ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปอยู่ที่โน่นต้องดูแลตัวเองดีๆนะฟาง ไม่ดื้อไม่ซน ตั้งใจฝึกซ้อม เรื่องแม่พี่จะดูแลแม่เอง”โฟร์

พูดขณะช่วยพับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้ฟาง

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ถ้าเจอพี่โทโมะอีกฟิญฝากขอลายเซ็นด้วยนะ”ฟิญรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เค้าเป็นถึงซุปเปอร์สตาร์จะได้กลับมาอยู่บ้านนั้นประจำรึเปล่าก็ไม่รู้ ไว้เจอพี่จะขอให้นะเจ้า

หมู”ฟางพูดแล้วยิ้มให้น้องสาว แล้ว3พี่น้องก็หัวเราะด้วยกันอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

“อะแฮ่ม ขอโทษนะ พอดีว่า ชั้นไม่ได้ว่างมากที่จะรอพวกเธอเก็บกระเป๋าทั้งวันหรอกนะ”ป๊อปปี้

มอง3สาวแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันพี่น้องจะลากันแค่นี้ นายอย่าบ่นเป็นลุงไปหน่อยเลย”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นสอนบนรถเมื่อกี้เธอไม่จำรึไงว่าเป็นนักร้องต้องมีวินัยตรงต่อเวลา”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ค่า รู้แล้วน่า ชั้นลาพี่กับน้องชั้นแปปเดียวเอง”ฟางหน้ามุ่ยทำหน้างอใส่ป๊อป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น หน้ามุ่ยเป็นหมูยังไงชั้นก็ไม่ง้อ ไปรอที่รถแล้วกัน”ป๊อปปี้มองฟางแล้ว

ส่ายหน้าก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด อีกตาบ้า ชั้นไม่ใช่หมูนะ”ฟางแทบร้องเมื่อป๊อปปี้ว่าเธอก่อนจะอุ้มกระเป๋าเสื้อผ้าตามป๊อปปี้

ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ จะไหวมั้ยเนี่ย”โฟร์และฟิญมองฟางที่วิ่งตามป๊อปปี้ไปแล้วพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ มันไม่ใช่ทางไปบ้านของแม่เขื่อนนี่ แล้วนี่จะพาชั้นไปไหน”ฟางรีบถามเมื่อถูกป๊อปปี้พามาที่

ห้างแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“ดูจากตอนที่เธอเก็บของแล้ว เธอคงจะไม่ค่อยมีพวกรองเท้าวิ่ง มิน่าล่ะตัวหนา”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“นี่ พูดแค่ว่าจะพามาซื้อรองเท้าก็จบย่ะไม่ต้องแขวะ”ฟางรีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ขอซื้อรองเท้ากีฬาของผู้หญิงหน่อยครับ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินเข้ามาในร้านรองเท้ากีฬาในห้าง

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นไม่มีเงินนะนาย”ฟางรีบพูดเพราะถึงแม้จะมีแต่เธอก็ไม่อยากเอามาใช้สุรุ่ยสุร่ายแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“รู้ ก็จะจ่ายให้ไง เอ่อ แล้วเอาชุดนี้ กางเกงตัวนี้ แล้วก็ตัวนี้ครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้า

แบบสปอร์ตไว้เพื่อออกกำลังกายแล้วจับทาบที่ตัวฟางอย่างรวดเร็วก่อนจะให้พนักงานไปคิดเงิน

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะ”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้จ่ายเงินกับข้าวของทุกอย่างแล้วยื่นให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นหน้าที่ของคนดูแลศิลปินอย่างชั้นอยู่แล้วล่ะ ไว้ไปเก็บทีหลังตอนเธอดัง”ป๊อปปี้พูดแล้ว

เดินไป

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ กะจะขอบคุณที่แท้ก็งกทีหลัง”ฟางย่นจมูกแล้วพูดกับตัวเองเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย นึกว่าใครที่แท้ก็ป๊อปปี้งั้นหรอ ว้าว นี่ควงสาวใหม่มาแล้ว แต่เอ หน้าคุ้นๆนะ”เฟย์ที่มาช้อบปิ้ง

กับผู้จัดการส่วนตัวก็เดินปรี่มาหาป๊อปปี้ที่เดินซื้อของกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“หวัดดีเฟย์ เอ่อ ชั้นรีบไปก่อนนะ”ป๊อปปี้ทักและขอตัว

 

 

 

 

 

 

“เอ้า จะรีบไปไหนล่ะมาคุยกันก่อนสิ มีสาวใหม่แบบนี้ป๊อปลืมฟ้าลงได้แล้วหรอ”เฟย์พูดทำให้

ป๊อปปี้ที่กำลังเดินหนีชะงักนิ่ง ฟางมองการกระทำของป๊อปปี้ด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็เงียบดีกว่านะเฟย์”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

“นี่เดี๋ยวก่อนสินาย จะเดินเร็วทำไมเนี่ย”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้เดินหนีเฟย์ออกมาเธอก็รีบวิ่งตามมา

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่อยากอยู่ตรงนั้น ป่ะเรายังต้องซื้อของอีกเยอะ”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องคุยแล้วเดินนำฟางไปต่อ

โดยไม่สนใจมองฟาง ฟางที่เดินตามป๊อปปี้สักพักเห็นสโนวบอลพ่นหิมะอันหนึ่งที่ตั้งโชว์ที่ตู้ดิส

เพลหน้าร้านขายของกิ้ฟชอพ ซึ่งสโนวบอลอันนี้ด้านในเป็นรูปกระต่ายน้อยสองตัวจูบกันดูน่ารัก

และสะดุดตา

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกว่าเราต้องซื้อของกันอีกเยอะไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้เห็นฟางเถลไถลสนใจอย่างอื่นก็เดินมาดุ

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้ๆรู้แล้วน่า แค่นี้ไม่ต้องทำดุเลย”ฟางรีบพูดแล้วเดินหน้างอไป ป๊อปปี้มองสโนวบอบที่ฟางมอง

แล้วส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวไปไหนกันมาเนี่ย มาพอดีเลย เอากระเป๋าขึ้นไปบนห้องสิ แม่บ้านพึ่งจัดห้องเสร็จพอดี

เลย”ทันทีที่ป๊อปปี้และฟางเดินเข้าบ้านมาก็เจอกับโทโมะที่นั่งอยู่ที่โถงใหญ่ในบ้านแล้วยิ้มให้ฟาง

อย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจนะแล้วนี่ไม่ได้ออกไปไหนหรอ”ฟางถามโทโมะเพราะเห็นโทโมะขับรถเข้าๆออกๆที่บ้าน

ทั้งวัน

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยสปอนเซอร์เค้าคงเบื่อซุปเปอร์สตาร์ขี้เก็กแล้วล่ะสิเลยงดจ้างงาน”แก้วพูดเมื่อเดินเข้ามาใน

บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ เหมือนเธออ่ะนะ ดาราช่างเลือกยังไม่ทันจะดังก็ทำตัวหยิ่ง นี่ผู้จัดเค้าม้างแล้วล่ะสิเลยกลับ

มา”โทโมะแขวะกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่ายะ ชั้นมารอพี่ฟลุ้คเค้าเอารถมารับชั้น เราจะไปถ่ายละครต่อที่อัมพวาย่ะ”แก้วว่า

 

 

 

 

 

“อ๋อ ฟลุ้ค นี่เธอจะทำว่าจิ้นกับพระเอกเรื่องเพื่อสร้างกระแสอยากดังหรอเนี่ย ร้ายใช่เล่นนะ”โทโมะ

พูด แก้วอ้าปากจะด่าโทโมะต่อ เขื่อนที่กำลังจะพาแบมไปออกงานก็รีบมาห้าม

 

 

 

 

 

 

“พอแล้วคู่นี้เจอกันทีไรทะเลาะกันตลอด”เขื่อนรีบห้าม

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าทะเลาะกันบ่อยๆงี้ระวังจะเกลียดอะไรแล้วจะได้อย่างงั้น”ป๊อปปี้มองแก้วและโทโมะที่ทะเลาะ

กันตั้งแต่แก้วเข้ามาเป็นดาราในสังกัดแม่เขื่อนใหม่ๆจนตอนนี้ก็แอบขำ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน”แก้วและโทโมะหันขวับมาพูดพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อป จะให้ชั้นมาช่วยดูแลฟางชั้นก็มาแล้วนี่ไงเริ่มกันเลยเถอะ เบื่อหน้าคนแถวนี้”โทโมะเปลี่ยน

เรื่อง

 

 

 

 

 

 

“เช้อะ ประคบประหงมกันจังนะขอให้ดันให้ดังๆล่ะ”แก้วแขวะ

 

 

 

 

 

“ดันดังกว่าเธอแน่นอนยัยอดีตนักร้อง”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แก้วพี่มารับแล้วไปกันเถอะ”ฟลุ้คขับรถมาจอดหน้าบ้านแล้วเรียกแก้ว แก้วรีบวิ่งไปไปขึ้นรถทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เช้อะ ทำเป็นสร้างกระแสคู่พระนางโปรโมท”โทโมะเบ้ปากแขวะแก้วจนเขื่อนและป๊อปปี้ต้องขำที่

ทั้งคู่มักเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด ก่อนจะบอกให้ฟางไปเปลี่ยนชุดออกกำลังกายที่ซื้อมาลงมา

รอที่ริมสระน้ำ

 

 

 

 

 

 

“นี่นายมันก็6โมงจะทุ่มนึงแล้วนะ มืดก็มืดนายยังจะให้มาวิ่งอีกหรอ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“วิ่งได้ทุกเวลานั่นล่ะน่า อย่ามาอ้างว่ามืดไปหน่อยเลย มันเป็นข้ออ้างคนขี้เกียจ”ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

 

“มันมืดนี่ถ้าวิ่งๆแล้วยุงกัดล่ะจะว่าไง”ฟางยังคงงอแงไม่ยอมไป ป๊อปปี้จึงตบมือเบาๆ2ที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

 

จู่ๆไฟสปอร์ตไลท์ทั่วบ้านก็เปิดสว่างโล่งไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ติดไฟรอบบ้านแบบนี้ฟางจะวิ่งรอบบ้านกี่รอบได้สบายไม่ต้องกลัวยุงกัดหรอก”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“เวลาที่ฟิตเนสปิดนะ ชั้นก็ทำแบบนี้ล่ะฟาง เพื่อสุขภาพที่ดีและการวอร์มเสียง”โทโมะเดินมาพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ห้ามบ่น วิ่งรอบบ้าน10รอบ เร็วๆ นี่คือคำสั่ง”ป๊อปปี้สั่งก่อนจะเป่านักหวีด แล้ววิ่งไล่ฟาง ฟางเห

วอและร้องตกใจก่อนจะต้องยอมวิ่งรอบบ้านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เร็วๆอย่าบ่นๆ”ป๊อปปี้ที่วิ่งแค่รอบเดียวแล้วกลับมายืนคุมฟางก็สั่งไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว 5รอบมันเหนื่อย มันมืดแล้ว”ฟางเริ่มวิ่งช้าๆแล้วก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อีแค่5รอบบ่นมากน่ายัยขาสั้น ไม่วิ่งชั้นจะจับเธอผูกแล้วให้วิ่งลากยางรถบนต์แบบนักมวย

เลย”ป๊อปปี้ขู่ฟางจึงรีบวิ่งไปทันทีเพราะตอนนี้ป๊อปปี้ผู้ดูแลของเธอ ถ้าเธอขัดคำสั่งมีหวังป๊อปปี้คง

ไล่เธอไปอีกแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แฮ่กๆ ครบแล้ว”ฟางวิ่งหอบแล้วมานั่งริมสระน้ำเมื่อครบ10รอบ

 

 

 

 

 

 

“น้ำมั้ยฟาง”โทโมะกับเขื่อนรีบวิ่งเอาน้ำและผ้าขนหนูมาให้ฟางและเอาพัดมาพัดให้

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็ปซี่ให้ยัยนี่กินทำไม เดี๋ยวก็อ้วนหรอกพอเลยโทโมะ แกน่ะมันพวกระบบเผาผลาญดีจะกินกี่

ขวดก็ได้ยกเว้นยัยนี่ เดี๋ยวก็อ้วนลงตูดหรอก สั้นๆแบบนี้อ้วนง่าย”ป๊อปปี้เดินมาดุโทโมะที่เอาเป็ปซี่

ให้ฟางกิน

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าวันนี้วันแรกหยวนๆหน่อยเหอะน่าป๊อป ฟางเค้าตัวเล็กนิดเดียวไม่อ้วนหรอก”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช่ๆ ตัวชั้นนิดเดียวกินนิดเดียวไม่เป็นไรหรอกน่า”ฟางรีบพูดเห็นด้วยเออ ออไปกับเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ เมื่อกี้กินไปกี่อึก นี่ลดไปตั้งครึ่งขวดเธอเป็นเครื่องสูบน้ำรึไง ไปวิ่งอีก2รอบ

เดี๋ยวนี้ ไป๊”ป๊อปปี้เดินมาหยิบขวดเป็ปซี่ไปดูแล้วรีบดุก่อนจะเป่านกหวีดไล่ ฟางร้องตกใจก่อนจะ

รีบวิ่งหนีโดยมีป๊อปปี้วิ่งไล่ไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“โห งานนี้ไอ้ป๊อปเอาจริงแฮะ”เขื่อนอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะโหดไม่ยอมลดหย่อนเลย

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า สงสัยคนนี้เค้าเอาจริง”โทโมะยิ้มขำก่อนจะชวนเขื่อนไปดูแลเด็กคนอื่นๆในบ้านเพราะวันนี้

เขาว่างช่วงเย็น

 

 

 

 

 

 

 

 

ผู้จัดการส่วนตัวของฟางคนนี้บอกเลยเค้าสายโหด มาดูกันว่าจะเป็นยังไงต่อไปนะ5555