EXO Sehun x You สาวจอมเวทย์กับนายไอดอลตัวแสบ

9.7

เขียนโดย nameiam

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.37 น.

  11 ตอน
  6 วิจารณ์
  27.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2557 01.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เยือนโลก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 2 เยือนโลก

 

          "พรุ่งนี้ โรงเรียนมหาเวย์ของเราจะปล่อยให้นักเรียนที่มีอายุ ห้าพันปี ไปทัศนศึกษา ที่โลกมนุษย์เป็นเวลา 1 วันและทุกคนต้องกลับมาในเวลาที่กำหนด พรุ่งนี้ขอให้นักเรียนทุกคนมาที่นี้ตั้งแต่เช้าด้วยเพราจะได้ลงไปศึกษามนุษย์บนโลก..."

               พอฉันได้ยินว่าจะได้ลงไปทัศนศึกษาที่โลกมนุษย์ฉันก็รู้สึกดีใจและตื่นเต้นเอามากๆ ฉันรอมาตลอดห้าพันปีในที่สุดวันนี้ก็มาถึงฉันได้ยินผู้ใช้เวย์หลายๆ คนพูดถึงโลกมนุษย์ ว่าทั้งสวย มนุษย์ใจดี และใช้ชีวิตแตกต่างกับโลกเวย์มนต์ของฉันโดยสินเชิง..

          "อุ้ย..ขอโทดที!!!" ฉันมัวแต่คิดเรื่องไปเที่ยวที่โลกมนุษย์จนเผลอวิ่งชนผู้นึ่ง..

          "นี้เธอน่ะ..บาบาร่า หัดมองทางซะบ้างสิ มาชนดาราดังแห่งเมืองเวทย์อย่างฉัน อย่าหาว่าไม่เตือนนะยะ" เมริซ่า ดาราดังแห่งเมืองเวทย์ตะคอกฉันเสียงดังมีเหรอที่ฉันจะยอม

          "อ้าว นี้ฉันเดินชนดาราดังงั้นเหรอ ฉันไม่เห็นรู้จักเธอเลย แล้วฉันก็ขอโทดไปแล้วด้วย ไปล่ะ ไม้กวดวิเศษ มาเรีย.." ฉันพูดฉีกหน้ายัยนั้นแล้วรีบขี่ไม้กวาดออกมาจากโรงเรียนมหาเวทย์ทันที 55555 รู้สึกซะใจชะมัด ในเมืองนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าต่อกรกับยัยเมริซ่าดาราดังนั้นหรอกนะจะมีก็ฉันนี้แหละที่กล้าเพราะทางบ้านฉันเป็นเจ้าของสถานนีโทรทัศน์มหาเวย์แห่งเมืองนี้นี้น่า

          "เธอจะไปไหน บาบาร่า" มาเรียไม้กวาดวิเศษคู่ใจของฉัน

          "ช่วยพาฉันไปที่บ้านศาสตร์ตราจารย์แบล็กที ฉันยังไม่อยากกลับบ้านน่ะ"

          "ได้เลย.." ศาสตร์ตราจารย์แบล็กคือคนที่คอยปลอบค่อยดูแลฉันตั้งแต่เด็กตอนเด็กๆ ฉันนะซนมาก โดนพ่อแม่ดุบ่อยๆ ฉันก็จะชอบไปอยู่ที่บ้านศาสตร์ตราจารย์แบล็กนี้แหละ ตอนนี้มาเรียได้ล่อนลงไปจอดที่หอคอยหน้าบ้านของศาสตร์ตราจารย์แบล็ก

          "อ้าวบาบาร่า เลิกเรียนแล้วเหรอ" ศาสตร์ตราจารย์แบล็กถามทันทีที่เห็นฉันเดินเข้าไปในห้องทดลองของเขา เขาชอบทดลองคาถาใหม่ๆ คิดค้านั้นนี้อยู่เรื่อยๆ

          "ใช่แล้วศาสตร์ตราจารย์ นี้คุรรู้ไหม พรุ่งนี้ที่ โรงเรียนมหาเวทย์เขาจะให้ลงไปเที่ยวที่โลกมนุษย์แหละ ฉันดีใจมากเลยนะเพราะฉันรอมาตลอดห้าพันปี โลกมนุษย์ต้องสวยและน่าอยู่แน่ๆเลย"

          "5555 เธอดูตื่นเต้นนะ บาบาร่า ใช่โลกมนุษย์มันสวยมากและน่าอยู่มาก แต่มันก็มีอันตรายนะยังไงก็ระวังตัวด้วยเข้าใจไหม"

          "เข้าใจแล้วล่ะค่ะศาสตร์ตราจารย์แบล็ก"

          "แล้วก็นี้เอาหนังสือเล่มนี้ติดตัวไปด้วยถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็เปิดหนังสือเรียกฉันได้ทันทีนะ"

          "ไม่เป็นไรหรอกน่า..." ฉันพูดแต่ก็ต้องรับหนังสือเล่มนั้นอยู่ดี "งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ ฉันแค่แวะมาบอกเฉยๆ"

          "อืม กลับดีๆ นะ"

 

 

               เช้าวันต่อมา ฉันออกจากบ้านมาแต่เช้าตรู ส่วนคุณพ่อคุณแม่ท่านก็ไม่อยากให้ฉันไปที่โลกมนุษย์มากนักหรอกนะ แต่มีเหรอที่ฉันจะฟังและในที่สุดฉันก็มาถึงประตูทางเชื่อมระหว่างโลกมหาเวทย์และโลกมนุษย์ ตื่นเต้นๆๆ  ที่สุด...

          "เวลาเที่ยวมาถึงคนแรกเชียวนะ บาบาร่า เวลาเรียนเนี่ยมาสายจริงๆ เลย" ด๊อกเตอร์แจ๊คสัน อาจารย์ประจำชั้นปีของฉันเอ่ยทักขึ้น

          "แหม ด๊อกเตอร์ วันนี้ฉันแค่บังเอิญตื่นเช้าเอง เลยรีบมาที่นี้ไง"

          "งั้นต่อจากนี้ก็ช่วยตื่นให้เช้าๆ แบบนี้ทุกวันด้วยนะ" ฉันได้แต่ยิ้มเจือนๆให้ด๊อกเตอร์ "นี้ นาฬิกาบอกเวลากลับ ระหว่างนั้นเธอจะไปทำอะไรก็ได้แต่กลับมาต้องเขียนรายงานส่งด้วยนะ มีเวลาให้ 10 ชั่วโมง ฉันหวังว่าเธอจะใช้มันอย่างคุ้มค่านะ บาบาร่า อย่าลืมประตูเปิดถึง 18 นาฬิกาเท่านั้น..."

          "รับทราบค่ะ ด๊อกเตอร์" หลังจากพูดจบด๊อกเตอร์พูดจบฉันก็ขี่มาเรีย ทะลุออกมาจากประตูมิติที่เชื่อโลกมหาเวทย์และโลกมนุษย์ ชาวโลกฉันมาเยือนแล้วนะ........

 

 

         ## ว้ายย นางเอกเดินทางไปยังโลกแล้ว ใกล้วจะได้เจอพระเอกของเราแล้ว คือเซฮุนในเรื่องนี้อาจจะไม่สอดคล้องกับตัวจริงนะค่ะแต่รับรองสนุกแน่ มาลุ้นกันว่า นางเอกไปที่โลกมนุษย์แล้วจะเจอกับอะไรบ้างมาลุ้นกันนะค่ะทุกคน 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา