Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปะ ปล่อยนะเพคะ”ฟางที่นอนหันหลังร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดป๊อปปี้ที่ไม่ยอมปล่อยเธอไปหลังจาก

เสร็จพายุอารมณ์ที่ร้อนแรงของเขาแล้วพูดขึ้นเสียงสั่น อีกแล้วสินะที่เขาข่มขืนเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“จะปล่อยทำไม ปล่อยให้เธอไปใช้มารยากับพี่ชายเรางั้นหรอ หึ”ป๊อปปี้ไม่ยอมดึงหันมาปะทะกับ

อกกว้าง

 

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นจะใช้ไม่ใช้มันไม่ใช่ธุระขององค์ชาย องค์ชายมีองค์หญิงจินนี่แล้วนะเพคะ”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“พี่ชายก็มีแก้วแล้ว และเธอก็มีสามีอยู่แล้วยังทำตัวแบบนี้”ป๊อปปี้ว่าฟางอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นยังไม่เคยมีอะไรกับองค์ชายโทโมะนะเพคะ ก็มีแต่องค์ชายที่ข่มเหงหม่อมชั้น”ฟางพูด

ทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความเสียใจที่ป๊อปปี้ข่มขืนเธออีกแล้วในห้องนี้ทำให้ป๊อปปี้ชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

“หึ อย่ามาทำเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารหน่อยเลยผู้หญิงอย่างเธอมันน่ารังเกียจ”ป๊อปปี้ทำเป็นเข้มแข็ง

แล้วว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าหม่อมชั้นน่ารังเกียจนักมายุ่งกับหม่อมชั้นทำไมล่ะเพคะ”ฟางเสียใจก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เพราะพี่ชายเราเป็นคนดีไงล่ะ เราไม่อยากให้พี่ชายต้องลงมาเกลือกกลั้วกับผู้หญิงอย่างเธอที่มี

สามีแล้วยังหน้าไม่อายทำเรื่องแบบนี้ เราเลยต้องจัดการลงโทษเธอ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็คงสาแก่ใจองค์ชายแล้วสินะเพคะ ปล่อย”ฟางพูดแล้วพยายามขัดขืนป๊อปปี้เพื่อหนี

 

 

 

 

 

 

“ไม่ มันยังไม่สาแก่ใจของเรา เธอต้องเจออีกเยอะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ขึ้นคร่อมร่างบางและซุกไซร้ตาม

ตัวของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะเพคะ ฮึก อย่า”ฟางร้องไห้ออกมาเมื่อสุดท้ายเธอก็ขัดขืนผู้ชายที่เธอรักไม่ได้และยอมเขา

ในที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ องค์ชาย”แก้วที่ขยับตัวลืมตาตื่นก็หน้าแดงเมื่อเห็นว่าโทโมะจ้องมองเธออยู่ก็รีบพลิกตัวหนีโท

โมะ เพราะเมื่อคืนที่เธอเสียใจที่เห็นโทโมะกับฟางก็วิ่งกลับขึ้นมาร้องไห้ก่อนที่โทโมะจะตามเธอ

ขึ้นมาและจับสังเกตได้ว่าเธอร้องไห้ แก้วจึงพูดออกมาและน้อยใจที่โทโมะอยู่กับฟางก่อนที่โทโมะ

จะยืนยันทุกอย่างกับแก้วว่าเขาไม่เคยคิดอะไรกับฟางเกินเลยกว่าเพื่อนและใช้ตัวของเขาเป็น

เครื่องยืนยันให้กับเธอ

 

 

 

 

 

 

“รู้มั้ยเวลาเธอหลับอยู่น่ะน่ารักที่สุดจนไม่อยากละสายตาได้เลย”โทโมะพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“ปากหวานนะเพคะ หม่อมชั้นหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่แบบนี้อย่าพูดดีเลย”แก้วยิ้มก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าขี้เหร่ล่ะ อย่าน้อยใจแบบนี้สิเธอสวยในสายตาของเราเสมอนะแก้ว”โทโมะพูดแล้วโน้มหน้า

จูบที่หน้าผากของแก้วอย่างอ่อนโยนทำให้แก้วหน้าแดงจัดที่เธอได้ชายในฝันมาครอบครอง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วเรื่องของพิมล่ะเพคะ ไหนที่เราจะต้องตามหาตัวของเฟย์อีก เราพร้อมจะบอกองค์ชายป๊

อปรึยังเกี่ยวกับเรื่องใหญ่ที่องค์ชายจะต้องเจอ”แก้วถามโทโมะเพราะเท่าที่หลักฐานของเฟย์และ

เขื่อนพยายามรวบรวมมาได้ก่อนที่จะเกิดเรื่องกับพวกเขาทั้ง2คนก็รู้ทันทีว่าครอบครัวของพิมคือ

ครอบครัวอันตรายเพราะพิมและแม่ร่วมมือกับนายพลทีเจก่อกบฏครั้งนี้มีทางเดียวคือทุกคนจะต้อง

ร่วมมือกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ชายป๊อปจะรู้อีกไม่นานเพราะวันที่จะต้องจัดการพวกนั้นมาถึงแล้ว”โทโมะพูดแล้วยิ้มเพราะ

นอกจากทหารฝีมือดีจากKzเหนือและใต้แล้วเขายังเตรียมพวกตำรวจฝีมือดีจากไทยซึ่งก็ได้ความ

ร่วมมือดีจากพวกของกั้งที่ช่วยเขาเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วว่าแก้วจะต้องเตือนพี่หญิง”แก้วพูดแล้วคิดถึงจินนี่ถึงแม้เธอกับจินนี่จะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆแต่ถ้าจิ

นนี่จะต้องอยู่กับพิมที่คิดไม่ซื่อแบบนั้นเธอก็ไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้เราไปว่ายน้ำด้วยกันที่สปอร์ตคลับนะเพคะ”จินนี่เดินควงป๊อปปี้ออกนอกหน้าระหว่างเลิก

ชั้นเรียนแล้วชวนป๊อปปี้ไปทำกิจกรรมชั้นสูงในสังคมไฮโซ

 

 

 

 

 

 

“แต่วันนี้เราเหนื่อยเราอยากพัก”ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“เหนื่อยเพราะว่านังฟางกลับมาที่วังแล้วรึเปล่าเพคะ”จินนี่รีบพูดอย่างหงุดหงิดแล้วพาลถึงฟาง

เพราะหลังจากที่ฟางมาที่นี่ป๊อปปี้ที่ดูซังกะตายก็ดูมีชีวิตชีวาอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าฟางจะอยู่กับ

พาร์ทและป๊อปปี้จะอยู่กับเธอแล้วป๊อปปี้พยายามหาเรื่องพูดจากถากถางก็ตาม แต่ลึกลงไปนั้นเธอ

กลับดูป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเราจะต้องสนใจผู้หญิงคนนั้นด้วย ก็แค่สนุกเท่านั้น”ป๊อปปี้รีบพูดทำให้ฟางได้ยินเข้าก็ซึมลง

ไป

 

 

 

 

 

 

 

“ดีเพคะ ก็แค่สนุก อุ้ย เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”จินนี่เห็นฟางเศร้าก็ยิ้มเยาะก่อนจะรีบทักทำให้

ป๊อปปี้หันไปสบตากับฟางที่ซึมลงไปก็ชะงักคิดถึงคืนก่อนที่ผ่านมาที่เขาทำกับเธออย่างไม่ไยดี แต่

มันก็สมควรแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นแค่จะมาตามองค์หญิงจินนี่เพคะ องค์หญิงแก้วมีเรื่องจะคุยกับองค์หญิง”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“หึ พอได้เป็นพระคู่หมั้นองค์ชายโทโมะก็เรียกใช้พี่อย่างกับทาส”จินนี่หมั่นไส้แก้วก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ไว้ว่าที่ภรรยาเราว่างจะตามไป เพราะตอนนี้พวกเราไม่ว่าง ต้องไปว่ายน้ำด้วยกันที่สปอร์ตคลับ

จริงสิ ไหนๆตำแหน่งเก่าของเธอคือว่าที่สตรีชั้นสูงต้องปรนนิบัติรับใช้เชื้อพระวงศ์นิ งั้นดีเลย เรา

อยากได้ทาส ไม่สิเราอยากได้คนไปคอยรับใช้ที่สปอร์ตคลับ หวังว่าสามีของเธอคงจะทนไหวนะที่

ได้ห่างจากภรรยาสุดที่รักสัก2-3ชั่วโมง”ป๊อปปี้รีบออกคำสั่งทำให้ฟางและจินนี่อึ้ง แต่สุดท้ายฟาง

ก็ยอมป๊อปปี้อยู่ดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ฟางถอนหายใจกับการตัดสินใจตัวเองไม่รู้ว่าเธอคิดผิดรึคิดถูกที่ทำแบบนี้ ยอมมาเป็นคนรับ

ใช้ให้ป๊อปปี้กับจินนี่1วันนี้เพื่ออะไรกัน

 

 

 

 

 

 

“ยื่นเซ่ออะไรยะเอาน้ำไปเสิร์ฟสิ”มีนเดินมาว่าเมื่อเห็นฟางเหม่อ

 

 

 

 

 

 

“ชักช้าเหลือเกินนะ ทีกับผู้ชายล่ะแทบปรี่เข้าหา”จินนี่เห็นฟางเดินมาก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยใจคงลอยไปถึงสามีสุดที่รักแล้วล่ะมั้ง คนอะไรแยกเรื่องส่วนตัวกับหน้าที่ที่ทำไม่ได้ สมควร

แล้วที่ลาออกจากการเรียนเป็นสตรีชั้นสูง เพราะเธอน่ะทำไม่ได้”ป๊อปปี้เหล่มองฟางก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เพคะ หม่อมชั้นทำไม่ได้เพราะถ้าต้องอยู่รับใช้เชื้อพระวงศ์ที่ดีแต่ดูถูกคนที่อยู่ต่ำกว่าแบบนี้ ต่อให้

เป็นถึงผู้ที่ปกครองคนทั้งแผ่นดิน ใครๆก็คงทนไม่ไหวเช่นกัน”ฟางพูดขึ้นแล้วเอือมระอาเหลือทน

 

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

จินนี่ที่รู้สึกเหมือนถูกตอกหน้าก็หยิบถังน้ำแข็งข้างๆสาดใส่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอคิดว่าเธอเป็นใครเธอกล้ามากนะที่มาว่าชั้นแบบนี้ อยากโดนลงโทษรึไง”จินนี่กระชากผม

ฟางมาอย่างแรงจนฟางร้องด้วยความเจ็บทำให้ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

“จินนี่พอได้แล้ว”ป๊อปปี้ที่เห็นมีนและจินนี่รุมทำร้ายฟางก็รีบห้าม

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะเพคะ สนใจมันรึเพคะ มันมีสามีแล้วนะเพคะ มีสามีแล้วยังมักมากไม่รู้จักพอ กลับมา

ให้ท่าผู้ชายที่นี่ทำไม”จินนี่ว่าก่อนจะตบหน้าฟางจนล้มลงแล้วพุ่งเข้าไปตบหน้าฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่รีบเอาตัวเข้าไปขวางทำให้จังหวะนั้นโดนตบแทนฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชาย นี่องค์ชายปกป้องผู้หญิงแบบนี้รึเพคะ”มีนอึ้งก็รีบพูดเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

 

“มันคือหน้าที่ของคนที่จะต้องปกครองคนอื่นในภายภาคหน้าถ้าแค่เรายังทำไม่ได้แล้วต่อไปคนทั้ง

ประเทศเราคงปกครองไม่ได้ และที่เราทำแบบนี้ไม่ใช่ว่าเราปกป้องผู้หญิงคนนี้ แต่เพราะเราต้อง

ปกป้องคู่หมั้นของเราเองที่ตอนนี้ถูกมองเป็นนางมารร้ายในสายตาคนอื่นแล้ว”ป๊อปปี้ว่าทำให้จินนี่

หันไปมองคนทั้งสปอร์ตคลับที่ซุบซิบนินทาที่ตนเองและมีนคนสนิททำร้ายฟางที่มีแค่คนเดียวไม่มี

ทางสู้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนั่งบื้ออะไร เก็บกวาดด้วยล่ะ”ป๊อปปี้หันไปพูดกับฟางด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนจะสั่งให้มีนรีบ

พาจินนี่ออกไปจากสปอร์ตคลับทันที ฟางที่ได้ยินว่าป๊อปปี้ไม่ได้ปกป้องตัวเองก็ซึมลงไป เพราะ

ตอนแรกเธอรู้สึกดีที่ป๊อปปี้มาปกป้องตนเองแค่สุดท้านป๊อปปี้ก็ปกป้องจินนี่คู่หมั้นของเขาต่างหาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันก็สมควรแล้วฟางเรารักกันไม่ได้”ฟางพูดพลางเก็บของไปที่ห้องเก็บของ

 

 

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

 

ฟางรีบหันไปแล้วตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ปิดประตูห้องเก็บของแล้วเดินเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

“จะมาลงโทษหม่อมชั้นรึเพคะที่พูดจาหมิ่นเชื้อพระวงศ์แบบนั้น”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แค่จินนี่กับมีนทำเธอมันก็สมควรโดนแล้ว”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางน้ำตาไหลออกมาก่อนจะรีบหันหน้า

หนี ป๊อปปี้ชะงักก่อนจะเดินไปดึงฟางให้หันมาแล้วเอามือแตะที่แก้มฟางที่โดนตบจนเลือดออก

อย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำแบบนี้เพคะมันไม่ควร”ฟางพยายามขืนตัวเองออกจากป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเราจะทำไม่ได้ เธอเป็นเมียเรานะ หรือต้องให้เรารื้อฟื้นแบบในห้องนั้น”ป๊อปปี้พูดขู่ทำให้

ฟางยิ่งดิ้นหนี แต่ป๊อปปี้ยิ่งกอดรัดฟางมากขึ้นก่อนที่จะโน้มหน้าเข้าหอมแก้มฟางและหมายจะจูบ

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นบอกแล้วไงเพคะว่าหม่อมชั้นไม่ใช่นางสนมขององค์ชายหม่อมชั้นแต่งงานมีสามี

แล้ว”ฟางที่ทำเป็นเข็มแข็งแล้วรีบพูดเสียงแข็งแล้วรีบผลักป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

 

 

“ทั้งๆที่เธอกับเรามีอะไรกันหลายครั้งนะ มันสนุกมากรึไงที่เที่ยวไปนอนกับผู้ชายคนนั้นคนนี้ ไอ้

พาร์ทนั่นคงชอบใจพิลึกที่มีเมียสำส่อนแบบนี้”ป๊อปปี้ที่โกรธที่ฟางยังไม่ยอมรับตัวเองก็รีบว่าด้วย

อารมณ์โกรธและเคืองฟางที่ทำแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ฟางรีบตบหน้าป๊อปปี้ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบแล้วแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

“รู้มั้ยเพคะที่หม่อมชั้นตัดสินใจแต่งงานพาร์ท หม่อมชั้นคิดว่าหม่อมชั้นคิดถูกแล้วเพคะที่ออกมา

จากผู้ชายมักมากอย่างองค์ชาย เพราะถึงแม้อย่างน้อยร่างกายหม่อมชั้นจะถูกองค์ชายข่มเหงมา

แล้วก็ตามแต่พาร์ทเค้ารักหม่อมชั้นที่จิตใจไม่ใช่ร่างกาย เรารักกันมากเพคะ”ฟางหันกลับมาพูดจา

ร้ายๆใส่ป๊อปปี้ที่ยืนนิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอรักกันและยืนยันขนาดนี้เราก็ขอยินดีด้วยกับความรักของเธอ และหวังว่าถ้าเสร็จธุระแล้วก็

ช่วยกลับประเทศไปซะเพราะชั้นก็ไม่อยากเห็นหน้าคนที่ทำชั้นเจ็บอย่างนี้อีก”ป๊อปปี้หันกลับมา

ทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าแค่คำพูดของเธอจะทำป๊อปปี้ร้องไห้แบบนี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินหนีฟางออกไป

ทันที

 

 

 

 

 

ตัวร้ายก็จ้องทำร้าย พระนางก็ยังไม่ดีกัน ให้มันได้อย่างงี้สิ555555

 

 

 

แต่เรื่องนี้ใกล้จะจบจริงๆนะ แต่จะจบยังไงต้องติดตามมมม