วุ่นรักร้ายนายตัวดี

          ...1 อาทิตย์ก่อน...

เอาล่ะ!ชีวิตม.ปลายของผมเริ่มแล้วสินะ ผมตื่นเต้นสุดๆไปเลย จะได้พบสิ่งใหม่ๆหลายอย่าง แถมผมเป็นนักเรียนดีเด่นที่ได้ทุนมาเรียนโรงเรียนชื่อดังไฮโซแบบนี้ แต่ผมขี้อายน่ะสิ คงไม่มีแฟนกับเขาแน่เลยล่ะครับ ผมเดินเข้าโรงเรียนอย่างภูมิใจ ผมมองรอบๆตัวมีแต่สาวๆใส่กระโปรงสั้นโชว์ขาขาวเนียน ผมหน้าแดงจัดก้มหน้าเดินอย่างเร็ว

  ตุบ!

ผมเดินชนใครไม่รู้ล้มลงอย่างน่าอาย

"ขอโทษครับๆๆผมไม่ได้ตั้งใจ"

ผมกล่าวขอโทษคนที่ผมชนไปอย่างรีบร้อน

"เดินหัดระวังบ้างเซ่ไอ้สี่ตาเอ้ย!! เดินชนคุณคิโยชิอย่างนี้เรื่องไม่จบง่ายๆนะเฟ้ย!!"

ผมน้ำตาร่วงทันใดเมื่อโดนตะคอกอย่างนั้น..ก็ผมมันอ่อนแอหนิครับ..

"พอได้แล้ว เห็นมั้ยว่าเขากลัวหมดแล้ว"

แต่ผู้ชายที่ผมชนกับพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน ทำให้ผมหายกลัวไปบ้าง เขาพยุงผมขึ้นแล้วยิ้มให้จนเห็นเขี้ยว

"คุณคิโยชิ เป็นอะไรไปครับ ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นอย่างนี้เลยนะครับ ถ้ามีคนเดินชนคุณคิโยชิจะ..."

"หุบปาก..แล้วไซหัวไปซะ ทุกคนเลย.."

"เอ่อ..ครับ"

คนนับสิบหันหลังเดินไปที่ไหนสักแห่งผมโล่งใจมากเลยทีเดียว

"ขะ ขอโทษนะครับ.."

ผมพูดเสียงเศร้า

"ไม่ต้องคิดมากนะ ขอแนะนำตัวเลยแล้วกัน เอิ่ม..เรียกฉันว่าคิโยชิแล้วกัน อายุ17 แล้วนายล่ะ"

"งั้นเรียกผมว่าเคนตะ อายุ16 ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณคิโยชิ "

"เรียกว่ารุ่นพี่แล้วกันง่ายดี ฉันจะเรียกนายว่า ไอ้แว่น 555+"

"เห!ไม่ยุติธรรมเลยหนิครับรุ่นพี่!"

"แต่นายก็เรียกหนิหว่า ไอแว่น 555+"

เขาตั้งใจเน้นคำว่าไอ้แว่นตลอดเลย ใส่แว่นแล้วมันผิดหรอครับT^T