หวานใจยัยตัวแสบ

8.9

เขียนโดย pingpongnaraku

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.56 น.

  11 ตอน
  17 วิจารณ์
  13.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 00.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ยัยผู้หญิงซาดิสต์!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                 อยากกินแมคแต่เหมือนเงินจะไม่เข้าใจ.....

หลายวันมาแล้วที่ผมพยายามหลบหน้าจากยัยหัวหน้าแฟนคลับของผม...ยัยนั่นเป็นรุ่นน้องปีสามที่หน้าตาดี บ้านรวย หุ่นเซ็กซี่ ใส่กระโปรงสั้น ขาเรียว เนื้อนมไข่ แต่ ผมไม่ชอบวะ

"ยูตะซัง!"

"ชิบ!ยัยนั่น"ผมปาดเหงื่อแล้วเดินไปหลบข้างหลังฝาแฝดนรก

"มีอะไรกับเพื่อนเราหรอสาวน้อย^^"แฝดนรกพูดพร้อมกัน

ทั้งๆที่ไม่อยากเจอแท้ๆคนที่อยากเจอไม่ใช่เธอสักหน่อย....แล้วนี่ยัยนั่นจะตามมาสารภาพรักผมที่โรงอาหารหรือไงเนี่ย คนเยอะนะเว้ย!!//ปาดเหงื่อ

"ไปกันเถอะฉันหิวแล้ว"ผมพูดแล้วลากแฝดนรกเดินมาด้วยโดยไม่สนใจยัยนั่น

"ยูตะซังฉันชอบคุณ!!"

อุ้ก!!พอผมเดินไปยัยนี่ก็ตะโกนลั่นโรงอาหารเลย...ขอบคุณนะคนในโรงอาหารมองเต็มเลย

แต่ว่านะไหนๆก็แล้ว...ผมบอกให้ทุกคนรู้เลยดีมั้ยว่าผมชอบใคร...เอาวะ!

"ขอโทษนะฉันมีแฟนแล้ว"

"ห้ะ!!"

ไม่ใช่แค่ยัยนี่ตกใจ...เจ้าแฝดนรกเพื่อนของผมและพวกแฟนคลับผมในโรงอาหารก็ตกใจเหมือนกัน

"อย่ามาล้อกันเล่นน่า"เธอขมวดคิ้ว"แล้ว...แล้วแฟนคุณชื่ออะไรละ"

"ไรอง =///="

"....เรียกฉันหรอ ^^"ไรองเดินออกมาจากหลังเสาแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าผม

เฮ้ย!!เดี๊ยวนะเดี๊ยว ยัยนี่อยู่ที่โรงอาหารด้วยหรอ...แล้วไอ้ท่าทียิ้มแย้มแปลกๆนี่มันคืออะไร แล้วชุดเดรสสีน้ำเงินมีลูกไม้ฟูฟ่องตรงชายกระโปรงน่ารักๆแบบนี้คืออะไร...น่ารักชะมัด =//=

"ป้ะ!"

ไรองพูดแค่นั้นก่อนจะคว้าข้อมือผมให้เดินตามเธอออกไปข้างนอกโรงอาหาร...เธอจะฆ่าผมมั้ยเนี่ย!ทำไมพาเดินมาไกลจัง...แต่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ยัยนี่จับมือผมแน่นขนาดนี้

"ไรอง..มือ"//เขิน

"ถ้าปล่อยมือตอนนี้มันก็ไม่เนียนนะสิ"

เห!!ทำไมวันนี้ยัยนี่ทำตัวแปลกๆละ ชักกลัวแล้วสิ

"อยากเป็นแฟนกับฉันขนาดนั้นเลยหรอคะ ^^"

"อะ..อืม"ผมกลืนน้ำลายตัวเองก่อนจะพูดต่อ"อยากเป็นแฟนเธอ"

อึ้ก!วันนี้ยัยนี่ต้องเดินหนีผมอีกแน่ๆ

"ตกลง"

"ห้ะ! 0//[]//0"

บ้าน่า!นี่ผมคงฝันอยู่แน่ๆยัยนี่ไม่มีทางรับรักผมง่ายขนาดนี้หรอก

"ถ้าเป็นแฟนกันก็ต้องเริ่มจาก..."ไรองยิ้มแล้วยื่นหน้ามาใกล้ผม

อึ้ก!หน้าใกล้ชะมัด หรือว่า หรือว่า จะจูบ =///=

"ไปเอามา!"

ไรองยิ้มมุมปากแล้วเขวี้ยงหนังสือการ์ตูนไปบนต้นไม้ฝั่งตรงข้าม...เยี่ยม!หนังสือนั่นดันติดอยู่บนยอดต้นไม้ด้วย

"แล้วทำไมฉันต้องไปเอามันมาด้วยละ"

"ถ้าไม่ปีนขึ้นไปภายในห้านาที...เราจบกัน^^"

ผมนี่รีบวิ่งเลย!วันนี้ทำไมยัยนี่ดูแปลกจังเลยวะ...แถมซาดิสต์ด้วย TT^TT

"แฮ่ก...แฮ่ก"ผมยืนหอบก่อนจะยื่นหนังสือให้เธอ...ต้นไม้แม่งปีนยากชิบ

"Good boy"ไรองยิ้มแล้วเอามือมาวางบนไหล่ผม

ใจเต้นไม่เป็นส่ำเลยแฮะ...แต่ว่าคำชมเมื่อกี้มันไว้ชมหมาไม่ใช่หรอ?

"ทำไมเธอถึงยอมเป็นแฟนฉันง่ายๆละ"ผมจ้องหน้าเธอ

"ลองดูหน้าปกการ์ตูนที่รุ่นพี่ถือดูสิ"เธอยิ้มหวาน

"ทาสรับใช้ของนายซาดิสต์"ผมอ่านชื่อเรื่องแล้วพลิกหนังสือไปมา"เธอเขียน!"

"อ่าห้ะ"เธอยิ้มบางๆ"หนังสือเรื่องใหม่เลยนะ ยังไม่ได้ตีพิมพ์ด้วย"

"แล้วเอาให้ฉันดูทำไม?"ผมมองเธออย่างงงๆ

"บก.บอกว่าอยากให้ฉันเขียนเรื่องแนวนี้นะ"เธอยิ้มบางๆ"รุ่นพี่เหมาะมากเลยละ"

"เหมาะ?เหมาะกับอะไร"

"เหมาะกับบททาสไงละ"เธอยิ้มมุมปากจนผมขนลุก"รุ่นพี่ต้องเล่นเป็นทาสของฉันแลกกับการที่ฉันเป็นแฟนปลอมๆของรุ่นพี่ ^^"

"ทาส?"ผมทำหน้าเหวอ"นี่เธอไม่ได้ชอบฉันจนอยากเป็นแฟนหรอ"

"ไม่นะ..."เธอทำหน้าคิดหนัก"ถือว่าเรามีประโยชน์ร่วมกันแล้วกันนะ"

"แล้วเมื่อไหร่เธอจะชอบฉันบ้างละ"ผมเอามือจับหน้าเธอ

"ตอนนี้ยัง"เธอยิ้มบางๆ"สัญญาระหว่างเจ้านายกับทาสจะจบลงเมื่อฉันเขียนเรื่องนี้จบ ^^"

เรื่องเป็นแฟนกับยัยนี่ผมคาดหวังไว้ก็จริง...แต่ไอ้การที่ให้ผมเป็นทาสนี่คืออะไร?ยัยนั่นจริงจังกับการเขียนการ์ตูนมากขนาดเปลี่ยนคาเรกเตอร์ตัวเองเลยหรอ//ร้องไห้แปป

   พอผมเลิกเรียนเสร็จผมก็ไปรอยัยนั่นที่ตึกเรียน...เมื่อไหร่จะลงมานะ นี่ยืนรอมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ...โอย!อยากกอดยัยนั่นจัง

"อ้าว รุ่นพี่สเลฟ''ไรองรีบเดินลงมาจากบันไดแล้วยื่นกระเป๋าให้ผม

"สเลฟ?"ผมรับกระเป๋ายัยนี่มาถือแล้วพูดซ้ำไปซ้ำมา

"ทาสไงละ''เธอยิ้มแล้วเดินนำหน้าผมไป

ฮือ...ผมชอบไรองคนเดิมที่ซึนเดเระอ้ะ ไรองแบบนี้ผมไม่ชอบเลย ท่าทางซาดิสต์ ใจร้าย แบบนี้คืออะไร//กรีดร้อง

"ฉันชอบหมามากเลยนะ"

ไรองหยุดเดินแล้วมองหมาที่โดนจูงเดินผ่านหน้าเธอไป...สายตาอ่อนโยนนั่นกำลังมองหมาอยู่

"หมานะ...พวกมันซื่อสัตย์ พอให้รอก็รออย่างคนบ้าเลย โดยเฉพาะสายตาอันหวาดกลัวแบบนั้น...น่ารักมากเลย ฮะฮะฮะ"

หน้าตากับคำพูดของยัยนี่มันขัดกันลิบลับเลยโว้ย!

และผมก็เดินมาส่งเธอที่ตลาดก่อนถึงบ้านที่เป็นศาลเจ้าของเธอ...อ๊ะ!

"ระวัง!"

เมื่อผมเห็นมอเตอร์ไซค์เกือบจะขี่ชนเธอผมเลยดึงตัวเธอมากอดแน่น...อึ้ก!หน้าใกล้จัง ยัยนี่หน้าแดงด้วย...นะน่ารักจนอยากจูบเลยละ

"หลับตาสิ"

อึ้ก!ยัยนี่รุกหรอ ไรองยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมเองก่อนจะสั่งให้ผมหลับตาลง...อึก คงอายจนไม่อยากให้ผมเห็นตัวเองตอนจูบผมสินะ =///=

......ทำไมมันรู้สึกเหมือนมีอะไรเหนียวๆมาพันรอบข้อมือตัวเองละ

"ลืมตาสิคะ"

"เฮ้ย!"

ผมโดนยัยนี่มัดมือติดกับเสาไฟฟ้า...โว้ยยย!!อะไรกันเนี่ย พอพยายามแกะก็แกะไม่ออก

"เมื่อกี้รุ่นพี่ลวนลามฉันสินะ^^"

''ฉันช่วยเธอไม่ให้โดนรถชนต่างหากละ!"

"อะ งั้นหรอ"เธอยิ้มอย่างร่าเริง"โรคจิต...หาทางแก้เองละ"

เธอพูดแค่นั้นก่อนจะเดินหันหลังให้ผม...เฮ้ย!มาแก้มัดให้กันก่อนสิ!คนมองผมไปหมดแล้วเนี่ย อ้ากกกก!!ยัยโรคจิต

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา