ปั้นรักปั้นหัวใจ

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.

  72 ตอน
  682 วิจารณ์
  128.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) 4 ให้ชั้นเป็นนักร้องเถอะนะคะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษนะฟิญที่ก่อเรื่องจนเค้าไม่เลือกพี่”ฟางเดินจ๋อยมากับฟิญออกมาจากค่ายKz

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ฟาง จะว่าไปอีตาลูกเจ้าของค่ายนั่นก็แย่ที่สุดเลยนะ มองโลกในแง่เดียวไม่สนใจ

ฟังพี่ฟางเลย แย่ที่สุด”ฟิญเดินบ่นไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า พี่เองก็ทำตัวแย่ให้เค้ามองไม่ดีแต่แรกแล้ว ช่างเถอะเดี๋ยวพี่สมัครงานอย่างอื่นก็ได้”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”ฟางและฟิญมัวเดินพูดคุยกันทำให้ไม่ได้มองทางจึงขนเข้ากับใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับ อ้าวฟาง”ชายคนนั้นรีบขอโทษขอโพยก่อนจะเรียกฟาง

 

 

 

 

 

 

“พี่แบงค์”ฟางเองเมื่เงยหน้ามามองก็ยิ้มออกมาเมื่อเจอกับรุ่นพี่สมัยมัธยมอย่างแบงค์

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ฟางรู้จักกับดาราด้วยหรอ”ฟิญปัดกระโปรงออกมาแล้วรีบพูดอย่างตื่นเต้น

 

 

 

 

 

 

“ดารา นี่พี่แบงค์เป็นดาราหรอคะเนี่ย ว้าว”ฟางยิ้มออกมาอย่างชื่นชมรุ่นพี่คนนี้

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ดาราก็คนเหมือนกันล่ะจ้า แล้วนี่ฟางมาออดิชั่นนักร้องที่Kzหรอ เป็นไง ได้ใช่มั้ย”แบงค์ถาม

ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้หรอกค่ะ”ฟางชะงักก่อนจะซึมลงไป

 

 

 

 

 

“โห ได้ไงอ่ะฟางเก่งจะตายทำไมไม่ได้ล่ะ”แบงค์ถามต่อ

 

 

 

 

 

“ก็ดันไปมีเรื่องกับเจ้าของเพลงเข้าน่ะค่ะ เอ่อ พี่แบงค์มาทำอะไรที่นี่หรอคะ”ฟางเริ่มเปลี่ยนเรื่อง

คุย

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ พี่กับผู้จัดการมาคุยเรื่องที่เค้าจะให้พี่เป็นพระเอกเอ็มวีของนักร้องที่ชื่อเฟย์น่ะฟาง เหมือนจะ

ต้องเล่นคู่กับน้องแก้วที่เป็นดาราดาวรุ่งหญิงด้วยล่ะ”แบงค์รีบเล่าเรื่องของตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ฟางยินดีด้วยนะคะพี่แบงค์ที่ไดทำตามความฝันกับอาชีพนักแสดงของพี่”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะฟาง พี่เองก็ขออวยพรบ้างให้ได้เป็นนักร้องตามความฝันสมัยเด็กๆที่เราเคยบอกพี่แล้ว

กัน พี่หวังนะจะมาเล่นเป็นพระเอกเอ็มวีให้เราน่ะ”แบงค์กุมมือฟางแล้วพูดทำให้ฟางใจเต้นรัวเมื่อ

แบงค์ยังจำสิ่งที่เธอเคยบอกตอนเด็กๆได้

 

 

 

 

 

 

“ฟิญไม่เห็นชอบพี่คนนี้เลย ดูเจ้าชู้ยังไงไม่รู้”ฟิญพูดเมื่อแบงค์เดินไป

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วฟิญไปพูดแบบนี้ได้ไง พี่แบงค์เค้าเป็นสุภาพบุรุษจะตาย ไปเถอะพี่หาพี่โฟร์กับแม่

