ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

10.0

เขียนโดย popwithap_fangfang

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.18 น.

  34 ตอน
  88 วิจารณ์
  60.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) คู่จิ้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

“พี่ฟางดูนี่ ดิ” เฟย์ที่กำลังจิ้มไอแพด เจออะไรบางอย่างแล้วหันไปให้ฟางที่กำลังกินเค้กกับแก้วอยู่ให้ดู

 

 

“คู่จิ้น”  ฟางอ่านแล้วขมวดคิ้ว เมื่อเลื่อนลงมาดู เห็นรูปเธอสามคน และรูปของพวกป๊อปปี้ ที่เมื่อวานไปดูหนังแล้วกินอาหารญี่ปุ่นด้วยกันมา  โดยภาพแรกเป็นภาพที่ เขื่อนกำลังคล้องคอเฟย์ เดินไปที่ร้าน ส่วนอีกภาพเป็นภาพตอนที่แก้วเอาข้าวปั้นยัดปากโทโมะ แต่ภาพมันออกมาดูเหมือนคนกำลังป้อนข้าวปั้นกัน  ส่วนของเธอแล้วก็ป๊อปปี้เป็นรูปที่ฟางกำลังเดินออกมาจากร้านแล้วสะดุดป๊อปปี้เลยช่วยประคอง แต่มันช่วงแค่แวบเดียวจริงๆนะ

 

 

“มีคนตาดีแอบ หนุ่มหล่อจากคณะสถาปัตย์และสาวตัวเล็กน่ารักจากคณะบริหาร ป๊อปปี้ ภาณุ จิระคุณ และสาว  ธนันต์ธรญ์  นีระสิงห์ สวีทกันกลางห้างดัง” ฟางอ่านคำบรรยายของรูปตัวเอง

 

 

“เมื่อสาวห้าว สุดหล่อ(?) มีหนุ่มหล่อหน้าตาญี่ปุ่นอย่างหนุ่มโทโมะ เพื่อนในคณะมาดูแล สาวห้าวอย่างสาวแก้วจะอดใจอยู่ได้อย่างไง” เสียงแก้วอ่านแคปชั่น รูปตัวเองกับโทโมะ

 

 

“เขื่อนเฟย์ คู่นี้อะไรๆก็ดูลงตัว คนที่เห็นเหตุการณ์แอบกระซิบมาว่า คู่นี้หวานกันสุดๆ” เฟย์อ่าน

 

 

“คู่จิ้น บ้าหรอ นี่เห็นแต่ดารามีคู่จิ้น  แต่นี่คนธรรมดาไม่คิดว่าจะมีด้วย” ฟางพูดแล้วปิดหน้าจอไอแพดทันที

 

 

“คู่จิ้นกับไอ้หน้าญี่ปุ่น โอ้ยย คิดได้ไง” แก้วว่าพลางขยี้ผมตัวเอง

 

 

“แต่ว่าเพจนี้  คนตั้งจะเป็นพี่โฟร์นะพี่ฟาง” เฟย์พูดแล้วนึกถึงพี่โฟร์สาวสวยคณะนิเทศ ที่สนิทกับพวกเธอ แต่ตอนนี้พี่โฟร์ก็จบออกไปแล้ว

 

 

“ครืดๆ” เสียงโทรศัพท์ฟางที่สั่นอยู่ในกระเป๋า ทำให้ฟางเลิกสนใจเรื่องคู่จิ้นแล้วสนใจคนที่โทรมาหาเธอ ซึ่งก็คือ พี่โฟร์นั่นเอง แหมมตายยากจัง

 

 

“สวัสดีค่ะ พี่โฟร์” ฟางพูดกับโทรศัพท์

 

 

“ห้ะ จะดีหรอพี่โฟร์ คือ ฟาง ไม่ถนัดนะคะ งั้นก็ได้ค่ะ เจอกันที่ร้านXXX ก็ได้” ฟางที่พูดเสียงอ่อนลงนิดนึงใส่โทรศัพท์กดวางสายแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

 

 

“มีอะไรหรอฟาง” แก้วที่เห็นท่าทีของฟางที่ทำหน้าเหมือนจะลาตาย

 

 

“พี่โฟร์ขอให้เราพวกเราถ่ายแบบให้” ฟางพูด

 

 

“ห้ะ ถ่ายแบบ” แก้วกับเฟย์พูดพร้อมกัน ฟางได้แต่พยักหน้ากับเพื่อนและน้องสาวตัวเอง

 

 

“ฟางทางนี้” โฟร์ยกมือทัก ฟาง เฟย์ และแก้ว ที่เดินเข้ามาในร้าน เมื่อฟางนั่งลงก็รีบถามโฟร์ทันที

 

 

“พี่โฟร์คะ  คือ มันจะดีหรอคะให้เราสามคนถ่ายแบบ เราทำไม่เป็น” ฟางพูดแล้วจับมือพี่โฟร์

 

 

“นั่นสิคะพี่ คือแก้ว ไม่ถนัดด้านนี้จริงๆ” แก้วช่วยพูด

 

 

“แต่ถ้าไม่มีพวกเธอพี่ก็แย่นะ” โฟร์พูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

 

 

“พี่โฟร์มีอะไรหรือป่าวคะ ถึงต้องเป็นพวกเรา” เฟย์พูดขึ้นเมื่อมองหน้าพี่โฟร์เหมือนว่าพี่โฟร์กำลังเดือดร้อน

 

 

“คือ พี่กำลังตามหาคู่จิ้น คู่ใหม่นะ พี่ต้องหาคนถ่ายแบบให้ทางบริษัทเพื่อเป็นการพิสูจน์ฝีมือ เพื่อพี่จะได้ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แค่ถ่ายแบบเองนะ ฟาง นะ ถ่ายให้พี่เชตเดียว เพื่อให้หัวหน้าเห็นนความสามารถของพี่” โฟร์พูดแล้วบีบน้ำตา

 

 

“งั้นในเพจ ที่มีรูปพวกเรา ก็คือพี่?” แก้วถาม

 

 

“ใช่ๆ คือมีเด็กในบริษัท ไปเดินแล้วถ่ายรูปมาให้ดู พี่ว่ามันน่ารักมากเลยนะ เหมือนคู่รักกัน แล้วพอเห็นรูปก็เห็นเป็นพวกเราสามคนพอดี พี่เลยให้เด็กไปสืบ ถึงได้รู้ว่าพวกเธอสามคนไม่ได้คบกัน ก็ตรงกับคอนเซปคู่จิ้นพอดี แล้วพอลงรูปนะ รุ่นน้องในมหาลัย ก็ให้ความสนใจกันมาก” โฟร์พูด ฟางมองโฟร์ที่พยายามขอร้องพวกเธอให้ไปถ่ายแบบให้ได้ ข่าวกรองไวมาก ไปเมื่อวาน วันนี้ถ่ายรูปลงเลย เธอไม่อยากจะเชื่อ วงการบันเทิงนี่เรื่องข่าวสารไวมาก ใจหนึ่งเธออยากช่วย แต่เธอมาคิดๆดูแล้ว ถ้าเธอตกลงจริงมันก็แสดงว่า….

 

 

“เราต้องถ่ายแบบกับสามหนุ่มนั่นใช่มั้ยคะ” เฟย์ถามขึ้น

 

 

“ใช่สิ ก็คู่จิ้นของพวกเธอสามคนคือสามหนุ่มนั่นนี่นา” โฟร์พูดยิ้ม พลางยื่นไอแพดให้สามสาวดูรูปที่ลูกน้องของโฟร์ถ่ายมาได้

 

 

“งั้นพวกเราตกลง” เฟย์พูด

 

 

“เฟย์/ยัยเฟย์” แก้วกับฟางหันมามองหน้าเฟย์

 

 

“เอาหน่า แก้ว พี่ฟาง ดีกว่าถ่ายกับคนอื่นนะ ช่วยพี่โฟร์เขาหน่อย” เฟย์พูดแล้วมองดูรูปเธอกับเขื่อนในโทรศัพท์ยิ้มๆ เขื่อนเป็นผู้ชายที่เข้ากับเธอได้ไว แถมยังทำตัวหน้าเบื่อเหมือนกวิน ที่เอาแต่ชวนเธอเที่ยวผับ

 

 

“ขอบคุณมากนะสาวๆ พี่ขอบคุณจริงๆ งั้นเดี๋ยวพี่ไปเตรียมงานก่อน” โฟร์เข้าไปกอดสามสาวแล้วรีบเก็บของใส่กระเป๋า

 

 

“เอ่อ พี่โฟร์คะ แล้วพวกนั้นเค้ายอมแล้วหรอ” ฟางถามก่อนที่โฟร์จะลุกออกไป

 

 

“ยอมสิ ตกลงทันทีเลยแหละ” โฟร์ยิ้มให้ฟางแล้วรีบเดินออกจากร้านเพื่อไปเตรียมงานถ่ายแบบ

 

“ไอ้ป๊อป มึงใช่มั้ยที่เป็นคนให้ดอกกุหลาบฟาง” เขื่อนถามป๊อปปี้ ที่กำลังนั่งดีดกีต้าร์กลางบ้านตัวเอง

 

 

“อะไรของมึงเขื่อน” ป๊อปปี้แกล้งทำเป็นไม่รู้

 

 

“พวกกูรู้หมดแล้วเว้ย” โทโมะที่เดินเปิดกระป๋องเบียร์ เดินมานั่งข้างเขื่อนมองไปทางป๊อปปี้

 

 

“เออหน่า เรื่องของกู” ป๊อปปี้วางกีต้าร์ลง แล้วหยิบเบียร์มากิน

 

 

“แหมๆๆ พ่อเสือเราเขินด้วยวุ้ยไม่เคยคิดว่าจะมีมุมนี้นะ  โอ้ยย อยากให้ถึงวันถ่ายแบบเร็วๆจัง”เขื่อนแซวป๊อปปี้ แล้วนึกถึงวันที่เขาจะได้ถ่ายแบบกับเฟย์ ซึ่งตอนที่พี่โฟร์ โทรมาหาเขา เขาก็ตอบตกลงทันที ไม่ต้องถามเพื่อนของเขาทั้งสอง เพราะรู้ว่าป๊อปปี้ยังไงก็ตกลง ส่วนโทโมะ ยังไงก็ต้องถ่าย เพราะพวกเขาจะถ่าย

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา