ทำไมต้องรัก Why Love

                         ทำไมต้องรัก Why Love

               บทที่ 2 เลือดบริสุทธิ์ 100% (NC18+)

     "นี่เธอ... บริสุทธิ์... ทำไมไม่บอกว่ะ?"ชายหนุ่มเอ่ยถาม นัยน์ตาคมมองหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างอย่างคาดคั้น

      ใบหน้าหวานซึ้งเหยเก นัยน์ตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำตา มือบางกำจิกผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดกลางร่างสาว กลีบปากบางเม้นแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา

     ชายหนุ่มแช่ท่อนเหล็กร้อนในกายสาวนิ่ง ก่อนริมฝีปากร้อนจะทาบทับกลีบปากบางอย่างปลอบโยน ขบเม้นกลีบปากบางเบาๆ ก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากบาง ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดลิ้นน้อยอย่างร้อนแรง

     มือหนาบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มเพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวดตรงจุดเชื่อมระหว่างเขากับเธอ ก่อนจะขยับแกนกายออกเบาๆ เพื่อให้เธอได้ปรับขนาดของเขา

     "อืม..."เสียงหวานครางออกมาเบาๆ เมื่อชายหนุ่มขยับแกนกายออกแล้วดุนดันเข้าให้มาอย่างเนิบๆ เพื่อให้เธอคุ้นชินกับขนาดของเขา

     ชายหนุ่มที่ได้ยินเสียงครางออกมาแผ่วเบา ก็ค่อยๆ ผละริมฝีปากออกจากกลีบปากบางเลื่อนต่ำลงมาที่ลำคอขาวนวลที่มีร่องรอยที่เขาฝากไว้เต็มไปหมด สูดดมกลิ่นหอมกรุ่นของกายสาวที่เย้ายวน

     มือหนาที่บีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มค่อยๆ เลื่อนต่ำมาที่สะโพกมนแล้วบีบเคล้นมนเบาๆ สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้กับร่างสาวที่ไร้ประสบการณ์เรื่องอย่างว่า

     บทรักที่เริ่มจากช้าๆ ค่อยๆ เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อกายสาวขมิบบีบตอกรัดท่อนเหล็กร้อน จนชายหนุ่มแทบทนไม่ไหว

     "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ มะ ไม่ไหว..."เสียงหวานครางบอก เมื่อชายหนุ่มโหมกระหน่ำใส่เธอไม่ยั้ง ความเจ็บปวดในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน

     "อ๊าห์... อย่าขมิบบ่อยนักสิ ฉะ ฉันจะไมไหวแล้วนะ ซี๊ดส์..."เสียงทุ้มครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งกายสาวตอกรัดเขามากเท่าไหร่ เขายิ่งกระแทกกระทั้นใส่ร่างสาวมากขึ้น

      พั่บๆๆ พั่บๆๆ

      เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ร่างสาวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของชายหนุ่ม ยิ่งกำลังไต่ขึ้นสวรรค์อยู่รอมร่อ ชายหนุ่มก็กระแทกกระทั้นใส่กายสาวไม่ยั้ง

     พั่บๆๆ พั่บๆๆ

     "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ กละ ใกล้แล้ว... โอ้ว... แน่นเกินไปแล้วนะ... ซี๊ดส์..."เสียงทุ้มครางลั่น เมื่อกายสาวขมิบรัดเขาแน่น ก่อนจะส่งแรงกระแทกเน้นๆ ใส่กายสาวอีกสองสามครั้ง เมื่อถึงจุดสุดยอดที่ไม่เคยพานพบมาก่อน แม้แต่กับคนรักของเขา...

     "อ๊าห์... / กรี๊ด!!!"เสียงครางของทั้งคู่ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เมื่อเดินทางมาถึงวิมานชั้นฟ้าพร้อมกัน

     สายธารสีขาวขุ่นที่ก่อกำเนิดสิ่งมีชีวิตหลั่งรินเข้าสู่กายสาวที่ขมิบตอกรัดสิ่งนั้นไว้ จนทะลักออกมาด้านนอก

     "แฮ่กๆๆ แฮ่กๆๆ"เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสานด้วยความเหนื่อย จนเวลาผ่านไปสักพักก็กลับเข้าสภาวะปกติ

     ด้วยความเหนื่อยอ่อนจากงานแต่งในช่วงเย็นและบทรักที่รุนแรงของชายหนุ่ม ทำให้ร่างบางผล็อยหลับไปทันที

     ป๊อปปี้ที่เห็นว่าร่างสาวผล็อยหลับไปแล้ว ก็ค่อยๆ ถอดถอนแกนกายออกจากกายสาว ก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ ร่างบาง โดยไม่ลืมดึงร่างบางมากอดไว้แล้วผล็อยหลับตามร่างบางในอ้อมกอดไป

___________________________________________

อัพตอนที่ 5 ให้แล้วน๊า^^

ตอนหน้า บทที่ 3 สะใภ้จิระคุณ

ไรท์ขอฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ^^

>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<