กัน”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้วขอถ่ายรูปด้วยค่ะ”เสียงของแฟนคลับโทโมะที่มาออดิชั่นขอแก้วที่เดินเข้ามาในค่าย

เพลงKzถ่ายรูปทำให้แก้วหันไปมองแล้วชะงักเมื่อเห็นเสื้อแฟนคลับของโทโมะ

 

 

 

 

 

“เอ่อ พี่รีบอ่ะค่ะ ต้องรีบไปประชุม”แก้วพูดแล้วเดินเลี่ยงไป

 

 

 

 

 

 

 

“ยังไม่ทันจะดังอย่าทำตัวหยิ่งแบบนี้สิ”โทโมะที่แอบดูแก้วจากชั้นล่างก็รีบพูดเมื่อแก้วเดินขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่อยากยุ่งกับแฟนคลับคนอื่น แฟนคลับใครแฟนคลับมัน”แก้วเหล่มองโทโมะนิดนึงก่อนจะว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าทำตัวเรื่องมากหน่อยเลย น้องเค้าปลื้มเธอแต่เป็นแฟนคลับชั้นแล้วมันผิดตรงไหน ไม่ชอบ

ชั้นแล้วพาลไม่ชอบแฟนคลับชั้นงั้นหรอ ไร้สาระ นี่น่ะหรอคนที่เป็นไอดอลคนอื่นเค้าคิดกัน”โทโมะ

บ่นแก้วยาวเหยียด

 

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมากชั้นจะเป็นยังไงก็เรื่องของชั้น ไม่ต้องบ่นลุงแถวเลยไป๊”แก้วพูดแล้วเดินหนีโทโมะไป

ประชุมอีกชั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห นี่ตามมาทะเลาะกันถึงที่นี่เลยหรอวะ นี่ ถ้าสนใจอยากได้แก้วเป็นนางเอกเอ็มวีตัวใหม่ก็

บอกนะ เดี๋ยวทาบทามให้”เขื่อนเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นโทโมะกับแก้วคุยกันก็รีบเดินมากระ

แซะเพื่อนตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไร้สาระน่า ไปๆไปตามป๊อปปี้เถอะ หิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว”โทโมะพูดก่อนจะให้เขื่อนไปตามป๊อปปี้

ไปกินข้าวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ นี่ยังออดิชั่นไม่เสร็จอีกหรอ”แก้วที่ประชุมเสร็จแล้วเดินลงมาเห็นน้องคนเดิมยังยืนอยู่ก็เดิน

ไปหา

 

 

 

 

 

 

 

“เสร็จแล้วค่ะแต่รอเพื่อน พอดีว่ามากับเพื่อน”เด็กสาวคนนั้นตอบแก้ว

 

 

 

 

 

“แล้วยังอยากถ่ายรูปกับพี่รึเปล่าล่ะ”แก้วนิ่งสักพักก่อนจะถามต่อ

 

 

 

 

 

 

“อยากค่ะๆ”เด็กสาวคนนั้นยิ้มแป้นด้วยความดีใจก่อนจะถ่ายรูปกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเพี้ยนเอ้ย”โทโมะที่กลับมาจากทานข้าวกับเขื่อนและป๊อปปี้เห็นแก้วเดินกลับไปถ่ายรูปกับน้อง

คนเดิมก็แอบยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย เมื่อยๆ”ฟางที่เดินสมัครงานจนขาลากเดินกลับมาบ่นกับโฟร์ที่เฝ้าดูอาการแม่ที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ถ้าพี่ไม่เป็นไฮโปไทรอยด์นะ ฟางคงไม่ลำบากแบบนี้”โฟร์มองน้องด้วยความสงสารแล้วพูด

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกพี่โฟร์ ยังไงซะก็ถือซะว่าฟางมาทำงานใช้หนี้ที่แม่กับพี่โฟร์ส่งเสียฟางไปเรียนไกล

คนเดียวถึงเยอรมัน ไม่เครียดนะเดี๋ยวไม่สวยเดี๋ยวฟางไปคุยกับหมอก่อนนะ”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมา

ก่อนจะเดินออกมาข้างนอกเพื่อไปคุยกับหมอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะคะ ถ้ายังจะให้แม่นอนที่นี่อีกต้องจ่ายเพิ่มอีก2แสนโดยไม่รวมกับค่ารักษาหรอคะ”ฟางอึ้ง

เมื่อทราบจากหมอว่าค่าใช้จ่ายของแม่นั้นมีมากมายจนเกินเงินเก็บของเธอไปแล้วก็ขอตัวเดินออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

 “ขอโทษค่ะ ฟางขอโทษค่ะ”ฟางที่มัวแต่หม่อทำให้ซุ่มซ่ามเดินชนชายคนหนึ่งก่อนจะรีบช่วยขึ้น

มา

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรจ้ะหนู ลุงไม่เป็นอะไรนี่หนูกลุ้มใจอะไรรึเปล่า”ลุงคนนั้นพูด

 

 

 

 

 

 

 “ก็เรื่องแม่แล้วก็เรื่องงานน่ะค่ะ พอดีมีปัญหาเรื่องการเงินนิดหน่อย”ฟางพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“งั้นหนูลองไปหางานทำที่ร้านนี้ดูสิวันพรุ่งนี้”ลุงคนนั้นพูดแล้วยื่นโบชัวร์ร้านอาหารหรูร้านหนึ่งให้

ฟางก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

“นี่ไว้ใจได้แน่นะฟาง”โฟร์และฟิญอ่านโบชัวร์ร้านอาหารแล้วถามฟาง

 

 

 

 

 

“ไม่รู้เหมือนกันอ่ะพี่โฟร์ ถ้าทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่โน้นแล้วได้เงินฟางก็ยอม”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับ

ทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตู้ดๆ

 

 

 

 

 

เสียงโทรศัพท์ของโฟร์ดังขึ้นทำให้โฟร์หยิบไปอ่านข้อความแล้วน้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพี่พิทไม่รักแล้วทำงี้ได้ไง ทวงเงินทวงของที่เคยให้พี่โฟร์เนี่ยนะน่าเกลียด”ฟิญแอบอ่านข้อ

ความจากพิทก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะฟิญ พวกสร้อยเพชรที่เค้าให้พี่มาพี่ก็ไม่ได้เอาไปขายเดี๋ยวพี่เอาไปคืนเค้าเอง ส่วนเงิน

คงจะต้องหามาคืนเองล่ะ”โฟร์ถอนหายใจเบาๆก่อนจะพูด ฟางมองโฟร์ที่กำลังเศร้า มองฟิญที่

กำลังเรียนไหนจะแม่ที่ป่วยแล้วถอนหายใจเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ สวัสดีค่ะ พอดีว่าชั้นมาสมัครงาน”วันต่อมาฟางและโฟร์มาที่ร้านอาหารตามโบชัวร์แล้วถาม

พนักงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะคะ พอดีว่าทางร้านของเรามีพนักงานเต็มหมดทุกตำแหน่งแล้วค่ะ”พนักงานพูด

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว ทำไงดี นักร้องที่จะขึ้นร้องเพลงวันนี้ดันมาขอลา แล้วจะหาใครมาร้องเพลงล่ะ

เนี่ย”พนักงานอีกคนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะคะ เมื่อกี้กำลังพูดว่าขาดนักร้องใช่มั้ยคะ พอดีว่าน้องสาวของชั้นน่ะค่ะ เค้ามีความ

สามารถเรื่องการร้องเพลง เอ่ สนใจลองให้น้องสาวของชั้นร้องเพลงแทนในคืนนี้ก่อนมั้ยคะ”โฟร์

รีบเสนอตัวน้องสาว

 

 

 

 

 

 

 

“เอางั้นก็ได้ มาๆ ไปแต่งตัว”พนักงานคนนั้นพูดก่อนจะรีบดึงฟางไปที่ห้องแต่งตัวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นึกยังไงครับบอส ถึงได้ชวนผมมาทานดินเนอร์ที่นี่แบบนี้”ป๊อปปี้เดินเข้ามาแล้วพูด

 

 

 

 

 

“นี่ ไม่ได้อยู่ที่ค่าย เรียกพ่อเหมือนเดิมก็ได้”พ่อของป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็ทำตามกฎที่พ่อไงฮะ ว่าผมเป็นลูกน้องพ่อ ผมต้องเรียกพ่อว่าบอส เพื่อไม่ให้มาหาว่าเราอยู่

กับแบบระบบเครือญาติ”ป๊อปปี้พูดแล้วเลื่อนเก้าอี้มานั่งตรงข้ามกับพ่อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“มันก็จริงนี่ ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะว่าได้ นี่ถ้าไม่นับเรื่องเมื่อวันก่อนที่ชั้นให้แกไปเป็นกรรมการออดิ

ชั่น แต่กลับไล่สาวน้อยคนนั้นเปิงไม่ให้ออดิชั่นนะ ชั้นว่าแกก็ทำงานได้ดี”พ่อป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พ่อรู้ไง ไอ้เขื่อน หรือบรรดาครูๆเค้าเอาเรื่องไปบอกล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเป็นประธานชั้นรู้ทุกอย่างละน่า เอาล่ะ ในเมื่อการออดิชั่นเมื่อวันก่อนไม่ได้นักร้องที่เข้าตา

สำหรับแก ชั้นก็เลยเลือกจะให้แกมาหานักร้องของแกเองตามร้านอาหารบ้างะเป็นไรไป”พ่อป๊อปปี้

พูดอีกครั้งเพราะในการออดิชั่นนักร้องของค่ายKzนั้น กรรมการทุกคนจะมีสิทธิ์เลือกนักร้องที่เขา

ชอบมาได้คนเดียวซึ่งทุกคนได้นักร้องหมดยกเว้นป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ในร้านอาหารเนี่ยนะ เอางั้นก็ได้พ่อ ในเมื่อพ่อเสนอ ผมก็สนอง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับพ่อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ได้ ชั้นมีให้แกสนองเรียบร้อยแล้วล่ะ”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างมีแผนการ

 

 

 

 

 

 

 

“ปากดีขี้เหงา เอาแต่ใจ แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที”เสียงร้องเพลงดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ต้องหันไปมอง

เมื่อม่านถูกเปิดขึ้น ชายหนุ่มอึ้งเมื่อเห็นว่าคนที่ร้องเพลงนั้นคือฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจำสาวน้อยคนนี้ได้นะ ที่ร้องเพลงแกไง ชั้นว่าถ้าเอาสาวน้อยคนนี้มาเป็นนักร้องในสังกัดของ

เราล่ะก็ มันต้องรุ่งแน่ๆ เพราะทั้งสวย เสียงดี แถมการร้องเพลงก็มีเอกลักษณ์ แกจะไม่ชอบ แต่ชั้น

ชอบ”พ่อป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่เด็กอยากดังน่ะพ่อ อย่าลืมสิ ว่าค่ายเราเค้าคัดแต่คุณภาพ”ป๊อปปี้ยังอคติ

 

 

 

 

 

 

 

“เธอมีคุณภาพ แกดูสิ ถ้าเด็กอยากดังแล้วจะมาทนร้องเพลงแบบนี้ได้ยังไง ไม่ไปอัดคลิบลงยูทูปร้

องโคฟเวอรืศิลปินคนอื่นเหมือนคนทั่วๆไปที่อยากดังหรอกรหรอ”พ่อป๊อปปี้พูดอีกครั้งเพราะเมื่อ

วานที่เขาไปตรวจสุขภาพประจำปีแล้วชนกับฟาง ทำให้เขาจำได้จากคลิปที่ออดิชั่นที่ครูๆส่งมาให้

เขาดูว่าฟางเป็นยังไงก็แอบสืบประวัติเลยรู้ว่าเธอเดือดร้อนจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณค่ะๆ อ๊ะนาย”ฟางรับดอกไม้จากคนที่เอามาให้เมื่อร้องเพลงจบท่ามกลางเสียงปรบมือแล้ว

ชะงักเมื่อเดินกลับมาเจอป๊อปปี้ที่กอดอกรอเธออยู่ที่หน้าห้องแต่งตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ร้องเพลงเพราะดีนี่”ป๊อปปี้มองฟางนิดนึงก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

“นี่จะมาเรื่องกันอีกล่ะเนี่ย”ฟางมองท่าทีผอร์มจัดของป๊อปปี้ก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้มาเรื่อง นี่ชั้นชมเธอจริงๆนะ เธอร้องเพลงเพราะดีนี่”ป๊อปปี้พูดแล้วขยับตัวไปใกล้

 

 

 

 

 

 

 

“ร้องเพลงเพราะ แล้วไง แต่ชั้นก็ไม่ผ่านการออดิชั่นวันนั้นอยู่ดี เพราะไม่ถูกใจกรรมการ”ฟาง

ประชดแล้วเดินงอนเจ้าไปในห้องแต่งตัว ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินตามมา

ติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษ”ป๊อปปี้เดินตามฟางมาแล้วพูดทำให้ฟางหันขวับไปมอง

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษเรื่องอะไรกัน”ฟางตกใจรีบหันไปพูดทันที เพราะไม่คิดว่าป๊อปปี้จะพูดคำนี้

 

 

 

 

 

 

“ก็เรื่องที่ตั้งแง่ แล้วว่าเธอเมื่อวันก่อนไง ความจริง เธอน่ะใช้ได้เลยนะรู้มั้ย”ป๊อปปี้อึกอักก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นวันนี้นายก็เห็นแล้วใช่มั้ยว่าชั้นไม่ได้เป็นพวกอยากดังหรือเห็นแก่ตัวอย่างนายว่า ชั้นมีปัญหา

ชั้นเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ”ฟางนิ่งสักพักก่อนจะพูดออกมา นี่เขาต้องการอะไรกันนะ จู่ๆถึงได้มา

พูดดีกับเธอง่ายๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเธอยังอยากเป็นนักร้องอยู่รึเปล่าล่ะ”ป๊อปปี้พูดอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้ยื่นการ์ดกระดาษใบหนึ่งที่เขียนว่าผ่านให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“กรรมการทุกคนเค้าเลือกนักร้องที่ถูกใจกันหมดแล้ว เหลือแต่ชั้นที่ยังไม่ได้เลือก และตอนนี้ชั้น

เจอนักร้องที่ชั้นถูกใจแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“นะ นี่ ชั้นจะได้นักร้องแล้วจริงๆหรอ”ฟางทั้งอึ้งและดีใจออกมาอย่างบอกไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

 

 

“พรุ่นี้9โมงเช้า มาตามที่อยู่นี่ห้ามเลท”ป๊อปปี้ยื่นนามบัตรที่อยู่ให้กับฟางก่อนจะทำทีสั่งฟางเสียง

เข้มแล้วเดินออกไปจากห้องโดยที่ฟางแทบกรี๊ดออกมาดังลั่นด้วยความดีใจ

 

 

 

 

แม้จะได้เป็นนักร้อง แต่อย่าลืมว่าป๊อปปี้เฮี้ยบใช่เล่น รับรองรับน้องฟางโหดแน่ๆ

 

 

ออดิชั่นในค่ายไม่พอใจเค้าออกมาออดิชั่นข้างนอกอีกที อย่าลืมติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา