Music love final chapter

9.8

เขียนโดย ployfin

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.42 น.

  29 ตอน
  54 วิจารณ์
  36.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) เราสามคน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

          "โอเคๆ ตอนนี้ชั้นกำลังออกจากคอนโดแล้ว แกก็ช่วยทำตัวให้เป็นปกติเพื่อรักษา

มิตรภาพไว้ด้วยแล้วกันล่ะ"แก้วที่หิ้วของพะรุงพะรังก็ตัดสายทิ้งพลางกวักมือเรียกโทโมะที่เดินตาม

มาติดๆ

 

          

          "นี่! นายเองก็ช่วยอย่าเอาปากนายไปเล่าให้ใครต่อใครฟังนะว่าเมื่อคืนนายค้างที่นี่"แก้ว

วางของก่อนจะชี้หน้าโทโมะ "ครับ ผมจะรูดซิบปากไว้ให้สนิทเลย"ชายหนุ่มค้อมตัวและยิ้มอย่าง

เจ้าเล่ห์

 

 

 

 

           "ฟางเดี๋ยวก่อนสิ!!"พิชชี่วิ่งมาจากห้องของตัวเองในโรงแรม "พิชมีอะไรรึเปล่า ฟางไม่

ได้มีเวลาให้พิชมากนะ"ฟางเบือนหน้าหนีไม่ยอมสบตา

 

           "ฟาง...ฟางโกรธอะไรพิชน่ะ ฟางบอกพิชมาสิ"พิชชี่กุมมือฟางแน่น "พิชมีเหตุผลมาก

พอให้ฟางโกรธมั้ยล่ะ เราเป็นเพื่อนกันนะพิช ฟางไม่โกรธพิชง่ายๆหรอก"ฟางสะบัดมือพิชชี่ทิ้ง

พร้อมเน้นคำว่า "เพื่อน" ใส่พิชชี่

 

           "พิชรู้นะว่าฟางโกรธที่พิชบอกรักฟางเมื่อวานนี้ แต่ฟางจะไม่เปิดใจรับคนอื่นบ้างหรอ มี

คนที่เค้าพร้อมจะรักกับฟางตั้งหลายคน รวมไปถึงพิชด้วย...."พิชชี่เสียงแผ่วลงเรื่อยๆ

 

           "ฟางก็ได้ยินนิ่ว่าเค้าลืมฟางไปแล้ว เค้าไม่ได้รักฟางเหมือนตอนนั้นแล้ว และที่สำคัญ

เค้ามีคู่หมั้นแล้วนะฟาง"พิชชี่คว้ามือเธอมากุมชิดกับอกแกร่งของเค้าอีกครั้ง

 

           "ถึงแม้เค้าจะไม่รัก ไม่สนใจ ไม่ใยดีฟางอีกแล้ว ฟางก็ไม่ได้อยากมีใคร โดยเฉพาะเพื่อน

ที่จะเลื่อนมาเป็นคนสำคัญในฐานะอื่น ฟางทำไม่ได้!!"ฟางสะบัดมือพิชชี่ทิ้งก่อนจะเดินหนี

 

 

           "โอ๊ย!"ฟางเดินไปชนกับร่างใหญ่ในขณะเดินหนี "นี่คุณระวังหน่อยสิคะ"ฟางที่ล้มลง

ก็โวยวายด้วยความโกรธก็ที่จะปัดมือชายหนุ่มคนนั้นที่ยื่นมือมาเพื่อจะช่วยเธอ

 

           "นี่ผมกำลังจะช่วยนะคุณฟาง"เสียงที่คุ้นหูทำให้ฟางรีบเงยหน้าขึ้นมอง "คุณป๊อป เอ๊ย!

คุณภาณุ"ฟางเผลอเอ่ยชื่อที่คุ้นเคยออกไปก่อนจะรีบลุกขึ้นยืน

 

           "คุณมาทำอะไรที่นี่คะ"ฟางรีบเอ่ยถามพลางรับของที่ป๊อปปี้เก็บให้ "ก็เมื่อวานเห้นคุณไป

ทำงานสาย ลูกน้องผมบอกว่าโรงแรมคุณอยู่ไกล ผมเลยจะมาทำเรื่องย้ายออกให้"ป๊อปปี้เอามือ

ล้วงกระเป๋ากางเกงแล้ววางมาดนักธุรกิจหนุ่มลงบนสูทตัวเก่ง

 

           "ย้ายออก!!"ฟางตกใจกับสิ่งที่เขาเอ่ยออกมา "ใช่! ทำไมล่ะ"ป๊อปปี้ยืนงง "แล้วชั้นจะ

ไปนอนที่ไหนล่ะคะ ชั้นต้องทำงานอีกหลายเดือนเลยนะ"ฟางคิ้วขมวด

 

           "ก็ผมจะให้คุณไปอยู่บ้านพักที่ผมมีอยู่ ผมคิดว่ามันคงจะมีพื้นที่พอที่จะให้คุณและเพื่อนๆ

คุณอยู่ได้"ป๊อปปี้ยิ้ม "แล้วไปวันนี้เนี่ยนะคะ"ฟางกอดอกนิ่ง

 

           "ชั้นยังไม่ได้เตรียมตัวเลยนะ"ฟางรีบหลบสายตาพิชชี่เมื่อรู้ว่ากำลังถูกจ้องมอง "ไม่ต้อง

เตรียมหรอก เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องมาขนของให้ แต่...ตอนนี้คุณกำลังจะสายแล้วนะ"ป๊อปปี้นึก

บางอย่าง

 

           "ใช่สิคะ ก้คุณมัวแต่ชวนชั้นคุยน่ะสิ"ฟางยังคงนิ่ง "งั้นเอาอย่างนี้...คุณไปกับผมแล้วกัน

ตอนนี้ผมก็ทำเรื่องให้คุณเสร็จแล้วซะด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วจูงมือฟางเดินไปที่ลานจอดรถทันที

 

           

          "นี่คุณ!"ฟางสะบัดมือทิ้งแม้ในใจก้แอบเขินเล็กน้อย "อะไรของคุณอีกล่ะ รีบๆเข้าถ้าสาย

ผมหักเงินคุณแน่"ป๊อปปี้คว้ามือฟางมาอีกครั้ง

 

          "ขอโทษนะคะ ชั้นไม่ใช่ลูกจ้างบริษัทคุณนะถึงจะมาหักเงินรายเดือนแบบนี้ แล้วอีกอย่าง

ชั้นยังไม่ตอบตกลงเลยว่าจะไปกับคุณน่ะ"ฟางว่าพร้อมจ้องตาเขม็ง

 

          "แต่ตอนนี้ผมกำลังเป็นเจ้านายคุณอีกคน เพราะฉะนั้น ขึ้นรถ..."ป๊อปปี้ชี้ไปทาประตูรถที่

เขาเพิ่งเปิดมันออกเมื่อครู่ "นี่คุณ!"ฟางจะเถียงแต่ถูกเจ้านายชี้หน้า "ผมบอกให้ขึ้นรถครับ คุณ...

ธนันต์ธร"ป๊อปปี้บังคับอีกครั้งทำให้เธอต้องยอมจำนน

 

 

 

          "เห็นมั้ย! เกือบสายไปแล้วมั้ยล่ะ เพราะนายคนเดียวเลยไม่ยอมเช็ครอบให้ดีก่อน"แก้ว

เดินไปหันไปว่าโทโมะไป

 

          "เธอก้เช็คได้ ทำไมไม่เช็คเองล่ะ ใช้ชั้นอยู่ได้ ยัยทอมเอ๊ย!"โทโมะยิ้มกวนๆ "นี่ไอบ้า!

ชั้นไม่ใช่ทะ กรี๊ดดด"พูดไม่ทันจบแก้วที่หันมาว่าโทโมะก็โดนรถเฉี่ยวไปเล็กน้อย

 

 

          "เป็นไงล่ะ...มัวแต่ว่าชั้น เกือบตายแล้วมั้ยเล่า"โทโมะว่าแก้วที่ตอนนี้กำลังอยู่ในอ้อมอก

ของเขาที่มีมือคอยโอบไว้ไม่ให้ตกลงพื้น พร้อมกับหน้าของทั้งคู่ที่อยู่ใกล้กันเพียงแค่คืบ

 

          "ขอบใจย่ะ แต่ถ้าจะให้ขอบใจมากกว่านี้ ก็ช่วยปล่อยชั้นทีนะ"แก้วจ้องตาเขม็ง "เธอหวั่น

ไหวล่ะสิ ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวหนุ่ฮ็อตโอ๋เอง"โทโมะหยอกล้อไม่หยุด

 

          "ชั้นไม่ได้หวั่นไหว ชั้นแค่กลัวสาวๆในสต๊อกนายจะมาเห็นเข้าแค่นั้นเอง"แก้วเบือนหน้า

