ปั้นรักปั้นหัวใจ

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.

  72 ตอน
  682 วิจารณ์
  130.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

62) 62 เหมือนจะรู้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวตอนนี้นี่พวกเราจะเอายังไงต่อไปล่ะ จะหาทางเอาคืนไอ้พี่ฟลุ้ครึว่าทำให้แก้วกับโทโมะดี

กัน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ไหนๆพี่ก็ไม่อยู่แล้วเราก็น่าจะทำให้แก้วโทโมะเค้าดีกันดีกว่านะ แล้วเราก็หาทางเอาคืนพี่

ฟลุ้คกัน”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“เอาเลยสิ นี่เห็นโทโมะถ่ายซีนสุดท้ายเสร็ก็อาจจะกลับมานอนบ้านนะ เพราะว่าชั้นขอไว้ว่าให้มา

ช่วยดูนักแสดงในสังกัดหน้าใหม่ให้หน่อย ส่วนแก้วรายนั้นไม่มีอะไรก็อยู่ที่บ้านอยู่แล้วล่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ว่าแต่ แจมจังเนี่ยสิจะเอายังไงดี เพราะรายนั้นตามติดโทโมะแจเลย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า ถ้ายัยนั่นตามมาที่บ้านพวกเรานะ เดี๋ยวพวกเราก็ช่วยกันกันท่าได้ล่ะน่า”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม

นิดนึง

 

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

เสียงไลน์ของป๊อปปี้ดังขึ้น

 

 

 

 

“อะไรน่ะ อลิสส่งไลน์อะไรมาให้ป๊อปหรอ”ฟางรีบถามเมื่อเธอแอบเห็นว่าเป็นอลิส

 

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่านี่ ไม่มีอะไรหรอกน่าฟาง เออใช่ เย็นนี้พวกเพื่อนป๊อปนัดเจอกันฟางจะไปด้วยกันมั้ย”ป๊อปปี้

ถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ ฟางให้ป๊อปไปสังสรรค์กับเพื่อนดีกว่าเพราะที่นี่ฟางจะจัดการเรื่องโทโมะกับแก้ว อ้อ ถ้า

ไปหาเพื่อนให้นั่งห่างๆอลิสด้วยนะ แล้วก็อย่าดื่มเยอะ เพราะตัวเองต้องขับรถกลับอีก โอเคนะ

คะ”ฟางพูดแล้วเดินมาหอมแก้มแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“แค่ๆ โอย ตั้งแต่คืนดีกันรอบนี้นี่หวานไม่แคร์คนอื่นเลย อิจฉาโว่ย”เขื่อนแกล้งไอสำลักความหวาน

ของป๊อปปี้และฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมากน่าเขื่อน นี่ฝากดูแลแฟนชั้นด้วยนะ อ้อ เมื่อกี้เห็นมีเบียร์อยู่ในตู้เย็น ห้ามให้ฟางดื่มเยอะ

นะ เพราะพรุ่งนี้ฟางมีถ่ายละครตอนเช้า อ้อ ถ้าฟางเมาล่ะก็ นายตายแน่”ป๊อปปี้สั่งก่อนจะรีบเดิน

ออกไปขึ้นรถ

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แก้วเป็นอะไรรึเปล่าทำไมตาบวมๆ”เมื่อแก้วขับรถกลับเข้ามาในบ้าน ฟางก็รีบทัก

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรน่ะ สงสัยแก้วจะง่วงนอนเลยตาบวมๆนิดหน่อยน่ะ”แก้วพูดปัดๆเพราะไม่อยากให้ใครรู้

เรื่องเธอกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ไงๆ วันนี้พวกเราต้องช่วยกันสอนแอคติ้งเด็กใหม่นะ พอดีว่าแม่ชั้นพาแบมไปถ่ายแบบที่ระยอง

น่ะ แล้ววันนี้ก็ถือโอกาส เรียนแอคติ้งเด็กๆเสร็จกะมีปาร์ตี้เล็กๆน่ะ”เขื่อนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย โทโมะซังอ่ะ บอกให้ซื้อพวกอาหารทะเลมาเยอะๆก็ไม่เชื่อ”เสียงหัวเราะคิกคักของแจมและ

โทโมะที่เดินเข้ามาทำให้ทุกคนในบ้านหันไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ทานผักผลไม้ดีกว่าจะได้รักสุขภาพไง”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แจม

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว โทโมะมัวคุยอะไรอยู่ล่ะซื้อของมาแล้วก็เอาไปไว้ที่ครัวสิ”ฟางเห็นแก้วมองโทโมะก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แก้วซังกลับบ้านหรอกหรอคะเนี่ย นึกว่าแก้วซังจะไปปาร์ตี้ริมสระกับฟลุ้คซังซะอีก”แจมพูด

เมื่อเห็นแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีไม่ค่อยสบายน่ะเลยว่าจะกลับมาพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องมีถ่ายละครอีก แล้วยิ่งใกล้ปิดกล้อง

ด้วย เอ่อ เขื่อน ฟางเดี๋ยวแก้วขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านบนก่อนนะ”แก้วพูดบก็เดินเมินโทโมะไป

เพราะไม่อยากเห็นภาพโทโมะกับแจม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะซังย่างปลาหมึกเสร็จแล้วมามาเดี๋ยวแจมจังป้อน”หลังจากที่สอนนักแสดงฝึกหัดเสร็จพวก

ของเขื่อนก็จัดปาร์ตี้เล็กบริเวณบ้าน โทโมะที่นั่งคุยกับเขื่อนก็ถูกแจมที่ไปเอาปลาหมึกย่างมาให้

แล้วตั้งใจจะป้อนให้

 

 

 

 

 

 

“แจม ไปส่งฟางเอาของในครัวหน่อยสิ แก้วมาย่างปลาหมึกต่อ”ฟางรีบเรียกไม่ให้แจมอยู่กับโท

โมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้บอกไม่ค่อยสบายแล้วกินยารึยัง”เมื่อแจมไปกับฟางโทโมะก็เดินมาหาแก้วที่ยืนย่าง

ปลาหมึกแทนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะ ชั้นหายไปแล้ว”แก้วพูดแล้วพยายามขยับตัวห่างแต่โทโมะกลับชิดกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“หรือว่าชั้นไม่ใช่พี่ฟลุ้คของเธอ เธอเลยไม่อยากใกล้ชั้น จิงสิ ก็แค่ของเก่าที่เธอไม่รัก”โทโมะพูด

พาลๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เมาแล้วใช่มั้ย ถ้าเมาแล้วก็ไปนั่งซะ ไม่รู้อะไรอย่ามาพูดดี”แก้วเงยหน้าสบตาโทโมะแล้วพูด

 

 

 

 

 

“ก็ถ้าไม่รู้ก็บอกให้รู้สิ จะได้เลิกโง่แล้วก็คิดเอาเองแบบนี้”โทโมะองไปแก้วก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

“โทโมะซัง หิวหรอเดี๋ยวแจมจังป้อนปลาหมึกให้นะ”แจมเมื่อเดินออกมาเห็นโทโมะกับแก้วอยู่ด้วย

กันก็รีบดึงโทโมะไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“งานนี้สงสัยต้องมอมแล้วล่ะมั้ง ถึงจะจับแยกได้”เขื่อนเดินมากระซิบฟางแล้วมองไปที่โทโมะที่ถูก

แจมดึงไปนั่งริมสระน้ำโดยที่แก้วยืนมองภาพนั้นแล้วเศร้า ชายหนุ่มจึงเดินไปเปิดเพลงเพื่อให้

บรรยากาศมันคึกคักขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง แก้ว่าฟางดื่มเยอะไปแล้วนะ พอเถอะ”แก้วที่นั่งข้างฟางเห็นฟางดื่มเบียร์เอาๆก็เตือน

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า วันนี้ไม่มีคนคุม เดี๋ยวรีบกินแล้วรีบนอน ป๊อปปี้ไม่รู้หรอก ชู่วว ห้ามบอกด้วย”ฟางที่เมาแล้ว

พูดก่อนจะลุกขึ้นไปเต้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางงง แจมไม่หวายแล้ววว”แจมที่ถูกฟางทั้งลากทั้งพาไปเต้นก็พูดแล้วเริ่มเซเพราะตอนอยู่ที่โต๊ะ

เขื่อนนั้นมอมเหล้าเธอ

 

 

 

 

 

 

“อ้วกกก”แจมเมื่อถูกเต้น แล้วโยกไปมาก็เริ่มทนไม่ไหวก่อนที่จะอ้วกออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

“แจมจังไม่ไหวแล้วเดี๋ยวชั้นพาชึ้นไปด้านบนก่อนนะ”โทโมะส่ายหน้าก่อนะอุ้มแจมจังที่เมาแล้ว

อ้วกขึ้นไปบนห้องนอนตัวเองทันที แก้วมองภาพนั้นแล้วซึม คิดถึงคืนนั้นที่โทโมะเมาแล้วมีแจมจัง

พาขึ้นไปบนห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย แก้วเพลาๆ”เมื่อโทโมะพาแจมขึ้นไปแก้วก็มานั่งข้างเขื่อนแล้วดื่มเบียร์เอาๆ จนเขื่อนต้อง

ปราม

 

 

 

 

 

 

“แก้วอยากเมาเขื่อน ไม่ต้องมาห้าม”แก้วพูดก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมา ทำไมเธอต้องมาเจอเรื่อง

อะไรแบบนี้ด้วยนะ

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ อยากเมาก็กินเลย เขื่อนเหมามาเป็นลังๆกินเลยย”เขื่อนได้ทีรีบจับแก้วดื่มเบียร์ไปเรื่อยๆจน

แก้วเริ่มคอพับคออ่อนแล้วเซ พลางมองไปรอบๆที่ตอนนี้คนก็เริ่มขึ้นไปนอนบ้างแล้วจึงค่อยๆลุกขึ้น

ไปนอน

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ อาว จะให้โทโมะอยู่กับแจมอีกก”แก้วที่เดินเกาะกำแพงชั้นบนขึ้นมาได้ยินเสียงแจมงอแงเมื่อ

ผ่านห้องโทโมะก็ชะงัก แล้วซึมลงไป ที่โทโมะอุ้มแจมหายไปนานแบบนี้พวกเค้าคงจะหลบมาจู๋จี๋

กันสินะ

 

 

 

 

 

 

แอ้ด โทโมะเปิดประตูมาพอดี

 

 

 

 

 

 

“เมาแล้วล่ะสิ เดี๋ยวพาเข้าห้องแล้วกัน”โทโมะที่อยู่ในสภาพเสื้อเชิ้ตแต่งไม่เรียบร้อยก็เดินมากใกล้

แก้ว

 

 

 

 

 

 

“หยุดตรงนั้นล่ะน่า ไม่ต้องมาใกล้ช้าน เชิญกลับไปรังสวรรค์ของนายโน่น ไม่ต้องมายุ่งกับแม่มด

ใจร้ายแบบช้าน”แก้วถอยห่างแล้วพูดพลางโบกมือไล่แล้วจะถอนหนีอีก โทโมะชะงัก รังสวรรค์

อะไรเขายังไม่มีอะไรกับแจมสักหน่อย

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ยๆ ระวังสิ นี่เมาแล้วก็ดูแลตัวเองหน่อย”โทโมะเห็นแก้วจะตกบันไดก็รีบดึงมากอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยช้าน ไม่ต้องมายุ่ง ปล่อยย”แก้วดิ้นไปมาในอ้อมกอดทำให้โทโมะกลัวแก้วจะตกบันไดก็ดึง

แก้วมาจากบันได

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

แก้วที๋โถมน้ำหนักลงไปทับตัวโทโมะก็เผลอจูบชายหนุ่มทันที โทโมะชะงักก่อนจะดึงรั้งแก้วไว้ไม่

ปล่อย

 

 

 

 

 

 

“อื้มม”แก้วที่ปรือตามองโทโมะเมื่อถอนจูบมาก่อนจะง่วงนอนแล้วนอนทับชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ให้มันได้อย่างงี้สิ”โทโมะมองแก้วที่เผลอกอดเขาหลับก็หน้าแดงก่อนจะค่อยๆดันแก้วแล้วอุ้ม

ร่างบางขึ้นไปนอนในห้องนอน โดยที่เขาไม่ลืมที่จะเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับแก้ว

 

 

 

 

 

 

“กะอีแค่พูดความจริงออกมาให้ชั้นรู้มันจะยากเย็นแค่ไหนกัน ยัยบ้า”โทโมะพูดแล้วมองแก้วที่หลับ

ก่อนจะก้มลงจูบที่หน้าผากแล้วเดินออกไป พลางคิดถึงตอนที่อยู่สตูดิโอถ่ายทำเอ็มวีที่เขาหลบา

ดูดบุหรี่ข้างนอกแล้วแอบเห็นแก้วร้องไห้แล้วฟลุ้ควิ่งตามออกมาก่อนจะได้ยินแก้วและฟลุ้คพูดกัน

ถึงแฉคลิป นี่มันเรื่องอะไรกันแน่

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟาง พอเถอะ ไหนว่ารีบกินแล้วรีบไปนอน นี่เดี๋ยวป๊อปมันกลับมาเขื่อนจะซวยนะ”เขื่อนมอง

ฟางที่เอาแต่เต้นหลังจากดื่มเบียร์จนเมาไม่ยอมเลิกราง่าย แล้วคิดถึงที่ป๊อปปี้ขู่เขาถ้าเขาไม่ดูแล

แฟนป๊อปปี้ดีๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 “โอ๊ย จะไปกลัวป๊อปทำไม ป๊อปน่ะก็แค่ขู่คนที่เขื่อนควรกลัวน่ะคือฟางนะ”ฟางพูดแล้วเท้าสะเอว

ใส่เขื่อน

 

 

 

 

 

“รู้ว่าฟางใหญ่ที่สุด แต่นี่มันดึกมากแล้วควรจะไปนอนได้แล้วนะ”ป๊อปปี้เดินมาเห็นสภาพแฟนตัว

เองก็กอดอกแล้วดุ

 

 

 

 

 

“หยุดเลยย ไม่ต้องมาทำเข้ม ทีตัวเองกลับมาทำไมดึกยะ บอกให้กลับ4ทุ่ม นี่มัน4ทุ่ม20 หายไป

ไหนมาตั้ง20นาทีรู้มั้ยคนเรามันง่วงแล้ว อุ้มพาฟางไปนอนเดี๋ยวนี้เลยย”ฟางรีบเถียงแฟนหนุ่มก่อน

จะงอแงอ้อนป๊อปปี้ ชายหนุ่มส่ายหน้าขำเมื่อเห็นสภาพแฟนสาวที่เมาแล้วบทจะดุก็ดุแต่พออ้อนก็

อ้อนเขาเหมือนลูกแมว

 

 

 

 

 

 

“จุ้บ ทีนึงให้รางวัลผู้ชายของฟาง”ฟางกอดป๊อปปี้เมื่อถูกอุ้มก่อนจะหอมแก้มแฟนหนุ่มแล้วยิ้ม

ตาหวานเยิ้ม ชายหนุ่มหน้าแดงจัดก็รีบอุ้มฟางขึ้นไปบนบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางยังคืนดีกับป๊อปเลย แล้วเมื่อไหร่เธอจะให้อภัยชั้นล่ะเฟย์”เขื่อนมองคู่ป๊อปปี้ฟางไปก็พูดกับตัว

เองเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

พอเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนี่ต่างคนต่างหวงต่างห่วงกันทั้งคู่นะเนี่ย

 

แล้วโทโมะล่ะ จะว่ายังไง รู้จริงๆรึยังรู้ไม่หมดน้ออออ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา