คู่ชีวิต(is love)

10.0

เขียนโดย kobkob

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.

  28 chapter
  89 วิจารณ์
  37.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) Thesis จบของเฟิร์นvsเปิดใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เย้ทำThesisผ่านแล้วฉลอง"เฟิร์นที่ไปดูผลThesisที่ติดประกาศอยู่แล้วร้องเฮ้กับเพื่อนเมื่อเขาและเพื่อนทำThesisผ่าน

 

"วันนี้ฉลองร้านเดิมนะแก"อิงค์เพื่อนของเฟิร์นพูด ฟางที่ยิ้มแล้วรีบกลับบ้าน

 

"อ้าวเฟิร์นมาแล้วหรอ ไงไปดูผลThesisเป็นไงบ้าง  ไม่ได้หรอ"ฟางที่พูดอย่างตื่นเต้นแต่เห็นหน้าตาน้องสาวที่เศร้าก็มองหน้ากับป๊อปปี้แล้วถามเฟิร์น

 

"....."เฟิร์นที่ไม่ตอบแล้วตีหน้าเศร้าแกล้งพี่สาวจนฟางรีบเดินเข้ามาปลอบ

 

"ไม่เป็นไรไอ้ตัวแสบทำดีที่สุดแล้ว"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลูบหัวเฟิร์น เฟิร์นที่กอดพี่สาวก็เงยหน้ามาแล้วหัวเราะ

 

"นี้เศร้าจนเพี้ยนรึไง"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาวอย่างงงๆ

 

"ไม่ได้ก็ไม่ใช่เฟิร์นสิ โฮ้ เชื่อสนิทเลยดูสิ"เฟิร์นที่พูดแล้วหัวเราะฟางที่หมั่นไส้น้องสาวก็บอกให้ป๊อปปี้ล็อคตัวเฟิร์นไว้แล้วฟางก็จี้เอวเฟิร์น เฟิร์นที่ถูกจี้เอวก็ดิ้นไปมา

 

"พอแล้วไม่แกล้ง แล้ว ไม่แกล้งแล้ว ฮาาา"เฟิร์นที่พูดป๊อปปี้กับฟางพยักหน้าแล้วแกล้งน้องสาวต่อจนตอนนี้เฟิร์นที่ถูกแกล้งแล้วหัวเราะท้องแข็งลงไปนอนดิ้นที่โซฟา

 

"เฮ้อ ๆๆๆ พอแล้วนะไม่แกล้งแล้วนะ"เฟิร์นที่พูดอย่างหอบแล้วมองหน้าพี่สาวแล้วว่าที่พี่เขย

 

"ก็ใครบอกให้แกล้ง"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าอย่างดุๆ

 

"เอ่อ พี่ฟางวันนี้เฟิร์นจะไปฉลองกับเพื่อนที่ร้านประจำนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วลุกจากโซฟา

 

"ไปกับใครให้พี่ไปส่งไหม"ฟางที่ถามน้องสาวอย่างเป็นห่วง

 

"ไม่เป็นไรค่าาเดี๋ยวเพื่อนมารับ แต่กลับดึกหน่อยนะ น๊า น๊า แม่กระต่ายน้อยของเฟิร์น"เฟิร์นที่พูดแล้วทำสายตาปริบๆอ้อนฟาง

 

"อะ อะแต่อยากกลับดึกมากนะ"ฟางที่พูดเฟิร์นดีใจแล้วกระโดดกอดพี่สาวทันที

 

"พี่ป๊อปวันนี้เฟิร์นฝากพี่ฟางหน่อยนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินไปหาป๊อปปี้

 

"ได้เลยไอ้ตัวแสบ"ป๊อปปี้ที่พูดจบก็จะจี้เอวเฟิร์นต่อ

 

"พอแล้ว ไปแล้ว"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นห้องไป หลังจากที่เฟิร์นไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆป๊อปปี้ก็อาสาอยู่เป็นเพื่อนฟางไม่สิเป็นแฟนฟางต่างหาก

 

"ป๊อปกลับไปก่อนก็ได้นะฟางอยู่ได้"ฟางที่พูดแล้วจะเดินขึ้นไปบนห้อง

 

"ไม่ป๊อปจะอยู่กับฟางเดี๋ยววันนี้ป๊อปอยู่เป็นเพื่อนฟางนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยิ้มอ้อนฟาง

 

"โอเค งั้นก็ไปอาบน้ำก่อนเสื้อป๊อปนะอยู่ใน ตู้เสื้อผ้าด้านล่างของฟาง"ฟางที่พูดแล้วยื่นผ้าขนหนูให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้อึ้งไม่คิดว่าฟางจะเก็บเสื้อผ้าของเขาไว้ ป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จก็เดินมาหาฟางที่กำลังเช็ดผมอยู่

 

"ป๊อปเช็ดให้นะ"ป๊อปปี้ที่พูดจบก็เช็คผมให้ฟาง

 

"ขอบคุณนะ"ฟางที่ถูกป๊อปปี้เช็ดผมแล้วก็ขอบคุณ

 

"เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยิ้มให้ฟาง ฟางที่รู้แล้วก็หอมแก้มชายหนุ่มป๊อปปี้ที่โดนฟางหอมแก้มแล้วก็ยิ้ม

 

"ฟางไปดูดาวกันเถอะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็ลากฟางไปที่ระเบียง

 

"ป๊อปนานเท่าไหร่แล้วอ่ะที่เราไม่ได้ดูดาวด้วยกัน"ฟางที่พูดแล้วมองดูที่ท้องฟางที่มีดาวระยิบระยับเต็มไปหมดป๊อปปี้ที่เหล่มองหน้าฟางแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฟางที่หันมาแล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ป๊อปปี้เช่นกัน

 

"อื่อ"ฟางที่ครางออกมาในลำคอป๊อปปี้ที่ตักตวงความหวานจากปากของฟางอย่างอ่อนโยน

 

"ปะ ป๊อป"ฟางที่ได้สติก็ผละออกจากป๊อปปี้

 

"ป๊อปขอโทษนะ"ป๊อปปี้ที่ได้สติเหมือนกันก็รีบเบือนหน้าหนี

 

"อืม"ฟางที่ไม่พูดอะไรแล้วก็เงียบทั้งสองเงียบกันได้สักพักป๊อปปี้ก็เปิดประเด็นถาม

 

"ฟาง ป๊อปอยากจะถามฟางอะไรอย่างหนึ่งนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

"ได้สิอะไรหรอ"ฟางที่หันหน้ามาหาป๊อปปี้

 

"ฟางรักป๊อปบ้างไหม"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วสบตาฟาง

 

"ทำไมป๊อปถามอย่างนั้นล่ะ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

"ป๊อปอยากรู้"ป๊อปปี้ที่ที่สงสารตาให้ฟาง

 

"รักสิ รักมานานแล้วด้วย"ฟางที่พูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้

 

"ขอบคุณนะ"ป๊อปปี้ที่ได้ยินดังนั้นก็ดึงฟางมาชนจมูกเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว

 

"รักฟางนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยิ้มเอาหัวชนฟางอย่างดีใจ

 

"รักป๊อปนะ"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม ป๊อปปี้กับฟางที่หน้าใกล้กันจนป๊อปปี้ที่เลื่อนหน้ามาบดจูบที่ปากของฟางอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง

 

"อื้ม ป๊อปรักฟางนะครับ งั้นคืนนี้ป๊อปขอนะ"ป๊อปปี้พูดฟางที่ไม่ได้พูดอะไรก็พยักหน้าแล้วทั้งสองก็เริ่มบทเพลงรักของตัวเองทันที

 

 

"อ้วก อ้วก อ้วก"เฟิร์นที่เดินมาอ้วกเพราะตอนนี้เฟิร์นเมาจนหน้าแดงมาก

 

"นั้นไอ้แสบนิ"พอร์ชที่ขับรถผ่านมาแล้วเห็นอิงค์เพื่อนของเฟิร์นประคองเฟิร์นที่อ้วกอยู่ก็เดินเข้าไปหา

 

"น้องครับ"พอร์ชที่เดินไปแล้วเรียกอิงค์

 

"ค่ะ พี่มีอะไรรึเปล่า"อิงค์ที่มองหน้าพอร์ชแล้วหันมาดูเฟิร์นที่อ้วกต่อ

 

"พี่เป็นเพื่อนพี่ของเฟิร์นนะ เฟิร์นเมามากแล้วเดี๋ยวพี่จะพาเฟิร์นกลับบ้านก่อน"พอร์ชที่พูดแล้วช่วยพยุงเฟิร์น

 

"อ่อ งั้นฝากเพื่อนหนูด้วยนะค่ะ"อิงค์ที่พูดแล้วฝากเฟิร์นให้พอร์ชก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าร้านไป

 

"อื่อ ใครบอกเมาไม่ได้เมาเลย"เฟิร์นที่เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องก็โวยวายพอร์ชที่พยุงเฟิร์นไม่ได้ก็เลยตัดสินใจอุ้มเฟิร์นขึ้นไปบนรถพอร์ชที่มองเฟิร์นที่หลับไปแล้วก็ส่ายหน้า

 

"เอาไงล่ะเนี้ยเมาขนาดนี้ถ้าฟางเห็นต้องเป็นเรื่องแน่ๆเลย"พอร์ชที่พูดแล้วขับรถไปที่คอนโดของตัวเอง

 

"อื่อ"เฟิร์นที่รู้สึกตัวก่อนจะมองไปรอบๆห้องแล้วเห็นพอร์ชนั่งมองเธออยู่

 

"ไอ้พี่ยาว นี้นายพาฉันมาที่ไหนแล้วนายทำอะไรฉันรึเปล่า"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพอร์ชอย่าเอาเรื่อง

 

"ก็บอกแล้วไงฉันไม่ทำอะไรเสาร์ไฟฟ้าอย่างเธอหรอก แล้วนี้ถ้าฉันไม่เห็นเธอเมาเป็นหมาแบบนั้นนะ ได้ไปนอนอยู่ข้างถังขยะพอดี"พอร์ชที่พูดเฟิร์นยิ่งโมโห

 

"ไอ้พี่ยาวบ้า กล้าว่า ว่าเป็นหมาหรอ"เฟิร์นที่พูดแล้วตาเขียวใส่พอร์ช

 

"ก็ใช่นะดิ อะนี้กินซะจะได้หายแฮงค์"พอร์ชส่งชาร้อนให้เฟิร์นเฟิร์นที่มองแล้วถลึงตาใส่

 

"ขอบคุณ"เฟิร์นที่รับชาร้อนมาแล้วขอบคุณพอร์ชเสียงแข็ง เฟิร์นที่กำลังจะลุกขึ้นไปนั่งดื่มชาร้อนที่โต๊ะอาหารแต่ก็หน้ามืดจนพอร์ชรีบประคองแทบไม่ทัน

 

"เป็นไงล่ะยังไม่หายแฮงค์เลย"พอร์ชที่พูดแล้วพยุงเฟิร์นไปนอนที่เตียงนอนของเขาก่อนแต่เฟิร์นก็ขัดขืนพอร์ชจึงขึงตัวเฟิร์นไว้

 

"ปล่อยนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วก็ดิ้น

 

"ถ้าไม่หยุดดิ้นพี่จูบ"พอร์ชที่ดันเฟิร์นนอนแล้วมองหน้าอย่างเอาเรื่อง

 

"เอ่อ นอนก็ได้"เฟิร์นที่หยุดดิ้นแล้วรีบหลับตาพอร์ชที่เห็นคนตัวแสบหมดฤิทธ์ก็อดขำไม่ได้ 

 

"นอนแปปหนึ่งเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน"พอร์ชที่พูดแล้วเดินไปนอนที่โซฟา สักพักพอร์ชก็เดินมาปลุกเฟิร์น

 

"อื่อ ขอนอนต่อแปปนะพี่ฟาง"เฟิร์นที่งอแงเป็นเด็กจนพอร์ชต้องเดินมาเขย่าตัวเฟิร์นให้ตื่น

 

"เฟิร์นตื่นได้แล้วเดี๋ยวพี่เราก็ว่าหรอก"พอร์ชที่พูดแล้วก็รีบพยุงฟางแล้วเก็บของฟางขึ้นรถไปส่ง

 

"ตายแล้วตีสามแล้วพี่ฟางต้องโกรธมากแน่ๆ"เฟิร์นที่มองนาฬิกาแล้วร้อนรน

 

"เฮ้ยเดี๋ยวพี่เครียให้ก็ได้"พอร์ชที่มองหน้าเฟิร์นที่กังวล จนตอนนี้พอร์ชขับรถมาส่งเฟิร์นที่หน้าบ้าน

 

"ให้พี่เข้าไปเป็นเพื่อนไหม"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์น

 

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเฟิร์นแอบย่องเข้าไปในบ้านก็ได้ บายนะค่ะ"เฟิร์นที่ลาพอร์ชแล้วก็รีบปีนรั้วเข้าบ้านไปทันที

 

"เฮื่อ อย่างกับลิง"พอร์ชที่ที่เห็นเฟิร์นวิ่งเข้าบ้านไปก็ส่ายหน้าเบาๆ

 

"ตาย ตาย ตายพี่ฟางเห็นต้องเป็นเรื่องแน่"เฟิร์นที่แอบย่องเขาห้องไปแล้วเห็นห้องของฟางเปิดไฟอยู่ก็เดินแอบเข้าไปเปิดประตู

 

"เฮ้ย!!!"

 

 คนๆหนึ่งแค่เจอหน้า "หัวใจ" ก็เต้นแรง...^^

...........................................................................................................................................................................................

                                                                                 เฟิร์น.

 

อัพแล้วน๊าา หายไปแปปหนึ่ง ก็มันสมองตื้อ ก็เลยหาแรงบรรดาลใจแต่งต่อ 

 

มาแบบNcจิกหมอนเบาๆก็เขาแต่งไม่ค่อยเป็นงะ ยังไงก็อ่านด้วยน๊า แอบกระซิบเบาๆว่า

 

ต่อจากนี้จะมีดราม่าเข้ามา ใครที่ติ่งน้ำตาเดี๋ยวใกล้จะมาล่ะยังไงก็อย่าลืม "เม้น" นะค่ะ

 

ขอบคุณที่ติดตามงับ ขอบคุณค่ะและขอบคุณค่าาา>< 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา