รักร้าย....ละลายใจนายจอมหยิ่ง

                                      ตอน1

                              ณ     ตรอกไดเเอกอน

"ดีใจจริงๆที่เจอเธอได้ เเฮร์รี่ "เด็กสาวผมสีน้ำตาลดกหนา รูปร่า่งที่โค้งเว้าอย่างงดงามเดินมาทางเด็กหนุ่มผมสีดำ

"เช่นกันเฮอร์ไมโอนี่"เด็กหนุ่มนาม'เเฮร์รี่ พอตเตอร์'ทักทายเด็กสาวนาม'เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์'

"เเน่นอนล่ะ ว่าทั้งปิดเทอมนี้ฉันหมดเวลาไปกับการอ่านหนังสือเพื่อส.พ.บ.ส. เเล้วหนังสือก็หมดบ้านเเล้วด้วย"เฮอร์ไมโอนี่บอกอย่างเเช่มชื่น

"ระวังเหอะเฮอร์ไมโอนี่ อ่านหนังสือมากๆหนังสือจะทับหัวตาย"รอน วิสลีย์ เพื่อนหนุ่มอีกคนของเธอเดินเข้ามา

"ย่ะ เราไปร้านตัวบรรจงเเละหยดหมึกกันเถอะ"ก่อนที่เธอจะลากทั้งสองไป

.....................................................................................................................

ร้านตัวบรรจงเเละหยดหมึก

"โอะโอ ดูสิว่าเราเจอใครกัน พอตตี้ วิเซิ่ล ยัยเลือดโสโครกเกรนเจอร์"เสียงยานคางตามเเบบฉบับดังขึ้น ซึ่งเด็กสาวไม่ต้องพยายามนึกเลยว่าเจ้าของคำพูดนี้คือใคร

"มัลฟอย!!!"สามสหายอุทานพร้อมกัน

"เกรนเจอร์ ฉันไม่ดีใจหรอกนะ ที่เธอจำฉันได้"เด็กหนุ่มผมสีบลอนด์พูดอย่างเหยียดหยาม

"ได้โปรดเชื่อฉัน ฉันไม่ได้ดีใจเเละเริงร่าที่มีนายอยู่ในความทรงจำ"

"อ๋อเหรอ อย่างกับฉันอยากจะจดจำเลือดสีโคลนของเธอนักนี่"

เธอเหยียดยิ้มบางๆ 

"ถึงฉันจะเป็นเลือดสีโคลน เเต่ฉันก็ไม่ได้ทำตัวต่ำช้ายิ่งกว่าโคลนอย่างนาย มัลฟอย"

"ระวังตัวไว้ เกรนเจอร์ ไม่นานเธอจะได้รับการลงโทษจากฉัน ที่เธอมาดูถูกฉัน"