Little things สิ่งเล็กๆที่ฉันรักเธอ

-

เขียนโดย snooky

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.38 น.

  10 ตอน
  3 วิจารณ์
  12.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2558 11.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) การพบเจอที่มาพร้อมการจากลา(rewrite)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

...You and I

We don't wanna be like them

We can't make it till the end

       เสียงเรียกเข้ามือถือของหญิงสาว ที่นอนคลุมโปลงอยู่บนเตียง เธอเอาแขนโผล่ออกมาจากผ้าห่ม แล้วควานหามือถือ ด้วยเสียงงัวเงีย ตจนเจอ

"ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย เมื่อวานก้โทรไปบอกลางานแล้วนี่นา เบอร์ไม่คุ้นเลย ฮัลโหล"เธอรำพึงแล้วกดรับสาย

"อรุณสวัสดิ์ครับ ปลายน้ำ" ปลายสายทักทายหญิงสาว

'เสียงนี้มัน..ไนออลแน่ๆ เสียงอังกฤษสำเนียงแปลกๆ'เธอคิดในใจ แล้วยิ้มกว้าง เพราะเป็นการยืนยันว่าเธอไม่ได้ฝ้น ในเรื่องเมื่อคืนจริงๆ 

"นั่น ไนล์ใช่ไหม?"เธอกรอกเสียงกลับไป

"ครับ ผมจะโทรมาถามที่อยู่คุณ แล้วก็จะแจ้งว่าจะไปรับตอน เก้าโมงนะครับ"เขาพูด ซึ่งตอนนี้ใครจะรู้ว่าเขายิ้มกว้าง เพราะดีใจที่หญิงสาว จำตนเองได้

"อ่อ ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ ปลายน้ำขอไปเตรียมตัวก่อนค่ะ สวัสดีค่ะ"เธอพูด พร้อมวางสาย

 

'ให้ตายเหอะ นี่มันเหลือเวลาอีก 2ชม. จะทันไหม ไอ้บ้าไนล์ ทำไมไม่โทรมาสัก 8 โมงครึ่งเลยล่ะ ตายๆๆๆ' เธอพูดในใจแล้วรีบกระเด้งตัวจากเตียงทันที รีบทำทุกอย่าง 

ตอนนี้เวลา 8:45 นาที ปลายน้ำปัดแก้มเป็นสิ่งสุดท้าย เธออยู่ในชุดกางเกงยีนส์ เสื้อยืดสบายๆ แต่ด้วยสีผิว หุ่น หน้าตาที่ถูกแต่งแต้มบางๆ ไม่จัด ทำให้เธอตอนนี้เป็นสาวลุยๆ ผมถูกรวบตึงทำเป็นโดนัท เมื่อพร้อมแล้วเธอก้ไปหยิบกระเป๋า สวมรองเท้า แล้วลอคห้อง เดินลงไปที่ข้างล่างคอนโดทันที

 

... You and I

We don't wanna be.. เสียงเรียกเข้ามือถือเธอดังอีกรอบ เพราะตอนนี้ได้เวลานัดแล้ว

"ค่ะ ไนล์ ตอนนี้ฉันอยู่หน้าคอนโดแล้วค่ะ คุณอยู่อ่อ ค่ะ เห็นแล้วค่ะ "เธอพูดพลางกรอกตาหารถห้าหนุ่ม จนเจอเพราะเซน เปิดกระจกโผล่หน้ามาแล้วโบกมือเรียกเธอ 

  เธอเดินไปที่รถแล้วก้มีคนเปิดประตุให้ คือการ์ดนั่นเอง โดยมีสองคน ตอนนี้เธอนั่งอยู่บนรถเรียบร้อยเเล้ว โดยเธอนั่งอยู่คนเดียว "คุณปลายน้ำ สวัสดีนะ "เลียมกล่าว ตอนนี้เขาอยู่ที่เบาะหลังกับเซน แล้วทุกคนก้เอ่ยทักหมด หญิงสาวก็ตอบกลับ

 

    รถตอนนี้ถูกขับไปได้สักพัก โดยจะมุ่งหน้าไปที่ตลาดน้ำ ใจกลางกรุงเทพ โดยไนออลก็ได้มองปลายน้ำ สับกับวิวนอกรถตลอด แล้วพอเห็นว่าเธอนั่งคนเดียว โดยเขานั่งกับเซนและเลียมที่บาะหลัง เขาจึงลุกเพื่อจะไปนั่งกับเธอ แต่เขาก็ต้องนั่งที่เดิม อย่างไม่สบอารมณ์ เพราะแฮร์รี่ได้ตัดหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อย 

 

"อ้าว แฮซ ทำไมมานั่งตรงนี้ค่ะ ไม่นั่งกับลูอิสหรอ?"เธอถามคนข้างๆที่ตอนนี้ได้มานั่งที่เบาะข้างเธอแล้ว

"ก็คุณนั่งอยู่คนเดียว ผมเลยกลัวคุณเหงา นั่งได้ใช่ไหม?"

"ดะ ได้ สิค่ะ" น้ำเสียงเธอติดขัด เพราะแฮร์รี่ยื่นหน้ามาถามเธอใกล้ๆ แล้วทั้งคู่ก็คุยกันตลอดทาง หัวเราะต่อกระซิกกัน สร้างความหมันไส้ให้คนตาสีฟ้าอย่างไนออลมาก 

 

       ไม่ใช่ว่าแฮร์รี่ไม่สังเกตุเห็นปฏิกิริยาของเพื่อนรักชาวไอริชคนนี้ เพราะเขาจงใจที่จะมานั่งตรงนี้เพื่อพิสูจน์อยู่แล้ว

 

       ก่อนหน้าที่แฮร์รี่จะมานั่งข้างปลายน้ำ

'ไนล์มองปลายน้ำตลอดเลย คงสนใจเธอสินะ คงต้องพิสูจน์ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงต้องห้ามใจไม่ให้ชอบเธอ เพราะฉันเคยทำร้ายเขามาแล้ว ครั้งนี้อาจเป็นการไถ่โทษที่เขาพอทำได้ จากเรื่องเห็นแก่ตัวเรื่องบาบาร่า เมื่อคราวก่อน ' แฮร์รี่พูดในใจ แล้วถอนหายใจ เพราะเขายอมรับว่าชอบปลายน้ำ ตั้งแต่แรกเจอ แล้วลุกไปนั่งกับปลายน้ำทันที

 

            ปัจจุบันตอนนี้ที่แฮร์รี่ได้นั่งอยู่ข้างๆปลายน้ำ เขาต้องพูดในใจ ด้วยความปวดใจเมื่อเขารู้ว่าต้องห่างและตัดใจจากเธอ

'ไนล์ สนใจปลายน้ำจริงๆ หึ !" 

 

           ความคิดของแฮร์รี่ถูกขัดลงเพราะตอนนี้พวกเขาได้มาถึงตลาดน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่นี่เป็นสถานที่ย้อนยุค จึงพบเป็นบ้านเรือนไทยเต็มไปหมด หนุ่มๆทั้งห้า ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้ว่าคือ one direction เพราะพวกเขาปลอมตัวอย่างมิดชิด ทำไงได้ก้ที่นี่คนพลุกพล่านทั้งคนไทย และต่างชาติ หากมีใครจำได้ขึ้นมามีหวังเละแน่ๆ

 

"อเมซิ่งว่ะ ไม่เคยมาที่แบบนี้มาก่อน ไทยแลนด์มันเจ๋งจริง" เสียงแหลมๆของลูอิสดังจึ้น เมื่อทั้งหมดได้เพินเข้ามาในตัวตลาดน้ำแล้ว

"ถ่ายรูปหน่อยม่ะ พวกเรา "เลียมพูดพร้อมหยิบมือถือมาถ่าย

"หิวจัง เมื่อเช้าพวกเรายังไม่ได้กินไรเลยนะ ปลายน้ำหิวมั้ย?"ไนออลที่ยืนอยู่ข้างๆปลายน้ำถามทุกคน 

"ฉันยังไม่ได้กินไรมาเลย พวกนายหิวมั้ย ตอนนี้เกือบเที่ยงแล้ว เดี๋ยวฉันพาไปกินอะไรอร่อยๆ"เธอว่าพลางลูบท้อง

"หิวมาก ไปกันเถอะ"เซนบอก

 

                 ตอนนี้ทั้งหมดมาอยู่ในร้านข้าวแกง ที่ปลายน้ำเคยมา แล้วสั่งกับข้าวห้าหกอย่าง เพราะตอนนี้หิวกันมาก ทุกคนทานกันอย่างอร่อย โดยเฉพาะห้าหนุ่มที่ไม่เคยกินอะไรแบบนี้มาก่อน ก้พากันดื่มน้ำมากเพราะเผ็ด 

"เอ้ออออ"เสียงเรอของไนออลดังขึ้น ทำให้ปลายน้ำหลุดขำกับผู้ชายผิวขาว ผมบลอนด์คนนี้

"555 อิ่มแล้วสินะ งั้นไปที่อื่นกันไหม เดี๋ยวหมดเวลาเที่ยวกันพอดี" เธอกล่าว

"งั้นไปกัน " เลียมพูดพร้อม เตรียมลุก เรื่องเงินให้การ์ดจัดการอยู่แล้ว

 

   ทุกคนเดินชมของบ้างซื้อของบ้างถ่ายรูปบ้าง โดยไนออลนั้นเดินข้างปลายน้ำอยุ่ตลอด หากมองโดยคนอื่นจะคิดว่าทั้งสองเป็นแฟนกัน แฮร์รี่ที่เดินท้ายๆแถว ก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้เช่นกัน เพราะเขาทั้งสองเดินเลือกของแล้วคุยกันอย่างสนุกสนาน. 

ตอนนี้ทั้งหมดมาหยุดที่ริมคลองที่กลางตลาดน้ำ

 

"เรือ น่าพายนะ ปลายน้ำมันลงได้ไหม?"แฮร์รี่ถามเมื่อเห็นเรือที่จอดอยู่ริมตลิ่ง

"ได้สิ มันมีไว้ให้นักท่องเที่ยวพายน่ะ ต้องจ่ายค่าเช่าก่อน สนใจหรอ?" เธอถามแฮร์รี่

"ใช่ๆ ว่าแต่มีใครไปกับฉันบ้าง"แฮร์รี่หันไปถามทุกคน

"ฉันขอบายนะ น้ำลึกน่าดู"เซนรีบออกตัว เพราะว่ายน้ำไม่เป็น

 

        สรุปทุกคนยกเว้นเลียมกะเซนก้อยู่ในลำเรือ เลียมขออาสาถ่ายรูปเก็บไว้ ทุกคนพายกันอย่างสนุกสนาน พายวนเป็นวงกลมบ้าง ซึ่งเรียกเสียงฮา จากคนบนฝั่งอย่างดี

 

 

"กี่โมงแล้วเลียม?"ลูอิสถาม ตอนนี้ทุกคนอยู่บนฝั่งเรียบร้อยแล้ว

"ใกล้ได้เวลากลับกันแล้วล่ะ พวก"เลียมพูดนั่นทำให้ไนออลคิดอะไรบางอย่างมาได้

"ปลายน้ำ เธอเล่นทวิตเตอร์ไหม?ไนออลหันไปถามเธอข้างๆ

"เล่น ทำไมไนล์"

"ขอหน่อย เราจะไม่ได้เจอกันแล้วนะ แต่โซเชียลช่วยได้ เราจะได้รู้จักกันมากกว่านี้"ไนออลยื่นมือถือมาที่ปลายน้ำ ปลายน้ำก้รับมันมาพิมพ์ชื่อทวิตเตอร์ตนไป

 

               ไม่นานนักเสียงแจ้งเตือนที่มือเธอก็ดังไม่หยุด เพราะไนออลกดฟอลโลเธอ ทำให้แฟนคลับของเขากดฟอลโลเธอด้วย

"ชีวิตฉันไม่สงบสุขแล้วสินะ ดูสิแฟนคลับนาย ทั้งฟอลทั้งทวิตมาหาฉันเต็มไปหมด"่

"เดี๋ยวก็ชิน ปลายน้ำ" เซนว่าแล้วตบไปที่บ่าของปลายน้ำ

"ฉันก็ไม่อยากบอกแบบนี้นะ แต่ว่าพวกเราคงต้องหมดเวลาสนุกแล้วล่ะ  เพราะมันเย็นแล้ว เราคงต้องรีบกลับไปเตรียมตัวเพื่อเดินทางน่ะ"เลียมกล่าว

"อืม งั้นก็ช่วยไม่ได้ เรารีบกลับกันเถอะ"ลูอิสกล่าว

 

     แร้วพวกเขาทั้งหมดก็ตรงไปที่รถ เพื่อเดินทางกลับ  คงจะมีปลายน้ำ  แฮร์รี่ และไนออล ที่ต้องรู้สึกโหวงเหวงใจแปลกๆ เพราะคงจะไม่เจอกันอีก

ทั้งหมดก็อยู่ในรถ โดยคราวนี้ไนออลนั่งอยู่กับปลายน้ำ โดยแฮร์รี่ก็มองทั้งคู่บ้าง เพราะทั้งคู่นั้นสนิทสนมรวดเร็วเหลือเกิน  ในใจของแฮร์รี่ทำได้เพียงแค่ต้องระงับอารมณ์และห้ามใจตนเอง

'การที่เราไม่เจอกันอีก ฉันคิดว่าจะลืมเธอได้นะ ปลายน้ำ' เขาคิดในใจ  แล้วแฮร์รี่ก็หลับตาลง  เก็บความทรงจำที่เรื่องที่เกิดขึ้นที่ประเทศไทยในความทรงจำ

 

 

+++++++++++++

ตอนนี้แฮซน่าสงสารอ่า TT

แต่ก็แหละเคยทำไนล์เจ็บปวดนี่นา

แต่พวกเขาจะไม่ได้เจอกันอีกหรอ?? เอาไว้อ่านกันต่อไปนะจะคุณรีดเดอร์

 

แอบสปอยยยยย!!

หากเขาได้เจอเธออีกหน จิตใจเขาคงลืมเธอไม่ลง

หากเขาอีกคนนึงได้เจอเธออีก  เขาก็จะเก็บเธอไว้เป็นของเขาคนเดียวเช่นกัน

หากเธอได้เจอพวกเขาอีกหน  ชีวิตที่สงบสุขของเธอคงจะหมดไป

 

ติดตามไรท์ได้ที่

@skadsakul : twitter

เผื่ออยากทวงฟิคแล้วอยากมาเม้าท์กันจ่ะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา