ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

9.7

เขียนโดย flame

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.10 น.

  31 chapter
  213 วิจารณ์
  42.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) 11. ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) KOEN-FAYE

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) KOEN-FAYE

 

 

1เดือนต่อมา

 

 

แอ๊ด...

 

 

เฟย์ที่นั่งเหม่อในห้องพักฟื้นสะดุ้งเฮือก เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง ก่องจะหันไปมองคนที่เดินเข้ามาในห้อง

 

 

"พี่ฟางยังไม่ฟื้นเลย นี่ก็1 เดือนแล้วที่พี่ฟางยังไม่รู้สึกตัว"เฟย์เอ่ยเสียงแผ่วเบา ก่อนจะหันมามองฟางที่ยังคงนอนอยู่บนเตียง ใช้เครื่องช่วยหายใจ

 

 

"พี่เชื่อว่าสักวันฟางจะต้องฟื้น..."ป๊อปปี้เอ่ย เมื่อนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง มือหนายกมือบางของฟางขึ้นมากุมแล้วจูบเบาๆ

 

 

เฟย์มองภาพนั้นด้วยความสงสาร ทำไมความรักของทั้งคู่ต้องเจออุปสรรคแบบนี้ด้วย เหมือนกับเธอในตอนนี้...

 

 

"เฟย์... ไอ้เขื่อน มันยังรักเฟย์เหมือนเดิมนะ พี่อยากให้เฟย์..."ป๊อปปี้ยังพูดไม่ทันจบ เฟย์ก็พูดแทรกขึ้นมาทันที

 

 

"ไม่ค่ะ เฟย์ไม่อยากกลับไปเจ็บอีกแล้ว... แค่ที่ผ่านมาเฟย์ก็เจ็บมามากพอแล้ว..."เฟย์เอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

 

 

ป๊อปปี้หันมามองเฟย์ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

 

                    --------------------

 

 

ผับKM_KZ

 

 

"เขื่อนขา คุณดื่มเยอะไปแล้วนะค่ะ"แจมเอ่ย ก่อนจะกระชากแก้วเหล้าออกจากมือหนาอย่างแรง

 

 

"อย่ามายุ่ง!"เขื่อนสถบลั่น ก่อนจะกระชากแก้วเหล้าคืนแล้วกระดกน้ำสีอำพันในแก้วทีเดียวจนหมด

 

 

แจมมองอย่างขัดใจ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินกระแทกเท้าออกจากห้องไป

 

 

"เฟย์... พี่ขอโทษ... กลับมาได้ไหม? อึก ฮือ..."เขื่อนเอ่ยทั้งน้ำตา ก่อนจะเทเหล้าใส่แก้วแล้วกระดกทีเดียวจนหมด

 

 

                    --------------------

 

 

"มัวแต่เพ้อหามันอยู่นั่นแหละ! ฉันจะต้องจัดการแกไปให้พ้นๆ ทางฉันให้ได้นังเฟย์!!! เพราะแกมันเป็นมารหัวใจฉัน!!!"แจมเอ่ยเสียงเหี้ยม กำมือตัวเองแน่น เล็กยาวคมจิกเข้าเนื้อจนเลือดซิบ

 

 

แต่ความเจ็บที่ฝ่ามือมันคงเทียบเท่ากับความเจ็บปวดที่หัวใจของเธอไม่ได้

 

 

                    --------------------

 

 

คอนโด...

 

 

เฟย์นั่งลงบนโซฟาตัวหรูอย่างเหนื่อยล้า มือบางลูบหน้าท้องที่แบนราบอย่างแผ่วเบาที่ตอนนี้กำลังมีชีวิตน้อยๆ อาศัยอยู่

 

 

เฟย์ที่เริ่มสงสัยกับอาการแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงหลายวันที่ผ่านมา จึงไปตรวจหลังจากที่ออกจากห้องพักฟื้นของฟาง และคำตอบของอาการทั้งหมดก็ทำให้เธอแทบทรุด เมื่อรู้ว่าตัวเองท้องได้2 เดือนกว่าแล้ว

 

 

"ไม่เป็นไรนะค่ะคนดี เราจะอยู่ด้วยกันแค่สองคน แม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดนะลูก..."เฟย์เอ่ยเสียงแผ่วเบา แต่หนักแน่น ก่อนจะยิ้มบางๆ

 

 

ต่อจากนี้ ไม่ว่าจะต้องเจออะไร เธอก็จะแข็งแรงเพื่อลูก...

 

 

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

คัทททททททททททททททททททท

 

 

ลืมเรื่องนี้กันหรือยังงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!

 

 

แฮะๆๆ ไรท์ไม่ค่อยว่างอ่ะ จะพยายามมาอัพน๊าาาาาาา^^

 

 

ฝากติดตามด้วยเน้ออออออออออ!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา