Music love final chapter

9.8

เขียนโดย ployfin

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.42 น.

  29 ตอน
  54 วิจารณ์
  36.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) รู้ชั้นไม่ใช่คนสำคัญ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

          "อื้ม พี่เขื่อนนี่ดูเป็นพ่อบ้านจังนะคะ เลือกของก็เก่ง ทำอาหารก็เก่ง ใครได้ไปเป็นแฟนนี่

โชคดีแน่ๆเลย"เฟย์ยิ้มเขินพลางมองดูของในตลาดสดที่เขื่อนพามาจับจ่ายของเพื่อนำไปทำอาหาร

สำหรับพี่ชายสุดรักของเฟย์

 

          "โชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ล่ะ"เขื่อนยิ้มบางๆให้สาวน้อย "เฟย์นี่ก็ปากหวานนะ ชมคนอื่น

ไปเรื่อยเลย"เขื่อนยิ้มให้เธออีกครั้งก่อนจะหันกลับมาเลือกสินค้าพลางแสร้งเป็นไม่สนใจ

 

          "ใครว่าเฟย์ชมคนอื่นไปเรื่อยล่ะคะ เฟยืชมพี่เขื่อนคนเดียวต่างหาก"เฟย์เผลอพูด

โผลงผลางออกไป ทำให้เขื่อนชะงักแล้วสบตาเธอนิ่ง

 

 

          "พี่ว่า...เราออกไปซื้ออาหารทะเลสดที่อื่นดีกว่านะ ที่นี่เหมือนจะมีของไม่สดเยอะแยะเลย

ล่ะ"เขื่อนขัดขึ้นแก้เขินที่สบตากับเฟย์เป็นเวลาหลายนาที

 

          "ของสด ของสดอะไรกันคะ พี่เขื่อนบอกว่าที่นี่ก็มีของสดมากมายอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ"

เฟย์ถามขึ้นพร้อมกับยิ้มแก้เขินไปพลางๆ

 

          "มีสิ ที่ภูเก็ตนี่ต้องมีประมงเป็นแน่ เราลองไปแถวนั้นคงจะได้อาหารทะเลที่สดกว่านี้น่ะ"

เขื่อนอธิบายเพื่อแก้เขินอีกคน เขาไม่เคยสบตาใครแล้วรู้สึกใจสั่นเช่นนี้มาก่อนเลย

 

 

        

 

 

 

 

 

            "เอ่อ...พี่เขื่อนคะ พวกนั้นเค้าทำอะไรอยู่หรอคะ"เฟย์ใจเสียเมื่อเห็นชายฉกรรห์กลุ่ม

หนึ่งกำลังรุมกระทืบบุคคลที่ล้มลงนอนอยู่บนพื้น

 

            "พี่ว่าเราลงไปดูก่อนมั้ย ถ้ามีอะไรจะได้ช่วยเค้าทัน"เขื่อนพูดพร้อมลงรถไปตาด้วยเฟย์

ที่เกาะไม่ยอมห่างไปจากเขาเลย

 

            

 

 

            "เอ่อ...มีอะไรกันรึเปล่าคะ ทำไมพี่ต้องทำกันขนาดนั้นด้วย"เฟย์เดินมาห้ามปรามแต่ก็

ยังคงเกาะแขนเขื่อนไม่ห่างเพราะเกรงกลัวอันตรายที่มีรออยู่ข้างหน้า

 

            "น้องอย่ามายุ่งสิครับ เ_ือกเรื่องของชาวบ้านอยู่ได้"ลูกพี่หนึ่งในกลุ่มชายฉกรรห์เอ่ยว่า

"พี่ครับ มันจะมากไปเลยนะครับ เรามาถามดีๆนะ"เขื่อนผลักหัวไหล่ด้วยอารมณ์ฉุน

 

            "เห้ย! มาเ_ือกเรื่องคนแล้วยังมาทำเก่งอีกหรอ"ลูกพี่ว่าทัันทีพร้อมชูปืนออกมาขู่ทำให้

เขื่อนรีบดันตัวเฟย์ที่อยู่ในอาการตกใจไปด้านหลังตัวเอง

 

            "พี่ใจเย็นนะคะ พี่มาทวงหนี้ใช่มั้ย พี่เอากี่บาทอ่ะบอกมาเลยแล้วช่วยหนีๆไปซะ เราไม่

ได้มาหาเรื่องนะ"เฟย์ที่เริ่มกลัวก้พูดออกมา "เฟย์วิ่ง!!"เขื่อนลากเฟย์ขึ้นรถทันที

 

            

 

 

 

            "พี่เขื่อนคะ เราจะไปยังไงต่ออ่ะ นี่ทางันก้ตันแล้วนะ"เฟย์ลงจากรถตามเขื่อนพร้อมกับ

มองหาทางออกอย่างร้อนรนแต่ก็พบเพียงทะเลและก็เรือ

 

            "เรือ!! เฟย์ไปเร็ว!!"เขื่อนเห็นเรือลำหนึ่งก็คว้ามือเฟย์วิ่งไปทันที "พี่เขื่อน...พี่เขื่อนขับ

เรือเป็นด้วยหรอ"เฟย์ยิงคำถามใส่อีกครั้ง "ไม่เป็นก็ต้องเป็นแหละเฟย์ ไปเถอะ!!"เขื่อคว้าแขนเฟย์

แล้วสตาร์ทเรือออกไปทันที

 

 

            "เอาไงลูกพี่ พวกมันหนีไปแล้ว ถ้าเสี่ยรู้ว่ามันรู้เรื่องหนี้นอกระบบของเราแล้ว เสี่ยเอา

เรา ตายแน่เลย"ลูกน้องคนหนึ่งทักขึ้น

 

            "ปล่อยมัน ดูท่าแล้วคงเป็นพวกคนกรุงเทพ ขี่เรือไม่เป็นหรอก ให้มันไปหลงทะเลตาย

เองดีกว่า เราจะได้ไม่มีอีกข้อหา ฮ่าๆๆๆ"ชายนเดิมหัวเราะออกมาอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

            "ขออนุญาติค่ะ"ฟางเดินเข้ามาในสำนักงานส่นตัวของป๊อปปี้ด้วยความเมินเล็กน้อย 

"ชั้นเอาเอกสารมาให้คุณอนุมัติ"ฟางพูดอีกครั้งแต่ก็ไร้ซึ่งความสนใจของป๊อปปี้ที่เหมือนกำลังวุ่น

หาอะไรบางอย่าง

 

            "ชั้นวางไว้บนโต๊ะทำงานคุณนะคะ"ฟางเร่งเสียงให้ดังขึ้นเพื่อให้ป๊อปปี้หันมา แล้วก็

สำเร็จ "อื้ม!เสร็จแล้วก็ไปทำงานสิ ผมอยากเห็นงาน ไม่ได้อยากเห็นคนชอบลางาน"ป๊อปปี้หันมา

พูดกับเธอแล้วหันไปหาของต่อ

 

            "ค่ะ!! ชั้นจะรีบทำงานแล้วก็รีบกลับกรุงเทพ ชั้นก็เบื่อที่จะต้องมาเจอคนแบบคุณเหมือน

กัน"ฟางวาางเอกสารในแฟ้มลงอย่างแรงแล้วรีบเดินออกไป

 

 

            "อ้าว! คะ..."พิมเอ่ยปากทักแต่ฟางเดินหนีไปก่อน "อะไรของเขาเนี่ย ทะเลาะอะไรกัน

รึเปล่านะ"พิมมองไล่หลังฟางที่เดินงุกเงิ่นไปด้วยความเร็ว

 

 

            "ป๊อปคะ...มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ"พิมเดินเข้ามาถามพลางจัดโต๊ะทำงานให้ป๊อปปี้ที่ดู

จะรกผิดปกติ "เรื่อง...เรื่องอะไร"ป๊อปปี้ยังคงพยายามแสร้งทำเหมือนงุนงง

 

            "ก็เมื่อกี้พิมเห็นคุณฟางเธอเดินหน้าบูดไป พิมคิดว่าก็คงจะต้องเป็นป๊อปที่พูดไม่เข้าหู"

พิมยิ้มแล้วนั่งลงบนเก้าอี้สำหรับผู้มาติดต่องาน

 

            "ไม่นะ ผมแค่บอกเค้าว่าเอาเอกสารมาวางเสร็จแล้วก็ให้รีบไปทำงานเพราะเค้าลางาน

บ่อยแล้ว ผมแค่กลัวว่างานจะไม่คืบหน้า"ป๊อปปี้ตอบกลับ

 

            "แล้วนี่ป๊อปหาอะไรอยู่น่ะ ให้พิมช่วยมั้ย"พิมเสนอ "ไม่ต้องหรอก พิมไม่รู้จักไอสิ่งนี้

หรอกน่า"ป๊อปปี้ยิ้มรับคำนั้น

 

            "แล้วมันคืออะไรล่ะ ป๊อปบอกพิมสิ"พิมยังไม่หยุดเซ้าซี้เพื่อจะช่วยป๊อปปี้ "มันคือ...

เอกสารของทางบ้านน่ะ พี่โฟร์โทรมาเมื่อวานบอกว่า...เอ่อ..."ป๊อปปี้กระอึกกระอักด้วยความ

ลืมตัว

 

 

            "เอกสารคสำคัญมากสินะ แต่ป๊อปมีอะไรก็ให้พิมช่วยเถอะ พิมพร้อมช่วยป๊อปเสมอ"

พิมเอื้อมมือไปกุมมือชายหนุ่มจนเขาดึงมือนั้นออกและกุมมือตัวเองไว้อย่างสงบเสงี่ยม

 

            "เอกสารสำคัญมาก เพราะมันเป็นเอกสารที่พ่อป๊อปต้องการอยากจะแฉบุคคลหนึ่งก่อน

จะเสีย พี่โฟร์บอกว่าก่อนตายพ่อเขียนจดหมายแอบเอาไว้บอกว่าเอกสาารนั่นมันอยู่ในสำนักงานนี้"

ป๊อปปี้อธิบายละเอียด

 

            "แล้วมันคือเอกสารอะไรล่ะป๊อป"พิมเริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อย "มันเป็นหลักฐานสำคัญที่จะ

แสดงว่าใครเป็นคนที่โกงเงินของบริษัทพ่อป๊อป"ป๊อปปี้กำมือแน่น

 

            "อย่างนั้นพิมคงช่วยอะไรป๊อปไม่ได้เนอะ พิมเกรงว่าคุณหญิงแม่ของป๊อปจะจิกเอาน่ะ

เพราะพ่อพิมเองก็เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนของพ่อป๊อปด้วย"พิมกลืนสะอึกเหงื่อออกเต็มตัว พร้อมกับใจ

ที่สั่นระรัว

 

            "พิมกลัวหรอ ผิดปกติมากเลยนะเพราะคนที่ไม่ได้ทำเค้าคงไม่แสดงอาการอย่างนี้"

ป๊อปปี้เอ่ยทักเมื่อสังเกตุเห็นอาการของพิม

 

            "อาการ....อาการอะไรของป๊อป พิมไม่เห็นรู้สึกเลย"พิมเริ่มใจสั่นมากขึ้น "อาการ

ร้อนตัวยังไงล่ะ"ป๊อปปี้เริ่มยิ้มมุมปากพร้อมกำหมัดแน่นขึ้น

 

            "แต่คงไม่ใช่บ้านพิมหรอกมั้ง เพราะว่าพ่อพิมก็เป็นเพื่อนรักของพ่อป๊อป คงไม่กล้าทำ

แต่...อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้นะ"ป๊อปปี้เริ่มประชิดตัวพิมเรื่อยๆ

 

            "เอาเป็นว่าหาหลักฐานเจอเมื่อไหร่ก็จะรู้เอง แต่ตอนนี้พิมลืมไปว่าต้องออกไปทำธุระ

ข้างนอกน่ะ ขอตัวก่อนนะ"พิมปลีกตัวออกทันที แล้วรีบเดินหนีไปอย่างกังวล

 

 

 

 

 

 

 

 

ไรเตอร์อัพทุกเสาร์-อาทิตย์ที่ว่างน้าา 

แล้วก็อย่าลืมเม้นให้กันด้วยพักนี้ไม่ค่อยเม้นเลย ไรท์เสียใจ

 

...อีกเดี๋ยวไรเตอร์จะอัพ chapter ที่มีแต่เรื่องให้น้าา...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา