ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2

8.9

เขียนโดย DreamAngels

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.43 น.

  25 ตอน
  35 วิจารณ์
  43.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ที่รัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เป็นของฉันเถอะ...คิริโนะ"ชินโดพูดเสียงแผ่วเบาราวกับกระซิบ"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"

"ฉะ..ฉันโกรธนายอยู่นะเฟ้ย"ผมส่ายหน้าไปมา

"อย่างอนนานนักสิ ฉันง้อไม่เก่ง"

"นาย จำไม่ได้รึไงกัน"

"อ่า...เรื่องนี้เองหรอ"เขายกยิ้มอ่อนโยน"แน่นอนว่าจำได้ ฉันแค่อยากเซอร์ไพรซ์นายเฉยๆน่า"

"0_0"

     ชินโดประทับรอยจูบมาอีกหน คราวนี้มันอ่อนโยนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ผมไม่มีสติด้วยซ้ำตอนเขาถอดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของผมออกไป ในหัวผมมีแต่หน้าของเขาเต็มไปหมด ตรงหัวใจก็เต้นเหมือนจะออกจากอกมาเสียให้ได้

"สุขสันต์วันเกิดครับ...ที่รักของผม"ชินโดใช้น้ำเสียงนุ่มนวลจนผมใจอ่อนวาบ มือหนาของเขาลูบเบาๆที่แก่นกายของผมอย่างเร้าอารมณ์

"อือ...อาาา"

     ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างเราอีก ชินโดเล้าโลมให้ผมพร้อมอยู่เพียงครู่ก่อนสอดแก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทางรักของผม มันทั้งร้อนทั้งเจ็บและเสียวซ่านไปในเวลาเดียวกันจนผมแทบทนไม่ไหว ไม่นานนักเขาก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า

"อ๊าา ชินโด ฉัน อาา ชอบนาย"

"อืม...ฉันรู้"เขายิ้มเหมือนเหนือกว่าพลางขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นอีก"แต่ฉันรักนายเลยล่ะ"

"บ้า-///-"

"รักนาย รักนาย รักนาย"เขาพูดซ้ำไปเรื่อยๆจนผมแทบคลั่ง ไม่นานเท่าสายธารอุ่นก็ถูกส่งเข้ามาในตัวผมจนสะดุ้งเฮือก ผมกอดชินโดเอาไว้แน่นก่อนผล่อยหลับไปเพราะเหนื่อยอ่อน

 

     เช้าวันต่อมา

กรี๊งงงง กรี๊งงงง กรี๊งงงง

     เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดังไม่หยุดจนผมหนวกหูลุกขึ้นจะไปหยิบมารับสาย แต่เพียงแค่ก้าวขาก็กลับรู้สึกเจ็บแปลบที่สะโพกจนต้องทรุดนั่งกับเตียงอกครั้ง

"โอ้ย"

"สมน้ำหน้า อยากซ่าลุกออกจากเตียงเร็วทำไม"ชินโดหัวเราะแต่กลับขยับมากอดผมเอาไว้ด้วยอ้อมแขนอบอุ่น

"อย่ามาล้อฉันนะ-3-"ผมทำหน้าบูด

"มานี่เดี๋ยวฉันไปรับให้เอง"เขาลุกขึ้นไปกดรับสายพร้อมเปิดสปีดเกอร์โฟน

(คิริโน้ะะะะะะะะะะะะะะะ ทำไมเมื่อวานลูกไม่กลับบ้าน!!! รู้มั้ยว่าแม่โทรไปหากี่สาย จะเป็นอะไรรึปล่าวแม่ก็ไม่รู้!)

"เอ่อ...คุณน้าครับ"

(เอ๋ ชินโดคุงเองหรอ แล้วคิริโนะล่ะ)

"ผมอยู่นี่ครับแม่ มีอะไรรึปล่าว"

(แหม่ ยังมีหน้ามาถามว่ามีอะไรรึปล่าวอีก! รู้มั้ยว่าเราน่ะทำตัวให้แม่เป็นห่วง)

"ผมขอโทษครับ...ผมค้างที่บ้านชินโด"

(กรี้ด จริงหรอจ้ะ)แม่ทำเสียงดี๊ด๊า(งั้นแม่ไม่กวนล้ะ บายยยย ตี๊ด...)

"แม่ เดี๋ยวสิ แม่"ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่แม่กะประเคนผมให้ชินโดง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ-0-

"ฮ่าๆๆ ดูท่าทางแม่นายจะชอบนะ"ชินโดทำเสียงยียวนกอดหอมแก้มผมฟอดใหญ่"อีกสักรอบล้ะกัน"

"ไม่นะ ฉันยังระบมอยู่เลย ม่ายยยยยยยยยยยยย"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา