ภรรยาที่รัก > <

20 นาทีผ่านไป
"เห้ยเร็วดิว้ะ" เขื่อนเร่งป๊อปที่ไม่ยอมออกมาจากห้องพักพนักงานสักที
"นี่ยังไม่ออกมาอีกหรอ"โทโมะที่ปริ้นคำพูดตามที่ป๊อปบอกเสร็จแล้วเดินเข้ามาถาม
"ก็มันไม่ยอมออกมา" เคนตะบอกโทโมะ
"ออกมาดิว้ะป๊อป ฟางเรียกเชคบิลแล้วเนี่ย จินนี่ถาวงเวลาให้อยู่" จงเบตะโดนพร้อมทุบประตู
"เออๆ รู้แล้วๆ" ทันทีที่ป๊อปออกมาทุกคนก็ขำ กับท่าทางเก้ๆกังๆของพ่อหมีตัวใหญ่
"หัวเราะอะไรล้ะพวกมึงนี่" ป๊อปบ่น
"ไปๆ เดี๋ยวไปดูต้นทางให้"จงเบพูดพร้อมเดินนำ

ทางด้านฟาง
"เรียกเชคบิลไปตั้งนานแล้วทำไมยังไม่มาสักทีน้ะ"ฟางบ่นอุบ
"สงสัยคนเยอะน้ะพี่ฟาง ดูสิพนักงานวิ่งกะนวุ่นเลย" เฟย์พูด
"แต่มันนานไปรึป่าว บริการแย่น้ะ"ฟางยังบ่น เมื่อจินนี่เห็นท่าไม่ดีเลยเ้าไปคุยพลางๆ
"ขอโทษน้ะค้ะ อาหารรสชาติเป็นยังไงมั่งค้ะ" จินนี่ถามด้วยความยิ้มแย้ม
"อร่อยดีค้ะ" แก้วตอบ
"แต่เรียกเชคบิลไปตั้งนานแล้ว ทำไมบิลยังไม่มาค้ะ" ฟางถามตรงๆ เธอหงุดหงิดเพราะเธอมีงานต้องกลับไปเคลียร์นิดหน่อยแค่นั่งรอมาเกือบ 20 นาทีแล้วบิลยังไม่มาสักที
"เอ่อ สงสัยมีข้อผิดพลาดน่ะค้ะ เดี๋ยวจินไปเชคให้น้ะค้ะ" จินนี่เดินออกมาอย่างหน้าเสีย ไม่คิดว่าฟางดูตัวเล็กน่ารักจะดุขนาดนี้ เธอสั่งพนักงานให้เอาบิลไปให้โต๊ะฟางก่อนจะโทรหาจงเบ
"จงเบจินต้านไม่ไหวแล้ว ยื้อไม่ไหวแล้วน้ะ"
"เอาเลยๆ เปิดเพลงเลย"
"ไม่มีขอบคุณ แถมตัดสายใส่ ดีแต่สั่งๆ" จินนี่บ่นน้อยใจกับตัวเอง แต่เธอก็ทำตามที่จงเบสั่งอยู่ดี ถ้าไม่ติดว่าเธอชอบเขามาตั้งแต่สมัยเรียน เธอคงไม่ทำตามที่เค้าขอแน่ ก็มันใช่ฟเรื่องของเธอที่ไหนล้ะ

ระหว่างสามสาวเดินออกจากร้าน ฟางแปลกใจที่อยู่ดีดีเพลงคลาสสิคของร้านก็ถูกเปลี่ยนเป็นเพลงการ์ตูน่ารักๆแบบที่เธอชอบ แต่ก็คงคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญจนเธอเห็นหมีมาสคอตอยู่หน้าร้าน พร้อมกับผู้ชายสองคนที่เต้นอยู่ข้างๆหมี
"นั่น เขื่อนกับเคนตะนี่" แก้วชี้ เฟย์ยืนดูพร้อมเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวีดิโอเขื่อนเก็บไว้ล้อเขื่อนอีกด้วย
"มาไม้ไหนอีก" ฟางพูดกับตัวเองเพราะถ้าสองคนนั้นมาเต้นแบบนี้แสดงว่าต้องเป็นแผนของป๊อปชัวร์ วาแต่ตัวบงการอยู่ไหนล้ะ อย่บอกน้ะว่าหมีตัวนั้น ไม่ใช่แน่ๆคนอย่างป๊อปไม่ทำหรอก ฟางส่ายหัวไปมา ก่อนที่หมีตัวนั้นจะเข้ามาสะกิด ฟางเงยหน้าขึ้น หมียื่นดอกกุหลาบสีขาวให้ฟาง แล้วเดินถอยยอกไป หมีหยิบป้ายคำพูดออกมาเปิดทีล้ะอัน
'สวัสดีเจ้าหญิง' เฟย์อ่านออกเสียงตามป้ายที่ชู
'วันนี้เรามาง้อ'
'หายโกรธน้ะ'
'เราดีกันเถอะ'
'แต่งงานกับป๊อปนะ' เมื่อป้ายสุดท้ายถูกวางลงหมีตัวนั้นก็ถอดหัวออก ฟางตกใจที่คนที่อยู่ในมาสคอตคือป๊อปปี้ เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนทำ แค่ทำอะไรหวานๆแบบนี้ยังยากเลย ฟางเผลอยิ้มตอนที่ป๊อปเดินเข้ามาคุกเข่าลงตรงหน้าพร้อมยื่นแหวนให้เธอ แล้วเสียงปรบมือพร้อมเสียงเชียร์ของคนในร้านดังขึ้นเรียกสติเธอกลับมา เธอไม่ได้หวังให้เขาทำแบบนี้เธอแค่ต้องการให้เขาขอโทษแล้วบอกรักเธอสักครั้ง แต่ก็ยังไม่มีคราวนี้เธอคงต้องดัดนิสัยผู้ชายอย่างเขาซะแล้วฟางคิดในใจ
"แต่งงานกันป๊อปนะครับ" ฟางยิ้มพร้อมกับตอบปฏิเสธทันที
"ยังไม่แต่งค้ะ"
"ทำไมอ้ะ" ป๊อปถามอย่างงอนๆ
"นั่นสิ พี่ฟางไม่สงสารพี่ป๊อปหรอ?" เฟย์ช่วยพูด
"ฟังให้จบก่อนสิเฟย์ ฟางไม่ได้บอกว่าจะไม่แต่ง ฟางบอกว่ายังไม่แต่ง"
"หมายความว่าไงอ้ะฟาง" ป๊อปถาม
"ฟางมีข้อแลกเปลี่ยน 1 ฟางขอเวลาหนึ่งปีในการดูการกระทำของป๊อป
2 ในหนึ่งปี แปดโมงตรงของทุกเช้าฟางต้องได้ดอกกุหลาบสีขาวทุกวันวันละ1ดอก
3ห้ามป๊อปแตะตัวฟางอีกก่อนได้รับอนุญาต
4 จะไม่มีการหมั้นหรือแต่งงานเกิดขึ้นจนกว่าจะครบเวลาที่ป๊อปต้องพิสูจน์ตัวเอง
5 ฟางจะคุยกับใครหรือจะชอบกับใครป๊อปไม่มีสิทธิหึงหรือหวงแล้วไประรานใครทั้งสิ้น
5 ข้อนี้ทำได้รึป่าว?"
"ไอ้หนึ่งถึง4มันก็ได้อยู่หรอกแต่ข้อสุดท้ายนี่สิ ไม่รับปากน้ะ" ป๊อปบอก
"ถ้าป๊อปละเมิดมันแม้แต่ข้อเดียว ฟางจะถือว่าการพิสูจน์ตัวเองของป๊อปเป็นโมฆะ". ฟางพูดพร้อมยิ้มเย็นที่ฟางตั้งกฏนี้ขึ้นมาส่วนนึงเพราะเธอยอมรับกับตัวเองได้แล้วว่าเธอยังรักเขา เธอก็ยังอยากให้โอกาสให้เค้าแก้ตัว แต่เธอก็ต้องการดัดนิสัยเขาและถ้าเธอตกลงกับเขาง่ายๆ เขาก็จะได้ใจ กฏห้าข้อนี้จะทำให้เธออยู่เหนือเขาหนึ่งปีเต็ม ภาพแผนการการปั่นหัวชายหนุ่มผุดขึ้นมาอย่างพลั่งพลู เธอยิ้มในใจ
"ได้แต่ในหนึ่งเดือนต้องมีวันนึงที่เป็นวันเดย์ออฟของป๊อป ป๊อปจะทำอะไรของป๊อปก็ได้ โอเคมั้ย" ป๊อปตอบพร้อมยื่นมือไปเชคแฮนกับฟาง เขามีแผนในใจ ฟางรู้ว่าเขาเจ้าเหล่แต่เธอก็ไม่ได้ฉลาดจนตามเกมเขาทัน วันของเขาหนึ่งวันต่อเดือนก็เพียงพอแล้ว เมื่อเห็นว่าข้อตกลงนั่นไม่มีปัญหากับเธอฟางก็ยื่นมือไปเชคแฮนกับป๊อปเป็นอันว่าตกลง

ทั้งเขาและเธอก็ต่างมีแผนไม่ต่างกัน ทำไงดีๆ
การง้อพลิกผันเป็นเกมประสาทซะงั้น
ยังไงฟางก็ใจอ่อนแล้วน้ะ ถึงจะมีกฏตั้งห้าข้อแหนะ
ป๊อปจะใช้วันของเขาให้เป็นประโยชน์ยังไง
ฟางจะดัดนิสัยป๊อปยังไง รอดูตอนต่อไป 5555

เม้นมาเถอะอยากได้อะไรในฟิค จัดให้ได้