หนีแล้วทำท่าทางเขิน "เธออยากเป็นหนึ่งในนั้นบ้างมั้ยล่ะ"โทโมะยิ้มกวนๆ

 

 

 

 

 

           "อ้าว!เฟย์ มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย!"เขื่อนที่เดนผ่านมาก็ถามเฟย์ที่เดินเตะดินเตะทรายเล่น

ไปเรื่อยๆ "พี่เขื่อน..."เฟย์ยิ้มเขินเล็กน้อย

 

           "คือว่า...เฟย์มาสูดอากาศน่ะค่ะ เพิ่งจะทำรายงานเสร็จก็เลยมาเปิดหูเปิดตาจากตัว

หนังสือซักหน่อย แล้วพี่เขื่อนล่ะคะมาทำอะไรเอาป่านนี้ นี่ก็จะเย็นแล้วนะ"เฟย์ยิ้มให้

 

           "พี่มาเช็คงานน่ะ ก็เลยผ่านมาทางนี้พอดี"เขื่อนพูดทำให้เฟย์หุบยิ้ม จินตนาการที่เธอคิด

ว่าเขื่อนจงใจมาหาเธอดับไปหมดแล้ว

 

           "ว่าแต่อยู่คนเดียวหรอ ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนมั้ย"เขื่อนนั่งลงแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร "ขอบคุณ

ค่ะ"เฟย์ยิ้มแล้วนั่งลงที่ม้าหินข้างๆเขื่อน

 

 

           "พี่จำได้นะว่าเธอเคยเรียนคณะเดียวกันกับพี่น่ะ"เขื่อนเอ่ยเปิดประเด็น "หรอคะ เท่าที่จำ

ได้ เฟย์ไม่เคยเห็นหน้าพี่เลยนิ่"เฟย์แสร้งแล้วยิ้มเบาๆกับตัวเอง

 

           "โม้รึเปล่า วาเลนไทน์เม่อสองปีที่แล้วเฟย์ยังเถียงกับพี่เรื่องกุหลาบอยู่เลยนะ"เขื่อน

หัวเราะ "พี่เขื่อนอ่ะ! เฟย์อุตส่าห์จะลืมอยู่แล้วเชียว"เฟย์ตีแขนเขื่อนเบาๆแล้วหัวเราะ

 

           "ว่าแต่....นี่ก็ผ่านมานานแล้วนะ พี่เขื่อนเองก็เป็นเดือนของคณะ แล้วพี่มีคนมาจีบบ้าง

รึเปล่าคะ"เฟย์เริ่มใจสั่นรัว "ทำไมล่ะ จะจีบหรอ"เขื่อนหัวเราะ

 

           "บ้า! เฟย์เป็นผู้หญิงนะคะ"เฟย์ตีเขื่อนอีกครั้ง  "พี่ยังไม่มีหรอก เฟย์ล่ะมีบ้างรึเปล่า"

เขื่อนถามต่อในคำถามเดิมๆ

 

           "โสดสนิทเลยค่ะ"เฟย์ยิ้มพร้อมบิดไปมา "รอบางคนอยู่น่ะค่ะ"เฟย์เบือนหน้าหนีอย่างเขิน

อาย "รอคนๆนั้นอยู่รึเปล่าน่ะ"เขื่อนชี้ไปทางธามไทที่วิ่งหอบแฮกมาทางทั้งคู่

 

             

           "เฟย์! โถ่!อยู่นี่นี่เอง บอกให้ธามไปเอาน้ำหวานมาให้ แต่ก็หนีมานั่งกับหนุ่มหล่อเดือน

คณะอยู่ตรงนี้ ร้ายไม่เบานะเราเนี่ย"ธามไทล้อพร้อมยื่นน้ำหวานให้เฟย์

 

          

           "มาทำไมเอาป่านนี้ ชั้นกำลังจะรู้เรื่องมากขึ้นแล้วเชียว"เฟย์เดินเข้าไปกระซิบธามพร้อม

แอบหยิกที่แขนเขา "โอ๊ย!...ใครเค้าจะไปรู้กับเธอเล่า"ธามทำหน้าบูดเพื่อให้เขื่อนสนใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

เรื่องของฟางกับพิชชี่จะเป็นยังไง แล้วอีกสองคู่จะมีลุ้นมั้ย...ต้องติดามน้าา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา