Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

9.4

เขียนโดย ployfin

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.41 น.

  34 ตอน
  44 วิจารณ์
  39.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) พี่ป้อง (TK)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

             "ฮัลโหลค่ะ"//แก้วพูดกับปลาายสายที่โทรมาหาเธอ "พี่ว่าแล้วว่าแก้วต้องไม่เปลี่ยน

เบอร์แน่ๆ นี่พี่เองนะแก้ว"//ปลายสายพูดกับแก้ว "พี่ป้อง...."//แก้วชะงักเมื่อรู้ว่าคนที่คุยด้วยคือ

ป้อง "พี่ป้องมีอะไร ทำไมต้องโทรหาแก้ว ยัยเกลไม่อยู่หรอ"//แก้วน้อยใจเมื่อนึกถึงเหตุการเก่าๆ

 

             "คือ...แก้ว ใจเย็นๆนะอย่าน้อยใจไปคือที่พี่โทรมาเนี่ยเพราะว่า..."//ปลายสายเงียบ

สักพัก "พี่มีอะไรให้แก้วช่วยมั้ย น้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย"//แก้วถามไถ่ถึงความทุกข์ของป้อง "ตอนนี้

พี่เลิกกับเกลแล้ว พี่แค่อยากจะขอโทษที่เลิกกับแก้วไปในครั้งนั้น"//ปลายสายพูด้วยน้ำเสียงรู้สึก

ผิดแต่แก้วก็ไม่ตอบกลับ

             "แก้ว แก้วจะโกรธมั้ยถ้าพี่จะบอกว่า พี่ยังรักแก้วอยู่"//ปลายสายพูดทำเอาแก้วตะลึง

"แก้วเงียบทำไมล่ะ แก้วยังรักพี่อยู๋ใช่มั้ยแก้ว"//ปลายสายยังพูดไม่หยุดทำให้แก้วหวั่นไหวข้างใน

"แก้วกลับมาคบกับพี่มั้ย"//ปลายสายเข้าเรื่อง

 

             "คะ คะ คะ...คบหรอ"//แก้วดีใจน้อยๆเพราะเธอยังรักป้องอยู่เหมือนกัน "ใช่ แก้วจะว่า

ไงล่ะ พี่อยากได้ยินคำตอบที่ฟังแล้วพี่รู้สึกดีนะ"//ปลายสายเล้าโลมแก้วมากขึ้นเรื่อย "เราเลิกกัน

แล้ว ถ้าจะรีเทิร์น แก้วก็คงต้องคิดหน่อย ว่าพี่จะไม่ทำให้แก้วเสียใจอีก"//แก้วเริ่มเล่นตัวเพื่อ

อยากให้ป้องง้อเธอ

             "พี่สัญญา...."//ปลายสายตกลงทำเอาแก้วแอบยิ้ม "แต่...แก้วขอคิดก่อนนะ ถ้าได้คำ

ตอบเมื่อไหร่ แก้วจะโทรกลับ"//แก้วยิ้มกว้าง "ได้จ้ะ พี่จะรอ แต่อย่าลืมนะ พี่ต้องการคำตอบที่ฟัง

แล้วพี่รู้สึกดีนะ แล้วพี่จะรอ"//สิ้นสุดคำพูดนั้นป้องก็วางสายทำเอาแก้วแอบดีใจอย่างเก็บอาการ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             
               "แก้ว แกเป็นอะไรเนี่ย เหม่ออีกแล้ว"เฟย์เย่าแก้วให้หายจากอาการเหม่อที่นั่งนึก

เรื่องเธอกับป้องที่คุยกันเมื่อสองสามวันที่แล้ว "ปะ ปะ ปะ...เปล่า ชั้นไม่เป็นอะไร"แก้วปฎิเสธแล้ว

ยิ้มกรุ้มกริ่ม "อื้ม ดีแล้ว เดี๋ยวชั้นไปข้างนอกกับพี่ฟางแล้วก็คนอื่นๆก่อนนะ เธออยู่คนเดียวได้มั้ยถ้า

ไม่ไปกับเรา"เฟย์พูดกับแก้ว

 

               "ชั้นอยู่ได้ บอกคนอื่นด้วยไปต้องห่วงเดี๋ยวชั้นอ่านนิตยสารรอแปปๆก็หลับเองแหละ

พวกแกไปเถอะ"แก้วผลักไสให้เฟย์ไป "โอเคๆ ระวังตัวด้วยนะ ชั้นล่ะคิดถึงคำพูดพี่ฟางเมื่อคืนแล้ว

ขนลุกเลย ชั้นไปก่อนนะ บาย"เฟย์ยกมือบ๊ายบายแก้วแล้วไปขึ้นรถกับคนอื่น

 

 

 

 

               "เฮ้อ! ชั้นจะคบกับพี่ป้องดีมั้ยเนี่ย แต่ถ้าขืนเล่นตัวไปโอกาสอาจไม่มีอีกนะยัยแก้ว"

แก้วทุบที่ขาตัวเองด้วยความลังเลใจปนโมโหตัวเองนิดๆ "คุณแก้วเป็นอะไรคะ ทำร้ายตัวเอง

ทำไม"ชัชชญาเดินลงมาจากชั้นสองทำเอาแก้วตกใจเป็นอย่างมาก

               "หมวดไม่ได้ไปกับคนอื่นๆหรอ ทำไมมายืนตรงนี้"แก้วถามอย่างสงสัยแต่ใจเต้นกลัว

ชัชชชญได้ยินที่เค้าพูดออกมา "ชัชไม่ได้ไปหรอกค่ะชัชต้องไปตรวจสถานที่เกิดเหตุ พอดีเมื่อคืน

มีวัยรุ่นฆ่ากันเสียชีวิตน่ะค่ะ"ชัชชญาบอกแก้วแล้วค่อยๆสวรองเท้า

 

              "เป็นตำรวจก็คงวุ่นแบบนี้แหละค่ะ ยังไงก็ตั้งใจทำงานนะคะ จะได้เลื่อนขั้นซักที"แก้ว

พูดเสียดสีชัชชญา "เป็นหมวดดีแล้วค่ะ ยังพอมีเวลาว่างบ้างนิดหน่อย ถ้าได้เลื่อนขั้นคงหัวปั่นทำ

งานทั้งวันเลย ยังไงชัชไปก่อนนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ"ชัชชญาที่เดินมาหน้าบ้านกับแก้วก็ขึ้น

รถเเล้วลาแก้ว "โชคดีค่ะ"แก้วพูดก่อนจะมานั่งริมทะเลเพื่อผ่อนคลาย

 

 

 

 

 

               "เอ๋! เบอร์คุ้นๆ"แก้วที่นั่งชมวิวอยู่ก็สงสัยเมื่อมีเบอร์โทรปริศนาโทรมาหาเธอ ก่อนที่

จะกดรับทันที

 

               "ฮัลโหล นี่ใครคะ"//แก้วพูดกับปลายสาย "พี่ป้องเอง พี่รอไม่ไหวแล้ว แก้วตอบเลย

ได้มั้ย"//ปลายสายทวงคำสัญญาขึ้น "เอ่อ...คือ...แก้วตกลงเป็นแฟนกับพี่ค่ะ!!!"//แก้วตัดสินใจ

เด็ดขาด

               "จริงหรอแก้ว! พี่ดีใจมากเลย"//ปลายสายดีใจเกินเหตุแต่ก็สามารถทำให้แก้วยิ้มได้

"ตะ...แต่พี่อยากได้ยินจากปากแก้ว แล้วก็ได้เห็นหน้าด้วยอ่ะ"//ปลายสายพูดอย่างมีเลศนัย "พี่

หมายความว่าไงคะ"//แก้วถามอย่างกลัวๆ

                "เราออกมาเจอกันได้มั้ยแก้ว พี่อยากเจอแก้วมากเลย//ปลายสายเริ่มนัดเจอ "ที่

ไหนคะ"//แก้วถามสถานที่ทันที "ร้านกาแฟคาเฟ่น่ะ แถวๆ...... เพื่อนพี่เป็นเจ้าของร้าน แล้วเจอ

กันนะ"//ปลายสายกดวางทันทีเพื่อไม่ให้แก้วเปลี่ยนใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 "ฮัลโหล นี่ชั้นเป็นนักสืบของแกเอง ถ้าแกอยากจะจัดการยัยนั่นนะ แกส่งลูกน้องมา

ได้ลย เพราะตอนนี้ยัยแก้วมันอยู่คนเดียว"//นักสืบพูดกับธาม "มันไม่ใช่ตอนนี้ เพราะชั้นต้องการจู่

โจมตอนที่มันอยู่กันครบ จะได้มันส์มากกว่านี้ไง"//ธามหักห้าม 

                 "เฮ้ย! ไอโง่เอ๊ย! แกจะทำอะไรก็ไม่ได้แล้วแหละ เพราะมันออกไปข้างนอกแล้ว"//

นักสืบกดวางสายแล้วชักสีหน้าโกรธ "ไอโง่เอ๊ย! มันไปจนได้ แกรอดได้อีกไม่นานหรอกยัยแก้ว"

นักสืบโกรธแล้วกระทืบเท้ที่อยู่บนทรายของทะเล

 

 

 

 

 

 

 

 

                 "เอ่อ! ป้าคะ ถ้าคนในบ้านนี้กลับมากันแล้ว ช่วยเอาจดหมายนี้ให้เค้าด้วยนะคะ"

แก้วยื่นจดหมายบอกสถานที่ให้ป้าคนหนึ่งซึ่งทำหน้าที่กวาดถนนก่อนจะรีบวิ่งขึ้นแท็กซี่ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                "นี่เฟย์ช่วยหารูปของแก้วหน่อยได้มั้ย พี่จำว่าพี่เอาใส่กระเป๋าไว้แต่มันหายไปไหน

ไม่รู้อ่ะ"ฟางค้นกระเป๋าขณะเดินผ่านกองไฟ "นี่คุณฟางพกรูปของน้องๆไว้ทุกคนเลยหรอครับ"

เขื่อนถามเพราะเห็นฟางดึงเอารูปเฟย์กับพี่โฟร์ออกมา

               "ใช่ค่ะ แล้วฟางยังเชื่อด้วยนะคะว่าถ้ารูปพวกนี้โนทำลายอย่างไม่ได้ตั้งใจ ต้องเป็น

ลางไม่ดีแน่ๆ"ฟางเล่าให้เขื่อนฟังถึงความเชื่อผิดๆของเธอ "ไร้สาระ!"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น 

               "นี่! นายเลิกยุ่งกับความคิดชั้นซักทีได้มั้ยเนี่ย! ถ้านายไม่เชื่อมันคือชีวิตนาย แต่ชั้น

เชื่อ มันก็คือความคิดและชีวิตของชั้น นายจะมายุ่งทำไม"ฟาเริ่มโวย "ใครเค้าไปยุ่งกับเธอ ชั้น

พูดลอยๆ แล้วชั้นผิดตรงไหน เธออย่ามาหลงตัวเองหน่อยเลย"ป๊อปปี้ขึ้นเสียใส่เช่นกัน

 

               "เอ๊ย! นี่ไงพี่ฟางเจอแล้วเอามาเก็บตรงนี้นี่เอง"เฟย์ขัดขึ้นมาทำให้ป๊อปปี้และฟาง

หยุด "เฟย์ถือดีๆนะเดี๋ยวปลิว"โทโมะเตือนเพราะลมแรงมาก "เห้ย!!!!!!!"ฟางตะโกนด้วยความ

ตกใจเพราะรูปของแก้วปลิวไปยังกองไฟตรงหน้า "ไม่นะ!"เฟย์อุทาน

 

               "พี่ฟาง เฟย์ขอโทษถ้าเฟย์ถือดีกว่านี้คงไม่ปลิวน่ะ"เฟย์ยกมือไหว้พี่สาว "เฟย์กลับที่

พักเร็วเข้า เร็ว!"ฟางกระชากน้องน้องสาวแต่เฟย์ถูกป๊อปปี้ดึงไว้ก่อน "นี่! คุณแก้วเค้าไม่เป็นอะไร

หรอกเธออย่าเยอะเลย"ป๊อปปี้รั้งแขนเฟย์ไว้ "นายอย่ามายุ่ง ถ้านาายไม่ไปส่งชั้นไปเองก็ได้"ฟาง

ปล่อยมือเฟย์แล้วรีบขึ้นแท็กซี่ทันที

 

                "เขื่อน พาเฟย์กลับหน่อย เฟย์ห่วงพี่ฟาง เฟย์สังหรณ์ใจยังไงก็ไม่รู้อ่ะ"เฟย์เดินไป

คล้องแขนเขื่อน "โอเคๆ ถ้าเฟย์ต้องการเดี๋ยวเขื่อนพาไป"เขื่อนพาเฟย์ไปขึ้นรถทั้งที่ป๊อปปี้ยังอึ้ง

อยู่

                "ไปเถอะไอป๊อป ยอมๆเค้าสักเรื่อง แต่ถ้าครั้งนี้ยัยแก้วเป็นอะไรนะชั้นจะช่วยเต็มที่

เลย แต่ถ้าไม่มีอะไร แกกับชั้นสลับคู่กัน ชั้นกับฟาง แกกับยัยแก้ว โอเคม่ะ"โทโมะตบไหล่ป๊อปปี้

แล้วพาไปขึ้นรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 "อ้าว! แก้วมาแล้วหรอ มานั่งตรงนี้สิ"ป้องกวักมือแก้วที่เพิ่งมาถึง "เอ่อ...พี่ป้อง"

แก้วตื่นเต้นเมื่อเห็นป้องนั่งออยู่กับผู้ชายคนนึง "แก้วนี่เพื่อนพี่ เจ้าของร้านไง"ป้องแนะนำเพื่อนให้

แก้วรู้จัก "สะ สะ สะ.....สวัสดีค่ะ"แก้วสวัสดีอย่างตื่นเต้น

                 "อื้ม สวัสดี ตามสบายนะเดี๋ยวพี่ไปเอาเครื่องดื่มมาให้"เพื่อนของป้องลุกขึ้นไป

เตรียมเครื่องดื่มมาต้อนรับ 

                 "แก้ว...รู้มั้ย พี่ดีใจมากเลยนะที่แก้วตอบตกลงเป็นแฟนกับพี่อ่ะ"ป้องเริ่มจับมือแก้ว

ทำให้แก้วหวั่นๆ "แก้วก็ดีใจค่ะที่เราได้รีเทิร์นกันอีกครั้งนึง"แก้วชักมือออกมาเพื่อไม่ให้เกินเลย

"แก้วรังเกียจพี่หรอ"ป้องเข้าเรื่องชวนทะเลาะ 

                 "เปล่านะ แก้วไม่ได้รังเกียจแต่ แต่แก้วแค่ไม่ชอบอ่ะ"แก้วพูดแล้วเริ่มกลัวป้อง

"ไม่เป็นไรนะ แก้วไม่ต้องห่วง พี่ไม่ทำอะไรแก้วหรอกเดี๋ยวแก้วนั่งรอตรงนี้นะ เดี๋ยวพี่มา"ป้องลุก

เดินไปหาเพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อัพแล้วนะ อย่าลืมเม้น+โหวตให้ด้วยนะ

 

แก้วจะเป็นตามลางสังหรณ์ของฟางมั้ย รอติด

ตามตอน 2 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา