ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.

  66 ตอน
  629 วิจารณ์
  110.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

52) 52 เปลี่ยน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาเมื่อแทงที่อกข้างซ้ายของทีเจ

 

 

 

 

 

 

“หึ นังแม่มดขาว เจ้ากล้ามากที่ทำร้ายข้า เจ้าแหกกฎศักดิ์สิทธิ์ของแม่มดขาวที่ว่า มีรึเจ้าจะพ้น

โทษ เจ้าต้องตาย5555 เหมือนกับไอ้พวกปิศาจพวกนี้”ทีเจสำลักเลือดออกมาแต่ก็ไม่วายว่าใส่

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ข้าบอกแล้วไงอย่าทำร้ายป๊อปปี้รึใครทั้งนั้น”ฟางร้องไห้แล้วดันมีดให้แทงงลึกขึ้นไป จนทีเจ

สำลักเลือดออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้อึ้งเมื่อเห็นฟางปกป้องตัวเองก็จะรวบรวมแรงที่มีอยู่สะบัดโซ่ออกไปเมื่อเห็นลูกน้องที

เจเลิกจับตัวแล้วหันไปสั่งลูกน้องตัวเองที่กำลังแห่เข้ามาโดยมีวินและแพนนำเข้ามาให้จัดการพวก

ลูกน้องทีเจจนสิ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ พะ พวก ปิ ศาจ”ทีเจหลบออกมาแล้วว่า ป๊อปปี้ที่ไม่มีเรี่ยวแรงค่อยๆไปกอดปลอบฟางที่กำลัง

เสียขวัญแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว อย่าเป็นอะไรนะแก้ว”โทโมะเองก็ทนไม่ได้ที่เห็นแก้วถูกแทงแล้วนอนหายใจรวยริน

 

 

 

 

 

 

“ดีแล้วที่ไม่เป็นอะไร”แก้วพูดและหายใจอย่างยากลำบากเมื่อโทโมะมาประคองกอดเธอ

 

 

 

 

 

“เจ้ามันบ้า ทำไมไม่อยู่ในห้องออกาทำไม”โทโมะโวยวายอย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะข้าห่วงเจ้าไงโทโมะ เจ้าคือผู้นำของแวมไพร์รุ่นต่อไป ถ้าเจ้าเป็นอะไรไป พวกแวมไพร์จะ

อยู่ยังไง”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ ปีเตอร์กับมิณทร์ต้องเสียใจเมื่อเจ้าเป็นอะไรไปเหมืนกัน”โทโมะที่ห่วงแก้วมากแต่ยังคงไม่

บอกความรู้สึกตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“จะเป็นไรไป ปีเตอร์กับมิณทร์โตเป็นหนุ่มแล้วข้าไม่อยู่ทั้งคน พวกนั้นอยู่ได้ล่ะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“แต่ข้าไม่อยากให้เจ้าเป็นอะไรนี่แก้ว”โทโมะโพล่งออกมาทั้งน้ำตาทำให้แก้วอึ้งไม้คิดว่าโทโมะจะ

ร้องไห้เพื่อตัวเองแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะ เน่าจะดีใจที่เจ้าไม่รับผิดชอบอะไรข้าแล้ว”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้าทำให้ข้ารู้สึกปั่นป่วนที่หัวใจแล้วเจ้าจะจากไปง่ายๆอย่างนี้ไม่ได้นะ”โทโมะเริ่มเห็นแก้วจะหลับ

ก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ขะ ข้าไม่ไหวแล้วโทโมะ”แก้วพูดแล้วตาเริ่มปรือจะหลับยิ่งทำให้โทโมะร้องไห้

 

 

 

 

 

 

 

“กัดนาง”กรีนที่ถูกแครอลประคองขึ้นมาแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ”โทโมะหันไปมองกรีนอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

“อยากให้นางรอดก็กัดนางซะสิ จะรออะไรอยากให้นางตายรึไง”กรีนพูดออกมาแล้วสำลักเลือด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีทางเลือกแล้ว งานนี้ต้องทำแล้วถ้าไม่อยากเสียทั้งแม่ทั้งลูกไป”แครอลเห็นแก้วหลับตาก็รีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าขอโทษ”โทโมะมองแก้วก่อนจะตัดสินใจกัดที่ต้นคอสวยทันที แก้วที่หลับตาเริ่มกระตุกเหมือน

ร่างกายความเป็นมนุษย์เริ่มหายไปช้าๆ เลือดที่ไหลเวียนในกายเริ่มแข็งหยุดทำงานรวมทั้งหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมยังนิ่งอยู่แบบนี้ล่ะ”โทโมะที่รอให้แก้วฟื้นแต่กลับไม่มีวี่แววแก้วจะฟื้นขึ้นก็รีบอุ้มหลบทางมา

โดยมีแครอลประคองกรีนหลบเหตุการณ์จราจลของพวกปิศาจมาที่ห้องหักห้องหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็รอให้ทุกอย่างมันสมบูรณ์ให้หมดสิ อย่าใจร้อนเลย”กรีนพูดแล้วยิ้มนิดนึงมองก็รู้ว่าโทโมะรักแก้ว

มาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นข้าจะไปช่วยป๊อปปี้กับฟางข้าฝากดูแลแก้วด้วยนะ”โทโมะชะงักแล้วรีบพูดก่อนจะวิ่งออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”ด้านฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ถูกกวินที่ยกพวกมาช่วยทีเจยิงเข้าที่ขา

 

 

 

 

 

“ฟาง หนีไป”ป๊อปปี้พูดแล้วพยายามดันฟางออกไปซ่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ปิศาจชั่ววันนี้ล่ะแกต้องตายให้หมด”กวินพูดแล้วใช่แส้ที่อาบน้ำมนต์ฟาดใส่ป๊อปปี้ที่นอนเพราะ

อ่อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

“อึก”ทีเจเริ่มชักก่อนจะหมดลมหายใจนอนตายเบิกตาโพลง กวินหันไปมองด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เจ้าฆ่า1ชีวิตไปแล้ว เจ้ากลายเป็นแม่มดดำแล้ว”เสียงของชายคนหนึ่งพูด

 

 

 

 

 

 

เสียงก้องทำให้ฟางตกใจแล้วมองไปรอบๆด้วยความตกใจและเริ่มกลัว

 

 

 

 

 

“ไม่ ข้าไม่ใช่ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าป้องกันตัว”ฟางตกใจ ตะโกนพูดคนเดียวทำให้กวินและป๊อปปี้

ชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

เจ้าฆ่า1ชีวิตไปแล้ว เจ้ากลายเป็นแม่มดดำแล้ว”

 

 

 

 

 

 

 

เสียงนั้นยังคงดังก้องหูฟางทำให้ฟางเริ่มปิดหูมันเสียงนั้นดังแล้วพูดมันซ้ำๆจนฟางวิ่งถอยห่าง

ป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง จะไปไหนน่ะฟาง”ป๊อปปี้ที่อ่อนแรงพยายามร้องเรียกฟางด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด”ฟางร้องไห้เมื่อเสียงนั้นพูดซ้ำๆและดังก้องหูตลอดทำให้ฟางทรุดนั่งลงกับพื้นแล้วกรีดร้อง

ออกมา ก่อนที่น้ำตาที่ไหลเริ่มเป็นสีดำ แล้วมีควันสีดำเริ่มปกคลุมล้อมรอบตัวฟางจนมองไม่เห็น

ร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดี นั่งนิ่งๆแบบนั้นล่ะดีจะได้ฆ่าได้ถูก เจ้าฆ่าเพื่อนของข้าอย่าอยู่เลยนังแม่มด”กวินยิ้มเยาะก่อนจะ

ยกธนูขึ้นหมายจะยิงฟางในกลุ่มควันสีดำนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่า”ป๊อปปี้ฝืนลุกตัวเองแต่ช้าไปเมื่อกวินยิงธนูออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

แต่แล้วลูกธนูที่กวินยิงออกไปกลับมีมือเรียวคว้าจับได้ แล้วควันสีดำค่อยๆเลือนหายไปพร้อมกับ

ปรากฏร่างของผู้หญิงคนหนึ่งในชุดเจ้าสาวที่เป็นสีดำทั้งหมดและสวมสร้อยรูปกะโหลกแพะที่เป็น

สัญลักษณ์ของซาตาน เธอคนนั้นก็คือฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ในที่สุดธาตุแท้ของเจ้าก็ออกมานังแม่มด”กวินพูดแม้จะกลัวแต่ก็ทำเป็นพูดข่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าบอกแล้วไงว่าอย่า ทำ ป๊อปปี้”ฟางแผดเสียงร้องเสียงดังก่อนที่ทุกอย่างในปราสาทจะสั่นไหว

แผ่นดินเริ่มเป็นรอยร้าวแตกแยกออกไป ตาฟางเป็นสีแดงและมีสัญลักษณ์ของซาตานอยู่ที่หน้า

ผาก โทโมะที่กลับมาช่วยป๊อปปี้และต้องตกใจเมื่อเห็นลักษณะของฟางเปลี่ยนไปและทุกอย่างสั่น

ไหวไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊าก”เสียงร้องของลูกน้องทีเจร้องเมื่อแผ่นดินแยกและดันตัวลูกน้องของทีเจหล่นลงงไปหมด

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ นังปิศาจ”กวินร้องด้วยความกลัวเมื่อศพทีเจถูกดูดลงไปในพื้นดินก็เริ่มวิ่งหนี

 

 

 

 

 

“จะหนีไปไหน”ฟางใช้พลังสีดำเหมือนโซ่รัดกวินที่เริ่มหนีตาย

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ”กวินไอออกมาเมื่อถูกโซ่สีดำรัดคอและขาดใจตายก่อนจะโยนศพกวินทิ้งลงไปในแผ่นดินที่

แยก

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วฟาง”โทโมะตกใจเมื่อฟางจะทำลายทุกอย่างก็รีบพูด ฟางหันขวับมาแล้วเรียกดาบที่

หล่นพื้นข้างๆทางมาจับแล้วหมายจะเหวี่ยงดาบไปฆ่าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

เกร้ง

 

 

 

 

 

 

เหมือนมีของบางอย่างเหวี่ยงไม่ให้ดาบพุ่งหาโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ห้ามไม่ให้ใครทำร้ายป๊อปปี้ก็เหมือนกับข้าที่ไม่ยอมให้ใครทำร้ายโทโมะเหมือนกัน”แก้วเดินเข้า

มาพูดแล้วจ้องไปที่ฟางอย่างเอาเรื่อง โทโมะอึ้งเมื่อเห็นแก้วในลุคใหม่ ผิวขาวอมชมพูกลายเป็น

ผิวขาวซีดเหมือนเขาไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ลองดูสิ”ฟางหันขวับไปแล้วเล่นงานแก้วทันที 2สาวเริ่มหันกลับมาตั้งรับสู้กัน

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว พอเถอะอย่ามีเรื่องกันเลย เราพวกเดียวกันนะ”โทโมะพยายามพูดไกล่เกลี่ย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้ฟางที่กำลังโกรธแบบนี้มาทำร้ายเจ้านะโทโมะ”แก้วแทบแยกเขี้ยวว่าโท

โมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ข้าก็ไม่อยากให้เป็นอะไรเหมือนกันพอเถอะแก้ว”โทโมะพูดแล้วจับมือแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พอเถอะข้าไม่เป็นอะไรแล้ว”ป๊อปปี้ที่ฝืนตัวลุกขึ้นมาแล้วพูดทำให้ฟางหันขวับไปมอง

ตาขวาง เมื่อได้ยินเป็นเสียงป๊อปปี้ฟางก็หลับตาแล้วตั้งสติอีกครั้งกับตัวเองก่อนจะเอามือกุมหัวตัว

เองเพื่อตั้งสติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เป็นไรนะฟาง”ป๊อปปี้ฝืนตัวเองเดินไปแตะไหล่ฟางแล้วถามด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“ปะ ป๊อปปี้”ฟางลืมตามองป๊อปปี้ที่ประคองกอดตัวเองตอนนั้นเองแผ่นดินที่แยกก็ถอยมาชิดกันอีก

ครั้ง ทุกอย่างกลับสู่ความสงบลงเมื่อพวกของทีเจตายจนหมด โทโมะจึงรีบมาประคองแก้วให้ออก

ห่างฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”ฟางมองไปรอบๆตัวเองที่มีแต่สภาพเสียหายก็ถามป๊อปปี้ ชายหนุ่ม โทโมะและ

แก้วเงียบไม่ตอบฟางจึงวิ่งไปที่กระจกแล้วที่หล่นอยู่ข้างๆแล้วเห็นสภาพตัวเองก็ทรุดลงนั่งอย่าง

คาดไม่ถึง ตอนนี้เธอได้กลายเป็นแม่มดดำไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาแล้วไง สาวๆเปลี่ยนร่างไปแล้วหนุ่มๆจะว่ายังไงล่ะทีนี้

 

 

ตอนหน้ามีสเปเชี่ยลคบ3คู่เเล้วจ้าาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา