รักอันตรายของยัยตัวร้าย

9.2

เขียนโดย tanopa

วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.

  37 chapter
  252 วิจารณ์
  43.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ขอจีบเลยได้ไหม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    "สนใจศึกษาผมไหมครับ ผมยินดีให้ศึกษาทั้งนอกและในตัวเลยคนสวย"ผมหยอดเธอไปยิ้มสุดเท่ห์ที่สุดเท่าที่เคยยิ้มให้ใคร ตอนนี้เจ้ากรถึงกับเงียบไปบัดดลเพราะคงไม่คิดว่าคนอย่างผมจะรุกใครแบบนี้มาก่อน สวยแก้วครับเธอมองหน้าแล้วยิ้มให้ผมแต่ก่อนจะพูดอะไรออกมาจากปากเรียวนั้นดันมีลูกน้องเจ้ากรมาขัดจังหวะพวกผมซะงั้น

    "ผู้กองขออนุญาติครับ เราได้เชิญตัวคุณปกกรณ์มาสอบปากคำเรื่องซื้อรถนำเข้ามาได้แล้วครับ"

    "ปกกรณ์ชื่อคุ้นๆหูว่ะกร ใครว่ะ" 

    "ดาราไฮโซมาแรงตอนนี้ไงว่ะ แถมได้ชื่อว่าเป็นคนที่ครอบครองรถนำเข้ามาหลายคันไม่ชื่อในรายชื่อลุกค้าแกเหรอว่ะเจ้าโมะ"

    "หึหึ คู่เดทวันนี้พอดี วิชญ์ฉันไปกับแกได้ไหมอยากเจอสักหน่อย"

    "ไม่ได้อ่ะแก้ว ขอโทษทีเดี๋ยวไก่ตื่น ไว้ได้คำตอบไรจะโทรหาแกล่ะกันพอดีฉันต้องทำตามแผนล่อเสือว่ะ ขืนแกไปมีหวังพัง"

    "งั้นฝากถามหน่อยว่า คนจัดซื้อขายเป็นคนไทยหรือต่างชาติ แล้วพอรู้ไหมว่าชื่ออะไร แล้วสามารถติดต่อได้ทางไหนบ้าง"แก้วรีบบอกความต้องการของตนเองทันที โทโมะได้แต่นิ่ง เพราะดูเหมือนแปลกใจว่าทำไมแก้วถึงได้สนใจเรื่องนี้มากมายเพราะทางเจริญสกุลกรุ๊ป เป็นงานด้านโรงแรมและรีสอร์ทไม่เกี่ยวข้องเรื่องรถแบบเขาด้วยซ้ำไป แถมเหมือนพูดเข้าใจกับกรวิชญ์มากกว่าตนเองที่มีเรื่องพัวพันคดีนี้มากกว่าเธอด้วยซ้ำไป

   "กร ฉันไปด้วยสิ อยากรู้จักนายนั้นเหมือนกันว่ะ ชื่อบริษัทกูเสียหายไปเยอะ ทางบริษัทแม่แทบสอบสวนกูอยู่ล่ะ คุณแก้วครับถ้ายังไงคู่เดทคุณวันนี้เห็นทีผมว่าคงไม่สะดวก สนใจเป็นคู่จากหมอนั่นมาเป็นผมแทนไหมครับ"

   "เรื่องนั้นมันน่าสนใจเหมือน แต่เห็นทีแก้วยังไม่พร้อม ขอตัวน่ะค่ะมีงานต้องทำอีกเยอะ วิชญ์อย่าลืมโทรหาฉันด้วยน่ะที่ฝากนายไปถามให้อ่ะ" จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปผมไปเจอหน้าคู่แข่งก็ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลยทำไมสาวๆถึงได้กรี๊ดกันจัง ผมงี้หล่อกว่ามันตั้งเยอะ 

ด้านแก้วหลังจากที่แยกออกมาได้ติดต่อไปทางคารอลทันที

   "สะดวกคุยกับฉันไหม"

   "ครับเจ้านายถึงทำงานอยู่ เจ้านายเรียกมามันต้องว่างอยู่แล้วล่ะครับ ใครจะกล้าไม่ว่าง"

   "อย่ามากวนส้น....ให้มาก ไม่ได้อยู่ใกล้มือใกล้เท้ามีปากมันกวนขึ้น กลับไปใกล้มือใกล้เท้าแม่จะเอาเท้าเตะคอดีไหม งานน่ะไปถึงไหนแล้วลุงราฟาเอลมีความเคลื่อนไหวอะไรยังไงบ้าง"

   "ทางข้างมันเงียบแบบแปลกๆ อ่อ เจ้านายพอจะจำนายโรเบริ์ดอดีตศัตรูหมายเลยหนึ่งของเจ้านายได้ไหมครับ"

   "ทำไมจะจำไม่ได้ ฉันเป็นคนส่งให้ตำรวจยัดมันเข้าตารางเองกับมือ มันมีปัญหาอะไรยังไง"

   "มันแหกคุกออกมาได้แล้วอ่ะครับเจ้านาย ผมว่างานนี้มันตั้งใจออกมาตามล่าเจ้านายแน่ๆ ผมไม่ไว้ใจยังไงเจ้านายระวังตัวไว้ด้วยน่ะครับ ผมจะตามสืบมันอีกที" คารอลเอ่ยออกด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนัก เนื่องจากโรเบริ์ดเป็นมาเฟียแยงกี้ที่ถนัดอาวุธปืนกับดาบมาก แถมเป็นมาเฟียที่ทำทุกอย่างไม่ว่ารับจ้างฆ่า ค้าประเวณี อาวุธเถื่อน ยาเสพติด และของเถื่อนทั้งหมด 

   "ฉันจะไม่แปลกใจเลยในสิ่งที่ฉันคิด"

   "เจ้านายคิดอะไรเหรอครับ มีอะไรให้ผมจัดการก่อนไหมครับ"

   "มี พี่เลิกตามลุงราฟาเอลเปลี่ยนไปตามกลุ่มแยงกี้ว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรยังไง หัวมันกลับมา คราวนี้ไม่ธรรมดาแน่ฉันสงสัยว่าหนอนตัวใหญ่มันคงวิ่งไปหาหัวมันแน่"

   "อย่าบอกน่ะว่าเจ้านายหมายถึง......."

   "ใช่" ฉันคิดแล้วไม่มีผิดนายปีแอร์มันไม่มีทางได้ทำงานใหญ่แบบนี้คนเดียวแน่ๆเพราะฉันเคยตัดลำแข้งทำมาหากินด้านนี้มันทุกอย่างเนื่องจากเขายังอยู่ภายใต้แก๊งอยู่ในเมื่อหัวอีกฝ่ายหลุดออกมาได้แบบ คนอย่างปีแอร์เหมือนติดปีกเพิ่มงานนี้หนักน่าดูคิดแล้วเหนื่อยใจชมัดหยาด

     และไม่นาน คำตอบที่แก้วรอจากกรวิชญ์ก็ได้รับทันทีในหัวค่ำวันนั้น แก้วไม่ได้ออกเดทอย่างที่เคยเธอมานั่งดื่มไวท์ในผับที่สำหรับคนมีกระตังค์หนักบัตรสมาชิกสุดหรูเท่านั่นที่เข้ามานั่งได้ ตอนนี้เธอมาอยู่ในห้องส่วนตัวกับกรวิชญ์ที่ปฎิเสธนัดกับนางแบบสาวเพื่อมาคุยงานกับแก้วแทน

     "เจ้าปกกรณ์มันรับซื้อรถทุกคนจากเจ้าเดียว มันยืนยันนั่งยันนอนยันกะต่ายขาเดียวเลยว......."

     "จะยัดอะไรมากว่ะเดี่ยวกุยัดหน้าอกมึงแทนเลยดีไหม เข้าเรื่องได้แล้ว"

     "เอ่อ..น่ามันบอกว่ามันชื่อรถจากคนรู้จักแนะนำมาไม่เคยเจอคนขายโดยตรงหรอกสืบมาคันนี้เป็นคันที่เก้าเห็นจะได้ รู้สึกมันบอกว่าเป็นคนอเมริกาชื่ออัลเบริ์ดน่ะนะไม่ใช่ปีแอร์พี่ชายลูกลุงแกหรอกแก้วสงสัยผิดตัวว่ะงานนี้"

     "ไม่ผิดตัวหรอกก็อัลเบริ์ดน่ะเลขาคนสนิทของปีแอร์มันแกถามไหมว่าติดต่อหมอนั่นได้ยังไง" แก้วก็ถามต่อทันทีที่ข้อมูลได้เค้ารางถึงเวลาต้องปิดบัญชีสักที

     "มันบอกว่าฝ่ายโน้นจะติดต่อมาตอนที่จะส่งสินค้าเท่านั้น ไม่ค่อยได้คุยกันมากมายเพราะอีกฝ่ายบอกว่าไม่ได้อยู่เมืองไทย ถ้าแกอยากได้ตัวมันก็ไม่ยากในความสามารถแกหรอกแก้ว แต่แกต้องหาตัวล่อซื้อดีๆเอาที่ทันคนหน่อยแค่นั้น"

     "ใครจะทำได้บ้างว่ะแกหาเด่ คนของฉันพวกมันก็รู้ดิ แก๊งเดียวกันนิ ไอ่พวกเมืองไทยฉันไม่ค่อยได้พัฒนาตรวจไวพริบสักเท่าไหร่เลยไม่อยากใช้งานเพราะอัลเบริ์ดมันฉลาดแกมโกงชนิดที่ปีแอร์ยังตามไม่ทันเลย เอาไงดีว่ะ ถ้าแบบนั้นไม่ทันการแน่ถ้าให้ไปฝึกคนในแก๊งทางนี้"

     "แกนี่ทำไมคิดอะไรยากว่ะ ตัวผู้ที่มันเสนอตัวเป็นแฟนมึงนั้นไงมึงไม่ไปอ้อนวอนขอร้องมันดูล่ะ ไหนๆมันอาสาเป็นพ่อพันธุ์ให้ทดลองความฉลาดมันไปในตัวด้วยไง"

     "ใครว่ะ"

     "อ้าวไอ่นิ ก็โทโมะ นายวิศวะ ไทยานนท์ คนที่ตอนกลางวันประกาศขอเป็นพ่อพันธุ์ในแกไงว่ะยัยแก้ว แกอย่าลืมดิมันชำนาญเรื่องติดต่อนำเข้ารถแถมฉลาดเป็นกรด ลื่นไหลระดับพ่อมาเอง ไหนๆจะเอามาเป็นพ่อพันธุ์ก็หัดใช้งานทดลองสมองก่อนเรื่องน้ำยาเอาทีหลังจากภาคสนาม ส่วนภาคปฏิบัติบนเตียงก็รอ โอ้ยยยยย เจ็บน่ะโว้ยยัยบ้า ขว้างน้ำแข็งมาได้หัวแตกมาทำไงว่ะ"

     "พูดงานดี ชวนลงใต้สะดือ สมแล้วที่พวกแกเป็นเพื่อนสนิทกัน ดีไม่เอารองเท้านี่ยัดปากก็บุญแล้ว"

     "ทำร้ายเจ้าหน้าที่มีโทษน่ะครับคุณนาย ฮ่าๆๆ" จากนั้นทั้งสองนั่งดื่มด้วยกันสักพักก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน แก้วเองกลับถึงเซฟเฮ้าส์ก็จัดการวางแผนในสมองเพื่อจ้องจับศัตรูของตนเองทันที

 

 

ฮ่าๆๆ(ยังมีน่าขำ) วันนี้มาแบบมึนๆ เพราะเริ่มมึนเองฮัดซ่าาาาา ทำไงดีโทโมะฉันเปลี๋ยนไป๋ แก้วจะรอดไหม แถมเพื่อนกรวิชญ์ยับหนับหนุนทีตอนแรกยังหวงแก้วจากโทโมะแท้ๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา