Exo love รักอลวน พรหมอาละวาด

10.0

เขียนโดย primo

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.13 น.

  5 chapter
  23 วิจารณ์
  8,697 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2558 17.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) Taerin [My Friend]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
  1. 15.00น. ห้องแต่งตัวของเมเนเจอร์

"เฮออ..ตื่นเต้นจังเลย จะได้เจอกับพี่ชานยอลหรือนี่ ตื่นเต้นๆ ฉันจะใส่ชุดไหนดีพี่ยูจุน"ฉันถามพี่ยูจุน(ดูท่านังจะตื่นเต้นมากนะเนี่ย)

"เอ่อ...ฉันว่าเธอใส่ชุดนี้ไป มันดีแล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนหรอกชุด ชุดนี้ก็น่ารักดีแล้ว"

ชุดที่ว่าคือ ชุดกระโปรงสีหวานเป็นเนื้อผ้าซีทรูที่ยามต้องลมจะพลิ้วไหวเป็นระลอกคลื่น  เป็นชุดที่ดูเรียบร้อย ธรรมดา  แต่เมื่อมาส่วมใส่อยู่บนคนน่ารักอย่างฉัน ชุดมันก็ดูสวยขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย >< (เหอะ นังหลงตัวเองมั่กๆ) 

"จริงเหรอ...เอ่ออ จะว่าไปฉันก็สวยเหมือนกันน่ะเนี๊ยะ ว่าไหมพี่ยูจุน 555+"

และแล้วฉันก็ไม่ได้เปลี่ยนชุด ได้แต่แต่งหน้าเพิ่มเพียงเล็กน้อย เอ่อว่าแต่พี่ชานยอลเขาอยู่ไหนน่ะ จะไปหาดีไหม แต่ว่าถ้าไปหาเขาแล้วมันจะดูเกินงามไปหน่อยรึเปล่า โอ๊ย! ตื่นเต้นๆ อยากเจอๆ ตื่นเต้นจนเหงื่อชื้นมือไปหมด  จนอดไม่ได้ที่ต้องแอบเช็ดมือกับกระโปรงของตัวเอง 

   ฟึ่บ

    รู้สึกว่าจะมีอะไรหลุดออกมาจากข้อมือฉันน่ะ เมื่อเพ่งมองให้ดีก็พบว่า มันคือสร้อยข้อมือรูปโซ่สีเงิน มีจี้รูปดาวสีเดียวกันอยู่ด้วย

    เอ๊...ทำไมสร้อฃยข้อมือนี่มันมาอยู่ที่นี่น่ะ จะว่าไปมันก็เพิ่งหลุดจากข้อมือฉันนี่หน่า เฮ้ย!!! นี้มันสร้อยข้อมือที่แทรินซื้อให้เรานี่หน่า เก็บแป๊ปๆ 

   พอพูดถึงยัยนั่น แล้วก็อดคิดถึงไม่ได้ ไม่มียัยนั่นอยู่ข้างๆ แล้วรู้สึกแปลกๆที่เท้าแฮะ (ไม่มีใครกวนว่างั้น...) เราสองคนเรียนด้วยกันตั้งแต่ ม.ปลาย จนเข้ามหาลัย ยัยนั่นเป็นคนสดใส ร่าเริง และมักทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ ยิ่งพูดก็ยิ่งคิดถึงแฮะ โทรหายัยนั่นดูดีกว่า ป่านนี้คงมีแฟนไปแล้วมั้งงงง

  ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...

เสียงรอสายที่ผ่านไปในแต่ละทีมันยิ่งทำให้ตื่นเต้นที่จะได้คุยกับยัยนั่น

[สวัสดีค่ะ ยังแทริน พูดค่ะ]

"แทริน นี่เเกเป็นไงบ้างสบายดีมั้ย แล้วแกทำงานอะไรอยู่เป็นยังไงบ้าง"

[เอ่อ..นี่มันฮานึน ฮานึนใช่มั้ย]

"ใช่ ก็ฉันน่ะสิ นี่แกเป็นยังไงบ้าง มีแฟนหรือยัง แล้วแกทำงานอะไร  เครียดปะ ฉันมีเรื่องจะเล่าให้แกฟังเยอะเลยแหละ"

[โห แกนี่ไม่เจอกันตั้งนาน แกยิงคำถามซะจนฉันตอบไม่ทันเลย เรื่องแฟนนะ ฉันไม่มีหรอกเก็บใจไว้ ให้แบคฮยอนคนเดียวแหละ แล้วเรื่องงานนะเหรอ ฉันได้เป็นนักข่าวที่สำนักข่าว Koreanews แกหละเป็นไงบ้าง]

"ฉันก็สบายดี  และที่สำคัญฉันได้เป็นเมเนเจอร์ที่ GPS Ent. ด้วยแหละ วันนี้ฉันก็เพิ่งเจอพี่ซูโฮ ส่วนคืนนี้ก็จะมีปาร์ตี้ทำความรู้จักกับศิลปินด้วย อร้ายยย...แกฉันจะได้เจอกับพี่ชานยอลด้วย"

[จริงเหรอแก...อิจฉาแกจังอยากไปด้วยจังเลย แกฝากขอเบอร์พี่แบคฮยอนหน่อยสิ]

"โหแก  ขอเบอร์เลยรึ ไว้ฉันจะขอให้ถ้าได้แต่งงานกับพี่ชานยอลน่ะ อิอิ"

[แก...งอนแล้ว!!!]

"โอ๋ๆ อย่างอนน่ะเอ่อ...แกจะให้ฉันทำอะไรให้ ฉันยอมเลย อย่างอนน่าา"

[จริงเหรอ!!! งั้นฉันขอไปงานปาร์ตี้ด้วยได้ไหม]

"เดี๋ยวฉันถามพี่ยูจุนให้น่ะว่าจะพามาด้วยได้ไหม"

[จริงนะ! แกต้องถามให้นะ ฉันอยากไปจริงๆนะ]

"จร้าาา ได้จร้าาา"

จะว่าไปนี่มัน เฮ้ย!นี่มัน 17.00น. แล้วหรอเฮ้ยมีประชุมนี่

"แกฉันมีประชุม ไปก่อนนะแก"

วิ่ง วิ่ง วิ่ง...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา