รักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่?

9.5

เขียนโดย lovefp

วันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.56 น.

  29 ตอน
  81 วิจารณ์
  43.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2558 16.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) หึง /ไม่เชื่อใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ร่างเล็กที่นอนเหยียดยาวบนที่นอนขยับตัวไปมาเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มือเรียวขยี้เบาๆก่อนจะเหยี้ยงขาลงจากเตียงรับโทรศัพท์

    ตามองชื่อที่โชว์อยู่บนหน้าจอแล้วจึงรับ"ว่าไงแก้ว"

     "ฟางทำไมรับช้าจังเลย เราเกือบวางสายแล้วนะ"

     "ฟางนอนอยู่จ๊ะ เลยรับช้า"

     "มิน่าหละถึงรับช้า  ตอนนี้เราอยู่ที่หัวหินมาพบลูกค้ากับพี่เคนตะ ฟางพักอยู่ที่ไหนเรากับพี่เคนตะจะไปรับมาานอาหารกลางวันด้วย อยากเจอฟางจะแย่อยู่แล้ว คิดถึงมากๆ"

     "ฟางเดินไปหาแก้วที่โรมแรมเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา"

      "เอาอย่างนั้นก็ได้เดินมาถึงโรมแรมแล้วฟางโทรหาแก้วนะ"

 

    ฟางเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องนํ้าก่อนที่จะเดินมาที่โต๊ะเครื่องแป้ง ลงมือแต่งหน้าอย่างประณีตกว่าปกติ ตาู่สวยเหลือบมองนาฬิกาบนผนังเห็นว่าใกล้เวลานัดแล้ว จึงเดินออกไปยังห้องครัวเพื่อที่จะบอกป้าแจ่มไว้ว่าจะออกไปข้างนอก

    "ป้าแจ่มคะ ฟางจะออกไปทานข้าวกลับเพื่อนนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะกลับกี่โมง"ฟางบอกไว้เผื่อจะกลับมาช้า ถ้าเกิดป๊อปปี้กับเพื่อนกลับมาอาจจะตกใจที่จู่ๆเธอก็หายไป แม้ว่าในความจริงอาจไม่มีใครสนใจหรือสังเกตเห็นด้วยซํ้า

      "คะ แล้วคุณฟางจะไปไหนคะ โทรบอกคุณป๊อปแล้วใข่มั้ย คุณฟางรู้มั้ยคะว่ากว่าที่คุณป๊อปจะออกไปยํ้ากับป้า ยํ้าแล้วยํ้าอีกว่าให้ดูแลคุณฟางดีๆถ้าเที่ยงแล้วยังไม่ตื่นให้ป้าปุกมาทานข้าวทานยา ถ้ามีไข้ก็ให้โทรตามได้ทันที คุณฟางโชคดีมากนะคะที่ได้สามีห่วงใยขนาดนี้"

      ฟางยิ้มรับอย่างฝืนๆไม่เชื่อคำพูดของป้าแจ่มที่บอกว่าเขาเป็นห่วงเธอจริงๆ เขาอาจแค่กลัวว่าถ้าเธอป่วยจะทำให้เขายุ่งยากในการพาไปโรงพยาบาลมากกว่า

   "ถ้ายังไงฟางไปก่อนนะคะ"พอพูดจบก็เดินออกมาจากบ้านลงไปยัชายหาดเพื่อเดินไปยังโรงแรมที่นัดกับเพื่อนเอาไว้  โดยไม่ได้รู้ตัวว่ามีชายคนหนึ่งแอบสะกดรอบตามเธออยู่ห่างๆ

   

   ร่างสูงกดโทรออกหาปลายสายทันที คนที่อยู่ปลายสายก็รีบทันทีเหมือนกำลังรอให้โทรไปอย่างใจจดใจจ่อ

   "ฟางเป็นอะไรเจฟ"นํ้าเสียงร้อนรนเต็มไปด้วยความห่วงใย

   "ไม่ได้เป็นอะไรครับ แต่ว่าคุณฟางกำลังจะออกไปไหนไม่รู้ครับ แต่งตัวสวยแปลกว่าทุกวันตอนนี้ผมกำลังสะกดรอยตามอยู่ คาดว่าจะเดินไปโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆกับบ้านพักเราที่แหละครับ"

   "ตามไปอย่าให้คลาดสายตา แล้วคอยโทรมารายงานฉันเป็นระยะๆถ้าตามไม่ทันฉันจะกลับไปกระทืบแกด้วยตัวเอง ได้ยินมั้ยไอ้เจฟ"

   "ครับนายๆ"

 

"คุณป๊อปมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ"หวายถามด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่มีคำตอบออกมาจากใบหน้าหล่อเหลา

พิมและโทโมะมองตากันทันที ทั้งสองเหมือนจะรู้ว่าที่ทำให้เพื่อนของเขาออกอาการขนาดนี้ ใครไม่รู้ก็บ้าละก็ป๊อปปี้เล่นจ้องภรรยาที่โต๊ะอาหารอีกด้านของร้านขนาดนั้น

 

  เมื่อทั้งหมดมาถึงร้านอาหารริมทะเลยที่บรรยากาศดี ทั้งหมดจึงเลือกนั่งด้านข้างของร้านโดยไม่รู้เลยว่าในอีกมุมของร้านก็มีกลุ่มของป๊อปปี้ทานอาหารด้วยเช่นกัน

 

    เมื่อทุกคนผ่านพ้นอาหารที่น่าเบื่อที่สุดในความรู้สึกของทุกคนไป ทุกคนก็เดินไปรอโทโมะที่รถจอดอยู่บริเวณหน้าร้าน เพราะชายหนุ่มแยกตัวไปทำธุระที่ห้องนํ้าแล้วจะรีบตามออกมา  เมื่อมาถึงหน้าร้านภาพชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินประคองกันมา กลับเรียกสายตาของเขาได้ตั้งแต่แวบแรกที่เห็น  ร่างสูงเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งคู่ด้วยความรวดเร็ว

"ธนันต์ธรญ์"เสียงเหี้ยมเรียกชื่อฟางด้วยนํ้าเสียงอันดัง

ตาคู่สวยเบิกโพรงด้วยความตกใจไม่คาดคิดว่าจะเจอเขาพร้อมกับตกใจกับท่าทางที่เหมือนจะฆ่าคนที่อยู่ในรัศมีได้เพียงแค่กราดสายตามองไปยังคนที่ไม่พอใจ โดยเฉพาะคนที่ประคองเธออยู่ตอนนี้

"คุณป๊อป"นํ้าเสียงแผ่วเบาดังจากปากของฟาง อย่างไม่รุ้ว่าป๊อปปี้กำลังโกดด้วยเรื่องใดกันแน่

ป๊อปปี้เดินเข้าไปกระชากร่างบางจากชายหนุ่มอย่างแรง สายตาดุดันมองคนที่บังอาจมาแตะต้องเนื้อตัวของฟางโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเขา แต่ถึงต่อให้ขอก่อนเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาแตะเนื้อนวลของภรรยาของเขาแน่

"ฉันบอกให้เธอนอนอยู่ที่บ้านไม่ใช่กรอ อ๋อ หรือที่บอกว่าไม่สบายขอนอนอยู่บ้านก็เพื่อที่จะได้แอบออกมาหามันใช่มั้ย"ตาแข็งกร้าวจ้องใบหน้าสวยที่แต่งไว้อย่างประณีต ไหนจะชุดที่ใส่ยิ่งขับให้เจ้าตัวงดงามจับใจผู้คนที่พบเห็นได้ง่ายยิ่งนักยิ่งเห็นแบบนี้ความโมโหยิ่งพุ่งขึ้นมากกว่าเดิม

ฟางมองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ แต่ไม่เคยให้เกียรติเธอหนำซํ้ากลับมาต่อว่าเธอหน้าร้านอาหารโดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลยสักนิด"ถ้าคุณจะคิดแบบนั้น ดิฉันคงไม่สามรถไปห้ามความคิดของคุณได้ ต่อให้พูดออกไปก็เหมือนกับเป็นการแก้ตัวเชิญเถอะคะ คิดไปตามที่จิตใจและความคิดของคุณอยากให้เป็น และถ้าคิดได้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องมาถามดิฉันหรอกนะคะว่าเรื่องจริงๆเป็นยังไงเพราะว่าคุณไม่เคยเชื่อใจและไม่เคยคิดจะฟังอยู่แล้ว"

 

 

เอาเข้าไปอีกคนหนึ่งก็ปากแข็งรักเค้าหึงเค้าก็ไม่ยอมบอก  ส่วนอีกคนก็ชอบคิดเองชอบทำเก่งแต่ก็นั้นแหละป๊อปปี้ทำกับฟางไว้เยอะดีแล้วที่โดนแบบนี้  แต่ยังไงก็อย่าพึ่งเกลียดพระเอกของเราเลยน้าาาา55555   ทุกคนอยากให้ฟางทรมานป๊อปปี้เยอะๆ หรือจะเอาแบบหวานๆละทรมานแปปเดียวก็บอกได้นะจะแต่งเพิ่มให้  รักคนอ่านทุกคนนนนน จุฟๆ ฝันดีค้าาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา