายมัดใจนายสุดฮอต

9.3

เขียนโดย iamam

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.12 น.

  20 chapter
  22 วิจารณ์
  25.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 15.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) สวัสดีหัวหิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฮ้าวววววววว เดินทางได้ยาวไกลมาก จากที่นั่นถึงที่นี่ หวัดดีจ้าหัวหิน เราเดินทางมาถึงหัวหินตอน

เช้าวันใหม่พอดี 

 

 

"ฟาง" ป๊อปเรียกฉันหรอ มีไรนะ

 

 

"ห้ะ" 

 

 

"ไม่เอากระเป๋าหรอ" เอ่อ ลืมสนิทเลย เห็นทะเลแล้วมันตื่นเต้นหน่ะ 

 

 

"อ่อ เอาสิๆ" แล้วฉันก็เดินไปหยิบกระเป๋าจากรถบัสที่เรานั่งกันมา จากนั้นก็มีเสียงจากโทรศัพท์

ป๊อปปี้ เขาจึงเดินไปรับ คงเป็นพิมประภาคนสวยล่ะสิ หึ เห็นแบบนี้แล้วฉันจึงเดินไปเอากระเป๋า

แล้วเตรียมเดินไปหาแก้ว กระเป๋าฉันหนักเป็นบ้า

 

 

"พี่ช่วยถือมั้ยฟาง ตัวเล็กนิดเดียว ข้าวของเยอะเชียว หนักแย่ พี่ช่วยดีกว่านะ" พี่บอม จู่ๆก็โผล่มา

มาจากไหนก็ไม่รู้

 

 

"เอ่อ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ฟางถือได้" ฉันพูดแล้วยิ้มเหยๆให้พี่เขา ไม่รู้สิ ฉันไม่ค่อยชอบให้พี่บอมมา

ยุ่งกับฉันมากเท่าไหร่นัก ไม่ได้หวั่นไหวอะไรหรอกนะ แต่มันไม่ชอบอ่ะ

 

 

"ไม่ต้องเกรงใจเลย พี่ช่วยนะ" พี่บอมพูดพร้อมยื่นมือมาจะคว้ากระเป๋าไปจากมือฉัน

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกครับ ของแฟนผม ผมถือให้ได้" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับแย่งกระเป๋าไปถือเอง นี่ก็อีก

คน โผล่มาจากไหน เมื่อกี้เห็นเดินไปแล้วนี่หน่า 

 

 

"เอ่อ ไปกันเถอะ" ฉันหันไปบอกป๊อป โดยส่งสายตาเชิงขอบคุณให้พี่บอม

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง ขอโทษอีกครั้งนะ ที่ป๊อปทำแบบนี้อีกแล้ว" เรื่องพี่บอมสินะ

 

 

"อืม ฟางก็ไม่ได้ว่าอะไรหนิ" ฉันยิ้มเพื่อให้เขาสบายใจ

 

 

"ฟาง ป๊อปขอได้ไหม ห่างๆจากพี่เขาเถอะนะ" อะไรกันเนี่ย

 

 

"ทำไมอ่ะ"

 

 

"เถอะน่า ห่างนะๆ สัญญาก่อน" เขายื่นนิ้วก้อยมาหน้าฉัน

 

 

"โอเคๆ สัญญาก็ได้" ฉันแพ้ลูกอ้อนแบบนี้นะ ยิ่งเป็นเขา ฉันยอมเลย

 

 

"ดีมาก" เขาพูดพร้อมส่งยิ้มและสายตาที่น่ารักๆให้ฉัน อ้ายยย เขินง่ะ ><

 

 

"ป๊อปค่ะ" 

 

 

"พิม" เราสองคนรีบปล่อยนิ้วที่เกี่ยวกันออก 

 

 

"อะไรกัน ไหนบอกจะมาหาพิม แล้วทำไมมาเดินถือของให้ยัยจืดนี่ล่ะคะ ไหนจะเกี่ยวก้อยอะไรกัน

อีก พิมไม่ยอมนะ" มาถึงก็โวยเลยนะป้า

 

 

"ไม่มีอะไรหรอกพิม" ป๊อปปี้ตอบแบบปัดๆ

 

 

"ไม่มีอะไรได้ไงค่ะ เมื่อกี้พิมเห็นนะ ป๊อปยิ้มให้มันด้วย" ยังไม่หยุดอีกนะป้า

 

 

"ก็ไม่มีอะไรจริงๆพิม" 

 

 

"ไม่" โห นี่ก็จะให้พูดออกไปให้ได้เลยนะ ก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไรๆ จะเอาอะไร

 

 

"ป้าๆ หยุดแว้ดได้แล้ว ป๊อปก็บอกอยู่ว่าไม่มีอะไรๆ ไว้ถ้ามีอะไร ฉันจะบอกป้าเองนะ" ฉันพูดยั่ว

โมโหพิมประภานั่น

 

 

"แก ๆ ฉันขอตบสักฉาดเถอะ ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ตบแก ฉันต้องนอนไม่หลับแน่ๆ มานี่" พิมพูดพร้อม

ตรงมากระชากผมฉัน ทำไมเล่นทีเผลอแบบนี้ล่ะ อู้ยย เจ็บนะ 

 

 

เพี้ยะ 

 

 

"หึ สมน้ำหน้า" ดังสนั่นเลยค่ะ เจ็บจนชาค่ะ ปกติฟางไม่ยอมนะ แต่ตอนนี้บุคคลสำคัญกำลังยืนดู

อยู่ เราต้องเป็นนางเอกสิ ว่าแล้วฉันก็บีบน้ำตาให้ไหลลงมาช้าๆ โหยย ดราม่าจังเลย

 

 

"พิม ทำไมทำแบบนี้ ป๊อปบอกไม่มีอะไรๆ ทำไมไม่ฟังกันบ้าง" ป๊อปๆสติๆ 55555 ดูหน้ายัยนั่นสิ

ซีดกว่าเดิมแล้ว

 

 

"เอ่อ ป๊อป พิมแค่หึงนะคะ อย่าโกรธพิมนะ ก็ดูแม่นั่นพูดสิ มันตั้งใจยั่วโมโหพิม มันจะแย่งป๊อปไป

จากพิม ป๊อปเป็นของพิม ป๊อปอย่าหลงเสน่ห์มันนะ พิมไม่ยอมจริงๆด้วย" ยัยป้าโวยวายเสียงดัง

 

 

"พิม คุณก็รู้นะ ว่าเราเป็นแฟนกันมันเกิดจากอะไร อย่าบังคับให้ผมต้องทำในสิ่งที่มันผิดเลย" ป๊อป

พูดกับพิม อะไรกัน เป็นแฟนกันเกิดจากอะไรยังไง คนจะเป็นแฟนกันต้องเกิดจากความรักไม่ใช่

หรือไง

 

 

"แล้วเรื่องฟาง ถ้าผมชอบเธมมาจริงๆ ต่อให้เธอไม่มาอะไรกับผม ผมก็ไปหาเธอเอง เรื่องนี้ฟางไม่

เกี่ยว เรื่องนี้ขอให้จบตรงนี้ อย่าให้ผมต้องทำแบบนั้นเลย" แบบนั้นแบบไหนกัน เฮ้ยย ฟางงง

 

 

"ไม่นะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" ป้าแกก็ยืนกรี๊ดต่อไปนั่นแหละ แสบแก้วหูชะมัด

 

 

"ไปเถอะฟาง เดี๋ยวผมไปส่ง" 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ ป๊อป" ฉันจะถามเรื่องที่ฉันค้างใจหน่ะ

 

 

"อย่าเพิ่งถามอะไรป๊อปเลยนะ ขอเวลาให้ป๊อปเถอะ ถ้าป๊อปพร้อม ป๊อปจะเล่าทุกอย่างให้ฟางฟัง

เอง ขอโทษนะ" เขาดูกังวลจังเลย ฉันเลยเดินไปกอดเขา มันอาจดูผิดนะ แต่ฉันว่ามันดีแล้วแหละ

 

 

"ไม่เป็นไรเลยป๊อป ไม่เป็นไร ฟางรอได้" รอได้ ไม่ได้หมายถึงเรื่องที่เขากังวลเพียงอย่างเดียวนะ

มันรวมไปถึง รอที่เขาจะรักฉัน สักวัน ฉันเชื่อแบบนั้น

 

 

"อืม รอก่อนนะฟาง" ถ้าคำว่ารอก่อนของเขา แปลความหมายได้เหมือนกันกับคำว่ารอของฉัน มัน

คงดีไม่น้อยเลยล่ะ

 

 

"เจ็บมั้ย" ป๊อปผละจากกอดของฉัน แล้วเอามือมาจับแก้มฉัน อุ่นจัง

 

 

"ตรงไหนล่ะ ถ้าตรงนี้" ฉันจับทับมือของเขาที่จับแก้มฉัน

 

 

"ไม่เท่าไหร่หรอก แต่ถ้าเป็นตรงนี้" ฉันเอามือของเขามาวางทางบนตำแหน่งหัวใจของฉัน

 

 

"เจ็บนะ" ฉันพูดพร้อมกับน้ำตางี้เง่านั่น ฉันไม่ได้อยากร้องไห้สักหน่อย มันมาเอง

 

 

"ฟางชอบป๊อปงั้นหรอ" 

 

 

"ไว้จะบอกทีหลังนะ ฟางเข้าบ้านก่อน ง่วงและเหนื่อยมาก ป๊อปก็เหมือนกัน ไปอาบน้ำนอนพัก

เถอะตอนเย็นๆเราต้องไปรอบกองไฟกันนะ บายจ้ะ" ฉันร่ายยาว ก่อนจะดึงกระเป๋าจากป๊อปแล้ววิ่ง

เข้าบ้านทันที หลังจากมาอยู่ในบ้าน ฉันยืนมองป๊อปจากหน้าต่าง เขาเดินไปแล้วแหละ หึ เกมส์

เริ่มแล้วนะป้า เตรียมตัวให้ดี เกมส์นี้ ผู้แพ้จะไม่ใช่ฟาง !

 

 

อัพค่าาาา เม้นค่าาาา กำลังใจจงหลั่งมาๆ ^__^

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา