อุบัติรักในโรงเรียน

1.7

เขียนโดย Ladymanow_ap

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 01.45 น.

  5 ตอน
  1 วิจารณ์
  7,004 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ชมรมดนตรีกำลังจะล่วงลับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                    เเละในที่สุดผมก็ได้มาถึงห้องชมรมดนตรีห้องใหม่(ห้องเก็บของ ชมรมรักธรรมชาติ) ห้องก็พอดีพอดีไม่เล็กมากไม่กว้างมาก...(เเต่ก็เทียบกับห้องเดิมไม่ติดเลย)

ในห้องมีเพื่อนใหม่อีกสองคนชื่อ ไอ้ต้น เเละ ไอ้ปิง มันกำลังกวาดห้องอยู่ 

 

ไอ้ต้นดูหล่อ เเละเงียบขี้เกรงใจไปหมด ยกเว้นกับเพื่อน แต่ไอ้ปิงค่อนข้างขี้บ่นแบบไม่เกรงใจใคร มันดูออกไปทางกวนๆ เกรียนๆ ที่ผมรู้เพราะไอ้ตี๋มันเล่าให่ฟังล่ะหว่างทาง เอ่อส่วนมันที่ผมเรียกว่าไอ้ตี๋จริงๆมันชื่อ ไอ้เต้ย นิสัยมันผมว่าน่าจะคล้ายๆไอ้ปิงนั่นเเหละ

 

"ห่า..ความผิดมึงเลยไอ้ต้น...กูบอกให้มึงตีสนิทประธานโอ๋ชมรมปิงปอง แต่เเมร่งไปสนิทกับชมรมรักธรรมชาติ...ชมรมห้องสมุด...ชมรมศิลปะ...เจ๋งชิบหายเลยว่ะ...เกิดมามีความหล่อเเท้ๆ"ไอ้ปิงบ่นไอ้ต้นเพราะถ้าไอ้ต้นเเละประธานโอ๋(ชมรมปิงปอง)เป็นแฟนกัน บางทีอาจได้ห้องซ้องหรูกว่าห้องเก่า

 

(ชมรมปิงปองคือชมรมที่ดังสุดใน ร.ร. ผลงานการเเข่งขันระดับดีเลิศ ผอ.จึงเอาใจพวกชมรมปิงปองมากกว่าใครเพื่อน...ชมรมปิงปองมีสมาชิกเยอะที่สุดเเละก็มีห้อง+โต๊ะปิงปองอยู่หลายห้อง ถึงขนาดมีห้องพักถึง4ห้อง...เพราะงั้นจะสละสักหนึ่งห้องก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร เเละประธานโอ๋ก็คือดาวของโรงเรียนเเห่งนี้เเล้วเธอก็แอบชอบไอ้ต้นอยู่ด้วย...เเต่ไอ้ต้นมันดันมีแฟนอยู่ในชมรมรักธรรมชาติไม่รู้ว่าเป็นใคร มันบอกกับเพื่อนว่ามันยังไม่พร้อม...จะเปิดตัว : อันนี้ไอ้เต้ยบ่นตอนเดินหิ้วของมา)

 

"ห่ามึง...ถ้าไม่ได้กู ป่านนี้ชมรมเราไม่เหลือแล้ว...ดีนะที่กูพอจะมีเพื่อนสนิทอยู่ในชมรมนั้นกูเลยขอห้องเขามาเนี่ย...ขอบคุณกูสักคำก็ไม่มียังมาด่ากูอีกนะ...ไอ้เชี่ยปิง"ไอ้ต้นด่ากลับไอ้ปิง

"เพื่อนหรือแฟน....ห้ะ....ไอ้ต้นบอกกูหน่อยสิ...."ไอ้ปิงนอกเรื่อง คิดจะเเกล้งไอ้ต้นให้หลุดปาก

 

"มึงนี่ก็นอกเรื่องล่ะ...ไอ้ปิง...ไปเอาขยะไปทิ้งเลยไป....."ไอ้ต้นไล่ไอ้ปิง

"ความลับเยอะนะมึง...อ่ะ"ไอ้ปิงพูดส่งท้ายก่อนจะเดินไปเอาขยะหลังห้องไปทิ้งชั้นล่าง

"เออ...ว่าเเต่ชมรมนี้มีกี่คนว่ะ...???"ผมเอ่ยถามมันสองคน

 

"อืมก็ลาออกไปเยอะเหมืนกันตั้งเเต่...ห้องถูกยึด มี ไอ้ต้น(กลอง) ไอ้ปิง(เบส)เเละก็กู(รองประธาน) ไอ้เจี๊ยบ(ผู้จัดการชมรม) ไอ้เบียร์(กีต้าร์) เเละก็ไอ้ถัง(ประธานชมรม , ร้องนำ) รวมก็หกคน"ไอ้เต้ยตอบ

พร้อมกับยกมือมานับ

 

เเก๊ก!!!....

ประตูถูกเปิด...พร้อมร่างอวบที่ออกอาการหอบ 

"อ้าวสัส....เบียร์มีไร...หอบเชียะ..."ไอ้เต้ยถามไอ้เบียร์ที่เอามือสองข้างจับเข่า พร้อมหายใจอย่างเเรง

"เต้ย....คือกูจะมาลาออกจากชมรมว่ะ...คือกูอยากเล่นบอลอ่ะ..."ไอ้เบียร์พูดบอก ทุกคนในห้องเงียบหมด

 

"....."ความเงียบเริ่มปกคลุม

"เห้ยมึง...อย่าเงียบดิว่ะ...กูไม่ได้อยู่ชมรมบาสศัตรูพวกมึงซะหน่อยนี่หว่า"ไอ้เบียร์เริ่มรู้สึกผิด

 "มึงก็เอาด้วยอีกคนหรอว่ะ...มึงเเมร่งไม่ต่างกันกับไอ้พวกนั้นสักนิด...พอรู้ว่าชมรมดนตรีเริ่มหมดงบเเทนที่จะมาช่วยกันทำผลงานเพื่อให้ชมรมได้ห้องเดิมกลับมา...กลับลาออกเพื่อเอาตัวรอด...มึงไปเหอะไอ้เบียร์ถ้ามึงไม่เห็นคุนค่าของชมรมดนตรีกูก็คงรั้งมึงไม่ได้...กูมั่นใจว่ามึงไม่หักหลังกูหรอก"ไอ้เต้ยพูดประชด

 

"เห้ย..!!!...ไอ้เต้ยมึงแมร่งไม่มีเหตุผล...ที่กูออกเพราะกูอยากเล่นบอลไม่ได้อยากเป็นศัตรูกับใคร"เบียร์พูดด้วยอารมณ์เริ่มโมโห

"กูก็ไม่ได้บอกหนิว่ามึงจะทรยศไปอยู่กับไอ้พวกบาส...ขอร้องอย่าร้อนตัว"ไอ้เต้ยพูดเถียงกลับ

 

"เออๆไอ้เบียร์...มึงไปเหอะเดี๋ยวกูบอกไอ้ถังมันเอง"ไอ้ต้นพูดห้ามสงคราม

"เออ...งั้นกูฝากด้วย นะไอ้ต้น..."เบียร์พูดก่อนจะเดินกลับไปอย่างอารมณ์เสีย ส่วนไอ้เต้ยก็นั่งกระเเทกก้นลงไปที่เก้าอี้อย่างแรง

 

 (50%)

 

แก๊ก....!!!

เสียงเปิดประตูดังอีกครั้งพร้อมแขกผู้มาใหม่ สองคน

"เห้ยไงพวกมึง...ไอ้พวกนั้นมันจิกหัวใช้มึงเสร็จแล้วหรอ"ปิงทักเพื่อนทั้งสองพร้อม กดน้ำเย็นในตู้สองแก้วส่งไปให้เพื่อน

 

"ขอบใจ...ที่พวกกูมาก่อนเนี่ย...จริงๆพวกกูไปคุยกับครูใหญ่มาว่ะ..."ถังพูดออกมานิ่งๆ...เเต่ทำให้ทุกคนหันมามองทั้งหมด

"เป็นไงว่ะมึง....???"เต้ยถามผู้เป็นประธาน ทำเอาทุกคนในห้องลุ้นไปด้วย

 

"เขาบอกว่า ถ้าเดือนนึงเรายังหาห้องที่ใหญ่พอจะเป็นชมรมไม่ได้ และถ้าเรายังหาสมาชิกได้ไม่ถึงสิบคนชมรมเราก็จะถูกยึดว่ะ"เเม้เวลาดูจะเนิ่นนานแต่ทุกคนกลับรู้สึกใจโหวงๆแปลกๆ

 

(ชมรมดนตรีของโรงเรียนนี้มี สองชมรมคือชมรมใหญ่แบบรับผิดชอบงานโรงเรียนได้ ชมรมวงโย ชมรมที่มีอาจารย์เป็นคนก่อตั้ง พร้อมดูแล ส่วนชมรมดนตรีที่สองคือ ชมรมที่นักเรียนเป็นคนก่อตั้งมีหน้าที่...ไปแข่งการประกวดร้องเพลง...ร้องเล่นเต้น...และคว้ารางวัลชนะเลิศในนามโรงเรียนแต่

หน้าที่นี้วงโยก็สามารถทำได้เช่นกัน...ชมรมดนตรีที่สองจริงไม่ได้มีความสำคัญเท่าไหร่นัก)

 

"เราจะทำไงดีว่ะ....???"ต้นถามเพื่อนๆ

"ไอ้ถังมึงคิดอะไรออกบ้างมั้ย..."ปิงถามผู้เป็นหัวหน้า

"กูตึบเลยว่ะ....."ถังเอามือขยี้หัวพรายามคิดอะไรให้ออก

 

"อ้าวเเล้วไอ้เบียร์อ่ะ..."เจี๊ยบเอ่ยถามเพื่อนอีกคนที่ขาดหายไป

"มึงอย่าพูดถึงไอ้สัสนั่นได้อ่ะ...."ไอ้เต้ยพูดห้ามเจี๊ยบ ทำให้เจี๊ยบสงสัยว่าสองคนนี้ทะเลาะอะไรกันหรอเปล่า

 

เจี๊ยบสะกิดเเขนไอ้ต้นที่ยืนอยู่ข้างๆ ต้นหันมามองอย่างสงสัย

"ตอนกูกับไอ้ถังไม่อยู่มีอะไรเกิดขึ้นเปล่าว่ะ...???"เจี๊ยบถามเหตุการณ์ก่อนหน้านี้

"ก็ไอ้เบียร์มันมาขอลาออกไปเล่นบอล...ไอ้เต้ยกับไอ้เบียร์เลยทะเลาะกันนิดหน่อย..."ต้นเล่าให้เจี๊ยบฟัง 

 

"เบียรลาออก...!!!/เบียร์ลาออก...!!!!"  ถังเเละเจี๊ยบพูดอย่างตกใจ เเล้วหน้าซีด

"ตายห่าล่ะ...เเล้วใครจะเล่นกีต้าร์ว่ะ...เวรเอ้ย"ถังสบดกับตัวเอง

"กูเล่นได้นะ..."เเละหลังจากที่เป็นบุคคลภายนอกได้เเต้รับฟังอยู่นาน ฟลุ๊คก็ได้อยู่ในกลุ๊มบุคคลภายในเสียที

 

ขวับ...!!!!

ทุกสายตาหันมามองผมเป็นทางเดียว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา