ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ฟางต้องขอตัวกลับก่อนนะคะพี่ๆทุกคน วันนี้เป็นเกิดน้องฟางอ่ะค่ะ”ฟางคุยงานกับทาง

ค่ายเสร็จก็รีบบอก

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางน่ารักเสมอต้นเสมอปลลายเลยนะลูก แม้จะดังแล้วก็ไม่เปลี่ยน พวกพี่ฝากแฮปปี้เบิร์ดเดย์

น้องสาวของฟางด้วยนะจ้ะ”พนักงานในค่ายพูดแล้วยิ้มกับความสดใสที่ไม่เปลี่ยนไปของฟาง ฟาง

ยิ้มก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ไปไหนนะ ทำไมไม่รับสายนี่นัดกันจะไปซื้อเค้กให้ฟิญด้วยสิ”ฟางกดโทรศัพท์โทรหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล ป๊อปปี้นายอยู่ไหนน่ะ นี่ชั้นเลิกแล้วนะ มารับหน่อยสิจะได้ไปซื้อเค้กกัน”เมื่อโทรติดฟางก็

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“เป็นง่อยรึไง ถึงทำอะไรเองไม่ได้ ยัยนักร้อง”เสียงของอลิสดังขึ้นทำให้ฟางชะงัก

 

 

 

 

 

“นี่เธอมารับสายป๊อปปี้ทำไม ป๊อปปี้อยู่ที่ไหน”ฟางรีบถามทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ในห้องน้ำ พอดีต้องช่วยชั้นชั้นจัดของเปิดร้าน แล้วพอดีว่าจัดกัน2ต่อ2อะนะ เราก็เลย”อลิส

พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“หยุดพูดชั้นไม่อยากฟัง บอกป๊อปปี้ว่าวันนี้เรามีนัดกับน้องฟิญ”ฟางรีบว่า

 

 

 

 

 

“นัดหรอ ตอนอยู่บนเตียงป๊อปไม่เห็นจะบอกอะไรชั้นเลยว่ามีนัด เค้าบอกว่าวันนี้ทั้งวันเค้าพร้อมจะ

อยู่กับชั้น เธอน่ะอย่ามาสำคัญตัวผิดแบบนี้ กลับไปหาน้องเธอโน่นไม่ต้องมายุ่งกับป๊อปปี้”อลิสว่า

ก่อนจะรีบวางสายไป

 

 

 

 

 

“ไหนนายบอกจะไม่ลืมนัดไงล่ะวันนี้ ไอ้คนผิดสัญญา”ฟางอึ้งแล้วรีบว่า ก่อนจะเดินปึงปังไปโบก

แท็กซี่

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวฟาง ทำไมมาเดินแถวนี้คนเดียวคะ”แบงค์ขอดรถแล้วถามฟางเมื่อเห็นฟางเดินข้างถนนคน

เดียว

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีผู้จัดการส่วนตัวเค้ามีธุระน่ะค่ะ เลยต้องกลับคนเดียว”ฟางหน้างอแล้วตอบ

 

 

 

 

 

 

“งั้นจะไปไหนเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ พี่เจอเราทีไรเราต้องเดินข้างถนนตลอดเลย อย่าลืมสิว่าเราเป็นนัก

ร้องดังแล้วนะ”แบงค์พูด

 

 

 

 

 

 

“นักร้องดังแต่ฟางยังเหมือนเดิมนะคะ ยังนั่งแท็กซี่ กินก๋วยเตี๋ยวข้างทางได้”ฟางพูดแล้วยิ้มให้

แบงค์เมื่อขึ้นรถ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ผู้จัดการของฟางนี่แย่ๆจริงๆ เลยนะทิ้งเราแบบนี้พี่ว่าเราเปลี่ยนผู้จัดการใหม่ยังทันนะ”แบงค์

ตำหนิป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ช่างเค้าเถอะค่ะ นี่เค้าคงจะอยากออกไปทำธุระส่วนตัวของเค้าบ้างล่ะมั้งคะ”ฟางพูดแล้วอด

หงุดหงิดไม่ได้ ที่ป๊อปปี้ไม่มารับเธอแถมยังให้อลิสมารับสายและพูดกับอลิสมาได้ว่าไม่มีนัดกับเธอ

เชอะ คนผิดสัญญา

 

 

 

 

 

 

“งั้น วันนี้พี่ขออาสาดูแลฟางแทนผู้จัดการเรา1วันแล้วกันนะครับ”แบงค์พูดแล้วยิ้มหวานให้ฟาง

ฟางเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าจึงยิ้ม และยอมให้แบงค์ไปกับเธอเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ใครโทรมาหรออลิส”ป๊อปปี้ ที่เข้าไปเปลี่ยนหลอดไฟในห้องน้ำห้องของอลิสเสร็จก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“อ๋อ โทรผิดน่ะ มาถามหาอากงๆอะไรก็ไม่รู้ เด็กสมัยนี้นี่แย่จริงๆ”อลิสพูด

 

 

 

 

 

“เออ จริงสิ นี่กี่โมงแล้วเนี่ย เดี๋ยวป๊อปต้องไปทำธุระกับฟางเค้านะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อป ยัยนั่ก็ไม่ได้บังคับให้ไปทำงานด้วยเย็นนี้แล้ว อยู่กับอลิสไม่ได้หรอ เนี่ยทั้งลูกค้าก็เยอะ

แถมเพื่อนพวกเรากำลังจะมานะ เนี่ย เดี๋ยวพวกเบลล์ก็มาแล้วเนี่ย”อลิสรีบเดินไปคล้องแขนป๊อปปี้

เพื่ออ้อน

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แต่ว่าป๊อปมีนัดกับน้องฟิญน้องสาวของฟางเค้าแล้วอ่ะ ว่าต้องไปงานวันกิดเค้าให้ได้”ป๊อปปี้

แกะมือออกจากอลิสแล้วพูดขึ้นแล้วเงยหน้ามองนาฬิกาที่แขวนข้างฝาก็ตกใจ นี่มันจะทุ่มแล้วด้วย

สิ

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ก็ได้ๆ เห็นว่าป๊อปรีบนะ แต่ว่า เมื่อกี้บอมบ์โทรมาบอกว่าคิดถึงป๊อปมากเลย เดี๋ยวรอเจอพวก

บอมบ์ก่อนเนาะป๊อป ไปๆลงไปด้านล่างกันเดี๋ยวอลิสเลี้ยงกาแฟ”อลิสพูดแล้วรีบคล้องแขนป๊อปปี้

ลงไปชั้นล่างของร้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะพี่แบงค์ที่อาสาช่วยเลือกเค้กให้น้องฟิญ”ฟางพูดเมื่อแบงค์พาฟางมาส่งที่บ้านของ

เธอ

 

 

 

 

 

 

“น้องฟิญเป็นน้องสาวของฟาง พี่เต็มใจที่จะทำให้นะคะ”แบงค์พูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ลงมาได้แล้ว นั่งอยู่ในรถนานแล้วนะ”ฟิญเห็นฟางมากับรถคันหนึ่งที่ไม่ใช่รถป๊อปปี้ก็รีบว่า

 

 

 

 

 

“ฟิญพี่กับพี่แบงค์ซื้อเค้กมาให้ พอดีว่าวันนี้พี่ป๊อปไม่ว่างนะ”ฟางและแบงค์ลงรถมาพร้อมกับยื่น

กล่องเค้กให้

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา ฟิญไม่อยากได้เค้กของใครทั้งนั้นฟิญจะรอเค้กของพี่ป๊อป”ฟิญพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่ป๊อปเค้ายุ่ง เอาเค้กของพี่แบงค์ไปแทนนะคะ ดูสิ เป็นสีชมพูดน่ารักมั้ย”แบงค์พยายามพูดดี

ด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“บอกแล้วไงว่าไม่เอาไม่ต้องมายุ่ง”ฟิญโมโหเผลอปัดเค้กตกลงพื้น

 

 

 

 

 

 

“ฟิญ ตายแล้ว”โฟร์ออกมาจากบ้านเห็นเข้าก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

“ฟิญทำไมทำแบบนี้ ขอโทษพี่แบงค์เค้าเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่อย่างงั้น งานวันเกิดวันนี้ก็ไม่ต้องจัดมัน

แล้ว”ฟางรีบดุฟิญ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จัดฟิญก็ไม่จัดก็ได้”ฟิญงอแงแล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องนอนตัวเองแล้วขังตัวเองไว้ทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ วันนี้แบงค์กลับไปก่อนเถอะนะ เดี๋ยวทางนี้พวกเราจะเคลียร์กับฟิญให้เอง”โฟร์เดินมาบอก

แบงค์ก่อนที่ฟางและโฟร์จะบอกลาแบงค์แล้วเก็บกวาดของก่อนจะเดินขึ้นไปที่ห้องฟิญและ

พยายามเคาะห้องเรียก

 

 

 

 

 

 

 

“ฟิญ ออกมาเถอะนะฟิญไม่ทำแบบนี้สิ ไม่น่ารักเลยนะ”ฟางเคาะประตูแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา ฟิญไม่ออกไป ฟิญจะเจอพี่ป๊อปคนเดียวเท่านั้น”ฟิญตะโกนออกมาจากในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่ออกมาแล้วพี่จะเอาเค้กไปให้ฟิญได้ยังไงล่ะ”ป๊อปปี้ที่มาทันก็พูดขึ้นทำให้ฟางหันไปมอง

ด้านหลังแล้วตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป”ฟิญได้ยินเสียงป๊อปปี้ก็รีบเปิดประตูออกมาแล้วกระโดดกอดป๊อปปี้จนฟางรีบไปถือเค้ก

แทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปมาแล้วงั้นเราไปเป่าเค้กวันเกิดกันนะฟิญ”โฟร์ยิ้มเมื่อเห็นน้องสาวเลิกงอแงก่อนทั้ง4จะลง

มาชั้นล่างแล้วเป่าเค้กวันเกิดให้กับฟิญ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อธิษฐานอะไรน่ะฟิญ”โฟร์ถามเมื่อเห็นฟิญหลับตาอธิษฐานนานกว่าจะเป่าเทียน

 

 

 

 

 

 

“ฟิญก็อธิษฐานให้พี่ฟางกับพี่ป๊อปปี้เป็นแฟนกันไวๆไงคะ ฟิญจะได้เจอพี่ป๊อปทุกวัน”ฟิญพูดแล้ว

ยิ้มทำให้ฟางหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

“พูดจาเหลวไหลน่าฟิญ เค้าน่ะมีอลิสทั้งคนจะมาสนใจอะไรพี่”ฟางพูดแล้วเดินหนีไปที่ครัวเพื่อล้าง

จาน

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปทำพี่ฟางงอนแล้ว ไปง้อเลยๆ”ฟิญรีบพูดทำให้ป๊อปปี้ลุกไปตามเสียงคะยั้นคะยอของฟิญ

 

 

 

 

 

 

“เอาเค้กมาให้ฟิญเสร็จแล้วก็กลับไปหาอลิสสิ วันนี้ไม่มีงานนายจะไปปาร์ตี้หรือฉลองอะไรกับ

เพื่อนก็ไปสิ ชั้นจะอยู่กับครอบครัวของชั้น”ฟางหันมาเห็นป๊อปปี้ยืนกอดอกมองอยู่ก็ชะงักก่อนจะ

ทำทีเมินเฉยใส่

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวจะไปไหนล่ะ ก็ชั้นมาแล้วนี่ไง ช้าหน่อยแต่ก็มาทันให้ฟิญเป่าเค้กนะ”ป๊อปปี้ดักไม่ให้ฟางไป

ไหนก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

“มาทันแล้วไง รีบกลับไปทำธุระของนายต่อสิเดี๋ยวอลิสเค้ารอนานแย่”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับอลิสล่ะฟาง อย่างอแงเป็นเด็กน้อยเลยน่าคนเก่งของชั้น”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้งอแงเป็นเด็กนะ ชั้นไม่อยากอยู่กับนายแล้ว”ฟางหน้างอแล้วพยายามเดินหนี ป๊อปปึ้งล๊อค

ตัวไม่ให้ฟางไปไหนก่อนจะดันร่างบางชิดกับตู้เย็นแล้วจ้องมองร่างบางจนฟางหายใจแทบไม่ทั่ว

ท้อง

 

 

 

 

 

 

 

“โกรธชั้นที่ชั้นมาสายแต่พยายามหนีชั้น แบบนี้มันจะเคลียร์กันได้ไงล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้า

ใกล้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเอาหน้ามาใกล้เลยนะ แล้วก็ปล่อยชั้นได้แล้วป๊อปปี้”ฟางพยายามขืนตัวแต่ป๊อปปี้รัดแน่น

กว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ปล่อย ชั้นจะอยู่แบบนี้จนกว่าเธอจะหายงอน เพราะไม่อย่างงั้น นักร้องคนเก่งของชั้นเค้าจะ

งอแงหน้างอแบบนี้อีก หายงอนชั้นเถอะนะ ชั้นมาแล้วนี่ไง”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปชิดฟาง

เรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว พี่ป๊อปพี่ฟางจะจุ้บกัน จุ้บเลยๆ”ฟิญที่เดินมาเอาน้ำที่ครัวก็พูดเสียงดังพร้อมกับเชียร์

 

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอฟิญเป็นเด็กเป็นเล็กอย่าแก่แดด”ฟางรีบผละออกากป๊อปปี้แล้วรีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ว้ายๆ พี่ฟางหน้าแดงๆ หน้าแดงใหญ่แล้วๆ”ฟิญเห็นฟางหน้าแดงก็ไม่หยุดแซวก่อนจะวิ่งหนีฟาง

ไป

 

 

 

 

 

 

“ฟิญ เลิกแซวพี่ได้แล้วนะ”ฟางพูดแล้วพยายามตั้งสติแล้วเดินห่างป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชั้นลืมบอกไป เวลาเธอหน้าแดงแล้วทำท่าทางเลิกลั่กแบบเมื่อกี้น่ะ น่ารักดี”ป๊อปปี้รีบมากระซิบ

ก่อนจะวิ่งไปหาฟิญ

 

 

 

 

 

 

 

“น่ารักก็รีบรักชั้นไวๆสิตาบ้า”ฟางมองป๊อปปี้ที่วิ่งไปเล่นกับฟิญก็ยิ้มก่อนจะพูดเบาๆแล้วหันไปหยิบ

ของในครัวต่อโดยไม่รู้เลยว่า ป๊อปปี้ที่เล่นกับฟิญนั้นลอบมองฟางแล้วแอบยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้จะรู้ตัวมั้ยนะ รู้ รึไม่รู้ งานนี้ต้องลุ้นกันนะๆๆๆๆ

 

 

 

หายไปไหนกันอ่า เห็นคราวก่อนขอให้มาอัพทุกวันนี่กลับมาแล้วน้า

 

 

ไรเตอร์มาแล้วรีดเดอร์ล่ะหายไปไหนนน