Everything for u ได้ทั้งนั้น

9.9

เขียนโดย LoveIs

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.21 น.

  13 ตอน
  33 วิจารณ์
  16.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2558 16.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) 3.ไม่ปลอดภัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

ตอนที่ 3 : ไม่ปลอดภัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ถือว่ายังดีนะเนี่ย ที่ไอ้พวกคนร้ายมันยิงเฉียดของขวัญไปนิดเดียว ทำให้ไม่เป็นอะไรมาก" โทโมะพูดขึ้นขณะที่ดูอาการของฟางอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นว่าถ้าให้ของขวัญอยู่ที่นี่ต่อ มันชักจะไม่ปลอดภัยแล้วนะป้อป ไม่มีใครรู้ว่าไอ้พวกคนร้ายมันจะโผล่มาอีกเมื่อไหร่อ่ะ" แก้วพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นเราจะพาของขวัญออกจากที่นี่ ตอนนี้!..." ป้อปปี้พูดแล้วมองฟางอย่างเครียดๆ โดยที่ทั้งสามถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

.............................................................

 

"นี่พวกคุณจะพาชั้นไปไหนเนี่ย" ฟางพูดเมื่อป้อปปี้เข็นรถเข็นเธอออกมาหน้าโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปในที่ที่ปลอดภัยยังไงล่ะค้าบบบ ขืนอยู่ที่นี่ต่อเราก็โดนไอ้พวกนั้นยิงไส้แตกแน่" ป้อปปี้หันมากวนประสาทฟาง จึงโดนฟาดเข้าไปเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาล่ะๆ ป้อปขวัญอย่าเพิ่งทะเลาะกัน โทโมะเอารถมาแล้ว เรารีบไปกันเถอะค่ะ" แก้วพูดแล้วเดินนำทั้งสองไปทันที โดยที่ฟางและป้อปปี้ยังทะเลาะกันไม่เลิก หารู้ไม่ว่ามีสายตาของใครบางคนมองอย่างประสงค์ร้าย

 

........................................................................

 

"นี่นาย! ชั้นจะกินอันนี้" ฟางพูดเมื่อเธอจะหยิบขนมไปกินแต่มีมือของป้อปปี้มาหยิบเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ได้ไงล่ะคุณ ผมจะกินอันนี้" ป้อปปี้พูดแล้วคว้าไปกินอย่างเอร็ดอร่อย  แล้วหันมายิ้มกวนประสาทฟาง โดยที่ฟางมองอย่างเคืองๆ แล้วสะบัดบ๊อบใส่เขาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าแต่ขวัญจะไปอยู่ที่ไหนเนี่ย" แก้วถามขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ งั้นไปอยู่กับโทโมะก็ได้นะขวัญ" โทโมะรีบเสนอตัว ทำให้ถูกป้อปปี้ตบหัวไปทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้! ไปอยู่กับมึงไม่ได้ ถ้าขืนฟางไปอยู่กับมึงเนี่ยนะ กูว่าขวัญเสร็จมึงตั้งแต่คืนแรกแล้ว" ป้อปปี้พูดแล้วมองไปทางเขื่อน ทำให้เขื่อนถึงกับลน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรไอ้ป้อป มึงไม่ต้องมองมาทางกูเลย ถ้าฟางมาอยู่กับกูนะ น้องกิ๊บ น้องเบลล์ น้องตาล น้องอะไรสารพัดได้มารุมตบฟางกันพอดีอ่ะ" เขื่อนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นฟางจะไปอยู่กับใคร" แก้วถาม ทำให้ทุกคนหันมามองป้อปปี้เป็นตาเดียว

 

.................................................................

 

"ป้อปปปปปป นายเห็นอะไรมั้ย" ฟางหันมาถามป้อปปี้แล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เห็น เห็นอะไรเลยขวัญ ป้อปว่าเร็วเถอะ เราไม่มีเวลามาเที่ยวเล่นนะ" ป้อปปี้พูด เพราะตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า  ซึ่งเป็นที่ที่ผู้คนพลุกพล่าน ไม่ปลอดภัยสำหรับฟางเอาเสียเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เห็นใช่มั้ยคะ ได้ค่ะ เดี๋ยวฟางจะเสกให้ป้อปเห็นเอง แถ่น แทน แทน ร้านไอติมมมมมม พาชั้นไปกินหน่อยน้าาาาา นะ นะ นะ" ฟางเข้ามาเกาะแขนป้อปปี้แล้วมองเขาตาปริบๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ๆ ขวัญก็รู้นะ ว่าเรามาที่นี่เพราะมาซื้อเสื้อผ้าให้ขวัญอ่ะ" ป้อปปี้พูดแล้วนำเดินนำออกไปไม่สนใจฟางเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หนอยแน่ะ อีตาป้อปบ้า อย่าให้ถึงคราวชั้นบ้างล่ะกัน แม่จะงับหูให้เข็ดเลย" ฟางคาดโทษป้อปปี้แล้วรีบวิ่งตามเขาไปทันที แต่เกิดสะดุดขาตัวเองล้มทำให้ชนกับป้อปปี้จนเขาเซไป

 

 

 

 

 

 

พลั่กกกกกกกก

 

 

 

 

 

 

"เห้ยยยยยย" ป้อปปี้สะดุดล้มทำให้ไปชนโทโมะ จนล้มไปทับกันทันที "อุ๊ต๊ะ" แก้วพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ เขื่อนมองทั้งตาค้าง ผู้คนแถวนั้นหันมามองกันแล้วหัวเราะคิกคักกัน ฟางเงยหน้าขึ้นมามองอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ยยยยย ไอโมะ ยัยตัวแสบมานี่เลย" ป้อปปี้เมื่อได้สติก็รีบลุกขึ้นมา หันไปมองฟางที่ยังทำหน้าเลิกลั่กอยู่ เขารีบลากฟางออกไปจากตรงนั้นด้วยความอาย โดยที่ฟางแอบยิ้มขำอย่างสะใจที่แกล้งเขาได้สำเร็จด้วยความซุ่มซ่ามของเธอเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายจะพาชั้นไปไหน โอ้ยยยย" ฟางร้องออกมาเมื่อเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาหันมามองเธอแล้วขอโทษ ป้อปปี้มองทั้งสองอย่างไม่ได้คิดอะไร ฟางยิ้มตอบแล้วถูกป้อปปี้ลากไปอีกมุมหนึ่งทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่เหรอ ฟาง ธนันต์ธรณ์ หึหึ" ชายหนุ่มคนนั้นหยิบรูปของฟางขึ้นมาเทียบกับตัวจริง แล้วยิ้มเหี้ยม ก่อนจะรีบตามป้อปปี้และฟางไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มานี่เลยยัยตัวแสบ เดี๋ยวจะตีก้นซะให้เข็ด" ป้อปปี้พูดแล้วชี้หน้าฟางที่ลอยหน้าลอยตาใส่เขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อย่ามาทำหื่นแถวนี้เลย นายป้อปปี้!" ฟางพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่ป้อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ยยยย ขวัญเบาๆ" ป้อปปี้พูดแล้วปิดปากฟางแล้วลากไปซ่อนตัวที่มุมหนึ่งทันที เพราะเขารู้สึกว่ามีคนตามมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรของนายเนี่ย" ฟางพูดออกมาเบาๆ ป้อปปี้ชี้ให้ดูเงาสะท้อนในกระจก เห็นชายที่เดินชนฟางเมื่อกี้เดินถือมีดเข้ามาอย่างสบายใจ ฟางมองแล้วตกใจกอดป้อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่! คิดอะไรกับป้อปปะเนี่ย กอดแน่นเชียว" ป้อปปี้แซวฟางไป ทำให้ถูกฟางหยิกด้วยความหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เวลาน่าสิวน่าขวานแบบนี้ยังมีอารมณ์มาเล่นอีก" ฟางพูดแล้วเขยิบตัวเข้าไปเบียดป้อปปี้แน่นด้วยความหวาดกลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"กริ๊ดดดดดดดดดด" ฟางกริ๊ดเสียงดังเมื่อเหล็กแหลมอันหนึ่งถูกฟาดมาที่ฟางแอบอยู่ ชายคนนั้นหันไปมองตามเสียงแล้วยิ้มพอใจ เขาฮัมเพลงแล้วถือมีดมุ่งหน้าเข้าไปหาฟางทันที

 

 

 

ฟางจะเป็นอะไรมั้ยน้ออออ อย่าลืมเม้น-โหวตกานน้า รักทุกคน จุ้บเหม่งที

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา