You are my forever เธอคือของฉันตลอดไป (Fic.HP)

                                                        Chapter4

                                            คำประกาศจากจอมมาร1

".........หืม......"เธอตกใจกับแขนที่ผาดมาที่เอวของเธอ

"อะไร...หืม ตกใจเหรอ"เค้ายิ้มบางๆระหว่างที่เธอหันมา

"..เอ่อ แขน"เฮอร์ไมโอนี่พูด

"กลัวอะไร มะรืนเราก็จะแต่งงานกันล่ะ"เดรโกตอบกวนๆ

"นาย!"

"อะๆ ไม่เอา เรียกผมว่าคุณซะ"

"ไม่!"

"ผมบอกคุณไปแล้วนะ ว่าอย่าขัดใจผม แต่ถ้าคุณยังทำล่ะก็ คุณคงรู้นะว่าอะไรจะตามมาไเดรโกยื่นข้อเสนอด้วยเสียงที่ไม่ดังไปกว่ากาารกระซิบ

"...................."วส่าแล้วเธอก็ล้มตัวลงนอน แล้วปล่อยใก้เค้ากอดเธอต่อไปโดยไม่คัดค้านอะไรอีก

แต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสษหรอก....ว่าอ้อมกอดของว่าที่สามีเธอน่ะ อุ่นจริงๆ.....

หลังมื้ออาหาร

'พ่อเรียกผมมาทำไม'เดรโกถาม

'ฉันได้ยินเสียงแกทำอะไรเจ้าหญิง'ผู้เป็นบิดาบอกบุตรชาย

'จูบ มันคงเรียกอย่างนั้น'เดรโกตอบเรียบๆ

'แต่ฉันคิดว่าเเกทำร้ายเธอมากว่า ตอนแรกจอมมารจะยกเธอให้ฉัน แต่นาร์ซิสซาร์ยังอยู่ และฉันก็ไม่ยอม เพราะฉะนั้น เเกต้องดูแลเธอดีๆ ถ้าเธอทำอะไรขัดหูขัดตา แกต้องลงโทษไม่รุนแรงมาก เกลี้ยกล่อมให้เธอเข้าร่วมกับฝ่ายเราซะ'

'ครับ แต่ทั้งๆที่เธอฆ่าเดฟนีอ่ะนะ'

'นังนั่นมันโง่ไปรองรับคาถาให้อะมีเลียอง'

'ทำไมพ่อพูดงั้น'

'ฉันก็ไม่ได้ชอบเธอตั้งแต่เเรก'

'ผมเคยชอบเธอแล้ว....กลับมาชอบอีกครั้งจะเป็นอะไรไป....'

คฤหาสน์มัลฟอย

ชุดรัดรูป คอเต่า ลูกไม้สีดำ ยาวถูกวางไว้บนเตียงพร้อมเครื่องประดับ....และจู่ๆเอลฟ์ประจำบ้านก็หายตัวมา

"เชิญนายหญิงอาบน้ำเจ้าค่ะ  เดี๋ยวนายหญิงเสร็จเมื่อไหร่ อีฉันจะทำผมให้เจ้าค่ะ"เอลฟ์พูด

"จ้ะ"

ไม่นานเธอก็ออกมาในชุดคลุมอาบน้ำสีเขียวมรกต...

"เชิญนั่งค่ะ"

แล้วเอลฟ์ก็ปล่อยผมสีน้ำตาลของเธออกมา ผมสีน้ำตาลของเธอได้กลายเป็นสีบลอนด์ไปแล้ว เอลฟ์ค่อยๆม้วนผมให้เป็นลอนด์

"เสร็จแล้วเจ้าค่ะ"

"ขอบใจมากจ้ะ เเล้วสร้อยฉันไปไหนล่ะ "

"อยู่ที่โต็ะเจ้าค่ะ"

ห้องอาหาร

"ชาร์ล็อตใกล้เสร็จรึยัง"ลูเซียสถาม

"ใกล้แล้วเจ้าค่ะ"เอลฟ์ตอบ

เฮอร์ไมโอนี่ค่อยๆเดิรลงมา 

"มานี่ ชาร์ล็อต"เดรโกเรียก

"...."

"เราไปกันเถอะ"

ก่อนที่เค้าจะจับแขนเธอและเดินเจ้าไปในเตาผิง

"กองบัญชาการศาสตร์มืด!"

ก่อนที่ทั้งสองจะหายไป....