แค้นร้าย ชำระรัก!!!

9.3

วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.03 น.

  16 ตอน
  44 วิจารณ์
  22.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มกราคม พ.ศ. 2558 10.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ช่วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แค้นร้าย ชำระรัก!!!

ตอน ช่วย

 

 

 

 

"ลงจาดรถ" ตาหมีโหดนั่นบอกชั้นเเมื่อถึงที่หมาย

 

 

"อืม..."ชั้นตอบเสียงสั่น ก็มันกลัวนี่นา เขาจะจับชั้นไปถ่วงน้ำหรือเปล่า เอาเป็นว่ายังไงชั้นก็ไม่ควรลงจากรถดีกว่า ก่อนที่เขาจะตัดแขนชั้นไปทอดกิน TAT

 

 

"ลงสิ! " เขาพูดเสียงดังขึ้น แปปๆ ขอย้อนอดีตได้มั้ย ชั้นจะเป็นเด็กดีไม่โวยวายแล้วว หนูกลัววว

 

 

"ไม่ลง"ชั้นตอบเขา อุ้บ ทำไมถึงตอบตรงๆแบบนั้นละนี้ เขาจะหามีดมาแทงคนชั้นมั้ยน่ะ

 

 

"ชั้นบอกให้ลง อยากลองดีหรือไง"เขาพูดเสียงต่ำ ดุใช่ได้ แต่ชั้นไ่ม่หลงกลหรอก ลงไปนายต้องฆ่าชั้นแน่ๆเลย ไอ้หมีใจร้ายยย แบร่ (จ้า  แม่นางเอกคนเก่ง)

 

 

"...." เขาเงียบไม่พูดอะไร แถมยังมีสีหน้าดีๆร้ายๆไปตามๆกัน คนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

 

 

"อ๊ะ.."ระหว่างที่ชั้นนั่งนึกนินทาเขา เขาก็ขยับตัวมาใกล้ๆชั้นแล้วยัดเยียดริมฝีปากอ่อนนุ่มของเขาลงมาทาบที่ริมฝีปากของชั้น แล้วบดขยี้โดยไม่สนใจว่าชั้นจะเต็มใจหรือไม่ รู้มั้ยชั้นไม่ควรจูบกับใครที่ไม่ใช่รักแรกของชั้น ตอนนี้เขากำลังทำชั้นเจ็บปวดมากๆ...

 

 

เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ~ คนที่ชั้นรักคือใคร~

 

 

   หลังจากที่เราทั้ง2จูบกันมาพักเล็กๆ ก็มีเสียงรอสายของเขาดังขึ้น ทำให้เราทั้ง2มีสติ แล้วผละตัวออกจากกันทันที แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ ก่อนจะแนบที่ใบหู

 

 

"ฮัลโหล.." เขาพูดเสียงสั่น ชั้นมากกว่ามั้งที่ต้องเสียงสั่น เขาทำเหมือนชั้นเป็นทาสของเขาเลยอะ ใจร้ายเกินไปแล้ว นั่นมันอดีตนะ ทำไมต้องมารวมกับปัจจุบันด้วย ทำไม!!!

 

 

"ฮะ..! จริงหรอ" เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอ อยากรู้จัง ทำไงดี เรื่องใหญ่ั้มั้ยอะ!

 

 

"หึๆๆ เดี๋ยวชั้นจัดการให้" เขาดูน่ากลัวอีกแล้ว ประโยคสุดท้ายทำไมต้องมองมาทางชั้นด้วย ทามมายยยยยย T^T

 

 

" เธอต้องช่วยชั้นไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ถ้าเธอสำนึกผิดจริงๆ "ได้สิ ได้ ถ้ามันทำให้นายปล่อยชั้นไป หรือให้อภัยชั้น

 

 

"ชั้นทำได้อยู่แล้ว"ชั้นตอบเขา

 

 

" เธอแค่เดินไปที่ห้องนี้ จากนั้นเธอก็พาผู้หญิงคนนั้นออกมา ง่ายมั้ย" เอ่ ง่ายจริงๆนั่นละ อาจจะมีสามีภรรยางอนกันก็ได้ แค่ให้ชั้นไปปรับความเข้าใจเองอะ จิ้บๆ

 

 

"่ง่ายม๊ากมากกก" ชั้นตอบเขา หลังจากนั้นเขาก็ขับรถพาชั้นมาที่คอนโดแห่งนึง ระหว่างขับรถเขาก็ได้บอกแผนอะไรไว้มั้งแล้ว แต่ชั้นไม่ได้ฟังหรอก ก็แค่ปรับความเข้าใจเอง ง่ายจะตาย 

 

 

 

 

 

"เอาละ ทำตามแผน "  ทันทีที่เขาจอดรถเขาก็พูดกับชั้น แถมส่งรอยยิ้มน่ารักมาให้ชั้น อยากให้เขาเป็นแบบนี้ตลอดจัง ไม่ชอบเลยตอนที่เขาดุๆน่ะ

 

 

"ค่ะ"ชั้นตอบสั้นๆแล้วก้าวเท้าลงจากลง มุ่งเดินไปที่ห้องนั้นเพื่อพาผู้หญิงคนนั้นออกมา

 

 

 

 

#เฟย์

ก๊อก ก๊อก ก๊อก 

 

 

"ใครมาเคาะประตูตอนนี้ กำลังจะ.. กวนกันได้ไม่รู้จังหวะจริงๆ" เขาพูดก่อนจะเดินออกจากชั้น ในขณะที่ชั้นนอนร้องไห้อยู่บนเตียงเพราะกำลังจะถูกข่มขืน ใช่เขื่อนคงบอกให้ป๊อปปี้มาช่วยชั้นแล้วล่ะ ก็เขื่อนไปทำงานที่ญี่ปุ่น เขาก็เลยมาช่วยไม่ได้ ชั้นเป็นแฟนกับเขื่อน ชื่อเฟย์ ในวันนี้ชั้นโดนลักพาตัวมา ซึ่งชั้นก็ไม่รู้ว่าลักพาตัวชั้นมาทำไม!

 

 

"เฮ้ เธอเป็นใคร" ชั้นได้ยินเสียงเขาโวยวายอยู่หน้าห้อง เขาพูดว่า'เธอ' แสดงว่าไม่ใช่ป๊อปปี้งั้นหรอ เขาไม่ได้มาช่วยชั้น... 

 

 

"ชั้นมีธุระต้องคุยกับเธอคนนั้น"เสียงใสของสาวของนึงมุ่งเดินมาทางชั้น แต่ชั้นรุ้สึกว่าเสียงนั้นคุ้นเหลือเกิน...

 

 

     ทันทีที่เธอเดินมาหยุดข้างหน้าชั้น น้ำตาของไหลพรวดออกมาอย่างหนัก เมื่อเห็นยัย 'ยัยฟาง' เพื่อนสนิทของชั้นมาช่วย!

 

 

"เฟย์.." ยัยนั่นพูดเบาๆก่อนจะหันไปมองผู้ชายร่างสูงคนนั้นที่เดินมาข้างหลังของเธอ

 

 

"ฟางระวัง" ทันทีที่ได้ยินเสียงคำเตือนจากชั้น ยัยน้องก็วิ่งหนีมาฝั่งตรงข้ามทันที

 

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!" ยัยฟางตะโกนออกมาสุดเสียง ก่อนจะหยิบแจกันแถวนั้นวิ่งพุ่งไปทางผู้ชายคนนั้นแล้วทุ่ม!

 

 

ฟึบ~

 

 

 

" ใจเย็นๆสาวน้อย เรื่องที่เกิดก็คือ ชั้นลักพาตัวยัยนี่มา แล้วเธอก็มากวนชั้น ตอนนี้เธอทำให้ชั้นโมโหมากๆ เธอว่ามั้ยชั้นที่ควรปล้ำยัยนี่จะมาปล้ำเธอแทน ! " เขาจับข้อมือของยัยฟางไว้ ทำให้แจกันนั้นไม่สามารถทุ่มลงที่หัวได้ ส่วนชั้นก็ได้แต่นั่งเลิกลักอยู่บนเตียงด้วยความทำอะไรไม่ถูก

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

"เฟย์หนีกันเถอะ" ยัยฟางหันมาบอกชั้น ยัยนั้นใช้เข่ากระแทกเป้าผู้ชายคนนั้นเต็มๆ ทำให้ผู้ชายคนนั้นล้มลง ถึงยัยฟางไม่บอกให้ชั้นหนี ชั้นก็วิ่งงงงง

 

 

 

แอ่ก~

 

 

 

ชั้นรีบหันไปมองยัยฟางที่วิ่งล้มลงกับพื้น เพราะถูกผู้ชายคนนั้นจับขาไว้

 

 

 

"เฟย์หนีไป เร็วเข้า" ยัยฟางตะโกนบอกชั้นแล้วถีบผู้ชายคนนั้นส่วนชั้นก็รีบวิ่งหนีทันที

 

 

 

 

 

#ฟาง

 

ชั้นถีบหน้าไอตาบ้านั่นแล้วรีบวิ่งลุกลนไปหน้าประตู ทันทีที่ชั้นเปิดตูออกชั้นก็ตะโกนที "ช่วยด้วย!! " แต่ชั้นก็ถูกตานั้นปิดปากชั้นไว้ >x<

 

 

กร๊อบ~

 

 

     ชั้นกัดมือของตานั่นด้วยความโมโหและความกลัว นี่ชั้นกำลังทำอะไรอยู่ ชั้นช่วยเพื่อนของชั้นเพื่อที่ชั้นจะมาตายแทนงั้นหรอ ในตอนนี้คนที่ชั้นนึกถึงก็คือ 'ป๊อปปี้' ช่วยชั้นด้วย

 

 

ตุ้บ

 

 

"แรงเยอะนักหรอ"เขาต่อยมาที่หน้าท้องชั้นก่อนที่ชั้นจะล้มลง อ่า..ชั้นเจ็บท้องเหลือเกินน...

 

 

 

 

 

 

 #เฟย์

     ชั้นก็รีบวิ่งลงมาข้างล่างก็เห็นรถสีดำแถวป้ายทะเบียนคุ้น ซึ่งนั้นก็คือรถของ ป๊อปปี้!! ชั้นวิ่งไปทุบกระจกรถเขารัว นี่ทำไมเขาถึงไม่มาช่วยชั้น ทำไมกัน ทำไม

  

 

 

ตุบ ตุบ ตุบ~

 

 

 

" ยัยเฟย์ เธอรอดแล้ว " ตานั่นเปิดกระจกรถแล้วพูดด้วยน้ำเสียงดีใจสุดๆ

 

 

"ทำไมนายไม่ไปช่วยชั้น นายรู้มั้ย ยัยฟางมาช่วยชั้น และตอนนี้ยัยนั่นกำลังอยู่ในอันตราย"เขาดูสีหน้าเปลี่ยนทันที หลังจากนั้นเขอก็เปิดประตูรถออกไปแล้ววิ่งขึ้นไปข้างบนทันที

 

 


งงมั้ย 555 งงบอกนะจะแก้ ตอนที่3แก้แล้วนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา