ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.

  66 ตอน
  629 วิจารณ์
  110.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) 28 ทาสหรือนางบำเรอ Poppy&FangPart

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ หลับอีกแล้ว”ป๊อปปี้ที่แวะกลับมาจากสำรวจรอบๆปราสาทแล้วกลับเข้ามาในคอหอยที่ขัง

ฟางตอนค่ำพร้อมขนมปัง2-3ก้อนและนมก็พูดเมื่อเห็นฟางนอนคดคู้อยู่มุมห้องสวมแค่เสื้อที่ขาด

วิ่น

 

 

 

 

 

 

 

“ดีนะที่ที่นี่มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบ”ป๊อปปี้เปิดประตูอีกประตูหนึ่งที่เป็นห้องนอนและ

ห้องน้ำ มีเสื้อผ้าและของใช้ครบครัน เพราะที่นี่เป็นที่ที่เขาต้องการหลบมดหรือเรื่องวุ่นวายมาพักที่

นี่คนเดียวเสมอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ แม่จ๋า”ป๊อปปี้เดินผ่านหมายจะไปอาบน้ำในห้องแล้วต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องไห้

ชายหนุ่มนั่งยองๆมองร่างบางที่หลับและละเมอร้องไห้หาแม่ก็นึกถึงเขาตอนเด็กๆที่มักถูกพวกทีเจ

หรือคนในหมู่บ้านแกล้ง แล้วร้องไห้ไปหลบอยู่คนเดียวในชายป่าจนโฟร์ แม่ของเขาและแครอล

ต้องไปตามหาให้วุ่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะร้องอะไร หนวกหูน่ารำคาญ ตื่นได้แล้ว”ป๊อปปี้ส่ายหน้าสะบัดความรู้สึกสงสารฟางออกแล้ว

เขย่าร่างบางให้ตื่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ กะ กี่โมงแล้ว”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ก็รีบถอยหนีแล้วถามเวลา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นทาสรองรับอารมณ์ให้ข้าไม่จำเป็นรู้เวลารู้วันรู้คืน อ่ะ กินซะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นขนมปังให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าไม่กิน เมื่อทรมานข้าแล้วจะให้ข้ากินทำไม”ฟางเบือนหน้าหนีไม่กิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“น่ะหาทางออกด้วยความตายง่ายๆงั้นรึ ไม่มีทางล่ะ เจ้ายังไม่มีลูกให้ข้า กิน”ป๊อปปี้ยังคงสั่งฟาง

เสียงแข็งแต่ร่างบางกอดอกไม่ยอมกิน ชายหนุ่มรำคาญจึงล๊อคร่างบางแล้วบีบปากฉีกขนมปังและ

ยัดเข้าปากก่อนจะแกะจุกนก เตรียมกรอกปากฟาง ฟางตกใจทั้งดิ้นทั้งร้องแต่ก็ร้องไห้ไม่มาก

เพราะมีจนมีขนมเต็มปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่ๆ ร้ายจะฆ่าข้าให้ตายสินะ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกปล่อยเป็นอิสระ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เจ้ามันน่ารำคาญนี่ ข้าสั่งให้เกินก็ต้องกิน มันยังไม่ถึงเวลาตายของเจ้า กินซะ กินเสร็จแล้วก็ตาม

เข้ามาในห้องด้วยล่ะ ถ้าตุกติกคิดหนีล่ะก็ เจอดีแน่”ป๊อปปี้สั่งก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อทานขนมปังและนมรองท้องเสร็จแล้วฟางก็เดินเข้ามาในห้องที่เป็นมุมส่วนตัวของป๊อปปี้แล้ว

ต้องชะงัก เมื่อเห็นรูปวาดของชายหนุ่ม ที่วาดรูปโฟร์ใส่ผ้าใบ นี่เขาคงจะรักโฟร์มากสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เข้ามาแล้วก็เข้ามาในนี้สิ”เสียงของป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟางหลุดออกากห้วงความคิดของตัวเอง

แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางต้องร้องเมื่อเจอกับป๊อปปี้ที่ถอดเสื้อผ้าตัวเองแล้วหย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำหินอ่อนข

นาดใหญ่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ร้องทำไม ทำอย่างกับไม่เคยเห็นข้าอย่างงั้นล่ะ ยืนเซ่ออยู่อีก ถอดเสื้อผ้าของเจ้าแล้วลงมา

สิ”ป๊อปปี้สั่ง ทำให้ฟางหน้าแดงจัดครั้นจะปฏิเสธก็เจอกับสายตาคมที่จ้องมองเธอย่างไม่กระพริบ

ฟางจึงค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองต่อหน้าป๊อปปี้ด้วยความอายก่อนจะปกปิดสัดส่อนตัวเองแล้ว

ค่อยๆหย่อนตัวเองลงไปในอ่างอาบน้ำคนละมุมกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาถูหลังให้ข้าเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้สั่งทำให้ฟางค่อยๆเลื่อนตัวเองไปอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม และไม่กล้าม

องป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“เร็วๆ”ป๊อปปี้เร่งอีกครั้งทำให้ฟางรีบเอามือขึ้นมาถูที่หลังชายหนุ่มอย่างเบามือฟางหน้าแดงจัดเมื่อ

ลูบไล้ถูสบู่ไปที่แขนและลำตัวของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นวดด้วย”ป๊อปปี้สั่งฟางอีกครั้งฟางจึงจำเป็นต้องขยับไปใกล้ๆแล้วค่อยๆนวดให้ชายหนุ่มโดยนวด

จากขมับเลื่อนลงมาที่ต้นคอและหัวไหล่ ชายหนุ่มหลับตาพริ้มอย่างผ่อนคลาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ท่านจะทำอะไรน่ะ”เมื่อเห็นว่าป๊อปปี้หลับตาลงฟางจึงเลิกนวดและจะลุกขึ้นกลับถูกมือหนา

กระชากเข้าไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหน ข้ายังไม่ได้สั่งให้เจ้าไป กล้าดียังไงที่ลุก”ป๊อปปี้พูดแล้วมองที่ใบหน้าของฟางที่ตอนนี้

หน้าแดงซ่าน ตัวสั่นงันงกในอ้อมกอดเขาแล้วใช้สายตาโลมเลียมองไปทั่วเรือนร่างของฟาง ทำให้

ฟางรู้สึกหนาวๆร้อนๆทั่วตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ยะ อย่า”ฟางร้องเมื่อถูกชายหนุ่มซุกไซร้ตามลำคอ ร่างบางรีบขัดขืน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าขัดขืนข้าหน่อยเลย เจ้าเป็นใครข้าเป็นใคร ลืมไปแล้วรึ”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะจูบไล้ลงมาที่เนินอก

และซ้ำร่องรอยที่เขาเคยตีตราไว้ทั่วตัวฟาง ก่อนจะดูดเม้มที่อกสวยของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มม”ฟางหลับตาพริ้มเผลอกอดตอบชายหนุ่มแล้วชยุ้มผมสีเข้มด้วยความเสียว

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางต้องร้องเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็อุ้มร่างบางขึ้นมานั่งทับลำตัวของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ทีหลังเราต้องมาทำในนี้บ่อยๆแล้วล่ะ เข้าง่ายชะมัด”ป๊อปปี้สอดใส่แกนกลางเข้าไปในลำตัว

ของฟางแล้วพูดนั่นทำให้ฟางที่กระตุกเผลอเด้งสะโพกรับหน้าแดงจัดไม่มองหน้าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นทาส ก็ต้องบำเรอเจ้านายสิ ทำมันเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางทำให้ฟางรู้สึกร้อนไปทั่ว

หน้า นี่เธอกำลังทำอะไร เขากำลังข่มขู่แท้ๆ แต่ทำไมเธอถึงขัดขืนเขาไม่ด้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกป๊อปปี้ขยับสะโพกแทนเธอที่ยืนนิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ให้เจ้านายทำแทนแบบนี้มันต้องถูกลงโทษ”ป๊อปปี้พูดแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นจนฟางที่

รู้สึกเสียวกับสัมผัสที่เกิดขึ้นแล้วเริ่มเด้งสะโพกตอบรับชายหนุ่มโดยที่ตัวเองเกาะไหล่ชายหนุ่มแน่น

ไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อื้ออ”ฟางร้องสักพักก่อนที่อารมณ์ความพลุ่พล่านของป๊อปปี้จะทนต่อไปอีกไม่ไหว รีบดึงร่าง

บางมาจูบอย่างร้อนแรงและจัดการสอนเกมส์รักครั้งนี้ให้แก่แม่มดสาว

 

 

 

 

 

 

 

งานนี้ฟางของเราตัวช้ำแน่ๆเพราะพระเอกของเราทั้งเถื่อน โหดและหื่น

 

มาดูกันว่าจะร้ายกับฟางไปถึงไหน รึว่าร้ายตลอดไป ต้องติดตาม

 

 

ถ้าชอบคู่นี้ก็เม้นกับโหวตเยอะๆน้าาา

 

 

 

เพราะพรุ่งนี้จะต้องไปทำธุระ เลยเอามาลงก่อนนะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา