She finally had to สุดท้ายต้องรักเธอ

9.7

เขียนโดย Loveseen

วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.51 น.

  23 chapter
  32 วิจารณ์
  29.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) เมื่อก่อน / ตอนนี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

"พี่ไปก่อนน่ะฟางเลิกเรียนเจอกัน"โทโมะพูดลาฟางยิ้มรับแล้วพยักหน้าเพื่อเป็นคำตอบ

 

 

"ฟางมานานยัง"เฟย์เดินมาเจอฟางเลยทักขึ้นหญิงสาวหันไปตามเสียงแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนหวานแล้วตอบเธอ

 

 

"ได้สักพักแล้วแหละ"

 

 

"อ่าหะ ป่ะเข้าห้องเรียนหัน"เฟย์พูดก่อนเดินนำหน้าฟางเข้าห้อง

 

 

ด้านป๊อปปี้

 

 

"อะไรกันว่ะนี่พึ่งห่างกันยังไม่ถึงอาทิตย์หาแฟนใหม่ได้แล้วสิน่ะคนอื่นไม่ว่านี่มันเพื่อนฉัน โธ่เว้ย!!!!!!!!!!"ป๊อปปี้ที่เห็นอดีตแฟนสาวของเค้ามากับเพื่อนของตัวเองก็เกิดอาการอยู่ไม่เป็นสุข

 

 

"อ่าวไอ่ป๊อปมาเตะดินเล่นแถวนี้ทำไมว่ะ"เขื่อนทักเพื่อนรักของตัวเอง ถึงเค้าจะโกรธที่ป๊อปปี้ทิ้งฟางไปแต่เค้าก็เก็บไว้ในใจรอให้โทโมะมาเครียทีหลัง เพราะเค้ากลัวถ้าเค้าเครียเองมิตรภาพของเพื่อนจะต้องพังเพราะเรื่องแค่นี้แน่นอนเพราะเค้าเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ยากจึงไม่ค่อยอยากจะยุ่งสักเท่าไหร่

 

 

"เตะบ้าอะไรหละ"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินขึ้นตึกเรียนไปส่วนเขื่อนก็ได้แต่มองตามแล้วส่ายหัวเบาๆกับความหึงของป๊อปปี้

 

 

"แกทิ้งเค้าไปแล้วยังจะมาหึงเค้าอีก เหอะๆ แกเป็นคนเลือกทางนี้เองน่ะไอ่ป๊อป"เขื่อนพูดทิ้งท้ายแล้วเดินขึ้นตึกเรียน

 

 

พอถึงตอนเที่ยงหลังจากที่ทุกคนกินข้าวเสร็จแล้วก็มาที่ห้องดนตรีตามเดิมเหมือนทุกวันที่มาเรียนพอถึงเที่ยงป๊อปปี้ เขื่อน โทโมะและฟางก็จะมาเล่นดนตรีตรงนี้เป็นประจำ

 

ป๊อปปี้ที่เล่นกีต้าร์ไปเรื่อยๆก็หยุดเพราะเค้ารู้สึกเหมือนมันขาดบางสิ่งบางอย่าง ใช่มันขาดเสียงเปียโนเพราะๆและเสียงใสๆหวานๆที่เป็นคนร้องเพลงและเล่นเปียโนไปพร้อมๆกับพวกเค้า เค้าไม่คิดเลยว่าการเล่นดนตรีครั้งนี้ขาดเธอไปมันชั่งเงียบเหงาสะเหลือเกิน ต่างจากเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก

 

"หยุดทำไมว่ะไอ่ป๊อป"เขื่อนที่เห็นป๊อปปี้หยุดเล่นก็ถามขึ้น

 

 

"หึ คงคิดถึงเค้าละสิ"โทโมะลุกขึ้นแล้วเดินมาหาป๊อปปี้ที่ยืนอยู่

 

 

"แกพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ"ป๊อปปี้ทำเป็นไม่รู้เรื่องเพื่อปิดบังความจิง ที่จริงเค้าก็คิดถึงเธออยู่น่ะ

 

 

"ฉันคิดว่าแกคิดไม่ต่างจากฉันหรอกแกคิดถึงคนที่เคยเล่นเปียโนเพราะๆให้แกฟังใช่ไหม หึ ต่อจากนี้มันคงไม่มีอีกแล้วแหละเพราะทุกอย่างแกเป็นคนเลือกเอง" โทโมะพูดทิ้งท้ายแล้วเดินออกไปจากห้องดนตรี

 

"ไอ่ป๊อปแกคิดดีแล้วหรอว่ะที่จะทิ้งฟางไปหายัยนั่น"เขื่อนถามพร้อมเดินมาหาป๊อปปี้

 

 

"ก็จะทำไมฉันเลือกพิมแล้ว"ป๊อปปี้เดินไปนั่งที่โซฟาแล้วเขื่อนก็เดินตามไปนั่งลงตรงข้ามกับป๊อปปี้

 

 

"ฉันอยากรู้................................................................................"

 

 

เขื่อนอยากรู้อะไรกันน๊าาาาแล้วเรื่องนี้จะเครียกันจบอย่างไรอย่าลืมติดตามตอนหน้าน่ะค๊าาาาา

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา