ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

          poppy

          ตอนนี้ผมก็นัดแฟนเก่าาของทุกคนมาที่มหาลัยเพื่อจะมาเครียเรื่องทุกอย่างให้มันจบๆไป

          "พี่ป๊อปค้าาาเรียกพวกเรามาทำไมหรอ"จินนี้ถามผมพร้อมเดินเขามาทำท่าเหมือนจะจับมือผมผมเลยดึงมือฟางมาจับเลย

          "ให้ครับพี่ฟาง..เรียกพวกเรามาทำไมหรอครับ"ไอ้เตยยยย  ไอ้เตยอีกแล้วมันทำเสียงหวานใส่ฟาง

          "ก็เรียกมาเครียไงถามได้"แก้วพูดขึ้น

          "เครียอะไรย่ะ..นี้ยังไม่เข้าใจที่พูดไปวันนั้นอีกหรอ"พิมพูดหร้อมมองหน้าแก้ว

          "หึ...ไม่ใช่ไม่เข้าใจนะแต่ว่าพวกนั้นไม่เขาใจเองต่างหากบอกว่าอย่ามายุ่งแล้วก็ไม่ฟังอะพวกนั้นก็ตามตื่อตลอกเลย..เอ่อชอบแอบหอมแก้วพวกฉันด้วยนะ"เฟย์พูดยั้วโมโห่เล็กน้อย

          "ห่ะหอมแกมเลยหรอ"ไอ้พิชชี่พูดขึ้น

          "ก็เออดิว่ะ..พวกฉันอะจะทำมากกว่านั้นแล้วแต่เห็นว่ายังไม่ถึงเวลารอทำตอนเข้าหอทีเดียว"ตามด้วยไอ้เขื่อนที่พูดขึ้นหลังจากที่ทนให้พวกมันส่งสายตาหวานให้พวกสาวๆ

          "อร๊ายย..พี่ป๊อปจะทำแบบนี้กับจินนี้ไม่ได้นะค่ะ"จินนี้พูดออกมา

          fang

          ตอนนี้ยัยจินนี้พูดออกมา

          "ทำไมทำไมป๊อปปี้จะทำไม่ได้ห่ะก็ในเมื่อเราเป็นแฟนกันและเขาก็เลือกฉันเป็นแม่ของลูกเขา"ฉันพูดออกไป

          "พี่ฟางไม่ชอบเต้ยแล้วหรอ"เต้ยถามฉันพร้อมทำหน้าเศร้า

          "ก็เขาบอกอยู่ว่าเขาคบกับกูแล้วเขายังจะบอกมึงอยู่ไหม'นายป๊อปปี้ถามออกไปอย่างอารมณ์เสีย

          "พี่เฟย์ยังรักผมอยู่หรือป่าวครับ"ตามตัวนายพิชชี้ที่ถามยัยเฟย์

          "เฟย์เขาเป็นแฟนกูและอนาคตแม่ของลูกกูคิดดูเขาคงจะรักมึงอยู่มั้ง"นายเขื่อนรีบพูดออกไป

          "อร๊ายไม่ได้นะพี่เขื่อนแม่ของลูกเขื่อนเขื่อนต้องเป็นมิล่าคนเดียวเท่านั้น"ยัยมิล่าพูดพร้อมมองหน้าเขื่อน

          "ทำไมจะไม่ได้ก็แฟนเก่าของเธอมันเลือกเพื่อนฉันอะจะให้ทำไง"ยัยแก้วพูดขึ้นทันที

          "แล้วพี่แก้วจะเลือกใคร"นายกั้งถามพร้อมมองหน้าแก้วกับโมโมะสลับกัน

          'เอ่อ..พี่ขอโทษนะคนที่พี่เลือกก็คือโทโมะ..พวกเธอคิดที่จะนอกใจพวกพี่เองไม่ใช่หรอแล้วตอนนี้ตอนที่พี่มีคนอื่นพวกเธอจะมาเรียกร้องอะไร"ยัยแก้วพูดออกมา

          "โอเคครับพวกผมยอมพวกพี่แล้วไปกันเหอะไอ้เต้ยไอ้พิชชี้"อยู่ดีๆพวกนั้นก็ยอมเป็นคนเดินออกไปเองซ่ะงั้น

          "ขอบคุณพวกนายมากนะที่เข้าใจพวกพี่ต่อไปนี่เราก็เป็นแค่พี่น้องกันไปนี้แหละเนอะ"ยัยเฟย์พูดขึ้นพวกนั้นหันมายิ้มให้แล้วก็เดิออกไป

          'อร๊ายยยพี่เขื่อนมิล่าไม่ยอมนะค่ะพี่จะทำอย่างนี้กับมิล่าไม่ได้นะ"ยัยมิลาโวยวายออกมาทันที

          "ทำไมพี่จะพูดมันออกมาไม่ได้มิล่าก็ในเมื่อพวกเธอคิดจะทิ้งพวกพี่ไปเองแล้วจะมาทำไมตอนนี้ตอนที่พี่เจอคนที่พีรักแล้ว"เขื่อนพูดออกมา

          "ใช่..ปล่อยพวกพี่ไปเถอะนะเพราะยังไงคนที่พวกพี่เลืกก็คือพวกนี้แต่พวกเราก็เป็นได้แค่พี่น้องกันนี้แหละ"ตามด้วยนายโทโมะที่พูดออกไป

          "ใช่..พวกพี่ให้ได้แค่พี่น้องเท่านั้นแหละคนที่พวกพี่จับมืออยู่ตอนนี้ก็คือคนที่พวกพี่เลือกแล้วเลือกที่จะดูแลเขาเลือกที่จะใช่ชีวิตไปด้วยกันดังนั้นเราเป็นแค่พี่น้องกันนี้แหละดีแล้ว"นาป๊อปปี้พูดออกมาชั้นไม่คิดเลยว่านายป๊อปปี้จะพูดมันออกมา

          "พี่น้องก็พี่น้องค่ะ"ยัยจินนี้พูดออกมาแล้วก็ดึงัยสองคนนี้ไป

          "อะไรเนี้ยบทจะยอมก็ยอมง่ายๆยังงี้เนี้ยนะ"ยัยแก้วพูดออกมา

          "มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอที่เขายอม"โทโมะพูระก็กอดคอแก้วทันที

          "ใช่ดีแล้วที่เขายอมง่ายๆแบบนี้"ตามด้วยนายเขื่อน

          "มันก็ดีที่พวกเขายอมมันคงไม่มีอะไรแล้วแหละมั้ง"เฟย์พูดขึ้นมา

          "หวังว่าความรักของพวกเรามันจะไม่มีอะไรมาทำให้ผิดใจกันแล้วนะ"นายป๊อปปี้พูด

          "ก็หวังอย่างนั้น"ตามด้วยฉันที่พูดออกมาและพวกเราก็กลับบ้านของฉันโดยที่มีพวกนายป๊อปปี้ไปส่ง

          ฉันก็หวังว่ามันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับความรักของเราแล้วนะ

จบไปแล้วววเครียแล้วววเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปอะพวกนั้นจะยอมง่ายๆเลยหรอติมตามกันต่อไป

หน้าาและก็เรื่องนี้ ไม่แน่อาจจะมี NC นะจะยังไงก็ติมตามกันก็แล้วกัน

แต่เรื่องนี้ยังไม่จบง่ายๆหรอก

อย่าลืมเม้นให้กำลังใจในการแต่งต่อไปด้วยน้าาาเจอกันตอนหน้าค่าาา