ได้คืบจะเอาศอกได้แค่แอบชอบจะเอาเป็นแฟนNC

9.0

เขียนโดย dreamm_

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.53 น.

  8 ตอน
  17 วิจารณ์
  12.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 23.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ห้องพัก

     Part. PF

ป๊อปปี้ : เป็นไงอิ่มเลยยย

ฟาง : อิ่มมากก

ป๊อปปี้ : เค้ามีไรจะบอกเธอด้วยอ่ะ

ฟาง : อะไรอ่ะ? 

ป๊อปปี้ : ก่อนเข้านอนอยากเจอเธอเป็นคนสุดท้าย คนแรกของเช้าถัดไปฉันก็อยากเห็นเธอ

ฟาง : โหยยย มาเป็นเพลง แต่เค้าก็ชอบนะ

ป๊อปปี้ : เพลง หรือ เค้า

ฟาง : ป๊อป เอ้ยยย เพลงดิ555555

ป๊อปปี้ : รักแล้วก็บอกมาดิ ทำเขิน แหนะๆ

ฟาง : รักนานแล่ววว นอนได้แล้วป๊อป

ป๊อปปี้ : ใช่เปล่าาา? รักฟางนะ

ฟาง : ใช่ดิ ไม่รักไม่เป็นแฟนด้วยหรอกน้ะ

ป๊อปปี้ : โอ๋ๆ เค้ารักเธอที่สุดแล่วฟางงง รักมาก มากที่สุดดด

ฟาง : พูดงี้กับทุกคนป่ะเนี่ย?

ป๊อปปี้ : ช่ายยยยยยย

ฟาง : เออให้มันได้งี้ดิ งั้นป๊อปก็เก็บไว้พูดกับผู้หญิงทั้งหลายของป๊อปเลยนะ

ป๊อปปี้ : โหหห เค้าพูดเล่นเฉยๆ เธออ่ะอย่าคิดจริงดิ เค้าพูดแบบนี้แค่กับเธอคนเดียวนะ

ฟาง : ไม่ให้คิดได้ไง คนชอบป๊อปเยอะแยะ ป๊อปเลือกใครก็ได้อ่ะ

ป๊อปปี้ : แต่เค้าเลือกเธอไง เธอคือคนที่เค้าเลือกแล้วนะ 

ฟาง : จริงนะ ห้ามไปมีใครเด็ดขาดเลยนะ

ป๊อปปี้ : คนนี้คนเดียวเลยจริงๆ ไม่หาใครอีกแล้ว

ฟาง : สัญญา?

ป๊อปปี้ : สัญญา เอาหัวเป็นประกันเลยยย ขอจุ๊บหน่อยย

ฟาง : ทะลึ่งและเดะโดนน

ป๊อปปี้ : โดนไรอ่ะ? ฮั่นแน่ๆ

ฟาง : วุ้วว นอนเลยป๊อป

 //ฟางทิ้งตัวลงนอนตัวติดกับที่นอนปุ๊บยังไม่ทันตั้งตัวรู้สึกอีกที ร่างหนาๆของป๊อปปี้ก็ได้ทับเธอไว้แล้ว 

ฟาง : ป๊อปทำไรอ่ะ?

ป๊อปปี้ : ไม่ทำอะไรหรอกน่าฟาง ทำตัวให้สบายๆนะ

 //ป๊อปปี้เริ่มจูบฟางอย่างอ่อนโยน ฟางจูบตอบป๊อปปี้จึงทำให้จูบครั้งนี้เริ่มเร่าร้อนขึ้น ป๊อปปี้เลื่อนมือไปไว้ตรงท้ายทอยเพื่อประคองบทจูบนี้ให้นานเท่านาน แต่อีกมือหนึ่งก็ดันดื้อรั้นไปลูบไล้ต้นขาของฟาง ขาของฟางอ้าออกตามมือที่ป๊อปปี้ลูบไล้ ป๊อปปี้เอามือลูบจากปลายเท้าขึ้นมาจนถึงขาหนีบของฟาง เกือบจะโดนแพตตี้น้อย แต่ป๊อปปี้ดันหยุด และถอดจูบไปกระซิบบอกฟางว่า

ป๊อปปี้ : หึหึ ป๊อปบอกแล้วไงว่าป๊อปจะไม่ทำอะไรถ้าไม่เต็มใจเพราะป๊อปไม่ชอบขัดขืนใคร แต่นี่ถือว่าเป็นการสอนไปแล้วนะกัน

ฟาง : ขอบคุณนะป๊อป

 //ป๊อปจูบอย่างอ่อนโยนและบอกฟางว่า

ป๊อปปี้ : ฝันดีนะคะ นางฟ้าตัวน้อยกางเกงในสีชมพู

ฟาง : ไอบ้าา เดะๆทะลึ่งละนอนเลย

 

     Part. TK

แก้ว : อ๊าา ถึงห้องแล้วเย้ จะนอนให้หนำใจเลยง่วงมากก

โทโมะ : ยังไม่ได้ทำโทษเลยนะครับบ

แก้ว : ทำโทษ? ทำโทษอะไร?

โทโมะ : วันนี้ใส่กางเกงสั้นไม่ใช่ไง? งี้ต้องโดนทำโทษ ชอบโชว์ดีนัก

แก้ว : หูยยย โมะอ่ะแก้วบอกแล้วว่าของดีมีต้องโชว์

โทโมะ : งั้นขอดูหน่อยได้เปล่าว่าดีตรงไหนมั่ง แบบให้โมะดูได้คนเดียวอ่ะ

แก้ว : ไอบ้า ไอหื่นนน

โทโมะ : ก็หื่นกับแก้วคนเดียวอ่ะแหละ บอกอะไรแล้วฟังที่ไหนล่ะห้ะ

แก้ว : ขอโทษ พรุ่งนี้จะไม่ใส่สั้นแล้ว มั้งงง

โทโมะ : มั้งอ๋อ? ได้ได้

 //ร่างสูงดึงหญิงสาวเข้ามากอด หญิงสาวมองแล้วยิ้มอายๆ ชายหนุ่มจึงประคองหน้าหวานด้วยมือข้างหนึ่ง ริมฝีปากฉกวูบลงมาตักตวงตวามหวานอย่างเนิ่นนาน แก้วโอบคอร่างสูงมาตอบรับจูบของ

เขาด้วยความรู้สึกเร่าร้อนไม่ต่างกัน ทั้งคู่ต่างเพลิดเพลินในรสจูบ กว่าโทโมะจะยอมถอนจูบออกจากแก้วก็แทบจะทรงตัวไม่อยู่ รู้เพียงแต่ว่าเธอชอบให้โทโมะจูบแบบนี้มือบางของแก้วเลื่อนมาสัมผัสที่หน้าอกและสำรวจร่างกายของโทโมะ เช่นเดียวกับโทโมะที่รั้งเอวแก้วให้แนบชิดจนเนื้อตัวของทั้งคู่แทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน ดูเหมือนแค่จูบเดียวคงไม่พอสำหรับอารมณ์แบบนี้ จูบครั้งนนี้เรียกร้องจนแก้วผู้มาดมั่นถึงกลับตัวสั่น เมื่อโทโมะดันเรียวปากให้เผยอขึ้น เธอก็เผลอตอบรับอย่างเต็มใจ ลิ้นร้อนๆไล้ไปตามเรียวปาก ดูดซับความหวานอย่างเชื่องช้าและเนิ่นนาน ปลายจมูกโด่งคลอเคลียชิดผิดแก้มนวลและลากต่ำมาที่ลำคอ สูดกลิ่นหอมจากเนื้อสาวที่ปรารถนามานานแสนนาน ใบหน้าคมๆซุกไซร้กับทรวงอกนุ่มอย่างเอาแต่ใจ ทุกกิริยาทำเอาแก้วถึงกับตัวสั่น เธอพยายามยกมือขึ้นห้ามแต่กลับไร้เรี่ยวแรง ความร้อนลามเลียในทุกที่ที่โทโมะสัมผัสจนเธอควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ สมองสั่งการให้ปฏิเสธแต่มือกลับคล้ายเป็นอัมพาต ขณะที่โทโมะกำลังตักตวงความหวานจากจูบ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น มือที่เคยโอบรอบคอไว้ผลักอกเขาออก ขณะที่โทโมะได้แต่ครางในลำคออย่างขัดใจ ชายหนุ่มจึงถอนจูบอย่างเสียดาย

แก้ว : โทโมะ เดี๋ยวแก้วรับสายโทรศัพท์ก่อนนะ 

 //พอแก้วคุยโทรศัพท์เสร็จก็รีบวิ่งเข้้าห้องน้ำ สภาพของแก้วตอนนี้ดูวาบหวามอย่างที่สุด เนินอกขาวเนียนภายใต้บราตัวสวยเผยออกมาอวดสายตาแถมยังเป็นรอยแดงมากมาย แก้วจึงเดินออกมา

โทโมะ : เป็นไง นี่แหละบทลงโทษ นอนได้แล้วไม่แกล้งแล้ว

แก้ว : โหยยย โมะเล่นแรงไปนะบางที

โทโมะ : อีกรอบมั้ย? เดี๋ยวเบามือแล้วสัญญา

แก้ว : พอเลยไม่เอาแล้วนอนจะนอนแล่ว ง่วงงง

โทโมะ : คิดจะลองดีกับโมะคิดดีแล้วอ่อ? อย่าโชว์ให้มาก หวงมาก รักมาก มีคนเดียว

แก้ว : เมื่อกี๊ว่าไงนะ? อีกทีดิ๊

โทโมะ : ขอดีมีพูดให้ฟังแค่ครั้งเดียวเว้ย เดี๋ยวก็จับจูบอีกหรอก

แก้ว : ฮื้อออ พอแล้วๆ รักเหมือนกันหน่า ฝันดีนะหื่นน

โทโมะ : ฝันดีนะไอซ่อนรูป เก็บไว้ให้โมะคนเดียวพอนะ

แก้ว : เออรู้แล่วนอนเลยยย เขินนะเว้ยดูพูดดิ

โทโมะ : โอ๋ๆ ฝันดีนะดื้ออ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา