รักอันตรายของยัยตัวร้าย

9.2

เขียนโดย tanopa

วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.

  37 chapter
  252 วิจารณ์
  42.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

35) รักอันตรายของยัยตัวร้าย ตอนที่ 33

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 33

      "เอาละแค่นี้เรียบร้อย พี่คริสแก้ววางจุดพิกัดและไข่เวลาเรียบร้อยแล้ว ไปที่ท่าเรืออีกนิดได้ไหมพี่" แก้วเอ่ยบอกความต้องการของตนเองให้กับคริสทันทีที่จัดการธุระของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

 

      "หัวหน้าจะกลับไปตรงท่าอีกทำไมครับ ตอนนี้คนของพวกคุณปีแอร์กับอัลเบริ์ด ยังเดินเพ้นพาล ไปมาเลยน่ะครับหัวหน้า" คริสที่แอบไปดูลาดเลาให้นายหญิงของในขณะที่เธอกำลังจัดการอะไรบางอย่างอยู่ก็เอ่ยถามกลับทันทีที่ได้ยินความต้องการจากคนตรงหน้า

 

     "เอาน่าแก้วอยากมั่นใจอะไร สักหน่อยถ้าจัดการไม่ได้ช่วยล่ออะไรได้ไหม ฉันรู้ว่าพี่ทำได้ จัดการให้เรียบร้อยภายใน 10 นาที แก้วจะนั่งรอแล้วหลังจากนี้ 10 นาทีแก้วต้องได้กลับที่ท่าเรือนั่น ไปได้แล้ว" 

 

   จากนั้นไม่นานคริสต้องคิดแผนการล่อความสนใจจากกลุ่มคนอีกฝ่ายให้หนีห่างจากท่าเรือทันที และการเบนความสนใจก็เกิดขึ้นตามความต้องการของแก้วทันที 

     บึ้ม ตูม

    "เฮ้ยเสียงอะไรว่ะดังมาจากหน้าประตูใหญ่ พวกเราไปกันให้หมดเว้ย ซวยล่ะ"

   

    หัวหน้าในกลุ่มคนดังกล่าวตะโกนเรียกพวกของตนเองไปยังต้นตอของเสียงที่ไม่น่าจะปกติทัน แก้วเมื่อเห็นว่าทางโล่งปลอดภัยแล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปยังจุดหมายทันที เธอใช้เวลาไม่ถึง5นาทีก็มายังจุดหมายทัน เธอรีบว่าไข่เวลาและกล้องจับเป้าแบบเคลื่อนไหวทันทีใช้เวลาเพียง 15 นาทีด้วยความคล่องแคล่ว แก้วก็ย้อนกลับมายังที่นัดหมายทันที 

 

   ย้อนมายังฝั่งของคริสนั้นผู้ซึ้งเบนความสนใจด้วยความกระทันหันก็เอาด้วยได้แบบเฉียดฉิว

    "นี่คุณพวกเราตกใจกันหมดแล้วนี่จะกลับได้ไหม มาทำอะไรแถวนี้ดึกดื่นๆ"

 

     "ผมจะกลับบ้านฝั่งโน้นน่ะครับ พอดีไปงานเลี้ยงที่บริษัทนิดหน่อย มึนๆเลยขับมาเลี้ยวซอยผิด แถมยังเจอหมาประสาทที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาตัดหน้ารถอีก ยางระเบิดเลยซวยฉิป" 

 

    "เอ้าแล้วกัน พวกเอ็งมีใครผ่านไปซอยฝั่งโน้นไหมว่ะ"

 

   "ไม่เป็นไรครับเดียวผมเดินออกไปปากทางแล้วโทรเรียกคนที่บ้านมารับก็ได้ครับ ยังไงรบกวนฝากรถไว้ตรงนี้ก่อนได้ไหมครับ พรุ่งนี้ผมจะมาเก็บซากมันเอง" คริสรีบเอ่ยออกมาแบบคนขี้เกรงใจทันทีเพื่อไม่ให้เกิดความสงสัย

  

   "เอ่อๆ ตามใจเอ็งแล้วกันงั้นรีบๆกลับบ้านเถอะดึกมาแล้วเดียวพวกข้าจะกลับแล้วติดรถพวกข้าออกไปก่อนแล้วกัน เอ่อ โทรบอกคนที่บ้านมารับสิพวกข้ารอไปส่งปากซอยเอง" 

 

   "ครับๆ" จากนั้นคริสก็ต่อสายหาแก้วทันที ทันทีที่แก้วรับสายคริสก็รีบตัดความว่าตอนนี้เกิดปัญหารบกวนมารับที่ท่าเรือร้างแล้ววางสายทันทีเพื่อตัดพิรุจทันที

 

   "ป่ะคุณขึ้นรถ พวกผมอยากพักผ่อนแล้วไปกัน" หนึ่งในสมาชิกเอ่ยบอกให้คริสขึ้นท้ายรถเพื่อไปยังปากทางทันที และเมื่อถึงปากทาง ก่อนที่คริสจะเอ่ยขอบคุณ หัวหน้าในกลุ่มก็เอ่ยออกมาก่อน

 

    "พรุ่งนี้เอ็งไม่ต้องเข้าไปหรอกลำบากเอ็งป่าวๆยังไงพวกข้าจะมาทำความสะอาดท่าอีกรอบ จะขนซากรถเอ็งออกไปให้ พวกข้าไปล่ะ"

 

   จากนั้นรถกระบะของกลุ่มคนดังกล่าวออกไปไม่นานแก้วก็ขับมอไซต์มาจอดข้างๆคริสทันที

 

   "ลงทุนถึงขั้นสละรถคู่กายเลยเหรอพี่"

 

   "คิดแผนไม่ออกนี่ครับ จะเดินเมาเข้ามาก็ไม่สมเหตุ สมผล มีหวังได้ซัดกันก่อนงานเสร็จแน่ๆ แต่ที่แน่ๆผมไม่มีรถกลับเซฟเฮ้าส์นี่สิครับนาย"

 

  "เอ้า มาดิซ้อนท้ายมาเดี๋ยวแก้วขับให้เอง ขึ้นมองอีกโดดมา"

 

  "ผมรอให้ปีเตอร์มารับก็ได้ครับหัว..."

 

  "บอกว่าให้ขึ้นมาก็ขึ้นมา เร็ว"

 

  "ก็ได้ครับ ขอบเว่อออออ" คริสยังไม่ทันเอ่ยจบแก้วก็บิดมอไซต์ออกทันทีแก้วรีบบึ่งรถไปยังบ้านทันทีเพราะเหนื่อยขนตาแทบปิดในจังหวะที่กำลังถึงบ้านเองนั้นแก้วก็เกือบขับรถชนกับ...........

 

    มาแย๊วววววว จุ๊กกรู๊ คิดถึงเค้าไหมรีดเดอร์ที่น่ารัก พรุ่งนี้มาต่อตอนไหม 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา