ใจร้าว

[JR 'Part ]
" โอ๊ย.... ." เสียงร้องเบาๆของผม ดังขึ้น นี่ผมอยู่ที่ไหนเนี๊ย..ใช่สิ! งานแต่งล่ะ ผมพยายามจะพยุงตัวลุกขึ้นยืน แต่แขนทั้งสองข้างของผมรู้สึกชาไปหมด ถูกมัดงั้นหรอ.... 
" ชิ..." ผมมองสำรวจรอบตัว ตอนนี้ผมนอนอยู่บนเตียงหรู ผ้าปูเตียงสีขาว และผนังห้องสีขาว เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างเป็นสีขาว บ่งบอกรสนิยมของตัวเจ้าของห้อง ผมพยายามขยับตัวเพื่อเดินสำรวจและสายตาของผมก็ไปสะดุดกับรูปขนาดใหญ่ รูปของอสรพิษสีขาวดูงดงาม แต่ดวงตาสีแดงที่เหมือนจับจ้องผมอยู่นั่นก็ทำให้ผมเกิดความรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ มันดูงดงามและแฝงไว้ซึ่งความน่าเกรงขามด้วย 
"ปัง! " เสียงปิดประตูเสียงดัง ปลุกให้ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ที่กำลังจ้องมองรูปภาพพญาอสรพิษอยู่ 
" ไง " เสียงเอ่ยราบเรียบของคนร่างสูง ไม่ได้ทำให้บรรยกาศรอบตัวเค้าดูดีขึ้นเลย ทั้งๆที่เค้าชอบสีขาวแท้ๆ แต่มันกลับไม่สามารถปกปิดกลิ่นอายสีดำที่วนเวียนอยู่รอบตัวเค้าได้เลย 
"เจบีฮยอง "
" หึ " ร่างสูงเดินวนรอบตัวผม สำรวจด้วยสายตาเหยียดหยาม ท่าทางขยะแขยงนั่น ทำให้ผมรู้สึกหน้าชาไปทั้งหน้า
" มองพอหรือยังครับ "
" หึ ทำไมฉันจะมองไม่ได้..."
" ผมก็ไม่ได้จะว่าอะไรฮยองหรอกครับ แค่หากถ้าฮยองยังมองไม่พอ ผมจะได้นั่งรอ " ผมพูดขึ้น ทั้งที่ใจตอนนี้อยู่ตาตุ่มไปแล้ว เจบีฮยองน่ากลัวเกินไป เค้าไม่ได้โวยวายหรือตะคอก แต่กลับนิ่งเงียบ เงียบมากจนน่ากลัว 
"หึ " ร่างสูงเหยียดยิ้ม พูดกับพูดในสิ่งที่ผมไม่คาดคิดว่าจะได้ยินกับเค้า
" นายตื่นแล้ว คงหิวหล่ะสิ ฉันเตรียมอาหารไว้ให้นายแล้ว ไปทานสิ "
"......................."
" ไปก่อนที่ฉันจะอามรณ์ไม่ดีนะ ปาร์คจินยอง เพราะถ้าเกิดฉันอามรณ์ไม่ดีขึ้นมาแล้ว นายอาจจะต้องเจ็บตัวหน่อย " เสียงพูดของเจบีฮยองกระซิบที่ข้างหู ลมหายใจที่ร้อนแผ่วทำเอาใบหน้าผมร้อนตามไปด้วย 
.............................................................................................
(NC ไรค์เขียน NCไม่เก่ง ทำใจกันนิดนึงนะ ขอโทษล่วงหน้านะจ้ะ หากมันไร้อามรณ์ไปหน่อย )
" กินสิ จะนั่งมองหน้าฉันจนอิ่มเลยรึไง " เจบีฮยองพูดพร้อมตักข้าวเข้าปาก
" ....................."
" นี่นายกลัวฉันใส่ยาให้นายรึไง หึ.. " แต่ผมก็ไม่ควรไว้ใจไม่ใช่หรอ 
" งั้นนายก็ตักกับข้าวตามที่ฉันตักสิ ถ้านายกลัวว่าฉันจะวางยานายน่ะ "
ผมค่อยๆตักกับข้าวตามที่เจบีฮยองบอก ผมรับรู้ถึงสายตาที่ผมคาดเดาไม่ได้ของเจบีฮยองทีนั่งมองผมอยู่ ไม่รู้ทำไมผมถึงได้ที่สึกหนาวสันหลังนัก 
" อิ่มแล้วหรอ นายกินข้าวน้อยจังนะ "
" ผมไม่ค่อยหิว " ผมพูดพร้อมดื่มน้ำตามไปด้วย 
"งั้นหรอ ..หึหึ " รอยยิ้มนี้อีกแล้ว รอยยิ้มของอสรพิษชัดๆ 
"ไปอาบน้ำสิ ฉันสั่งให้คนเตรียมน้ำอุ่นให้นายแล้ว " เจบีฮยองพูดขึ้น 
" ฮยองจะทำอะไรกันแน่ครับ! " ผมพูดขึ้น เพราะยิ่งเค้าทำดีกับผมมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่น่าไว้วางใจมากขึ้น
" นายนี่ เหมือนแมวน้อยจริงๆเลยนะ ขี้ตื่นกลัวเหลือเกิน .." เจบีฮยองเข้ามากระซิบที่ใบหูผม ปลายจมูกเฉียดแก้มผมไปหน่อยเดียว ทำให้ได้กลิ่นน้ำหอม ไม่ใช่สิ กลิ่นกายของเค้าต่างหาก กลิ่นกายหอมที่ไม่เหมือนใคร หอมเย็นที่แฝงไว้ด้วยความอันตราย 
" ฮยองจะทำอะไรน่ะ!! "
" หึ..ขี้ตกใจจริงๆ "
"นายไปอาบน้ำเถอะ " เค้าพูดอีกครั้งก่อนจะหันหลังให้ผม แล้วเดินออกไปเงียบๆ ทำให้ให้ผมโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ผมพูดตรงๆ ผมไม่ชอบอยู่ใกล้เจบีฮยองเลยสักนิด ผมไม่ชอบให้หัวใจของผมเต้นแรงกับใครอีกนอกจากแบมแบม 
....................................................................................................
[ JB 'Part ]
เหยื่อติดกับแล้ว ผมนั่งลงกับโซฟาด้านนอกห้องนอนที่ จินยองเข้าไปอาบน้ำ ผมไม่ได้วางยาในอาหาร หรอกครับ หึ.แต่..ผมให้เค้าแช่เลยต่างหาก หึหึ..ตัวยาที่ผมให้คนของผมใส่ลงไปในน้ำจะทำปฏิกิริยากับร่างบาง จะทำให้คนที่เรียบร้อยกลายเป็นโสเภนีในชั่วข้ามคืน หึหึ.. อ่า...ก็แค่รอเวลา หึหึ....
กึก.ตุบ!!.. ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้วสินะ หึหึ ....นรกกำลังจะเริ่มสำหรับนาย แล้วปาร์คจินยอง
ผมก้าวเดินไปตรงประตูช้าๆ ร่างบางที่เดินเหยียดยาวอยู่ตรงพื้นห้องน้ำ ผิวขาวที่โผล่พ้นเสื้อคุมสีขาว ยิ่งกระตุกสัญชาตญาณดิบของผม มากยิ่งขึ้น
" ไงแมวน้อย อาบน้ำสบายดีไม ฮื้ม.." ผมย่อตัวเข้าไปนั่งอยู่ข้างๆตัวร่างบาง ที่ในตอนนี้คงจะขยับร่างกายลำบากหน่อย
"ฮยองเอาอะไรให้ผมกิน " เสียงไร้เรี่ยวแรงที่ออกมาจากปากเรียวสวย เอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก
" ฉันไม่ได้ให้นายกินซะหน่อย.."
" ??? "
" ฉันให้นายอาบต่างหาก หึหึ.."
" !!!!!!!!! "